Razer Blade 14 (2023) review: compacte krachtpatser voor gamers en content creators

Strak in het pak dus. De Razer Blade 14 prijst zichzelf op een slank 14 inch chassis, wat dichtgeklapt net geen 18 millimeter dikte aantikt. Een zwarte, CNC-gesneden aluminiumbehuizing schenkt de laptop die chique en vooral stevige tast. De behuizing blijkt wel relatief stof- en vlekgevoelig, maar is in ieder geval tegen een stootje opgewassen. Voor een meerprijs van 500 euro (!) levert Razer ook een Mercury-witte variant.

Met een gewicht van circa 1,84 kilogram is de Blade 14 niet per se vederlicht, maar mobiel genoeg om regelmatig mee te mogen in de rugzak. In combinatie met de rigide bouw en de belofte van flinke prestaties is het bijna alsof het apparaat smeekt om mee op reis te gaan. Zij het een bezoekje aan een LAN-feest of mee op trip met een drukke content creator: de Blade zet zich in de markt als een krachtige reisgenoot.

Achterop de klep vinden we uiteraard Razers groene slangenlogo, wat optioneel ook subtiel verlicht wordt. Dat stijlelement neigt naar het stoere, zonder echt wansmakelijk te worden.  Voor gamers heeft het logo de If you know, you know-factor. Samen met een net zo optioneel verlicht RGB-toetsenbord blijken dat de enige smaakmakers op het uiterlijk van de Blade 14. Verder moet het laptopje vooral subtiel en gelikt overkomen, zoals ook de norm bij MacBooks geldt.

Prettig touchpad en prima membraantoetsen

De indeling van invoerapparatuur houdt vast aan dat gelikte stijltje. De Razer Blade 14 komt met een formidabel touchpad-oppervlak, dat nagenoeg tot de voorrand van de laptop reikt. Het paneeltje is gemaakt van een soort gematte glaslaag, wat vingers soepeltjes doet glijden. Voor basale navigatie en zelfs enige productiviteit werkt het multitouchpaneel bijzonder lekker; een muis hoeft eigenlijk alleen mee voor zwaarder werk en/of de optionele gamesessie.

Het geïntegreerde toetsenbord is, enigszins vanzelfsprekend, van de tenkey-loze vorm. Op de krappe 14 inch zou een numerieke cluster te krampachtig werken, maar in deze vorm is het toetsenbordje ruim en werkbaar genoeg. Het uitblijven van enkele navigatietoetsen (page up, home, end, et cetera) kan soms schuren, maar gezien de grootte en invalshoek van het geheel kunnen we dat voor lief nemen. Tekstbewerking is dan ook niet het primaire doel van dit apparaat.

Dat neemt niet weg dat Razers chiclet-achtige toetsen er mogen zijn. De ietwat kleinere knopjes verhullen weliswaar ietwat verouderde membraanschakelaars, maar in gebruik voelen die gedegen aan. Met een relatief zware actueringskracht (circa 63 gram) en toch 1 millimeter aan travel tikken de toetsen plezierig weg. De knopjes klikken ferm in en slaan daadkrachtig terug naar hun ruststand. Razers laptoptoetsenborden voelen bijna mechanisch, ook al zijn ze dat lang niet altijd.

Windows Hello en een Hyves-waardige webcam

Verder ook mooi meegenomen: een ingebouwde infraroodcamera met ondersteuning voor Windows Hello. Zo’n fel knipperend IR-lampje moet even wennen bij het openklappen van de laptop, maar de irisherkenning werkt doorgaans rap genoeg. Ook met een bril of in vreselijke lichtomstandigheden herkent de Blade je ogen meestal in 1 à 2 seconde.

De beeldkwaliteit van de reguliere webcam is overigens desastreus, zoals we inmiddels wel gewend zijn van de gemiddelde gamng laptop. Razer meent dat de sensor 1080p-capabel is, maar het beeld oogt meer als een korrelig 480p exemplaar, inclusief veel wazigheid richting de randen.

In combinatie met de oververzadigde kleurcorrectie doen de kiekjes eerder aan Hyves-profielfoto’s denken dan een gemiddeld Zoom-gesprek anno 2024. Dat voelt toch minder zakelijk. Wel is een privacyschuifje standaard inbegrepen. Dat voelt nog als het ‘modernst’ aan de hele webcam. Natuurlijk is een webcam bijzaak op een gamelaptop, maar voor het feit dat Razer de Blade-laptops toch vrij premium insteekt, blijft het een spijtige misser.

Beeldscherm van de Razer Blade 14 (2023): fraaie kleuren voor gamers én creators

Wat betreft het beeldscherm doet Razer voor deze Blade 14 wederom beroep op een IPS-paneel van AU Optronics. Dat komt met een 2560x1600 pixels resolutie (in de populaire 16:10-schermverhouding dus) en heeft een maximale beeldsnelheid van 240 hertz. Daarbij wordt verzekerd dat elk scherm afzonderlijk gekalibreerd is in de fabriek, met bovendien de belofte van de volle dekking van het DCI-P3-kleurengamma.

Op het eerste gezicht kunnen we daar ons prima in vinden. Met een hoge pixeldichtheid en voldoende helderheid kijkt het scherm op de Blade 14 lekker weg. Op vol vermogen behaalt het paneel een bijzonder nette 580 nits: voldoende helder om ook op klaarlichte dag mee te werken of gamen. Het contrast schommelt rond de 1200:1, niet verkeerd voor een fraai IPS-paneel, maar ook niet revolutionair hoog.

De DCI-P3-belofte lijkt bovendien grotendeels te kloppen: wij meten 98,7 procent dekking van dat spectrum. Op de AdobeRGB-schaal hikt het scherm tegen de 90 dekking aan, ook al wordt dat verder niet aangeprezen. In grote lijnen biedt het paneel voldoende kleurenrepresentatie om ook een beetje designer te kunnen bekoren. Dat staat toch goed bij het concept van een lekker draagbaar workstation.

De precieze kalibratie van het scherm blijkt wel wat ruwe randjes te vertonen. Op zwart-witwaarden doet de Razer Blade 14 het direct goed, maar sommige groen- en blauwtinten wijken toch flink af van de bedoelde weergave. Gemiddeld genomen valt de kleurafwijking nog mee, maar op selecte sRGB-tinten zit het scherm er met een verschil van > 4 naast. In DCI-P3 is dat niet anders. Die fabriekskalibratie is dus zo precies nog niet; kleurpuristen kunnen het beste zelf kalibreren. Voor de gemiddelde gamer is dit daarentegen out of the box al een voldoende kleurrijk schermpje.

240 hertz, maar misschien niet voor de echte esporters

Wat betreft responsiviteit doet de Razer Blade 14 het prima, al is het paneel niet revolutionair snel. De beeldfrequentie van 240 hertz staat fier overeind als belofte voor competitieve gamers, maar hoe zit het met de daadwerkelijke responstijden?

De minder ingrijpende grijs-tot-grijsovergangen naderen in onze tests de gulden standaard van 1 milliseconde, maar dat gaat niet voor alle situaties op. Hoe groter de overgang van licht naar donker is, des te slechter de responstijden zijn. Op zijn ergst duurt zo’n overgang rond de 12 milliseconde. Dat is ruim meer dan de 4,2 ms die vereist zijn voor ghosting-vrije 240 Hz. In de praktijk loopt het paneel dan tot bijna twee frames achter.

In de praktijk is overigens weinig te merken van ghosting. Met een gemiddelde responstijd rond de 4 milliseconde houdt het scherm in de meeste gevallen het hoofd boven water. Het zijn hoogstens de meest competitieve esporters die hiermee niet uit de voeten kunnen. Voor vrijwel elke andere gamer is de Razer Blade 14 snel en soepel genoeg.

AMD’s Ryzen 9 7940HS overtuigt met prima prestaties

Om dat nette scherm ook te vullen met mooie beelden haalt Razer niet de minste hardware van stal. In de basis ligt standaard de eerder genoemde Ryzen 9 7940HS van AMD, gepaard met 16 of 32 GB aan DDR5-geheugen op 5600 MHz. Een 3D V-cache blijft voor dit model uit, maar met acht Zen 4-kernen op maximaal 5,2 GHz (en nog eens twaalf RDNA 3-werkgroepen in de vorm van een Radeon 780M-gpu) is de processor gerust een AMD-hoogvlieger te noemen.

De Ryzen 9 7940HS maakt de Razer Blade 14 vrij inzetbaar als workstation of luxe gamelaptop. Ondanks de geringe grootte van het geheel, pompt het aardig door. Of het nu videobewerking met 4K-materiaal is of lange sessies in veeleisende games als Starfield, er is weinig waar de Ryzen 9 7940HS niet tegen opgewassen is.

Op het volle vermogen van 54 watt (nog aardig behapbaar) kan de processor uiteraard wat warmer oplopen, zij het niet zo vurig als de recente vlaggenschepen van concurrent Intel. 

Zeker in combinatie met Razers koeling, compleet met dampkamer, vliegt de Ryzen 9 7940HS nooit onredelijk hoog op. In zwaardere benchmarks, zoals CPU Profile van 3DMark, tikt de processor hoogstens 94 graden aan. Zelfs dan staat de koeling nog niet op standje straalmotor.

De twee kleinere ventilatoren in de Blade 14 kunnen in die situaties wel enigszins suizen, met soms een hoge ‘samenzang’. Tegelijkertijd hoort enige herrie toch bij een beetje gamelaptop. Ongehoord luid of irritant is het ook weer niet, zeker voor doorsnee games en workloads.

De mobiele levensduur van de Razer Blade 14

De Ryzen 9 7940HS schaalt prima omlaag, al verschilt het accurendement vanzelfsprekend hevig in verschillende situaties. Op het gebalanceerde stroomprofiel halveert de processor diens prestaties, met verbeterd accurendement als bedoeld gevolg. Razer belooft zelf een levensduur tot 10 uur op een volle lading, maar dat pakt bij ons regelmatig iets minder gunstig uit.

Laten we het scherm relatief helder staan en geven we de aparte GPU voorrang (de Razer Blade 14 heeft daarvoor een MUX-schakelaar), dan houdt de Blade het 3 uur en 6 minuten uit in de Modern Office-benchmark van PCMark 10. De gamingbenchmark is in die situatie vanzelfsprekend nog een tik erger: 1 uur en 37 minuten. Dat is grofweg net zo lang als de ROG Ally, nota bene een handheld, het uithoudt. Echt lekker produceren of gamen zonder de netvoeding zit er dus niet (lang) in.

Gun je de Blade 14 meer speling door beroep te doen op de iGPU én de schermhelderheid op zijn allerlaagst, dan zien we een maximale accuduur van 8 uur en 34 minuten in dezelfde Modern Office-test. Dat wijkt nog steeds af van de beloofde 10 uur, maar inderdaad: er zit wat speling in. Zeker voor een kleiner laptopje (en daarmee een kleiner accupakket van 68 wattuur) valt het werkbare rendement reuze mee, zolang je niet loeihard hoeft te pompen.

De grafische prestaties van de Razer Blade 14: een prima match

AMD’s Ryzen 9 7940HS staat er uiteraard niet alleen voor. Ondanks de integratie van een bovengemiddeld sterke iGPU levert Razer de laptop ook met een greep toegewijde GPU’s van Nvidia. Het instapmodel à 2799 euro wordt geleverd met een mobiele RTX 4060. Voor 400 euro meerprijs wordt die chip geüpgraded tot een RTX 4070, zo ook in ons sample. Bovendien lijkt Razer de chips circa 15 procent hoger te klokken dan Nvidia zelf doet: de Boost-kloksnelheid bedraagt hier 1980 MHz.

Beide grafische processoren opereren op maximaal 115 watt en beschikken over dezelfde 8 GB aan GDDR6-geheugen. Daarmee houden de overeenkomsten ook wel op. De de RTX 4070 komt met grofweg anderhalf keer de hoeveelheid CUDA-kernen: 4608 stuks. Daarmee presteert de kaart theoretisch gezien op het niveau van een desktopmodel RTX 3060 (12 GB). Lees: voldoende rekenkracht om moderne games op 1080p- en mogelijk ook soms 1440p-resoluties te tackelen, zeker met inzet van DLSS-upscaling.

Op de native resolutie en de hoogste instellingen behaalt de Blade 14 een stabiele 60 frames per seconde in moderne games als Baldur’s Gate 3 en Starfield. Laatstgenoemde doet daarbij nota bene ook flink beroep op processorkracht. Shadow of the Tomb Raider, wat ons betreft dé DirectX 12-benchmark, klokt op de allerhoogste instellingen nog steeds gemiddeld 95 frames per seconde, zonder enige upscaling.

Ondertussen kunnen competitieve games en racespellen gemakkelijk de 240 hertz beeldverversing van het scherm benutten, al zullen de allermooiste racers daarbij wel terug moeten schakelen naar 1080p — of desnoods een hoger standje upscaling.

Nvidia’s mobiele RTX 4070 is nog twee ferme stappen verwijderd van het topmodel, maar voelt desalniettemin als een prima match voor de Razer Blade 14. In deze opstelling is de laptop krachtig genoeg om zakelijke gamers voldoende speelruimte te bieden, zonder compleet overstag te gaan met de allerzwaarste specificaties en stroomvereisten. Een tik sneller en meer GDDR6-geheugen was mooi geweest voor de 1440p- en 4K-games van de toekomst, maar het voldoet voor nu.

Ook mooi meegenomen, zeker in het verlengde van de Blade 14: de nieuwe professionele toepassingen van Nvidia. Naast de standaard game-optimalisatie, NVENC-codering en nu ook AV1-ondersteuning kunnen de RTX 40-chips ook productieve toepassingen versnellen. Denk daarbij aan versnelde 3D-renders en de mogelijkheid om de Tensor-kernen in te zetten voor AI-toepassingen. Daarin schemert wederom door: de Blade 14 is zeer aanlokkelijk voor gamers die ook veel met content en creativiteit doen.

Verdere luxe en aansluitingen van de Razer Blade 14

Wat betreft verdere functionaliteit doet Razer het allemaal volgens het boekje. Het moederbord beschikt over een Qualcomm WCN6856-netwerkchip, met ondersteuning voor WiFi 6E en Bluetooth 5.3. Voor audio-toepassingen komt de laptop standaard met een licentie voor de THX Spatial Audio-upscaling.

Qua in- en uitvoer van poorten is de kleine laptop iets minder luxe bedeeld. Dat krijg je ervan met wat minder oppervlak, al bezuinigt Razer wel veel. Verwacht de traditionele hdmi-poort (nu van versie 2.1) en een 3,5 millimeter combo-jack, maar ook een tikkeltje minder USB. We spreken hier van twee stuks USB-A 3.2 Gen 2 (10 Gbps) en tweemaal USB 4 type-C-poorten (40 Gbps), maar vanzelfsprekend geen Thunderbolt-ondersteuning, vanwege het uitblijven van Intel-technologie.

Voor gamers bieden de aansluitingen net aan voldoende mogelijkheden. Wel kan het wat krap worden zonder dongles en adapters. Voor content creators kan het uitblijven van Thunderbolt schuren, evenals de afwezigheid van een kaartlezer. In theorie klinkt 40 Gbps bandbreedte en de mogelijkheid tot 100 watt stroomvoorziening over een C-poort prima, maar voor een luxelaptop is dat niet heel vooruitstrevend. Thunderbolt 5 loopt bijvoorbeeld al te koop met datadoorvoer op 120 Gbps.

Verder ook enigszins spijtig aan de hardware-specificaties: Razer levert de laptop enkel met een ssd van slechts 1 terabyte, zij het wel een degelijke van Samsung. Voor de content creators is dat toch aan de krappe kant, zeker gezien het een premium laptop betreft, inclusief hoger prijspunt. Voor gamers zal 1 TB even voldoen, maar tegenwoordig zou een 2 TB-model in deze klasse zo langzamerhand wel de standaard mogen worden. Wel weer fijn aan dit model van de Blade 14: zowel de ssd als het werkgeheugen zijn eventueel nog te vervangen. Dat was bij eerdere modellen niet altijd mogelijk.

Conclusie

Op veel fronten is de Blade 14 van 2023 een laptop zoals we van Razer gewend zijn: een behoorlijk gamesysteem, in een lekker chique totaalpakket. De Blade 14 is binnen dat aanbod misschien wel een van de meest begeerlijke modellen, vanwege de combinatie van draagbaarheid met desktop-waardige prestaties.

Uitblinkers binnen het totaalpakket zijn de krachtige, maar efficiënte AMD Ryzen 9 7940HS en het vooral kleurrijke 14 inch QHD+-paneel. Zware rendertaken voert de laptop uit als een regelrechte desktopvervanger. Het beeldscherm is goed genoeg voor professionele doeleinden. Daar kan de gemiddelde gamer-annex-creator al behoorlijk lekker mee uit de voeten.

Minder enthousiast zijn we over wat we maar de Razer-belasting zullen noemen. Voor een mooiere laptop betaal je doorgaans meer, maar bij Razer ligt die meerprijs significant hoger dan elders. Een notebook van 3199 euro met een middenmoter GPU als de RTX 4070 (voor 400 euro meerprijs) en hoogstens 1 TB aan ssd-opslag: dat voelt toch wrang. Bij andere fabrikanten kun je voor vergelijkbare bedragen meer grafische kracht, opslagruimte en/of werkgeheugen verwachten.

Wat betreft prijs-prestatieverhouding staat de Razer Blade 14 er dus minder sterk voor. Daarvoor krijg je een laptop die een klasse apart is qua afwerking en uitstraling. De vraag is of je bereid bent daar iets meer voor neer te leggen. Wordt dat je iets te gortig, dan kun je beter even wachten tot de prijs vriendelijker uitpakt. Daar is nu geen gek moment voor, de 2024 modellen staan om de hoek.

Razer Blade 14 (2023)