LG UltraGear 27G850A review: een topklasse 4K LCD gaming monitor in lastig vaarwater

De LG UltraGear 27G850A is een opvallende gaming monitor, niet in de laatste plaats door zijn eigenschappen. Het is de eerste gaming monitor van het merk met een IPS Black paneel, en de enige 4K ultra hd gaming monitor met ips-techniek en een 240Hz-beeldsnelheid. Toen het in maart van dit jaar op de markt kwam, hing er een stevig prijskaartje aan van 899 euro. Inmiddels is het voor aanzienlijk lagere prijzen te koop, rond de 650 euro kan  je het probleemloos vinden. Daarmee is het fors goedkoper dan verder vergelijkbaar gespecificeerde concurrenten op basis van oled-techniek. Een interessant voordeliger alternatief? Dat wilden we graag uitzoeken. 

LG UltraGear 27G850A: ingenieuze vondst of gekke sprong?

LG heeft bijzonder veel succes met zijn oled televisies, maar met de monitoren met dezelfde techniek ondervindt het beduidend meer concurrentie. Hoewel het bedrijf uitstekende oled gaming monitoren maakt (we hebben er meerdere getest), loopt het qua techniek soms achter. Of in elk geval met de snelheid waarmee het de nieuwste panelen van zusterbedrijf LG Display verkrijgt. Zo was het laat met ultrawide oled, en kwam het eigen 27-inch 480Hz oled model ver na dat van concurrenten op basis van hetzelfde paneel op de markt. 

Dit jaar introduceerde concurrent Samsung samen met het eigen Samsung Display familielid 27-inch 4K ultra hd oled monitoren. Feitelijk net wat kleinere, amper goedkopere, varianten op de 32-inch 240Hz 4K oled-modellen die vorig jaar in grote aantallen beschikbaar kwamen. En jawel, net die combinatie van eigenschappen levert LG Display (nog) niet. Vermoedelijk droeg die achtergrond bij aan de beslissing de LG UltraGear 27G850A uit te brengen. Kennelijk geven toch veel mensen de voorkeur aan het kleinere formaat, al zou ik iedereen aanraden om van 4K te genieten op 32 inch. 

De 27G850A is in elk geval in één opzicht een unicum: het is de enige 4k ultra hd-monitor op basis van ips-techniek, die een beeldsnelheid van 240 Hz claimt. Bij oled is dat min of meer gemeengoed, maar er is maar een handvol 4k lcd-monitoren die überhaupt meer dan 160 beelden per seconde kunnen tonen. Het aansturen van deze hoeveelheid pixels met die snelheid is uitdagend met vloeibare kristallen. De zelf-oplichtende pixels van oled reageren nu eenmaal veel sneller. 

LG doet dit bovendien met een zogeheten IPS Black-paneel. Dat is een variant van ips met een aanzienlijk hoger contrast dan gangbare ips-schermen. LG Display ontwikkelde dit alweer de nodige jaren geleden, maar opmerkelijk genoeg duurde het best een tijdje voor LG Electronics  (zoals de consumententak van het bedrijf officieel heet) er gebruik van ging maken. Aanvankelijk leek Dell alle productie af te nemen, voor luxe schermen voor de zakelijke markt. Dell kwam wel al vrij snel met 120Hz versies (zakelijke gebruikers hebben ook baat bij soepele beelden), maar 240Hz is wel een hele grote stap vooruit. Het roept de vraag op of de LG UltraGear 27G850A een ingenieuze vondst is om een waardig alternatief voor de 240Hz 27-inch oled-monitoren te bieden, of een gekke sprong van een kat in het nauw.

Lagere prijs voor dual-mode

De prijsstelling en het verloop daarvan nu het scherm een paar maanden op de markt is, zeggen ook wel wat. Aanvankelijk leek LG het op bijna-oled-niveau te prijzen (de oled-modellen met deze resolutie en beeldsnelheid kosten pakweg 1100 euro). Dat was denkelijk toch te hoog gegrepen, gezien de daling naar inmiddels rond de 650 euro. Dat is nog altijd fors duurder dan 4K ultra hd ips-monitoren met 160 Hz. Die beginnen rond de 350 euro, en lager lukt ook nog wel. 

Maar goed, dat zijn geen IPS Black-monitoren, en doorgaans ook geen modellen met een DisplayHDR 600-certificering. Bovendien is de LG 27G850A ook een 'dual mode' monitor: hij kan óók werken in full hd met zelfs 480 beelden per seconde. Daarbij moet ik wel opmerken, dat deze optie - voor het eerst nota bene door LG zelf geïntroduceerd op de uitstekende 32GS95UE oled-monitor - heel snel goedkoper wordt. Prijsknallers Philips en AOC bieden het aan vanaf, jawel, 350 euro. Weliswaar met 4K160 en 2K320, maar toch.

Het zorgt ervoor dat LG een flinke uitdaging heeft om te overtuigen met de 27G850A. Het scherm moet een meerprijs van 2 à 300 euro waarmaken. Daarvoor moet de beloofde beeldsnelheid overtuigen, en de beeldkwaliteit toch wel heel duidelijk uitsteken boven die van de goedkopere concurrentie. Tegelijk zorgt de reële marktprijs er wel voor, dat vergelijkingen met oled kunnen uitblijven. Die techniek is simpelweg véél duurder. Als je budget pakweg 700 euro is, kan je wel een 240 Hz oled-monitor kopen - maar geen 4K-exemplaar.

Wat haal je dus in huis als je de LG UltraGear 27G850A koopt? Om te beginnen... een heleboel piepschuim. Helaas is LG nog altijd niet overgestapt naar kartonnen verpakkingsmateriaal, en dat is jammer. Van een bedrijf met de omvang van LG verwacht je meer een voortrekkersrol op het gebied van duurzaamheid. De verpakking is niet bepaald de hoogste horde, en tal van concurrenten laten al zien dat het ook zonder piepschuim kan. Dat scheelt bovendien een hoop vervelende witte plastic bolletjes in je interieur. Maar goed, wat haal je uit dat piepschuim?

Design en uitrusting van de LG UltraGear 27G850A

Zoals meestal, drie afzonderlijke onderdelen die je aan elkaar moet bevestigen: bodemplaat, staander en paneel. Eenmaal schroefloos gemonteerd, staat het scherm op een vergelijkbare voet als de onlangs geteste 27GX790A. Daar was ik erg over te spreken, en dat enthousiasme heb ik ook hier weer. De zeer zware, maar dunne metalen bodemplaat in combinatie met de forse, brede en dikke verticale staander (met plastic afwerking) vormt een zeer solide basis voor het paneel. Hierdoor wiebelt het scherm niet met elke aanraking van het bureau mee, het staat als een huis.

De staander onttrekt bovendien kabels effectief aan het oog - je kan ze wegleiden door een opening in de voet, en de staander is breed genoeg dat je niet eens heel druk met tie-wraps in de weer hoeft. Alleen in de hoogste stand zal je wat kabels zien. Daarmee zal al duidelijk zijn, dat het scherm (12 cm) in hoogte verstelbaar is. Ook kan het zwenken en kantelen op de voet. Roteren naar portretstand kan ook, zij het één richting uit. Dat is op zich prima, al kan het bij veel monitoren zowel naar links als naar rechts. Qua verstelbaarheid is er in elk geval niets te klagen.

Het IPS Black-paneel is in een stuk dikkere behuizing gevat dan bij oled het geval is, wat niet verrast. Toch hebben we wel eens dunnere lcd-monitoren gezien. Je zou denken dat er een compleet miniled backlight in het scherm zit, maar dat is niet het geval. Wel aardig is dat LG een afdekplaatje meelevert om de recht naar onderen stekende kabels nog verder aan het zicht te onttrekken. Opvallend trouwens, want veel LG schermen hebben naar achteren stekende aansluitingen . 

Voor we op die aansluitingen ingaan: de LG UltraGear 27G850A is voorzien van een toefje rgb-verlichting. Deze 'Hexagon Lighting', zoals LG het noemt, neemt de vorm aan van twee gebogen strips aan de achterzijde. Heel zeshoekig ziet het er niet uit, maar goed. De verlichting is niet bijzonder helder en maar beperkt aanpasbaar. Lelijk is het niet, maar je zal er weinig van meekrijgen tijdens het gamen. 

Aansluitingen van de LG UltraGear 27G850A

De aansluitingen dan. Die zijn relatief beperkt. Twee keer hdmi 2.1, en een displayport 2.1-aansluiting. Dat laatste is mooi meegenomen, al is deze net als bij alle LG UltraGear-modellen van dit jaar beperkt tot 54 Gbps. Wil je de volledige resolutie en beeldsnelheid benutten, dan zal enige inzet van display stream compression alsnog onontkoombaar zijn. Het blijft vooral een papieren kwestie, vooralsnog kunnen alleen pixel peepers het verschil zien - en zeker niet bij elk beeld dat in hoge snelheid passeert.

Naast deze video-ingangen zijn er twee usb-a poorten en een usb-b upstream. Sluit je die aan, dan kan je gebruik maken van de LG Switch en LG Calibration Studio toepassingen. Die heb ik uitgebreid besproken in de review van de 27GX790A, dus wil je er alles over weten, lees die nog eens na. Wil je dat niet, dan kan je ermee volstaan dat Switch voor gamers vermoedelijk niet wenselijk is omdat het zich als overlay gedraagt; de oudere OnScreenControl toepassing is dan overzichtelijker, met minder onnodige fratsen. De optie het scherm hardwarematig te kalibreren is leuk, maar de mogeljkheden van het pakket zijn wel behoorlijk beperkt. Met name omdat het uitgaat van de dE2000-norm.

Terug naar de aansluitingen, al zijn we dan snel klaar. Er zit verder alleen een 3,5 mm hoofdtelefoonuitgang op het scherm. Wel met DTS Headphones:X ondersteuning en drie geluidsprofielen, maar het voelt toch wat karig. Zeker omdat een scherm als dit in theorie goed past bij een moderne game console. Speakers waren leuk geweest, maar zijn niet aanwezig. 

Ook afwezig is usb-c. Dat is eerder regel dan uitzondering in dit segment, als ik even een snelle vergelijking maak met de paar andere 165Hz en snellere 27-inch 4K ips-monitoren. Maar toch, in een tijd dat je voor 200 euro een 24-inch monitor met usb-c en 90 watt power delivery kan kopen, voelt het wat karig om een 700+ euro kostend model er niet van te voorzien. Het is immers best handig om ook je werklaptop even snel aan te sluiten.

Menu en bediening

Het menu van de UltraGear 27G850A is het bekende, dat eigenlijk elke recente gaming monitor van LG wel heeft. Het ziet er kek uit, maar is niet per se het meest overzichtelijke. Er zijn een paar opties die uniek voor dit scherm zijn. Te weten 'Black Level' (hoog of laag, standaard hoog) en 'Deep Black Pro' (hoog, middel, laag of uit, standaard uit). Meer over het effect van die instellingen verderop in dit artikel. 

Voor de bediening van het menu is er een centraal gepositoneerde mini-joystick, achter de onderrand. Dat werkt prima, al voelt het exemplaar op dit sample wel wat stroever qua beweging dan ik gewend ben. Dat kan exemplarisch zijn. Als alternatief kan je dus het genoemde OnScreenControl of Switch gebruik vanuit Windows.

Paneel en testresultaten in SDR

De basiseigenschappen van het paneel mogen inmiddels duidelijk zijn. Het is een IPS Black exemplaar met een resolutie van 3840x2160 pixels, oftewel 4K Ultra HD. Er is geen fijnmazige local dimming, maar het scherm kan wel dimmen, in welgeteld 8 zones. Daarmee kon LG een DisplayHDR 600-certificering binnenslepen, maar het houdt natuurlijk niet echt over. Vooral niet als je weet dat er schermen met deze resolutie zijn, die 1152 local dimming zones met minileds hebben. Aan de andere kant, die beloven geen 240 beelden per seconde. Het paneel is verder wel van hoge kwaliteit. Er is geheel geen sprake van clouding of backlight bleeding, in het donker lekt nergens licht weg.  

Kijken we naar de testresultaten van Portrait Displays Calman Ultimate, dan valt het contrast toch wat tegen. LG zegt zelf een terughoudende 1400:1 toe, maar IPS Black belooft 2000:1. De standaardinstelling komt niet veel hoger dan 1600:1. Beter dan de meeste ips-schermen, maar het ligt ver af van wat IPS Black vermag. Vermoedelijk is hiervoor gekozen om de responstijden te verbeteren. Het was mooi geweest als LG had voorzien in een instelling met desnoods minder snelheid en meer contrast had.

De maximale helderheid in sdr is net zo min bijzonder hoog: iets meer dan 400 nits. Wederom hoger dan de 360 nits die LG toezegt, maar de hdr-test laat zien dat het backlight veel helderder kan. Waarom de sdr-weergave zo terughoudend is, is niet duidelijk. De minimale helderheid is met net onder de 50 nits in orde, al mag het van mij nog wel wat minder fel in compleet verduisterde ruimtes.

Gamma 1: helderder en contrastrijker, maar niet beter

Zoals altijd bij LG komt de monitor uit de doos in de Gamer 1 modus, in de Gamma 2 stand. Eerder ben ik vrij uitgebreid ingegaan op de verschillende gamma-modi van LG monitoren, dus dat wilde ik nu niet doen. Alleen, toen ik naar Gamma 1 keek, oogde die zichtbaar geliger dan Gamma 2. En de maximale helderheid was opeens 470 nits in plaats van 423 nits. Dus toch even verder testen. Bij eigenlijk alle LG oled-monitoren die ik testte, leverde de Gamma 1 instelling een (nog) beter testresultaat op. Dat is niet zo bij de 27G850A, behalve dat het contrast meetbaar hoger komt, boven de 1800:1; afgezien van het zichtbare geelzweem valt echter ook de kleurafwijking fors hoger uit. Ook als we corrigeren voor het gemiddelde gamma rond de 2. Alleen gebruiken als je die hogere helderheid nodig hebt, dus. 

Verder geldt voor de gamma-presets: het is de moeite waard hiermee te experimenteren, want afhankelijk van de bron kan een andere gamma-instelling een kleurechter, contrastrijker plaatje opleveren. In de Gamer 1 en 2 presets kan je instellingen voor kleur, helderheid en contrast naar eigen voorkeur bewaren. Deze zijn iets anders dan de Calibration 1 en 2 presets, die je kan 'vullen' met een hardware kalibratieprofiel dat je maakt met behulp van LG Calibration Studio. Daarmee pas je de weergave op een basaler niveau aan, met behulp van een colorimeter.

Prima kleuren uit de doos (maar sRGB moet beter)

Het goede nieuws is dat de LG UltraGear 27G850A ook in de standaardmodus al een heel net plaatje neerzet. Met een dekking van de P3-kleurruimte van 98,3% zijn de kleuren fraai verzadigd. De gemiddelde kleurafwijking bij de meest uitgebreide set testkleuren komt nipt onder de 2 uit bij de dE2000-norm. De gemiddelde afwijking op basis van de ITP-standaard is met 4,7 ook gewoon goed. De grijsafwijking is met gemiddeld 3,1 (dE2000) dan wel 3,7 (dEITP) wat hoger dan wenselijk, maar voor een uit-de-doos resultaat is het acceptabel. Bovendien is wit mooi neutraal, met een kleurtemperatuur van 6522K.  

In de DCI-P3 instelling is de maximale helderheid beperkt tot iets boven de 370 nits. Deze preset is afgesteld voor een gamma van 2,6, maar heeft een sRGB witpunt. Dat doet LG steevast, maar het blijft raar. Bij een meetgamma van 2,2 valt de afwijking zoals verwacht relatief hoog uit, bij 2,6 is het resultaat niet slecht. De kleurdekking is met ruim 96 procent wat lager dan in de Gamer 1 modus, maar de gemiddelde kleurafwijking is ook duidelijk lager. Ook hier is de grijsafwijking voor verbetering vatbaar. LG mag van mij deze stand hernoemen naar Display P3 en kalibreren op basis van gamma 2,2, daar zullen meer gebruikers wat aan hebben.

De sRGB preset is minder florissant. Deze instelling heeft een matige balans tussen de basiskleuren, waarbij blauw zichtbaar (en meetbaar) overheerst. Ook is de gammacurve niet conform de sRGB-standaard, maar een vlakke power 2.2. Het is niet rampzalig, maar wel duidelijk minder goed dan bij de meeste gaming monitoren die ik onder handen krijg. Met LG Calibration Studio kan je wel wat doen aan de kleurafwijking, maar de gammacurve is daarin niet aan te passen. Het is niet voor het eerst dat de sRGB preset tegenvalt op een LG monitor, iets wat het bedrijf toch redelijk eenvoudig zou moeten kunnen corrigeren. 

Black level en Deep Black Pro: het effect

Standaard staat het scherm op de instelling Black Level: High en is de Deep Black Pro instelling uitgeschakeld, maar wat doen die instellingen? Om dat uit te vogelen heb ik de standaardweergave getest met Black Level op High en Low, en met Deep Black Pro uit, op High en Low. De handleiding meldt dat Black Level feitelijk de door de hdmi-ingang geaccepteerde helderheidswaardes aanpast. Op 'Low' geeft het de donkerste en lichtste waardes niet weer (16-235 ipv 0-255). Recent heb ik alleen oled-monitoren van LG getest, waar deze instelling standaard wel zichtbaar is, maar niet aangepast kan worden. Gamers kunnen 'm gevoeglijk negeren, want een volledig rgb-signaal ziet er niet fraai uit in de Low-instelling. Donkere delen zijn te helder en heldere delen te grauw.

De Deep Black Pro instelling activeert feitelijk de local dimming. Hoewel LG zegt dat deze alleen gebruikt kan worden op hdr-materiaal, kan je het ook activeren voor een regulier sdr-signaal. Alleen kan je dat beter niet doen, want weliswaar neemt het contrast toe (tot wel 9000:1 in de 'High'-instelling), de kleurnauwkeurigheid gaat erop achteruit. Niet eens zoveel, maar je krijgt ook te maken met halo's door de grofmazige backlight. In hdr kan het een toegevoegde waarde hebben, aldus LG - en staat het ook standaard ingeschakeld.

HDR-beeldkwaliteit van de LG UltraGear 27G850A

LG heeft nooit veel hdr presets op zijn gaming monitoren, de 27G850A is geen uitzondering. Standaard staat het scherm bij ontvangst van een hdr-signaal in de instelling 'Deep Black Pro: High' en bij het gamen wordt snel duidelijk waarom. Zonder die instelling oogt het hdr-beeld flets en grauwig. Mét die instelling tonen kleuren zich fraai verzadigd en contrastrijk. Niet iets om aan te morrelen, dus. Bij het nameten van de hdr kleurnauwkeurigheid blijkt wel, dat deze instelling de kleurechtheid geen goed doet. De afwijkingen zijn aanzienlijk groter, dan als je deze feature uitschakelt. Mocht je dus hdr-beelden willen gaan bewerken op het scherm, dan weet je wat je te doen staat.

Iets vergelijkbaars was zoals je hierboven kon lezen zichtbaar bij sdr-beelden, waar de instelling standaard uit staat. Wel lijkt de impact qua nauwkeurigheid kleiner op de sdr-tests. Hoe dan ook kan je prima gamen in hdr, want de kleuren zien er goed uit. Sterker, het kleurbereik is vergelijkbaar met (w)oled, en daarmee zeer goed. Het contrast is natuurlijk bij lange na niet zo hoog als bij oled of een fijnmazig miniled backlight, wat de impact beperkt. Toch zou ik het wel als fraaier kwalificeren dan sdr - in games die het ondersteunen, kan je hdr net zo goed activeren. 

Gaming prestaties van de LG UltraGear 27G850A

Voor we ingaan op de gaming prestaties, nog een paar observaties. In combinatie met een GeForce RTX 4070 toonde de LG UltraGear 27G850A direct de 240Hz optie in het Windows-menu voor verversingsfrequentie. Dat was met een RTX 3080 Ti Laptop GPU niet het geval. Daarvoor moest ik in het menu van de monitor eerst de Input Compatibility Version (onder 'General') naar 1.4 zetten - standaard staat die op 2.1. Apart, want ook de 4070 heeft geen DisplayPort 2.1. Maar goed, handig om te weten als je aanvankelijk alleen 144Hz als hoogste optie ziet in Windows.

Zoals gezegd is de 27G850A een dual-mode monitor. Je kan met een knop in de onderrand kiezen tussen 4K/240 en 2K480, dus 3840x2160 of 1920x1080 met respectievelijk 240 of 480 beelden per seconde. Op papier dan, want de praktijk blijkt weerbarstig. Met de OSRTT meet ik minder dan 40% 'in window' in de (standaard) 'Fast' instelling voor overdrive bij 4K ultra hd, met een traagste transitie van 14 milliseconden. Voor 240 beelden per seconde is 4,17 ms het maximum. Gemiddeld kom je uit op 6,3 ms. Zelfs als je overgangen van en naar zwart en wit buiten beschouwing laat, valt aan ghosting niet te ontkomen. De Faster-instelling levert dermate veel overshoot op, dat je er effectief niets mee opschiet.

Opvallend is dat de resultaten in de 'Normal'-instelling in sommige opzichten beter zijn; het gemiddeld valt wel iets lager uit, maar de 'dalen' (traagste transities) zijn ook lager. Het lijkt erop dat LG wel wat meer uit de 'Fast'-instelling zou moeten kunnen halen.  Ook opvallend: de beste resultaten zien we bij gebruik van HDR, met de Deep Black Pro instelling 'uit'. Met die instelling aan zijn de resultaten heel slecht, maar dat komt doordat de apparatuur het knipperende backlight niet kan wegfilteren.

Omdat ik de resultaten opmerkelijk vond, heb ik meer tests dan gewoonlijk uitgevoerd. Daarbij heb ik ook getest met de Adaptive-Sync instelling geheel uitgeschakeld in de monitor (doorgaans staat die al uit voor de aangesloten videokaart, en deze scherminstelling maakt meestal dan ook weinig uit). Daarmee kreeg ik een beduidend beter resultaat, dat zowaar de 240Hz-snelheid begon te benaderen. Hiermee kan je echter dus geen gebruik maken van een variabele beeldsnelheid, met alle gevolgen (tearing, stotter) vandien voor het beeld.

In full hd (waarin Adaptive-Sync sowieso niet beschikbaar is) is het beeld niet beter. Gemiddeld nemen transities dan 5,5 ms in beslag, de langzaamste tijd is met 10,2 ms maar iets korter. Geen enkele transitie is snel genoeg om binnen de 2,08 ms te vallen, vereist om 480 beelden per seconde te tonen. Als je de uitschieters zou negeren, zou je kunnen stellen dat je een behoorlijk goede 165Hz-ervaring moet krijgen, maar 480 beelden per seconde is echt een fictie. In elk geval zonder ghosting. En in het grijs-naar-grijs gebied is de traagste overgang 9,6 ms, waarmee het beeld dus bijna vier frames achterloopt. Dat merk je wel.

Je kan het scherm ook in qhd aansturen, waarbij je kan kiezen tussen 240 of 144 beelden per seconde (of nog langzamer, wat natuurlijk weinig zin heeft). De prestaties bij die instelling zijn wel wat beter dan in 4K, maar het verschil is nauwelijks significant te noemen. 

Wat input lag betreft valt er weinig te klagen. In 4K komt die gemiddeld op iets onder de 3 ms 'on display lag' uit, in 2K onder de 2 ms. In beide gevallen nog geen frame vertraging, wat heel netjes is.

Conclusie

Wat te denken van de LG UltraGear 27G850A? Allereerst: een voordelig alternatief voor oled is het alleen in de zin, dat alle lcd-monitoren dat zijn. Dat komt onvermijdelijk met een prijs in de vorm van minder goede responstijden en meer ghosting. De mate waarin dat gebeurt bij dit scherm, doet vraagtekens zetten bij de 240Hz-specificatie. Die is, vriendelijk gezegd, extreem optimistisch. De 480Hz dual-mode optie komt al helemaal niet in de buurt van de beloofde snelheid. Vergelijken met oled is weinig zinvol: die techniek is veruit superieur qua snelheid, maar ook aanzienlijk duurder. Terwijl ik deze review schreef, zakte de prijs van de 27G850A van gemiddeld 750 euro naar gemiddeld 650 euro. Hij is inmiddels te vinden voor minder dan 600 euro. Een 27-inch 4K oled gaming monitor kost bijna twee keer zoveel.

Het heeft meer zin, om de 27G850A op de eigen merites te beoordelen. Wat je dan ziet, is een - voor lcd - vlotte 4K ultra hd monitor in een populaire beeldmaat, met een bovengemiddeld goed paneel. Even los van het IPS Black-verhaal is het een uitstekend paneel, zonder nare glow, clouding of bleeding. Zeker wie donkere games in het donker speelt, of gewoon widescreen films kijkt met zwarte balken boven en onder het beeld, zal dat waarderen. De IPS Black-techniek levert ontegenzeggelijk een dieper zwart en daarmee een hoger contrast op. Verwacht alleen geen equivalent van een goed va-scherm, laat staan oled. Binnen de ips-klasse is dit van topniveau.

Ook op het vlak van kleurbereik en -verzadiging is er veel moois om van te genieten, het scherm kan zich in dit opzicht wél prima meten met (w)oled-monitoren. De kalibratie door LG is heel behoorlijk, al is er wel ruimte voor verbetering. Daar biedt het bedrijf ook wat gereedschap voor, in de vorm van hardware kalibratie met de LG Calibration Studio software. Al zou het mooi zijn als daar eens een grondig herziene versie van kwam, met meer mogelijkheden om zo alle potentieel van het scherm te benutten. In elk geval ziet het er uit de doos al goed uit en voor wie hecht aan kleurnauwkeurigheid is de DCI-P3 instelling heel bruikbaar. De sRGB-stand zou ik niet aanbevelen.

Op hdr-vlak biedt de 27G850A meer dan de goedkopere concurrentie. Het hogere contrast draagt daaraan bij, evenals het krachtiger backlight met in elk geval een paar dimming zones. Hdr games zien er hierdoor toch wat impactvoller uit dan op een doorsnee HDR10 of DisplayHDR 400-monitor. Miniled- en oled-schermen zijn superieur, maar ook duurder - in elk geval bij deze resolutie.

Dat laatste is dan ook de bepalende factor of je dit scherm moet overwegen. Wil je per se, maar dan ook echt, gamen in 4K, heb je geen budget voor oled, maar wil je wel een van de beste 4K lcd-monitoren? Dan moet je de LG UltraGear 27G850A toch zeker overwegen. Draait het je meer om die 240Hz, dan zou ik adviseren te kijken naar een qhd oled-monitor, die je voor een vergelijkbaar bedrag (of zelfs iets goedkoper) kan vinden. De LG 27GS95QE heb ik zelf nog niet getest, maar voorganger 27GR95QE deed het uitstekend. 

Onder de streep is de 27G850A een topklasse 4K LCD gaming monitor, maar een die zich in lastig vaarwater bevindt. Voor iets meer dan de helft van de prijs heb je maar iets minder gespecificeerde concurrenten, en voor hetzelfde geld een QHD 240Hz oled alternatief. Misschien de beste doelgroep zijn de minderheid van gamers voor wie oled echt geen optie is, doordat ze het als storend knipperend ervaren, zich nog steeds zorgen maken over inbranden, omdat ze meer helderheid wensen of niet van het vaak spiegelende oppervlak houden. Het is een niche, maar wel een die meer opties zal waarderen.