EIZO FlexScan FLT review: extreem zuinige monitor met unieke voet

Met de EIZO FlexScan FLT lijkt de Japanse monitorfabrikant een blik op de toekomst van monitoren te willen geven. FLT staat dan ook voor Future-Leading Technology. Die toekomstgerichtheid komt bovenal naar voren als een focus op duurzaamheid. Nu is dat iets dat EIZO sinds jaar en dag hoog in het vaandel heeft staan, maar de FLT gaat nog een stuk verder dan met de rest van het assortiment. Het maakt dit tot een bijzonder beeldscherm, dat niet zozeer opvalt door zijn technische eigenschappen, maar meer door zijn design, hoe het geproduceerd is - en hoe weinig het verbruikt.

EIZO FlexScan FLT: op andere voet

De FlexScan FLT arriveert, zoals alle recente Eizo monitoren, in een grotendeels kartonnen verpakking. Geen piepschuim hier, al zijn paneel en voet wel gewikkeld in plastic. De kabels zitten in vloepapier. In de doos zitten het paneel en de voet los van elkaar. De behuizing van het paneel is voor 95 procent van hergebruikt plastic gemaakt. Zoals gebruikelijk bij monitoren, moet je het geheel zelf nog even in elkaar zetten. Dat is heel eenvoudig.

De voet is geen exemplaar dat je neerzet op een bureau, maar een dat je vastmaakt aan de bureau- of tafelrand. Dat zijn vaker dan niet tamelijk lompe constructies met een gasveer, maar dat is niet het geval bij de FLT. Het is een design hoogstandje met een zeer nauwkeurig verstelbaar klemgedeelte. Het vastzetten werkt door een cilinder in het onderste deel rond te draaien om de klem vaster of losser te zetten. Eenmaal bevestigd op onze bureaurand staat het als een huis.

Vervolgens is het scherm erop zeer goed verstelbaar. Eizo was daar altijd al voorloper in, maar de FLT voet is next level. Op 15 centimeter hoogte zit een scharnier waarop een tweede deel kan draaien, en omhoog en omlaag kan bewegen. Dat tweede deel van de steun kan ook in- en uitschuiven. Onderop zitten bevestigingspunten om kabels vast te zetten. Het geheel is opgetrokken uit aluminium. Verderop ga ik dieper in op de werking van de voet, met enige kanttekeningen.

Een bijzonder paneel - en aansluitingen

Het paneel zelf is bijna even opmerkelijk als de voet. Je klikt het er gewoon aan vast, dat is niet ongekend. Het lage gewicht valt op, maar het ontwerp nog meer. Eizo heeft rond het paneel een soort rand aangebracht, waar je doorheen kan kijken. Het geeft het iets lichtvoetigs, het oogt er wat minder massief door. Heel functioneel is deze rand niet. Het plastic is vrij dun, je kan het laten buigen door er van opzij op te drukken. Je kan het vastpakken om het scherm te verstellen, maar daar lijkt het niet primair voor bedoeld. Het is eerder ornamentair.

De rand is niet het enige bijzondere. Achterop prijken slechts drie aansluitingen, en dat zijn alle usb-c exemplaren. Eén ervan is voor het aansluiten van randapparatuur, één kan overweg met een binnenkomend videosignaal en één dient louter voor aansluiten van de meegeleverde, externe voeding. Die laatste kan je ook weglaten: het scherm kan gevoed worden door een usb-c met videokabel, dankzij het zeer lage energieverbruik van 6 watt. Sluit je het aan op een mini-pc zoals de Asus NUC 14 AI Pro die we hiervoor gebruikten, dan volstaat een enkele kabel. Eizo levert een vrij lange usb-c kabel mee voor dit doeleinde.

Je kán de eveneens meegeleverde, externe voeding wel aansluiten. Gebruik je een laptop, dan kan je die wederom met een enkele kabel aansluiten en zo via de monitor laten opladen. Stroom beweegt dus in twee richtingen over de usb-c video-aansluiting van de Eizo FlexScan FLT. 

De mogelijkheid het scherm via usb-c te voeden opent de weg naar bijzondere gebruiksscenario's, zoals het scherm als draagbare monitor gebruiken. Heel praktisch is dat niet, want er is geen standaard of iets dergelijks geïntegreerd in het paneel. Dat was een leuke extra geweest voor dit toch al buitenissige beeldscherm.

Ook de beschikbare aansluitingen zijn niet heel praktisch te noemen. Hoe veelzijdig usb-c ook is, er zijn genoeg apparaten die alleen via hdmi een signaal leveren. Die kan je niet aansluiten op de Eizo FlexScan FLT. Tenzij je een speciale actieve hdmi-naar-usb-c kabel aanschaft. Die zijn goedkoop noch handig: ze vereisen een eigen voeding via usb. Bovendien leveren ze, zo bleek bij het testen, wisselvallige resultaten afhankelijk van de gebruikte bron. Ook de enkele usb-c aansluiting voor data wekt bevreemding. De meeste randapparatuur gebruikt nog altijd usb-a, een enkele usb-stick daargelaten. Wil je het scherm als docking monitor gebruiken, dan zal je een usb-c naar usb-a hubje moeten kopen. 

In gebruik nemen, verstellen en bedienen van de EIZO FlexScan FLT

Het in gebruik nemen van de Eizo FLT is zo eenvoudig als beschreven. Voet aan het bureau, vastklemmen, paneel erop klikken, usb-c kabel vanaf een laptop of desktop systeem erin, klaar. Verstellen is iets bewerkelijker. Hoewel er veel richtingen zijn waarin je de voet kan bewegen, zijn er bepaalde posities waarin het lastiger is het scherm in de gewenste hoek te krijgen, zonder dat het scheef oogt. Dat komt doordat het scharnier aan het uiteinde van de voet, bij het paneel dus, een elleboogscharnier is. Het kan alleen op en neer bewegen. Staat de voet recht achter het paneel en dus loodrecht op het scherm, dan is kantelen geen probleem. Staat het echter enigszins opzij, dan zorgt kantelen ervoor dat het als het ware van je wegdraait.

Omdat het paneel enigszins kan roteren langs de z-as, kan je daar tot op zekere hoogte voor compenseren. Maar dat roteren is niet grenzeloos: er is geen portretmodus. Wil je het paneel bijvoorbeeld wat verder van je weg kantelen, dan loop je daar tegenaan. Tenzij je de voet dus precies recht achter het scherm zet. De logische oplossing hiervoor was een balgewricht geweest, zoals je dan ook vaak ziet op monitorarmen aan bureaus. Waarom Eizo daar niet voor gekozen heeft, is niet bekend. Hoe dan ook kan het een uitdaging zijn het scherm precies recht te positioneren - wie daarvoor gevoelig is, is bij dezen gewaarschuwd.

Voor de bediening gebruikt Eizo nog altijd tiptoetsen voorop de onderrand van het scherm. Die zitten links van de power-knop en reageren heel snel. Omdat een balkje met een legenda op het scherm zichtbaar wordt, zodra je er een aanraakt, wijst het bedienen zich vlot. Wel oogt het menu tamelijk spartaans, al zal het voor Eizo-kenners gesneden koek zijn. 

Beperkte helderheid, extreme zuinigheid

Standaard staat het scherm érg donker ingesteld. Zelfs in de matig verlichte kantoorruimte waar ik testte, is het beeld lastig te ontwaren. De helderheid aanpassen is eenvoudig, al is het ook in de maximale stand verre van oogverblindend. Dat heeft deels te maken met het energiezuinige paneel, maar vooral met de standaard actieve AutoView en EcoView Optimizer 2 functies van Eizo. Laatstgenoemde verlaagt de helderheid van het backlight verlaagt, maar doet het beeld helderder ogen door de gain van het paneel op te schroeven. Dat vergt veel minder energie, maar komt met beperkingen. Meer daarover verderop.

Dan Auto EcoView; dat past de helderheid van het scherm automatisch aan het omgevingslicht aan. De mate waarin hangt af van hoe je zelf de helderheid bijstelt. Feitelijk bepaal je daarmee dan de bovengrens. Standaard staat die erg laag. Als je die maximaliseert laat de begrenzer een helderheid toe van pakweg 220 nits. Zonder Auto EcoView komt de meter iets boven de 260 nits uit. Naar moderne maatstaven is dat niet enorm helder, maar genoeg voor de meeste omgevingen.

Schakel je EcoView Optimizer 2 uit, dan kan je de helderheid verder opvoeren. Dat gaat uiteraard ten koste van de zuinigheid, iets waarvoor het scherm waarschuwt. Bij elk menu dat je opent nadat je het de eerste keer aanzet, zelfs. En ja, het verbruik neemt toe - tot wel maximaal amper 7,5 watt. Met de EcoView Optimizer 2 actief komt het nauwelijks boven de 4 watt. Het is gewoon ontzettend zuinig. Een beetje led-lamp verbruikt al meer. Dat is iets om in het achterhoofd te houden bij het beoordelen van de beeldkwaliteit.

Testresultaten EIZO FlexScan FLT

Uit de doos is die namelijk niet best. Tenminste: wanneer we deze doormeten met Calman Ultimate van Portrait Displays. Het opvoeren van de gain (zichtbaar in een extreem lage gammawaarde) heeft geen voordelig effect op de kleurechtheid. Met het blote oog valt dat echter alles mee, laat dat duidelijk zijn. Je kan uitstekend werken op de Eizo FLT, en je hoeft je ook geen zorgen te maken dat foto's of video's er onnatuurlijk uitzien. Pas met een colorimeter wordt duidelijk dat sprake is van een kleurafwijking - en dat je beter geen foto's gaat bewerken in de spaarstand. Hieronder zie je wat foto's met achtereenvolgens het beeld direct uit de doos, op maximale helderheid en in de sRGB-modus zonder EcoView Optimizer 2. 

Die sRGB-instelling is er voor wie kleurnauwkeurig werk wil doen. Maar let op, ook deze wordt standaard flink beïnvloed door EcoView Optimizer 2. Die optie moet je dus resoluut uitzetten, als je behoefte hebt aan kleurechtheid. Doe je dat, dan zijn de meetresultaten in de sRGB-modus heel behoorlijk. Gemiddeld komt de kleurafwijking rond de 2 uit op basis van dE2000. Ook langs de striktere dEITP-norm zijn de resultaten zeer goed. Natuurlijk, het is geen resultaat van ColorEdge-niveau, maar dit scherm is ook niet bedoeld voor grafici. Voor een kantoormonitor is het buitengewoon goed.

Dan nog zal de doorsnee gebruiker vermoedelijk wegblijven van de sRGB-instelling en het scherm op de zuinige stand beogen te gebruiken. De weergave is daarvoor prima.

Gebruik in de praktijk

Je kon al wat lezen over de werking van de verstelbare voet. Die is op zich zeer goed, met een solide mechanisme dat niet uit zichzelf verzakt of verschuift. Wel zijn er dus wat beperkingen aan de mate waarin je het paneel kan kantelen, afhankelijk van de hoek waarin het staat ten opzichte van de voet. Op veel bureaus zal die toch niet precies achter het scherm komen, maar juist naar een zijkant. 

Een andere kanttekening die niet onvermeld kan blijven is de stabiliteit. Het zeer lichte paneel vibreert mee met de geringste aanraking van het bureau. Zeker wanneer je de arm helemaal uittrekt. Ook met de zeer lichte tiptoetsen brengt bedienen van het menu al met zich mee dat het scherm wat gaat trillen. Tot op zekere hoogte is dat niet ongebruikelijk - de 32-inch monitor voor mijn neus hangt aan een doodgewone monitorarm die bij het bureau hoort dat ik gebruik, een standaard kantoorexemplaar. Ook daar merk je dat een steviger aanraking van het bureau of zelfs heel intensief typen wat trillen van het beeldscherm met zich mee kan brengen. Bij de Eizo FLT is dat effect wel veel sterker.

Afgezien daarvan bevalt de Eizo FLT goed. De helderheid is afdoende voor een ruimte zonder fel invallend licht, en de weergave is prettig rustig. Geen zorgen over beeldtrillingen door pwm dimming of iets dergelijks. Daar zorgt Eizo's eigen aansturing wel voor. Ook bij zeer lage helderheden voor wie 's avonds in het donker nog gaat werken. Er is een speciale 'Paper' modus om teksten te lezen, die is daadwerkelijk plezierig in gebruik. Wit oogt daarin wat gelig, het is vergelijkbaar met - maar ook wel beter dan - wat veel andere monitoren bieden als 'low blue light' modus.

Mijn voornaamste struikelblok bij gebruik van de FLT is de resolutie. Full hd is gewoon niet heel riant anno 2025. Programma's met veel bedieningselementen zijn fijner met meer pixels, maar ook als je multitaskt met twee vensters naast elkaar wordt het al snel proppen. Het is begrijpelijk dat Eizo hiervoor koos om dat magisch lage energieverbruik mogelijk te maken, maar een qhd-uitvoering op 27 inch die pakweg 10 watt zou verbruiken, zou net zo indrukwekkend zijn. En veel fijner voor dagelijks werk.

Conclusie

De Eizo FlexScan FLT is een technisch hoogstandje, alleen al door het extreem lage verbruik. Full hd-monitoren die pakweg 10 watt verbruiken waren er al, maar Eizo duikt daar fors onder. Dat het ook een uitstekende kalibratie biedt - mits je het verbruik wat laat oplopen door energiebesparende functies uit te zetten - is mooi meegenomen, al zullen de meeste kantoortijgers niet wakker liggen van een beetje onnauwkeurige kleuren. Maar daarvoor koop je een Eizo, waar aan alles aandacht is besteed.

De bijzondere voet van de FLT verdient lof, want het is een van de fraaiste alternatieven voor een standaard bureauvoet die ik heb gezien. Een klemvoet vergt veel minder ruimte, maar brengt vaak enig gedoe met bevestiging met zich mee. Het ontwerp van Eizo is extreem eenvoudig te bevestigen en staat als een huis. En al is smaak persoonlijk, het is zeker niet lelijk te noemen. Wel is het spijtig dat het met beperkingen komt op het vlak van verstelbaarheid; een balgewricht bij het paneel zou zowel de kantelbaarheid verbeteren, als een portretmodus mogelijk maken.

Zeker gezien de beperkte resolutie zou een verticale stand het scherm veelzijdiger inzetbaar maken. Het relatief lage aantal pixels is het voornaamste bezwaar om deze monitor zonder meer aan te raden: voor zo'n op de toekomstgericht ontwerp is het spijtig dat er niet meer rekening is gehouden met fervente multitaskers of gebruikers van complexere toepassingen. Ook de beperkte aansluitmogelijkheden zijn eigenlijk een brug te ver. Het kan er niet echt bij ons in, dat de ingenieurs van Eizo niet in staat zouden zijn om een standaard hdmi-ingang en usb hub in een slank ontwerp te verwerken. 

Het maakt de prijs, die bij Eizo nooit laag ligt, lastiger te verkroppen. Ook met vijf jaar garantie en een extreem laag verbruik is full hd voor een kleine 600 euro moeilijk te verkopen. In deze vorm is de FLT een fraai product voor op de receptiebalie of wellicht voor een statusgevoelige CEO als extra scherm bij de laptop, maar minder aantrekkelijk voor wie daadwerkelijk veel beeldschermwerk doet. 

Al bij al verdient de innovatie van de Eizo FlexScan FLT absoluut erkenning, maar wij hopen op een opvolger die de genoemde kanttekeningen adresseert.

EIZO FlexScan FLT