Lenovo LOQ 15 review: Legion Lite komt met nette prestaties - en een beroerd beeldscherm

Hoewel de LOQ-serie nieuw is voor Lenovo, zijn ‘betaalbare gaminglaptops’ natuurlijk geen primeur. Gaming laptop specialisten als MSI en ASUS kennen al jaar en dag meerdere series waarmee ze kopers met een kleiner budget bedienen. Voor Lenovo is het nog nieuw terrein. Eerst moest immers het eigen Legion-merk opgebouwd worden, dat pure klasse en luxe uitstraalt. Om die lat hoog te laten, komt er nu een goedkopere lijn voor wie gecharmeerd is van de Legion-karakteristieken, maar niet het daarvoor vereiste bedrag kan of wil neertellen. De Legion LOQ 15 die we voor deze review testten is onderdeel van de eerste lichting. 

In de Benelux trappen de eerste LOQ-laptops af met prijzen vanaf 1199 euro. Daarmee begeeft Lenovo zich in het vaarwater waar bijvoorbeeld ook de Cyborg-modellen en TUF-laptops van respectievelijk MSI en ASUS dobberen. De bedoeling is een behoorlijke bak hardware voor gamers, maar dan toch voor snel een paar honderd euro minder dan de luxere middenmoot.

Een eerste indruk van de Lenovo LOQ 15: bijna zakelijk (en dat is niet erg)

De algehele bouw van Lenovo’s LOQ-laptops mag er wezen. Zowel de 16-inch als 15-inch modellen zijn overduidelijk gebaseerd op de strakke Legion-laptops, zij het wat versimpeld. De LOQ 15 mist de rgb-flair en ruilt die in voor matgrijze tinten met hoogstens een sprinkeltje blauw op de luchtroosters. Van het ThinkPad-achtige toetsenbord tot de sober opgemaakte klep: de laptop ziet er vanaf bepaalde hoeken bijna zakelijk uit. Dat streelt ons wel.

Hier en daar schemert een vleugje gamingesthetiek door, maar het geheel blijft lekker ingetogen. Vanzelfsprekend voor dit prijssegment is vrijwel het gehele chassis van kunststof, in plaats van chique metalen. Desalniettemin voelt de strakke laptop behoorlijk robuust. Dikke rubberen poten houden de laptop op z’n plek, zo net een stukje boven het tafeloppervlak. Het schermscharnier voelt stug, op de lekkere manier. Had je deze exacte vorm in een of andere magnesiumlegering gegoten, was het gewoon een luxelaptop geweest.

Die stevigheid gaat wel gepaard met een redelijk hoog gewicht, naar moderne maatstaven. Met 2,4 kilogram aan gewicht is de Lenovo LOQ 15 in ieder geval geen lichtgewicht laptopje. Dit vehikel ga je terugvoelen in de rugtas. Maar goed, de speerpunt ligt op betaalbare gameprestaties, dus een tikkeltje meer gewicht nemen we maar voor lief.

Goed geplaatste aansluitingen

Fijn aan het design is de plaatsing van de aansluitingen, een punt waarmee ook de Legion laptops zich gunstig onderscheiden. Aan de flanken prijken traditioneel wat snelle usb-copnnectoren en een audiojack, maar het gros van de ‘dikke’ connectors neemt plaats aan de achterzijde. Dat is prettig, want die zitten dan niet in de weg. Achterop bevinden zich ook een volwaardige ethernet- en hdmi 2.1-poort, waarmee de LOQ 15 zich ook weer net dat beetje beter leent als een betaalbare desktopvervanger.

De plaatsing van de aansluitingen biedt ook ruimte voor behoorlijke luchtroosters aan de zijkant. Deze koelopstelling doet doet denken aan MSI’s gaminglaptops van een poos terug. Wat betreft koelprestaties geeft dat al enig vertrouwen.

Stevige basis voor de prestaties

Wat betreft hardware zet de Lenovo LOQ 15, ondanks de lagere prijs, nog aardig in. De laptops worden geleverd met Ryzen 5 en Ryzen 7-cpu’s van de Zen 4-generatie of Intel Core i5’s en Core i7’s uit het Raptor Lake-bestand. Qua grafische kaarten bestaat de keuze uit steevast een GeForce RTX 4050 of RTX 4060. Dat zijn niet de allersnelste, maar deze middenmoters van Nvidia  kunnen vandaag de dag behoorlijk frames spuwen, waarover later meer. De gpu’s krijgen, samen met de cpu, in totaal tot 135 watt aan voeding, waarvan maximaal 115 watt naar de gpu alleen mag. Dat biedt speelruimte.

Op het vlak van werkgeheugen en opslag is er bij de LOQ 15, zoals te verwachten, wel wat bezuinigd. Met 8 of 16 GB aan ddr5-5200-geheugen en 512 GB of 1 TB aan PCIe 4.0-ssd is de LOQ 15 helemaal van deze tijd, maar wel wat krapper bemeten. Voor de meeste games voldoet 8 GB aan werkgeheugen, al moet je daarnaast niet te veel willen multitasken of zware producties draaien. Als je meer dan een paar blockbusters wilt installeren, zal je al snel moeten investeren in een grotere ssd. Dat is overigens geen crime, gezien goede PCIe 4.0-ssd’s de laatste tijd stevig in prijs gedaald zijn. Wel iets om rekening mee te houden: in de tweede m.2 sleuf van de LOQ 15 passen alleen korte kaartjes, die momenteel maximaal 1 TB capaciteit bieden.

Wat betreft verdere aandachtspunten op het hardware-front: vrijwel alle basics worden netjes gedekt. Denk daarbij aan ondersteuning voor Wi-Fi 6, tot 140 watt stroomvoorziening over de snelle (10 Gbps) usb-c-poort en een niet al te riante 60 wattuur accu. Die moet in circa 80 minuten volgeladen zijn. Zo lijkt de Lenovo LOQ 15, ondanks zijn positionering, van de meeste moderne gemakken gediend. Op het vlak van specificaties heeft Lenovo nauwelijks hoeven snijden om kosten te drukken, zo lijkt het.

De achilleshiel van de Lenovo LOQ 15: een brak beeldscherm

Helaas heeft het dat wel gedaan bij het beeldscherm, waar je toch het meest tegenaan kijkt. De Lenovo LOQ 15 wordt geleverd met een 15,6 inch-scherm op fhd-resolutie (1920 bij 1080 pixels) met een beloofde verversingsfrequentie van 144 hertz. Dat klinkt als een redelijke basisspecificatie  voor een laptop uit het instapsegment. Zoals wel vaker met beeldschermen, blijkt de praktijk anders uit te pakken. De daadwerkelijke beeldkwaliteit van het scherm laat veel te wensen over.

Helderheid en contrast vallen nog mee. Het scherm tikt op vol vermogen de 363 nits aan, wat acceptabel is in dit segment. Het contrast blijkt ongekend hoog, een stuk hoger dan waar het panel op gespecificeerd is. Of het model dat jij aanschaft vergelijkbaar presteert, is niet te zeggen: bij navraag stelt Lenovo alleen de eigen opgegeven eigenschappen te garanderen. Dat is overigens naar verwachting.

Verdere inspectie van het scherm stelt eerder teleur. Al op het eerste gezicht is duidelijk dat de kleurweergave niet goed ingeregeld is. Het beeld stuurt behoorlijk naar warm-roze, wat ook met het blote oog waarneembaar is. Bovendien oogt het beeld flets. Zelfs de ultiem kleurrijke neonverlichting in Cyberpunk 2077 steekt op dit display wat dof af, zeker voor 2023-standaarden. Bij het doormeten blijkt dat het scherm inderdaad maar een klein deel van het sRGB-spectrum dekt: minder dan 60 procent. Dat soort prestaties verwacht je eerder op een laptop in de 400-euroklasse, of op een gaminglaptop van pakweg 8 jaar geleden. Een beetje beeldpurist moet hier sowieso niets van hebben, maar ook de meeste mainstream gamers zullen direct zien hoe opvallend flets het scherm overkomt.

Te langzaam voor 144 beelden per seconde

Die ondermaatse prestaties zien we ook terug in de responsiviteit van het scherm. Lenovo prijkt met een fraaie 144 hertz beeldverversing en ondersteuning voor G-Sync. Wanneer we de daadwerkelijke responstijden meten, zijn die bij lange na niet afdoende om de beloofde snelheid zonder ghosting te realiseren. Gemiddeld heeft het scherm ruim 27 milliseconde nodig om tussen grijswaarden te schakelen. Voor weergave zonder ghosting bij de beloofde snelheid is 6,94 ms of lager vereist...

Voor een milde mainstream game, zonder al te veel competitieve druk, moet dit display nog voldoen. Wie echter van een bloedmooi spelletje wil genieten of mee wil dingen in razendsnelle esports, gaat hierin oprecht pijnpunten vinden. Dat de pixeldichtheid van full hd op 15,6 inch wat ouderwets voelt kunnen we voor lief nemen. Hoe het scherm presteert in kleuren en responsiviteit, dat schuurt toch behoorlijk. Zeker gezien de hardware absoluut in staat is om mooie en snelle plaatjes te generen.

Toekomstbestendige grafische prestaties op de Lenovo LOQ 15

Wat betreft spelprestaties gooit LOQ namelijk hogere ogen dan je wellicht zou verwachten. Ons sample-model betreft de meest luxe variant van de LOQ 15, met een Intel Core i7-13620H en Nvidia’s GeForce RTX 4060. Hoewel dat verre van de zwaarste chips van de respectieve makers zijn, blijken ze bij elkaar toch een gemene mix voor moderne spelprestaties. Zeker op de 1080p-resolutie van het ingebouwde beeldscherm kunnen gamers hier lekker mee uit de voeten.

In ruwe rekenkracht kan de de Intel Core i7-13620H zich meten met een vlaggenschip-cpu uit het desktopsegment van drie-vier generaties terug. Lees: ruim voldoende voor allerlei games, waaronder ook zwaardere simulatoren. Ook moderne games die zwaarder op de cpu leunen, zoals een Starfield, houdt deze processor nog veelal netjes boven de 60 frames per seconde. Tenminste, zolang je niet letterlijk duizenden aardappels in je cockpit legt.

De RTX 4060 mag er daarnaast wezen als een uitzonderlijke sterke gpu uit het middensegment. Op 1080p zijn ook veeleisende games in vrij hoge kwaliteit af te stellen, met framerates van alsnog (ruim) boven de 60 frames per seconde. Shadow of the Tomb Raider, nota bene een gulden benchmarktitel voor DirectX 12, klokt op z’n allerhoogst alsnog makkelijk 120 frames per seconde. En dat zonder upscalingtechnologie.

Gooi je die techniek - zoals DLSS 3.0 - wel in de strijd, dan kunnen ook high-end spellen voorlopig prima uit de voeten met dit soort grafische rekenkracht. In een game als Cyberpunk 2077 wordt het mogelijk om zelfs met enige raytracing te spelen en alsnog boven de 60 fps te klokken. Dit vooral dankzij Nvidia’s Frame Generation-technologie. Het zal vaak van de upscalingstrucjes afhangen, maar vermoedelijk blijft een RTX 4060 toch zeker een jaar of vier à vijf aardig doorpompen in moderne high-end games, zeker op 1080p.

Echt zware raytracing blijkt voor de RTX 4060 nog wel iets te hoog gegrepen. In de Port Royal-benchmark bewijst de GPU met raytracing 20 tot 30 procent sneller te zijn dan de directe voorganger, maar de chip is alsnog niet krachtig genoeg voor stabiele of echt vloeiende prestaties. Desalniettemin kan wat lichte raytracing, zeker met wat upscalingstechnologie, alsnog mooie plaatjes opleveren op lagere framerates. Dat hadden we twee jaar terug nog niet van een laptop in dit segment verwacht.

Competitieve spellen zouden met de RTX 4060 gemakkelijk de beeldfrequentie van 144 hertz kunnen benutten, ware het niet dat het scherm die prestaties grotendeels om zeep helpt. De frames worden weliswaar geklokt, maar door stroperige responstijden leent dit apparaat zich alsnog niet voor games waar beeldsnelheid ertoe doet. Vloeiende beeldjesstroom of niet, met richting de 30 ms aan responstijd wordt het alsnog lastig om flickshots te landen.

Luide koeling houdt heethoofd van Intel niet bij

De koeling van Lenovo’s LOQ-bestand is ook niet de minste, maar duidelijk ook niet het beste spul. Het chassis biedt zoals gezegd ruimte voor aardig wat luchtroosters, waar het koelsysteem gretig gebruik van maakt. Bij een kortstondige spike wil het systeem al eens op volle toeren schieten, wat met het ‘open’ ontwerp voor aardig wat gesuis kan zorgen. Stil is de koeling allerminst, maar wederom: dat moet je ook niet verwachten in dit prijssegment. Binnenin de LOQ 15 vinden we twee flinke 82 mm ventilatoren en vier koelpijpen. Dat is geenszins een overdaad aan koeling, maar gezien de ruime airflow zou deze middenweg weinig problemen moeten geven voor in totaal 135 watt aan mogelijke hittegeneratie.

In het geval van de Nvidia’s gpu blijkt dat, zoals wel vaker, inderdaad het geval. Nvidia’s mobiele Ada Lovelace-chips komen met een aardig rendement, zonder daarbij al te heet op te lopen. Op vol vermogen schiet de RTX 4060 niet ver boven de 80 graden; een zware benchmark klokt gemiddeld 67 graden. Gezien de fikse grafische prestaties zijn dat uitzonderlijk behapbare temperaturen.

Intels dertiende generatie cpu’s is daarentegen uit ander hout gesneden. De Raptor Lake–processoren zijn weliswaar geijkt om ook af en toe tegen de 100 graden te tikken, maar in Lenovo’s LOQ 15 schiet deze Core i7 met regelmaat ver daarboven. Met de ventilatoren op volle toeren glijdt de Core i7-13620H alsnog meer dan eens over zijn begrenzing heen; de sensoren pikten meerdere pieken van boven de 117 graden op in diverse benchmarks. Ook in reguliere gamesessies is een kortstondig piekje boven de 100 graden niet ondenkbaar.

Daarmee wordt de houdbaarheid van de LOQ 15 wel enigszins in twijfel getrokken. Intel levert de laatste tijd wel vaker behoorlijke heethoofden in laptops, maar in dit geval piekt het allemaal wel angstvallig vaak. Op dat front lijkt Lenovo net iets te veel uit het budgetmodel te willen trekken. Dat is ook te zien in de accuprestaties. In PCMark 10’s gamingtest houdt de LOQ 15 het nog geen drie kwartier uit op een volle lading. Dat is zelfs voor een gaminglaptop kort, want het dubbele is wat we in de regel in elk geval wel verwachten. Zoals we al opmerkten, die 60 wattuur accu is niet heel riant.

Met de iets minder uitbundige koeling en Intels gretige verbruik voelt het niet verstandig om dit kernreactortje zo ver op te voeren. Wil je over drie à vier jaar nog een werkbaar apparaat hebben, dan loont het waarschijnlijk om de in ieder geval deze Core i7 ietwat af te remmen. Voor de meeste games zou dat nauwelijks uit moeten maken, al kom je alsnog niet onder die luide ventilatoren uit. Suizen doet het sowieso wel.

Conclusie

De LOQ 15 is een budgetlaptop met een paar sterke punten, een paar verwachte compromissen en in ieder geval één duidelijk gebrek. Om met dat laatste te beginnen: wie een beetje schermkwaliteit zoekt, hoeft niet bij Lenovo’s instapsegment aan te kloppen. Het scherm is veel te traag om de beloofde beeldsnelheid fatsoenlijk op te dienen, en doet dat bovendien met een onderverzadigde, fletse en inaccurate kleurweergave die gewoon niet acceptabel is in een laptop in deze prijsklasse. Ook al is dat het budgetsegment voor gaminglaptops.

Het betekent niet dat de LOQ 15 niet het overwegen waard is. Mede gezien de zeer matige accuprestaties is de kans groot dat je hem vaker op het bureau gebruikt dan onderweg. Daarmee kan je 'm beschouwen als een compacte desktopvervanger met ingebouwd bonusscherm en een noodaccu. Het bakbeestje biedt namelijk wel flinke prestaties en prettige aansluitmogelijkheden. Ook dan mag de verhitte Core i7 wat vaker gas terugnemen, maar de hardware an sich doet wat het belooft. Met een RTX 4060 zit je toch een paar jaar gebakken op 1080p en misschien zelfs 1440p. En dan is de prijs in elk geval geen groot obstakel. Je krijgt in elk geval een degelijk geconstrueerde laptop met een nette set aansluitingen en heel behoorlijke prestaties.

Troeft LOQ de concurrerende laptops van MSI en ASUS af? Niet echt. Afhankelijk van de precieze afstelling biedt Lenovo soms ietsje meer hardware voor minder, maar de concurrentie komt doorgaans in elk geval met betere schermen. Om LOQ een bedreiging voor de gevestigde orde te laten vormen, moet Lenovo eerst mooiere panelen uit de Legions naar beneden laten druppelen.