MSI Stealth 16 AI Studio (2024) review: ook imposant met Meteor Lake en MiniLED

Slanke productielaptops voor gamers en ‘creators’ zijn nog altijd in trek. MSI haakt daar wederom op in met een stealthy Studio-systeem. De MSI Stealth 16 AI Studio A1V belooft aardig wat (productie)kracht en comfort in een chique 16 inch chassis. In hoeverre dat ook een gedegen workstation voor onderweg blijkt, behandelen we in deze review.

MSI mag er dan wel mee prijken in de noemer, maar laten we wel wezen: de AI-invalshoek is ook hier meer een buzzword dan een daadwerkelijk verkooppunt. In de basis is de Stealth 16 AI Studio A1V nog steeds dunne laptop waar je dik op kunt gamen en produceren − maar via Intel en Nvidia is wat extra neurale rekenkracht ingewonnen. Zo uniek is dat ook weer niet; alle moderne laptopchips kunnen tegenwoordig wel iets met AI.

De ‘AI Studio’-laptop lijkt, naast wat nieuwe rekenkernen, ook verder niet gemaakt door of voor artificiële intelligentie. Los van een dertien in een dozijn afbeeldinggenerator is er weinig sprake van relevante of echt nieuwe AI-toepassingen, om bijvoorbeeld producties te managen of te bewerken. Daar zijn wij overigens ook niet rouwig om: het apparaat moet vooral content kunnen pompen en (stiekem of minder stiekem) een flink potje gamen. De AI is en blijft bijzaak. Dus laten we het vanaf nu vooral over de laptop hebben, en niet over buzzwords die er met de haren bij gesleept worden.

MSI Stealth 16 AI Studio design: chique chassis is weer wat slanker

Het design van de MSI Stealth 16 AI Studio A1V blijft trouw aan de stijl van de serie. Het zijn van oudsher notebooks die qua hardware, scherm en chassis overduidelijk van de gamingkant over zijn komen waaien, maar dan zo strak en chique mogelijk vormgegeven. In dit geval wordt de Studio A1V in een magnesiumlegering jasje gehesen van net geen 2 centimeter dik en nog geen 2 kilogram aan gewicht. Dat is weer net een beetje dunner en lichter dan voorgaande Stealth-opties in deze klasse.

Net als MSI’s andere recente Stealth-laptops hult dit model zich in een diep azuurblauw likje verf, wat MSI zelf ‘Star Blue’ noemt. Het oppervlak van de Stealth heeft een fijne korrel en fonkelt zachtjes in het licht, maar doet dat zonder al te veel aandacht op te eisen. Zo heeft de laptop een zakelijk gelaat, zij het verre van saai en met een leuke eigen twist. MSI’s kenmerkende drakenschild op de klep laat overigens ook al doorschemeren dat dit niet je doorsnee kantoorlaptop is.

De Stealth 16 voelt daarnaast ook robuust en betrouwbaar genoeg voor intensief mobiel gebruik. Het metalen chassis is rigide en weert vlekken naar behoren; ook na een stootje of een flinke edit-sessie komt dit nog prima voor de dag. Met de compacte vorm en het geringe gewicht is het bovendien geen crime om de laptop lange dagen op de rug mee te zeulen. Op alle fronten slaagt de Stealth 16 weer de “hier willen we onderweg wel mee gezien worden”-test.

Touchpad en toetsenbord van de MSI Stealth 16 AI Studio

Ook de geïntegreerde invoer is weer van niveau. Net als voorgaande Studio- en Creator-laptops biedt deze Stealth 16 plaats aan een behoorlijk touchoppervlak, dat responsief werkt voor de muisbediening. Browsen en bestanden organiseren kan prima met het touchpaneel.

Rechts van het muisoppervlak vinden we ook een prettig geplaatste vingerafdrukscanner, die zoals altijd weer vlot samenwerkt met Windows Hello. Inloggen of ontwaken neemt meestal niet meer dan een luttele seconde in beslag. Een IR-sensor in de ingebouwde (en af te sluiten) 1080p-webcam maakt ook aanmelden met een oogscan mogelijk, al werkt die doorgaans net wat langzamer en minder voorspelbaar.

Het toetsenbord is MSI’s inmiddels welbekende chiclet-model uit gaminglaptops, vervaardigd in samenwerking met SteelSeries − en dus ook voorzien van felle per-toets RGB-verlichting. De primaire toetsen zijn groot vormgegeven en liggen lekker gespatieerd; daar valt weinig over te klagen. Voor de lange typesessies of competitieve games missen deze scissor switches wellicht preciezere actuering pf fermere tactiele feedback, maar een videootje bewerken of een paar chatberichten rondsturen? Dat gaat allemaal lekker op de vlakke knopjes.

Aansluitingen van de MSI Stealth 16 AI Studio

Ook de terugkerende I/O mag er nog altijd wezen. Ondanks de slanke form factor is er voldoende ruimte voor productie-gerelateerde interfaces. Denk aan volwaardige hdmi 2.1-uitvoer, een RJ45-ethernetpoort en een microSD-lezertje. Qua usb-mogelijkheden hebben we het over tweemaal usb-c, waarvan een Thunderbolt 4 met Power Delivery 3.0, en een usb-a (eveneens 10 gigabit). Voor game-apparatuur had een extra usb-a-poort niet misstaan, maar met behulp van de twee veelzijdige usb-c-poorten kunnen in ieder geval creators direct goed uit de voeten. Met één fatsoenlijk usb-c-hubje kom je al een heel eind.

Wel schuurt de plaatsing van de poorten wellicht enigszins, zoals we ook in de review van de MSI Stealth 16 vorig jaar aanstipten. Alle aansluitingen zitten op de flanken, wat in workstation-opstellingen aardig wat kabelkluts teweeg kan brengen. MSI is met onder andere de Vector-reeks voorloper in de interface-migratie naar de achterzijde, maar dat kan blijkbaar (nog) niet op dit compacte chassis. Het is klein bier, maar hier schuilt alsnog een mooi verbeterpuntje voor MSI in het vervolg. Meer I/O achterop huizen resulteert toch weer in een opgeruimder game- of werkstation.

Miniled display overtuigt (nog) niet 

Wat betreft het beeldscherm wijkt MSI deze generatie wel af van de voorgaande. Het lcd-scherm is nu voorzien van een miniled backlight, waarbij je kan kiezen tussen 2k op 240hz of 4k op 120hz. In het geval van ons sample betreft dat het laatste: 3840 bij 2400 pixels op maximaal 120 frames per seconde. Ook dit paneel komt overduidelijk overwaaien vanuit MSI’s gamelaptops, maar MSI is doorgaans sterk in adequate kalibratie, wat belangrijk is voor content creatie.

Het miniled-paneel belooft dan ook het volledige DCI-P3-kleurengamma te dekken en komt met een DisplayHDR 1000-vaandel. Het scherm oogt op het eerste gezicht lekker helder en punchy, maar de testresultaten bleken iets minder sprankelend. Het paneel dekt inderdaad de genoemde kleurruimte, maar stond in ons geval niet optimaal gekalibreerd. Enkele selecte uitschieters in tinten verschuiven de gemiddelde delta-e-waarden naar 1,89. Dat is goed, maar voor beeldbewerking mag het beter. Het scherm van de Stealth 16 Studio van vorig jaar scoorde bijvoorbeeld hoger.

Met wat extra kalibratie is het scherm echter alsnog naar het gewenste niveau te krijgen. MSI biedt nota bene zelf al een tool aan om displays te herkalibreren met een colorimeter − en die resultaten mogen er wezen. MSI’s doormeting duurt wat langer en is niet heel diepgaand, maar het trekt in een half uurtje wel alle kleurenprofielen netjes recht. De echte kleurpuristen kunnen hier uiteindelijk rekenen op een gemiddelde delta-e-afwijking van 1,41 op DCI-P3. Dat is prima voor een content creator op reis, al is daar dus wel (her)kalibratie voor nodig. Niet iedere creator zal de vereiste apparatuur hebben liggen.

In nominale omstandigheden topt de piekhelderheid overigens af op 499 nits. Dat is in veel gevallen ruimschoots voldoende, maar voor werken bij invallend zonlicht - of buiten - is het niet genoeg. Kijkende naar de uniformiteit valt vooral op dat er bij hogere helderheid aan de randen van het scherm veel afwijking meetbaar is − zeker vier van de vijfentwintig gemeten regionen vertonen kleurafwijkingen, met delta-e-uitschieters tot 5,41.

Kortom, het gebruikte miniled-scherm is niet zo'n grote verbetering als je misschien hoopte. Het oogt contrastrijker, wat bij hdr-vide's en games fijn is, maar voor productiewerk is het niet per se accurater of helderder. Maar goed, er stond dan ook al een hele fraaie basislijn bij MSI; de lat ligt daar al behoorlijk hoog.

Gameprestaties van het 4k/120Hz-scherm

Voor gamers is het scherm eveneens aardig, zonder al te veel grote stappen te maken. Met 120 hertz oogt het scherm vloeiend genoeg in de meeste games, maar qua responstijden gaat het er stiekem toch op achteruit.

De langzaamste overgang die wij meten, telt maar liefst 21,5 milliseconde. Gemiddeld genomen hebben we het over 10,5 milliseconde. Dat is toch weer minder snel dan het lcd van voorheen, met vaker grotere overshoot bovendien. Voor de gemiddelde creator valt dit weliswaar ruim onder werkbare responsiviteit, maar competitieve gamers gaan op 120 fps mogelijk wat ghosting terugzien op het display. Die downgrade is spijtig, zeker als er qua kleurrealisme ook niet bijzonder veel gewonnen wordt.

Dat neemt niet weg dat het scherm in de meeste gevallen prima oogt. Zeker kleurrijke avonturenspellen en een beetje beeldbewerking komen doorgaans fraai uit de verf. Zolang je geen esports-ambities hebt, zit je hiermee prima wat betreft beeld.

Prestaties van de MSI Stealth 16 AI Studio: behoorlijk wat mobiele productiekracht

Wat betreft prestaties lijkt MSI in eenzelfde soort split te zitten als met het scherm: nieuwe techniek die niet in elk opzicht een verbetering oplevert. De Stealth 16 AI Studio maakt gebruik van een nieuwere generatie Intel-processoren, die in ruwe rekenkracht juist weer net wat zwakker uit de bus komen. In dit geval hebben we het over een Intel Core Ultra 9 185H, het topmodel van de Meteor Lake-lijn. Die komt weliswaar met een beter rendement en een dedicated npu voor AI-taken, maar blijkt vaak zwakker dan Core i9 en zelfs Core i7-modellen uit de 13e en 14e generatie Core. Lees: als je niets met AI hebt, ga je er niet bijster veel op vooruit ten opzichte van de voorgaande Stealth 16 Studio-reeksen. Speel je liever zware simulatoren of werk je met complexe renders en physics, dan ga je er zelfs lichtelijk op achteruit.

Desalniettemin hebben we het nog steeds over een behoorlijk workstation. Met de Core Ultra 9 185H, 32 GB aan ddr5-5600-geheugen, 2 TB aan fraaie PCIe 4.0-ssd en een Nvidia GeForce RTX 4080 aan boord (te boosten tot 105 watt), kun je gewoon heel degelijk produceren. Het systeem blijft bijzonder responsief tijdens zware 4k-edits − echt alsof je op een flinke desktop werkt − en kan ook op de accu nog flink doorpompen. Op nagenoeg vol vermogen werkt de laptop dan grofweg net zo lekker, maar gaat het systeem alsnog dik twee tot drie uur mee.

Geheel in lijn met de creator-beloftes is de RTX 4080 ook uit te rusten met Nvidia Studio-drivers. Die optimaliseren het gpu-rendement specifiek voor creatieve toepassingen, met aardige resultaten. Video’s uitdraaien over Nvidia’s CUDA-kernen gaat razendsnel, zelfs wanneer het gecorrigeerde 4k-beelden in 10-bit kleuren betreft. De nieuwe Stealth 16 Studio converteert zware 4k-bestanden bovendien een goede 10 procent sneller dan een desktop workstation met een RTX 3090. Dat is behoorlijk wat productiekracht onder de twee kilogram.

In games presteert de MSI-laptop precies zoals je zou verwachten. De Core Ultra 9 is tegen vrijwel alle spellen opgewassen en met een riant uitgeruste RTX 4080 kom je tegenwoordig een heel eind als het gaat over resoluties en framerates. Lang niet alle spellen zullen op de native 4k-resolutie meteen 120 frames per seconde klokken, maar het is ook zeker niet ondenkbaar. In goed geoptimaliseerde shooters, kleinschaligere indietitels en moderne games (met DLSS 3.0) mogen spelers vrij genieten van 4k met voldoende speling in framerate en pracht.

Kundige koeling, zoals verwacht

Als altijd komt MSI’s kunde in koeling ook weer prima uit de verf. Lichtgewicht en compact of niet: de beide topchips hoeven niet onredelijk heet te worden in dit chassis. In tegenstelling tot veel recente Core i9-modellen piekt de Core Ultra 9 185H eens ónder de 100 graden celsius in benchmarks, om nog maar niet te spreken over de videokaart. De RTX 4080 draait raytracingtests en zware grafische beproevingen gemiddeld op 63 graden, met überhaupt weinig pieken boven de 80 graden. Zeker in een ultrabook-achtige vorm zijn dat niet de minste koelprestaties.

De nieuwe Stealth 16 Studio stoort overigens ook minder, wanneer deze op vol vermogen koelt. Vanzelfsprekend kan het geluid van de dunne ventilatoren iets scheller klinken dan die van volwaardige casefans, maar overdreven luid wordt het niet meer. Als altijd valt het gesuis prima weg onder een koptelefoontje, maar ook de zes ingebouwde luidsprekers −  die evenals veel minder schel klinken dan de gemiddelde gamelaptop − overstemmen het ‘lawaai’ met gemak. Dat past prima bij een luxe productie-meets-gaming-laptop.

Conclusie

De MSI Stealth 16 Studio A1V is een machtige laptop voor de mobiele gamer en creator, maar geen enorme vooruitgang op het model van vorig jaar. Met de overstap op Meteor Lake-processoren leveren de systemen een beetje in op ruwe rekenkracht, in ruil voor een 'AI-rekenkracht'. De meeste creators en zeker gamers doen daar echter (nog) maar weinig mee; gewoon “meer rekenkracht” verdient meestal alsnog de voorkeur. Puur daar naar kijkend biedt deze nieuwere Stealth Studio niet heel veel meer dan de versie met een Core i7-12700H die we ruim een jaar geleden reviewden. Zelfs de krachtiger videokaart weet maar gedeeltelijk zijn meerprijs te rechtvaardigen.

Hetzelfde gaat ook enigszins op voor de overstap naar het miniled-lcd scherm. Dat is in dit geval met 4k/120hz weliswaar lekker scherp, maar qua kleurrealisme voor creators en responsiviteit voor gamers doet het enigszins onder voor het 'gewone' exemplaar van vorig jaar. Daarbij moet wel gezegd worden: MSI’s beste lcd-panelen waren dan ook uitzonderlijk sterk. Toch blijft de meerwaarde van miniled op deze laptop beperkt, zeker op het vlak van content creatie.

Dat neemt echter niet weg dat de MSI Stealth 16 Studio A1V nog steeds een productiemachine van jewelste is. De laptop blijft (ook los van de netstroom) ontzettend responsief en rendementsrijk in productiescenario’s. De laptop banjert door 4k-bewerkingen heen, doet nooit moeilijk over honderden gigabytes aan videobestanden en heeft genoeg rendement om twee tot drie uur op enkel de accu door te kunnen pompen. Daarmee is en blijft alleszins een mooi systeem voor de mobiele gamer of creator.