Intel 'Serpent Canyon' NUC 12 review: overtuigende mini-PC met 100% Intel Inside

De 'Next Unit of Computing' oftewel NUC is alweer tien jaar onderdeel van het Intel-assortiment. Vooralsnog heeft het de mainstream, groot formaat desktop pc niet weten te verdringen. Wel hebben de handzame mini-pc'tjes een eigen plek in de markt weten te veroveren. Sinds de nodige jaren bouwt Intel ook een luxe topmodel NUC, als showcase van hoeveel prestaties in een klein volume passen. Die zijn er geweest met AMD en met Nvidia grafische kaarten, maar de Intel NUC 12 'Serpent Canyon' Enthusiast Kit is de eerste met een videokaart uit eigen stal: de Intel Arc A770M.

Intel Serpent Canyon: toch weer een klassiek NUC voor gamers

Terwijl de op games gerichte modellen van de Intel NUC-serie stapsgewijs in omvang groeien, valt Serpent Canyon op als ‘klassieke’ NUC. Met een volume van circa 2,5 liter is deze Enthousiast Kit weer vertrouwd compact, misschien net wat dikker dan een Nintendo Wii. Rechtopstaand in het meegeleverde voetstuk lijkt de machine op een spelcomputertje; in liggende vorm is het een stevige settopbox.

Net als de vele NUC’s voor kantoorgebruik is ook de Intel Serpent Canyon met een optionele Vesa-beugel (200 x 200) aan monitoren of muren te monteren. In alles voelt dat ‘meer NUC’ dan eerdere recente Extreme Kits, met hun 8 liter chassis. Een onlangs aangekondigde NUC 13-opvolger bezet alweer 13,9 liter in volume, waarmee de NUC-reeks voor gamers richting volwaardige computerkasten lijkt te bewegen. De Serpent Canyon laat zien dat er ook ruimte is voor op gamers gerichte, maar daadwerkelijke compacte NUC’s.

Als game-product laat Serpent Canyon zich hullen in een futuristisch kunststoffen pantser. Met voldoende luchtroostertjes en scherpe hexagonvormen oogt het blok als een gitzwart ruimteschip. Heel geïnspireerd is een dergelijk ontwerp niet te noemen, maar het baksteentje blijft wijs genoeg nog enigszins ingetogen. Wel jammer aan het plastic: zeker voor- en achterop krast en vlekt het materiaal relatief snel. Dat schuurt toch met de premium insteek en flinke vraagprijzen.

Optioneel is het zij- dan wel bovenpaneel met rgb op te lichten, met de mogelijkheid om zogenaamde ‘lichtmaskers’ over het raampje te plakken. Intel levert daarvoor zelf al plaatjes met een schedel en slang mee, beide behoorlijk ‘stoer’. Die lichtmaskers komen alleen wel erg subtiel door de behuizing schimmeren, met nauwelijks interessante lichtprofielen. Het resultaat is een geinig geprobeerd, maar zo goed als vergeetbaar beetje flair.

Meer dan genoeg aansluitingen op de Intel Serpent Canyon

Met het miniformaat is Serpent Canyon grotendeels gebonden aan laptop-hardware, waarover hieronder meer, maar de bescheiden omvang beperkt in ieder geval de in- en uitvoermogelijkheden amper. Op deze NUC is een opvallend riant aanbod aan aansluitmogelijkheden aanwezig. Met maar liefst zes snelle usb-poorten (10 gigabit) en tweemaal Thunderbolt 4 over usb-c zit je met deze Serpent Canyon niet snel verlegen om connectiviteit. Menig ITX-moederbord heeft minder te bieden, terwijl zelfs grote gaming laptops dit poortenaantal niet kunnen evenaren.

De aanwezige beelduitvoer, tweemaal displayport 2.0 en eenmaal hdmi 2.1, sluit daarnaast fraai aan op de inzetbaarheid van het systeempje als spelcomputer. Zowel aan de voor- als achterzijde prijkt een 3,5 mm audio combo-jack, waarvan de uitvoering achterop ook optische uitvoer levert. Om de content creators verder over de streep te trekken, biedt Serpent Canyon voorop een sdxc-kaartlezer.

Wat netwerk betreft bevat de Intel Serpent Canyon een 2,5 gigabit ethernetpoort. Dat is vodoet ruimschoots voor gaming- en mediadoeleinden. Daarnaast bevat het systeempje uiteraard draadloze connectiviteit, en is daarvoor met Bluetooth 5.2 en Wi-Fi 6E via Intels meest recente Killer-netwerkkaart prima toegerust.

Intel Serpent Canyon intern: laptophardware...

De bedoeling van in ieder geval de Enthusiast Kit is een zelfbouwsysteempje in compacte vorm. Zonder al te veel gedoe — lees: het verwijderen van een dozijn schroefjes — ligt het chassis open en bloot voor upgrades. Op deze relatief toegankelijke zijde van het moederbord vinden we een tweetal so-dimm-sloten (tot 64 GB aan ddr4-3200) en maar liefst drie M.2-poorten voor ssd’s, waarvan twee op pci-e 4.0. Wie het blieft, kan de Serpent Canyon bijzonder uitgebreid uitrusten.

Het chassis biedt daarentegen geen mogelijkheden om standaard sata-schijven te huizen. Amper een gemis, gezien de oudere vorm van opslag tegenwoordig prima vervangen kan worden door een goedkoop NVMe-station op pci-e 3.0.

Aan de andere kant van het dubbelzijdige moederbord prijken de vaste compenten van de NUC. Voordat die zijde zich openbaart, ben je bijna twintig minuscule schroefjes verder, maar de gesplitste indeling van de printplaat en het chassis voelt logisch. De componenten aan de onderzijde zijn immers niet te vervangen, al kan een schoonmaakbeurt wel een behoorlijk gepriegel worden. Voor een compact systeempje als dit is het een aanvaardbaar compromis.

...en een videokaart van eigen makelij

Uit de onderzijde van het moederbord spuwt ook niet de minste rekenkracht, ook al betreft het enkel laptopchips. De NUC 12 Enthusiast-systemen draaien steevast op een Intel Core i7-12700H en, voor het eerst, een Intel Arc A770M als discrete GPU. Die centrale processor kennen we van onder meer degelijke gaminglaptops; de nabijgelegen videokaart trekt meer bekijks. De A770M met 16 GB aan videogeheugen vormt Intels zwaarste mobiele chip in de allereerste ‘Alchemist’-generatie van het Arc-vaandel. Dat belooft toch zeker niet de minste game-prestaties.

Intel NUC 12 Serpent Canyon: goed in games, niet in benchmarks

Als nieuwkomer in de graphics-markt kan Intels vlaggenschip nog niet meedraaien met het zwaarste geschut van de gevestigde orde, maar de Arc A770M presteert desalniettemin behoorlijk goed. Door een kennelijk ongeoorloofde optimalisatie in 3DMark-tests (zie kader) is deze videokaart synthetisch moeilijk te vergelijken met de concurrentie, maar de in-game prestaties zijn alsnog niet mis, zeker voor een ‘eerste poging’. 

Zonder al te veel moeite draait Serpent Canyon allerlei hedendaagse games af in 1440p-resolutie, met niet de minste instellingen bovendien. Forza Horizon 5 klokt op ‘Ultra’ inclusief wat raytracing een stabiele 70 frames per seconde, zonder ooit onder de 60 te dippen. Voor Far Cry 6 geldt grofweg hetzelfde, zij het op ‘High’.

Competitieve titels als Rainbow Six Siege en Overwatch 2 zijn met wat aanpassingen makkelijk naar 144 frames per seconde te pushen. Daarvoor hoef je niet eens bijzonder veel concessies te doen; met een nette balans tussen High en Medium zien ook games als deze er nog fraai uit.

Op 1440p en de allerhoogste instellingen behaalt een nog altijd zware game als Shadow of the Tomb Raider een gemiddelde framerate van ongeveer 70 beelden per seconden, een prima prestatie. Met behulp van Intels eigen upscalingtechnologie, XeSS, wordt het tevens mogelijk om de resolutie op te schalen met behulp van kunstmatige intelligentie door Intels nieuwe XMX-rekeneenheden. XeSS is, kort door de bocht, Intels eigen respons op de populaire DLSS-upscalingtechnieken van Nvidia.

Ook al moet XeSS zich nog verder ontwikkelen, de gameprestaties van Serpent Canyon zijn ook nu al heel behoorlijk. Gamers die voorlopig nog weinig heil in 4k-gameplay zien, kunnen prima uit de voeten met een kaart als de Arc A770M. Een directe vergelijking met de zwaarste klappers van Nvidia en AMD is niet aan de orde, maar voor Arc is het een fraaie introductie. Dat zelfs een beetje raytracing de nieuwkomer niet afschrikt, voorspelt veel goeds voor Intels toekomst.

Daarnaast stellen ook de resultaten in content creation niet teleur. Onder Intels eigen Deep Link werken de Core i7-12700H en Arc A770M nauw samen omo nder meer render-taken en mediabewerking te versnellen. Dat werpt behoorlijke vruchten af: in zowel fotobewerking als video-edits presteert Serpent Canyon nauwelijks trager dan een high-end desktop. Rendertijden voor zware 4k-video’s komen weliswaar alsnog iets langer uit, maar grote bestanden exporteren en bewerken gaat opvallend vloeiend.

Voldoende koeling, zonder laptop-lawaai

Als voordeel tegenover veel laptops kan Serpent Canyon behoorlijk efficiënt omgaan met diens voor laptops bedoelde chips. Vrijwel de complete ‘onderzijde’ van het moederbordje is ingericht voor de koeling van de twee Intel-chips. Twee low-profile blower-ventilatoren en een alleszins ruime koelblok met acht heatpipes verzekeren een bovengemiddeld rendement.

Gedurende de allerzwaarste tests wordt het suizen van ventilatoren absoluut merkbaar, maar het lawaai blijft significant minder dan hetgeen menig gaminglaptop of de gemiddelde PlayStation 4 produceert. Datzelfde geldt ook voor de temperaturen onder druk: die vallen alleszins mee. Op volle lading topt de Core i7-12700H af op circa 85 graden. De Arc A770M lijkt, net als veel recente Nvidia-chips, sowieso al niet bijzonder heet op te lopen. Tijdens een uurtje gamen piekt de GPU nooit boven de 75 graden.

Mooi aan de thermische kwestie is ook de mogelijkheid zelf aanpassingen te doen. Middels zowel een relatief uitgebreide Intel BIOS als de NUC Performance Center-applicatie is het mogelijk om zelf stroomprofielen en fangedrag aan te passen. Voor velen is dat bijzaak, maar zeker power users zullen die desktop-achtige aanpasbaarheid waarderen. Dat de ventilatoren enkel een handvol profielen hebben, in plaats van aanpasbare curves, zien we graag veranderen in toekomstige NUC’s.

Conclusie

De Intel NUC 12 Serpent Canyon bewijst dat ook de allerkleinste systeempjes tegenwoordig een prima potje kunnen gamen. Daarbij overtuigt vooral Intels eerste eigen vlaggenschip in de laptopvideokaarten, de Arc A770M. Die presteert  bovengemiddeld efficiënt.

Wel valt er nog genoeg te verbeteren aan de videokaart. Dat begint bij het verbeteren van de upscaling en het verwijderen van Intels oneerlijke benchmark-optimalisatie. Toch zijn voor een nieuwkomer de prestaties verrassend sterk. Dat dit systeempje moeiteloos bloedmooie 1440p/60-gameplay uitspuwt, zonder lawaai of excessieve warmte, juichen we volmondig toe.

Met Deep Link en groot aantal aansluitmogelijkheden is Serpent Canyon ook een interessante optie voor een compact systeem voor creatieve contentproductie en mediadoeleinden. Al met al maakt dat Serpent Canyon een ontzettend veelzijdig, maar speels systeempje. Menig computerliefhebber zal moeite hebben deze hoeveelheid rekenkracht op dit formaat niet te waarderen.

Des te spijtiger is het dat Intel niet meer uitvoeringen van deze systeempjes aanbiedt. Een iets toegankelijker model met bijvoorbeeld een recente Core i5 of juist een zwaardere uitvoering met een Core i9 zou niet misstaan. De Core i7-12700H bewandelt een mooie balans met voldoende rendement, maar stiekem doet het verlangen naar een Serpent Canyon die verder meandert.

Intel NUC 12 'Serpent Canyon' Enthusiast Kit