Philips OLED810 review: verfijning van een uitstekende middenklasser

Zoals LG zijn OLED C-serie heeft, heeft Philips de OLED800-reeks. De Philips OLED810, onderwerp van deze review in de vorm van de Philips 55OLED810, volgt de OLED807, OLED808 en OLED809 op die we eerder reviewden. Wie de specificaties van het model van vorig jaar naast die van dit jaar legt, moet de verschillen met een lampje zoeken. Dat wil niet zeggen dat Philips geen stappen heeft gemaakt. De OLED810 is meer dan ooit een uitstekende keus, als resultaat van jarenlang verfijnen en verbeteren. En ja, er zijn ook nog wat nieuwe features.

Philips OLED810 design: bekend en handig 

Een goed afgewerkte, maar niet in het oog springende oled-tv, dat is de indruk die de OLED810 geeft. Het design lijkt sterk op dat van de OLED950. Een millimeter dun scherm, met metalen rand en rug, en een zwarte kunststof behuizing voor de elektronica, Ambilight leds en aansluitingen.

Het opvallendste verschil tussen beide is de voet. De OLED810 staat net als de OLED809 op een centrale draaivoet, een handig detail dat ik altijd apprecieer. De dunne metalen voetplaat is afgewerkt in een gesatineerde donkere kleur. Dit jaar is hij langwerpig en aan weerszijden afgerond (vorig jaar was het een trapeziumvorm). Aan de voorzijde is aan het scherm zelf niets veranderd: nog altijd een dun omkaderd paneel met aan de rechterkant een kleine uitstulping aan de onderrand, voor de lichtsensor.

Driezijdige Ambilight

De driezijdige Ambilight is een exclusief extraatje van Philips. Door de jaren heen zijn de uitvoering en functies steeds verfijnd. De Ambilight Suite App laat je toe om Ambilight gebruiken als Lounge licht, of via Sunrise en Sleep het slapengaan en ontwaken te laten begeleiden. Ambilight maakt gebruik van de lichtsensor, zodat je ‘s avonds een rustigere ervaring hebt dan overdag. Via de instellingen kan je Ambilight-ervaring naar smaak aanpassen. Je krijgt niet alleen controle over de helderheid of kleurintensiteit, maar ook over de dynamiek, en hoe Ambilight zich gedraagt met donkere content.

Aansluitingen en gaming features van de Philips OLED810

De Philips 55OLED810 is voorzien van vier hdmi-poorten. Twee leveren de volle 48Gbps bandbreedte, en zijn daardoor geschikt voor gamers die in 4K aan 120 beelden per seconde gamen. Pc-gamers kunnen nog een stapje verder gaan: de tv ondersteunt (net als de voorganger) ook 4K met 144Hz. Kijk in de instellingen na of de hdmi-poort op de juiste mode ingesteld is, ‘Optimal (Auto Game 144Hz Pro)’, maar normaal gezien schakelt de Philips automatisch naar die modus. Je kan gebruik maken van ALLM en VRR (inclusief AMD FreeSync en Nvidia G-Sync) voor snelle input-lag en vloeiende beelden zonder scheur-effecten. De input-lag scoort wederom goed in onze meting, met 5,5ms in 2K120 en 13,9ms in 4K60.

Via de Game Bar kan je wat extra zaken aanpassen, zoals de zichtbaarheid in schaduwen verbeteren of bepaalde kleuren filteren. De minimap uitvergroten of randen accentueren, zoals kan op de OLED950, is niet mogelijk. Je kan wel tot 10 verschillende profielen aanmaken voor specifieke games of genres en de OLED810 kan AI gebruiken om een select aantal games automatisch te herkennen en het bijhorende profiel te selecteren. Dat is iets wat de voorganger nog niet kon. ARC/eARC is beschikbaar op hdmi-poort 2. Gamers die een soundbar gebruiken houden dus maar een enkele 4K120-poort over.

Google TV met extra’s

Ook de OLED810 is uitgerust met Google TV, en dat blijf ik een betere keuze vinden dan Titan OS, dat Philips in de lager gepositioneerde modellen gebruikt. Titan OS moet nog volwassen worden, Google TV heeft die groeipijnen achter zich. De OLED810 gebruikt een Mediatek Pentonic chipset, met een quad-core ARM Cortex-A73 2GHz CPU, 3GB RAM en de Mali G57 GPU. Je scrollt er vlot mee door Google TV, apps openen snel en de tv geeft nooit een slome ervaring. Na installatie was er nog 17 GB vrij voor apps, dat is ruim voldoende.

Met het ruimste aanbod apps, zowel internationale streamingdiensten als lokale apps, ondersteuning voor Google Cast en Apple Airplay2 levert deze Philips een erg volledige smart tv-ervaring. Onder de motorkap gebruikt het Android 14, maar dat levert geen nieuwe features. Ook de interface is al geruime tijd onveranderd, op wat details na. Het home-scherm wordt gedomineerd door een beeldvullende carrousel van content-aanbevelingen. Centraal in beeld krijg je persoonlijke aanbevelingen met links de meest recent gebruikte bron. Onderaan het scherm staan je favoriete apps, die rij kan je personaliseren. Scroll verder naar onder voor nog meer aanbevelingen (uit YouTube, Apple TV, Amazon Prime Video en Disney+), gerangschikt per categorie. Die categorieën kiest Google TV op basis van je kijkgedrag.

Via de menu-toets, rechts bovenaan op de d-pad, krijg je toegang tot een snelmenu met twee secties (klik naar links voor de tweede sectie). Zo geraak je snel in de belangrijkste instellingen, maar ik vind oplossingen die de belangrijkste instellingen rechtstreeks in het snelmenu zetten net iets beter. De instellingen zijn goed en logisch geordend; zeker voor de beeldinstellingen vind je gemakkelijk wat je zoekt.

Luxueuze afstandsbediening

De OLED810 gebruikt dezelfde afstandsbediening als de OLED950. Dat is een mooie, luxe uitziende remote met ingebouwde accu die je oplaadt via usb-c. In de hand kan het slanke profiel met de vrij scherpe ribben echter wat onaangenaam aanvoelen.

De layout van de toetsen is prima, enkel de kanteltoetsen voor volume en kanaal mochten iets breder zijn. Dat zou het makkelijker maken om ze niet in te drukken in plaats van te kantelen. Indrukken heeft namelijk een specifieke functie (mute en zenderlijst), en die wil je niet per ongeluk activeren. Philips gebruikt de verlichting van de toetsen ook om op aanvraag een numeriek klavier te bieden. Wie de 123-toets indrukt, ziet de cijfers oplichten op de d-pad, zodat je toch een volwaardig numeriek klavier hebt.

Beeldkwaliteit van de Philips OLED810: wat hogere helderheid en nog betere kalibratie

De OLED810 gebruikt het meest recente OLED EX-paneel. Dat moet het stellen met matige verbeteringen vergeleken met dat van vorig jaar. Daardoor is het verschil met de OLED950 (met het META3-paneel) wel erg groot geworden. Dat gezegd zijnde, de OLED810 levert prima prestaties wanneer we de resultaten van de test met Portrait Displays Calman Ultimate bekijken.

In HDR Filmmaker Mode zie ik 1118 nits op het 10%-venster, en dat klimt op het kleinere 2%-venster zelfs naar 1363 nits. Op een volledig wit scherm is 181 nits mogelijk. Dat zijn mooie resultaten; zeker op de kleinere vensters is er duidelijk winst tegenover vorig jaar. Het volledig wit veld laat wel juist een iets lager resultaat optekenen. Dat is voor modellen zoals de OLED810 dan ook het belangrijkste aandachtspunt. Die 181 nits betekent dat het scherm overwegend heldere content zal moeten dimmen.

Het blijft uitkijken naar een oled-scherm dat die lat hoger legt, naar bijvoorbeeld 300 nits, zonder dat je meteen naar de topmodellen zoals de Philips OLED950 of LG OLED G5 moet uitwijken. De uniformiteit van het scherm was erg goed, net als de kijkhoek. De anti-reflectie eigenschappen zijn goed, maar niet uitzonderlijk. Het beste zet je hem zo neer, dat je reflecties - lees: invallend licht - maximaal vermijdt.

De kalibratie is zeer goed, duidelijk nog beter dan bij ons testmodel van de vorige versie. Het neigt zowel in sdr als hdr naar referentie-resultaten. De grijsschaal is mooi neutraal met een correcte kleurtemperatuur. De kleurweergave is bijzonder accuraat, ook voor huidskleuren. Zowel in sdr als hdr is er ruim voldoende schaduwnuance zichtbaar. Waar Philips er de laatste jaren wat mee worstelde om die donkerste tinten zuiver weer te geven, is dat dit jaar netjes opgelost. Heel uitzonderlijk verliest hij nog wat zwartdetail, maar niet genoeg om het beeld nadelig te beïnvloeden.

In hdr zorgt de statische tonemapping voor goede resultaten. Kleuren worden weliswaar iets te donker weergegeven, maar zijn in ruil daarvoor wel erg accuraat. Net zoals op de OLED950 maakt AI-adaptive tonemapping de helderste tonen wat helderder. Daardoor krijgt het beeld wat extra punch, zonder witdetail te verliezen. De lichtsensor past de helderheid van het beeld aan op basis van omgevingslicht, en bij veel omgevingslicht maakt hij donkere details beter zichtbaar.

Beeldverwerking van de Philips OLED810: de P5 AI Engine blijft betrouwbaar (en leert weer wat bij)

De P5 AI Engine gaat al even mee, maar Philips blijft systematisch verbeteringen toevoegen. Zo is er de nieuwe AI Adaptive Gamut Optimizer. Die is bedoeld om in sdr-beelden toch te kunnen genieten van het erg uitgebreide kleurbereik van de televisie. Het maakt kleuren levendiger, maar probeert huidskleuren niet te sterk te beïnvloeden, zodat die een natuurlijke tint behouden. Het effect is instelbaar, zodat je ook voor een beperkte aanpassing kunt opteren. Of je het leukt vindt, hangt uiteraard van persoonlijk smaak af, maar ook van het materiaal waar je naar kijkt. Animatiebeelden met intense kleuren krijgen een fijne boost, bij live beelden varieert het resultaat meer. Zeker het uitproberen waard.

Op alle klassieke testen scoort de Philips prima. De deinterlacing van 1080i-materiaal (live tv) werkt correct. Bij de upscaling kan je ‘Textuurverbetering’ activeren, met een scherpte-instelling van 1, om detail wat te accentueren. Bij beelden met erg lage resolutie of povere kwaliteit (zoals dvd) raad ik dat echter af, die beelden geven al snel een te bewerkte indruk. De upscaling is prima, net als de ruisonderdrukking. Die haalt niet alleen willekeurige ruis weg, maar ook blokvorming ten gevolge van mpeg-compressie. Dat filter elimineert ook kleurstroken in zachte gradiënten in nagenoeg al onze testen, zonder overmatig detail weg te gommen.  Enkel in het moeilijkste geval bleef lichte strookvorming zichtbaar.

De meeste filmkijkers prefereren geen of erg weinig motion interpolation. Sportcontent kan de processor op basis van AI detecteren, waarna hij zelf de motion interpolation hoger schakelt voor maximaal vloeiend beeld. Wie de judder in 24p-filmbeelden toch storend vindt, kan alsnog een hogere Motion-stijl kiezen om het beeld wat vloeiender te maken. Het algoritme grijpt snel en goed in.

Audio van de Philips OLED810: onveranderd prima

De OLED810 lijkt hetzelfde audiosysteem te gebruiken als de OLED950, een 2.1-configuratie van 70W met ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Niet alleen op papier, maar ook in de luistertest lijkt dat bevestigd. Er zit voldoende bas in onze muziekfragmenten, en ook het scherpere gitaarwerk klinkt goed. Bij hoge volumes grijpt de processor met zachte hand in, het stoort nooit.

Voor film is de klank uitstekend, met heldere dialogen, maar wel met een eerder beperkt surround-effect en nauwelijks een spoor van hoogte-effecten. Niet zo vreemd, gezien de 2.1-configuratie. De OLED810 komt zo prima voor de dag op audiovlak. Dat je voor echte filmaudio naar een soundbar moet uitwijken vind ik geen minpunt waard. Bovendien biedt DTS Play-Fi de optie het toestel als center speaker te laten werken in een compatibele opstelling.

Conclusie

Philips zet met de 55OLED810 een uitstekende oled-tv in de markt. Als enig minpunt stip ik aan dat hij slechts twee HDMI 2.1-poorten levert. Tenzij je een hardcore gamer bent is dat niet zo belangrijk. Een design met draaivoet, de exclusieve Ambilight features, en een rijk Google TV ecosysteem vormen een uitstekende basis.

Philips vult dat aan met bijzonder mooie beeldkwaliteit, gebaseerd op een knappe piekhelderheid, ruim kleurbereik, en brede hdr-ondersteuning. De AI Adaptive tonemapping zet prachtige hdr-beelden op het scherm. Waar voorlopers soms wat worstelden met subtiele zwartnuances, heeft Philips ook dat minpunt weggewerkt. Doe er de stevige audioprestaties en mooie gamefeatures bij, en je hebt een bijzonder ruim inzetbare tv. De prijs lijkt correct, maar de concurrentie is fel en daarom zou hij iets goedkoper moeten zijn om echt aantrekkelijk te zijn. In de praktijk van de online verkoop lijkt dat al het geval te zijn.

Philips OLED810 (55OLED810)