JBL Tune Flex review: prima oordopjes met twee gezichten

Je kon moeilijk verwachten dat JBL het populaire segment van volledig draadloze hoofdtelefoons ooit links zou laten liggen. Dat doet het dan ook zeker niet, op een manier die karakteristieke is voor het merk. Oftewel, het brengt heel veel verschillende producten uit. Waaronder de in juni vorig jaar alweer aangekondigde, maar pas relatief kort verkrijgbare JBL Tune Flex. Oordopjes met een interessante troef in de mouw.

JBL Tune Flex: geen overdreven hoge prijs

Over het algemeen kun je van JBL in-ears een aantal zaken verwachten: een prijskaartje dat niet overdreven is, meerdere kleuropties, een tuning die bassen iets optilt en ondersteuning voor Google Assistant. Dat recept gold onder meer voor de Tune 230NC die we eerder bekeken en eigenlijk ook voor de Tune Flex die recent verscheen.

De JBL Tune Flex ligt sinds oktober daadwerkelijk in de winkel, met een adviesprijs van 99,99 euro. Heel veel wordt nog niet met de prijs gestunt, al kun je hem wel iets goedkoper vinden. Deze draadloze oortjes zitten daarmee prijstechnisch in het midden van het aanbod van het Amerikaanse merk.

Ghost-editie

De JBL Tune Flex komen in een echt compacte case. Hem opbergen in een jaszak of handtas zal niet echt een probleem zijn. Naar goede JBL-gewoonte kun je de Tune Flex krijgen in klassiek zwart of wit, of een hipper blauw. Er is ook een doorschijnende zwarte Ghost-editie, die er best wel knap uitziet. In buitenlandse webshops zien we ook andere doorschijnende uitvoeringen, inclusief coole witte en paarse versies. Die lijken bij ons niet beschikbaar. 

De case van de Tune 230NC vertoonde snel krassen, die van de Tune Flex lijkt van steviger materiaal te zijn. Opladen doe je via usb-c. Zaken als snelladen of draadloos laden ontbreken, maar dat is niet ongewoon in dit sub-100 euro prijspunt. De accuduur is niet slecht: zes uur met noise-cancelling ingeschakeld. Daarna kun je de oortjes drie keer volledig opladen in de case, wat ook mooi is.

JBL Tune Flex staat voor flexibiliteit

De Flex-naam verwijst naar de twee manieren waarop je deze oortjes kunt dragen. JBL kiest opnieuw voor een design met toestellen die in je oorschelp hangen, met bijhorend stokje dat uit je oor bengelt. Uit de doos draag je zo. Bij ons leverde dat een wel heel losse pasvorm op. Het leek wel alsof de Tune Flex-oordoppen elk moment zouden uitvallen. Zittend achter een computer or rustig in het huis rondlopend om koffie te halen bleken ze echter toch goed op hun plaats te blijven zitten. De audiokwaliteit viel zelfs mee.

Wel is het onvermijdelijk bij deze pasvorm, dat basfrequenties beperkt worden overgedragen. Daarvoor heb je meer contact met je schedel nodig. Ook zouden we ze met deze pasvorm niet snel dragen bij heftig sporten. Wel hebben ze een IPX4-rating, waarmee ze enigszins zweetbestendig zijn. Je zou ze bijvoorbeeld op een roeimachine nog kunnen dragen. Voor meer bas of een steviger bevestiging in het oor is een andere pasvorm nodig.

En daar heeft JBL dus aan gedacht met de Tune Flex. Wil je toch meer bassen en omgevingsgeluid beter buiten houden? In de verpakking zit een klein doosje met tips of doppen die je op de Tune Flex plaatst. Een degelijk doosje uit kunststof trouwens, dat is handiger dan de gebruikelijke kartonnen verpakkingen die je zo kwijt raakt (samen met de dopjes). De dopjes vervangen doe je in een wip.

Althans, zodra je realiseert dat je eerst de voorbevestigde, heel kleine XS-dopjes moet verwijderen. Die zijn zo klein dat het bijna piepkleine rubberen ringen lijken. Ze vielen ons in elk geval eerst niet op. Maar wanneer je het door hebt, plaats je de grotere dopjes heel snel. Overigens gaat het hier om ovale doppen die je niet zomaar kunt vervangen door generieke tips zoals die van bijvoorbeeld Comply.

Wie gruwelt bij doppen die je diep in je oorkanaal moet persen: geen vrees. Deze doppen zijn zeer conisch en liggen alsnog eerder tegen de ingang van je oor.

Aanpassen in de app

Als je kiest voor de (grotere) doppen, beschikbaar in small, medium en large, moet je ook in de app de geluidsinstellingen aanpassen. Dat doe je door in het hoofdscherm van de JBL Headphones-app gewoon een slider te verplaatsen.

Het is natuurlijk fijn dat JBL je hier de keuze geeft tussen een ‘open’ pasvorm en dopjes die meer in je oor steken. In de praktijk is die open pasvorm volgens ons enkel nuttig in thuiswerksituaties of als je in de slaapkamer wat muziek meepikt.

Met de gesloten doppen zijn zowel de noise-cancelling, de pasvorm als de audiokwaliteit beter. Gegeven dat die ‘gesloten’ dopjes niet echt opdringerig voelen, lijkt dat niet zo’n groot offer – zelfs voor mensen die dopjes in het hoorkanaal haten.

JBL Headphone-app: steengoede equalizer

Net zoals bijvoorbeeld Samsung en Sony heeft JBL één app voor al zijn hoofdtelefoons. Afvankelijk van welk toestel met je smartphone verbonden is, zie je in de app de bijhorende opties. In het geval van de Tune Flex ontdek je veel instellingen en keuzes. Het zijn dan ook oordoppen met wat meer technologie aan boord. Zo kun je kiezen voor TalkThru. Met deze effectieve functie kun je een gesprek voeren zonder de Tune Flex-oortjes uit te nemen. Ambient Aware laat meer algemeen omgevingsgeluid door, wat je meer in contact brengt met wat rond je gebeurt. Het doel is het fysieke contact in de vorm van een fiets die je omver rijdt te vermijden.

De JBL Tune Flex heeft een instelbare noise-cancelling. In plaats van de gebruikelijke meer of minder-schuifbalk, kun je hier kiezen uit zes NC-'bubbels'. Het is iets anders, maar komt uiteindelijk op hetzelfde neer. Je kiest het niveau dat bij je past.

De equalizer in de app is steengoed. Naast een reeks presets, zoals (nog meer) bass en club, kun je handmatig de tuning aanpassen. Op het eerste gezicht lijkt het alsof je op tien frequenties iets extra kunt toevoegen of wegnemen. Maar eigenlijk heb je de volledige vrijheid om alle frequenties te versterken of juist af te zwakken. Goed, zo verregaande controle is iets voor audiogeeks – maar wel fijn dat het kan. De Tune Flex-oortjes gaan trouwens goed om met equalizer-aanpassingen. Ze vervormen niet snel en je kunt heel gericht aanpassen. Top!

Je vindt verder nog heel wat handige functies, zoals instellingen om stroom te besparen, een 'vind mijn oordoppen'-functie, een instelbare VoiceAware-optie (om je eigen stem aangenamer te horen) en de keuze tussen een audio- of videomodus. In beide gevallen blijf je de AAC-codec gebruiken; we vermoeden dat de bitrate dan verlaagd wordt.

Voor wie dat belangrijk vindt: de gesproken informatie die je via de Tune Flex hoort, kun je ook in het Nederlands ontvangen. Daarvoor moet je enkel een keer een update downloaden met een taalpakket zodat je een slome “Verbonden” hoort in plaats van “Connected”.

Pure Bass Sound op de JBL Tune Flex

Traditioneel hanteert JBL voor zijn geluid de mainstream Harman Curve plus een basboost die – zo blijkt uit onderzoek – beter in de smaak valt bij een jongere doelgroep. Bij de goedkoopste JBL’s vonden we die boost zelf soms wat te veel van het goede. Het maakte soms ook beats bij elektronische muziek minder strak en goed getimed.

De JBL Tune Flex is echter behoorlijk volmaakt op dit punt. De extra basportie is net goed afgemeten en helder, waardoor ‘Chaisse Longue’ van Wet Leg of ‘The Dream’ van Gold Panda hun gevoel van vaart en complexiteit aanhouden. Met de alternatieve oordoppen aangebracht, zouden we benadrukken. Zonder (of eigenlijk: met de XS-dopjes) klinkt het toch net te ijl en mager.

Mét is de geluidskwaliteit echter uitstekend, en al helemaal als je rekening houdt met het prijspunt. De Tune Flex leent zich op verrassende wijze ook goed over het soort muziek dat je minder gauw associeert met JBL, zoals de rustige rock van Tom Petty op ‘Angel Dream’ of het Triple Concerto van Beethoven met Mutter en Yo-Yo Ma. Bij die laatste kun je zelfs geslaagd het ‘audiofiele’ gehalte verhogen door even met die equalizer te spelen.

Goede microfoons, matige ruisonderdrukking

De noise-cancelling van de Tune Flex-oortjes is minder sterk. Op stand (sorry: bubbel) 6 wordt het meeste lawaai van onze testvideo weggewerkt. Er blijft echter nog heel wat doorkomen en er is dus zeker geen absolute stilte. In een open kantoor of misschien een bus is het nog bruikbaar, op een oubollige Antwerpse tram was het kantje-boordje. Tijdens een vliegreis zouden we echt sterkere ruisonderdrukking willen. Dat betekent wellicht uitwijken naar een duurdere set draadloze in-ears.

Aan de positieve zijde: de noise-cancelling van JBL werkt zonder veel ruis of zonder de geluidskwaliteit echt te beïnvloeden. Windturbulentie kan soms wel merkbaar zijn.

Opnieuw moeten we opmerken dat we de beste resultaten met de alternatieve, niet-XS oordoppen halen. Zonder deze is de ruisonderdrukking minder effectief. Alleen als je pakweg thuis werkt en wat straatlawaai wil verminderen is het dan nog nuttig. De flexibiliteit die de JBL Tune Flex biedt is dus wel relatief.

Bij het bellen krijgen we van onze gesprekspartner te horen dat de verstaanbaarheid zeer goed is. Ook als er wat wind is, blijven de microfoons goed hun werk doen.

Conclusie

De noise-cancelling die wel werkt, maar niet echte stilte biedt is het zwakste punt van de JBL Tune Flex. Laat dat de pret niet bederven. Dit zijn draadloze oortjes die veel bieden voor hun prijs. Een goede geluidskwaliteit die niet enkel past bij mainstream-pop, nuttige functies (met name TalkThru) en prima gesprekskwaliteit maken de JBL Tune Flex interessant in heel wat situaties.

Dat de beste prestaties pas naar boven komen met de 'alternatieve' dopjes, is een belangrijke terzijde. Zonder, oftewel met de standaard aanwezige XS-dopjes, zijn de JBL Tune Flex zeker niet slecht, maar laten zich ook niet van hun beste kant zien. Flexibiliteit heeft dus zijn grenzen.

Ook met dat voorbehoud is de JBL Tune Flex wat ons betreft een aanrader voor wie zoekt naar een betaalbaar setje draadloze oordopjes met goede geluidskwaliteit en bescheiden ruisonderdrukking.

JBL Tune Flex