HP Chromebase 22 review: alles-in-één PC met een hoge fun factor

ChromeOS heeft sinds de introductie in 2011 een plek in de markt naast Windows en MacOS weten te veroveren. Vooral in niches, bijvoorbeeld het onderwijs en de zorg, waar de eenvoudige beheerbaarheid en veiligheid een grote meerwaarde zijn. Voor veel thuisgebruikers blijft het toch iets voor de 'laptop erbij', of, in het geval van de wat droog naamgegeven HP Chromebase 22, de 'pc erbij'. Ondanks de beperkingen van het besturingssysteem wist de Chromebase ons te bekoren. 

HP Chromebase 22: bijzonder design

Waar Apple zijn alles-in-één pc in een luxe doos levert die bijkans een ervaring op zich is, stopt HP de Chromebase in anoniem bruin karton. Daarin zit het apparaat bovendien verpakt in een grote hoeveelheid schuimplastic. Begrijpelijk gezien de vorm, maar minder voor het milieu. 

Die vorm is waarmee de Chromebase direct opvalt. Met zijn kegelvormige voet, waarop een 21,5 inch (54,6 cm) aanraakgevoelig beeldscherm kan kantelen en roteren is het een markante verschijning. Door de kleurstelling in grijstinten en zacht wit is het bovendien een apparaat dat geen aandacht opeist. Mijlenver verwijderd van de beige en zwarte dozen die we doorgaans met desktop pc's associëren. We zouden het zelfs voorzichtig als 'huiskamervriendelijk' kwalificeren.

Het zou te ver voeren om van iMac-allure te spreken. Daarvoor is het scherm te dik en te grofkorrelig, en zijn de meegeleverde toetsenbord en muis te plastic. Dat materiaal voert sowieso de boventoon. Heel erg is dat niet. Het voelt best prettig aan onder de vingers - zonder dat vingerafdrukken erop achterblijven. Van het scherm kan je dat dan weer niet zeggen, al lijkt er wel iets van een oleofobische laag op aanwezig. De basis is rondom afgewerkt met een soort speakerdoek, van gerecycled polyester. Toch nog een beetje aan het milieu gedacht, en het ziet er bovendien fraai uit.

Het beeldscherm is niet in hoogte te verstellen. Zwenken is er evenmin bij - je kan de Chromebase niet even snel naar iemand anders toe draaien. Door de vorm verwacht je dat wel. Hopelijk krijgt een opvolger een onzichtbaar draaiende voet, dat lijkt ons een mooie toevoeging. Het ontwerp nodigt er echt naar uit. Als je de Chromebase een plekje in je huishouden geeft, zal je merken dat je vaak even snel iets wilt delen met iemand, door het scherm (of het apparaat) naar die persoon toe te draaien. Dan kom je dus van een koude kermis thuis.

Wat wél kan, is het scherm roteren naar portretstand. Dat gaat heel soepel - letterlijk met een vinger - en de beeldinhoud past zich automatisch aan. Dat is handig, want veel Android apps werken alleen in portretstand, waarover verderop meer. Maar ook voor bijvoorbeeld teksten lezen of gewoon browsen met het touchscreen is het verdraaide handig.

Beeld- en geluidskwaliteit van de HP Chromebase

Een subjectieve indruk met behulp van het bekende lagom.nl laat zien dat het een redelijk scherm is, met wat matig contrast in donkere schermdelen als voornaamste kritiekpunt. Hoewel HP een bovengemiddeld helder scherm heeft gemonteerd, blijkt de helderheid in de praktijk soms toch niet afdoende. Bij fel omgevingslicht kunnen details wegvallen. De spiegelende afwerking zorgt voor een hoger ervaren contrast, maar ook dat je bij donkere beelden jezelf terugziet. Plaatsing is dus belangrijk, bij voorkeur in een wat meer schaduwrijke omgeving. Prettig is dat de helderheid flink terug te schroeven is, waardoor je in nachtelijke uurtjes kan browsen zonder verblind te worden.

Doordat het apparaat werkt op ChromeOS, waren wat kunstgrepen nodig om onze reguliere schermtest uit te voeren. Die wijst uit dat het beeldscherm niet geweldig gekalibreerd is. Het wegvallend detail in donkere delen laat zich verklaren door een wat te hoge gammawaarde. Het witpunt ligt wat uit het lood en de kleuren zijn iets te koel. Ook wordt de sRGB-kleurruimte niet volledig gedekt. Voor huis- tuin- en keukengebruik is het acceptabel, maar photopea.com kan je gevoeglijk links laten liggen, behalve voor de meest basale beeldbewerkingen als bijsnijden.

Een belangrijk onderscheidend punt van de Chromebase is de geluidsweergave. In de basis zit een stevige speaker ingebouwd, die voor bovengemiddeld goed geluid zorgt. Zeker in vergelijking met doorsnee monitorspeakers. Verwacht alleen geen opgepompte JBL-bassen. De tuning is dan ook verzorgd door B&O, dat doorgaans voor wat beschaafder geluid staat.

Je kan er prima een tv-serie of Spotify playlist op beluisteren. Daarbij valt de matige laagweergave wel snel op. Het sterke punt zijn de frequenties voor stemmen, die komen uitstekend door. Heel geschikt dus om  een podcast te beluisteren, het journaal te kijken of een videogesprek te voeren - maar niet per se om op te gaan in een actiefilm. Er is nog een reden om dat niet te doen, waarover verderop meer. Al bij al zouden we de geluidsweergave kwalificeren als vergelijkbaar met een redelijke Bluetooth-speaker.

Randapparatuur van de HP Chromebase: adequaat...

HP levert een Bluetooth draadloze muis en toetsenbord mee met de Chromebase. Zoals gezegd hebben beide een hoog plastic-gehalte. De muis is erg plat - hierbij lijkt het merk toch wel erg naar de Magic Mouse gekeken te hebben. Er valt mee te werken, maar hij ligt niet heel lekker in de hand. Het scroll-wiel voelt wat iel aan en lijkt soms wat traag te reageren in toepassingen, maar dat kan er ook aan liggen dat die - zeker bij Android op Chrome - niet gemaakt zijn voor een muiswiel.

Het toetsenbord voelt goedkoop aan, maar tikt best lekker. Het is een echt Chrome bordje, dus zonder functietoetsen en met wat tegenwoordig de 'Everything button' is. Die zit op de plek van de caps lock en opent bijvoorbeeld het Chrome equivalent van het startmenu. Het is een zogeheten 'tenkeyless' toetsenbord, dus je moet het doen zonder numeriek eiland - net als bij het standaard Magic Keyboard van Apple. 

Muis en toetsenbord werken op standaard AAA-batterijen, dus opladen is er niet bij. Dat betekent in elk geval ook dat er geen usb-poort onderop de muis zit. Take that, Apple. 

...met een bovengemiddelde webcam

Het is niet echt randapparatuur, want hij zit in het scherm verwerkt, maar dit is wel een mooi moment om hem even te benoemen: de camera. Er zit een 5 megapixel webcam in de Chromebase, wat een stuk ruimer bemeten is dan de doorsnee laptop webcam. Nu zeggen megapixels weinig tot niets, maar de camera in dit apparaat doet het heel behoorlijk.

Hij kan goed overweg met tegenlicht achter je, oftewel hij heeft een behoorlijk dynamisch bereik. Details in lichte en donkere delen blijven zo goed zichtbaar. De kleuren zijn redelijk natuurgetrouw, zij het met een lichte roodzweem - niet zo erg dat het storend is. Daarmee is de Chromebase een prima apparaat voor videobellen, of dat nu met familie is of zakelijk.

In gebruik nemen van de HP Chromebase

Bij de eerste ingebruikname neemt het apparaat je bij de hand. Met een installatiewizard doorloop je een paar stappen om muis en toetsenbord te verbinden. De belangrijkste stap is het koppelen aan je Google account. Daarmee heeft de Chromebase meteen alle nodige informatie, inclusief de toegang tot wifi, overgenomen van je Android smartphone - mits je die hebt, natuurlijk.

Zo is het in gebruik nemen een peulenschil, je bent in een mum van tijd up and running. Anders dan bij Windows 11 hoef je ook geen eindeloze vensters met voorkeursopties door, het gaat allemaal lekker vlot.

Gebruik in de praktijk

De Chromebase maakt indruk met zijn design en webcam, wat minder met zijn toetsenbord en muis. Maar hoe bevalt het apparaat in de praktijk? Daarvoor hebben we hem een tijd lang in het huishouden gebruikt. Het prettige van een alles-in-één, net als de iMac, is dat je hem heel eenvoudig neerzet waar je hem wilt gebruiken.

Er is maar één kabel, voor de stroomvoorziening. Die zit kunstig in de voet weggewerkt en loopt weg via de achterzijde. De kleine stroomadapter nemen we maar voor lief, maar liever zagen we een ingebouwde voeding. Dat maakt het verplaatsen nog net wat eenvoudiger. En het ziet er mooier uit.

Waarom zou je hem zoveel verplaatsen? Omdat het kan, natuurlijk. Samen een vakantie plannen op de bank gaat een stuk prettiger met de Chromebase op de salontafel dan met een laptop op schoot. En in de keuken blijkt de Chromebase een welkome metgezel. Draai het scherm naar verticale stand en de software past zich automatisch aan de portretweergave aan. Zo bekijk je recepten met meer overzicht en minder scrollen. Een muziekje erbij is zo eenvoudig als Spotify of YouTube starten - als je laatstgenoemde toepassing niet al gebruikte om instructies voor het maken van een authentieke rendang te volgen.

Dat blijkt dan ook iets wat regelmatig gebeurt: de Chromebase gaat even mee naar waar hij nodig is. Met een gewicht van net geen 7 kilo is het apparaat een stuk zwaarder dan een laptop, maar veel handiger dan een losse desktop pc met monitor en een zwik kabels. Inprikken, opstarten en je kan weer verder.

Android apps en video kijken

De mogelijkheid om Android toepassingen te installeren (aanwezig in ChromeOS sinds 2016) is handig. Wel geven die apps vaak meteen al de waarschuwing dat ze niet gemaakt zijn voor het grote scherm. Je moet een beetje schipperen. Soms werkt de smartphoneweergave best, soms de tabletversie.

Monument Valley wil bijvoorbeeld alleen in de telefoonweergave werken. Het draaien van het beeldscherm bood daar soelaas: dan werkt deze game (na een herstart) full-screen. Heel fraai ziet het er alleen niet uit, met duidelijke kartelvorming langs de vele schuine lijnen die het spel kenmerken. Rise of Cultures werkt daarentegen juist weer alleen in landschapstand.

Het vergde wat experimenteren, maar Formule 1 races kijken op de F1 TV app werkte prima. Films en series kijken via bijvoorbeeld Prime of Netflix gaat ook, maar de beeldkwaliteit van zeker Netflix houdt niet over. Via de app ziet Netflix er nog matiger uit dan via de website. Voor een incidentele video werkt de Chromebase prima, maar liefhebbers zullen liever op een echte televisie Netflixen. Het is niet helemaal duidelijk waar deze beperking aan ligt - vermoedelijk aan ChromeOS.

ChromeOS: nog altijd een werk in uitvoering

Dat ChromeOS is inmiddels aan versie 111 toe (!). Het is mijlenver verwijderd van de ervaring van 2011. Ook wie een jaar of twee geleden voor het laatst naar het besturingssysteem keek, zal veel nieuwe zaken opvallen. Kortom, het is nog altijd vol in ontwikkeling. Minder positief gezegd: het is een werk in uitvoering. Aan veel zaken merk je dat de Google ingenieurs met een technische blik kijken, en minder vanuit de eindgebruiker redeneren.

Zo soepel als de ingebruikname van een ChromeOS apparaat als de HP Chromebase gaat, zo moeizaam gaat zoiets simpels als inloggen. Vergeleken met Windows is dat weinig gebruiksvriendelijk. Standaard schakelt het systeem ook heel snel naar de vergrendeling. Je moet dan om de haverklap je pincode invoeren. Ontgrendelen zou sneller moeten werken als je Android telefoon in de buurt is, maar dat werkte bij ons niet. Vreemd genoeg wordt de Chromebase wel wakker uit slaapstand na indrukken van een toets op het toetsenbord, maar niet na een muisklik. Inloggen met gezichtsherkenning of een vingerafdruk is er niet bij.

Toepassingen worden in een grote vergaarbak gegooid, waar ze standaard in staan op volgorde van installatie. Op volgorde van naam kan ook, en - jawel - op kleur. Een folderstructuur kan je zelf aanmaken, door apps op elkaar te slepen. Dat is iets dat op een smartphone logischer aanvoelt dan op een groot desktopscherm. Op type toepassing sorteren: dat kan dan weer niet. Android en ChromeOS apps staan vrolijk door elkaar heen - dat is op zich niet erg, maar iets van een herkenbare vormgeving om de diverse soorten te onderscheiden was wel handig geweest. Linux apps krijgen een aparte folder.

Google vertrouwt op zijn zoekexpertise om je de weg te laten vinden. Het moet gezegd, de zoekfunctie in het apps-menu is oneindig veel beter dan die van Microsoft (die kan nog altijd niet overweg met gedeeltelijke bestandsnamen, tenzij vanaf de eerste letters).

Het instellingenmenu ziet eruit zoals dat van de Chrome browser. Overzichtelijk is dus anders, want ChromeOS heeft heel wat meer instelmogelijkheden. Wederom kan je ook hier het beste je toevlucht tot de zoekfunctie nemen.

Google scrummt vrolijk verder

Ondertussen voegt Google vrolijk nieuwe functies toe. Zoals gerecentelijke Fast Pair voor Bluetooth hoofdtelefoons (bekend van Android), een snelle manier om smileys toe te voegen (Everything Button + shift + space, vergelijkbaar met Windows-toets + . bij Microsoft). De stembediening was al een sterk punt, maar kan je sinds kort ook gebruiken om de cursor te verplaatsen bij het bewerken van een tekst, bijvoorbeeld. Google Lens (wederom bekend van Android) werd toegevoegd aan Chrome. Iets eerder verschenen donkere en lichte thema's en meer personalisatieopties met wallpapers en screensavers - het zegt wel iets dat die functies pas zeer onlangs beschikbaar kwamen.

Veel updates voegen mogelijkheden toe die bij MacOS en Windows vanzelfsprekend zijn. Aan de ene kant is elke ChromeOS update weer een leuk verrassingsfeestje: "wat komt er nu weer bij?". Aan de andere kant vraag je je wel vaak af: "waarom nu pas?" De ontwikkeling lijkt te gaan volgens de bij developers populaire scrumm-methode, met frequente en incrementele updates. Na die een tijdje te ondergaan, zie je ook wel weer de voordelen van zeldzamere, grotere updates die écht het gevoel geven dat je erop vooruit gaat.

Linux voor power users

We noemden het al even terloops, maar je kunt ook Linux toepassingen draaien op de HP Chromebase. Dat is mogelijk doordat je Linux in ChromeOS kan installeren, via de instellingen. Met deze functie breidt je het beschikbare aantal toepassingen fors uit. Je zal er wel de nodige handleidingen voor moeten raadplegen, want het is niet alsof je meteen een fraaie KDE of Gnome desktop tot je beschikking hebt. Nee, een kaal command prompt kan je krijgen. We namen de proef op de som om ze Firefox te installeren, wat toch wel een kwartiertje zoeken en nauwkeurig cryptische command line instructions invoeren behelsde. Maar het werkte wel. 

Dankzij de Linux-omgeving kan je heel wat toepassingen draaien die standaard niet werken op ChromeOS, zoals geavanceerde beeldbewerkingsprogramma's. Daarbij moet je wel in gedachten houden dat ChromeOS apparaten doorgaans niet over heel krachtige hardware beschikken. De HP Chromebase is in dat opzicht zeker niet de minst vlotte ChromeOS machine, maar voor echt veeleisende taken is de hardware niet snel genoeg.

Vlotte hardware - voor ChromeOS

Dat geldt nadrukkelijk niet voor ChromeOS toepassingen. Sterker, voor die omgeving is de HP Chromebase 22 (althans de versie die wij testten) ruim bemeten qua hardware. De versie met Core i3-10110U processor, 8 GB werkgeheugen en 256 GB opslag reageert vlot op alle commando's en we hadden - afgezien van in games - nooit de indruk dat we meer vroegen van het apparaat, dan het kon leveren.

In games merk je wel dat de ingebouwde videokaart, vriendelijk gezegd, niet de snelste is. Asphalt 9 past zich mooi aan de aanwezigheid van een toetsenbord aan, maar hapert te vaak om van soepel spelen te spreken. Een high-end smartphone doet dat beter: de geïntegreerde graphics blijven een zwak punt van Intel, zeker bij deze wat oudere (10e generatie, we zitten inmiddels op 13) processor.

De wifi-snelheid is puik, al hadden we niet anders verwacht van een Chrome-apparaat. Met een download van 355 Mbit/s haalden we alles uit de aanwezige internetverbinding, waarbij het natuurlijk wel hielp dat de draadloze toegang door een Asus ZenWifi Pro XT12 mesh kit werd verzorgd. Die spreekt net als de Chromebase WiFi 6, dat scheelt.

Meer connectiviteit zit op de achterkant, in de vorm van twee usb-c en twee usb-a aansluitingen. Ook kan je daar een headset inprikken. Boven de aansluitingen zit de power-knop, een aparte volumeregeling zit handiger geplaatst, aan de zijkant.

Conclusie

De HP Chromebase is een opmerkelijke pc. Hij ziet er niet uit als een pc, klinkt niet als een pc en gedraagt zich ook anders dan een (Windows) pc. Sommige zaken werken opvallend soepel, zoals de met het scherm meedraaiende vensters. Andere zijn minder gepolijst, zoals de randapparatuur of ChromeOS zelf. Dat blijft ook in versie 111 een werk in uitvoering.

Toch is onze tijd met de Chromebase ons uitstekend bevallen. Dat heeft alles te maken met het design van het apparaat. Het is handzaam en eenvoudig te verplaatsen. Daardoor heb je 'm bij de hand waar je 'm nodig hebt, of dat nu in de keuken, op de salontafel, een bureau of een kinderkamer is. Het touchscreen helpt als je voornamelijk content aan het consumeren bent - een YouTube video recept in de keuken of een spelletje op de kinderkamer. Wil je productiever aan de slag, dan zijn de meegeleverde muis en toetsenbord adequaat, maar niet meer dan dat.

Dankzij de vlotte hardware is de algehele ervaring overwegend soepel. Alleen echt veeleisende Android games draaien niet lekker op de magere iGPU van de Intel-processor. Ook met zwaardere Linux-toepassingen zal je tegen grenzen aanlopen.

Al begrijpen we dat het grote touchscreen en de krachtige speakers geld kosten, is de Chromebase met een prijs van 749 euro naar onze mening eigenlijk net wat te duur. Vooral omdat we zouden aarzelen hem als enige pc aan te bevelen. Daarvoor mist ChromeOS wat ons betreft nog altijd de nodige gebruiksvriendelijkheid, zeker als je meer wilt doen dan browsen. As je hem in de aanbieding vindt (en dat kan best), of de prijs maakt je weinig uit, dan is het wel een heel leuk apparaat voor 'erbij'. Die 'fun' factor is lastig te kwalificeren, maar de HP Chromebase heeft hem - ondanks z'n wat zakelijke naam - wel degelijk.

HP Chromebase 22