Samsung Neo G9 review: dit is 'm dan

Samsung Neo G9 review: uit de doos

Samsung levert de Neo G9 in een enorme doos. Dat kan moeilijk anders, want het scherm is niet alleen heel groot, maar ook sterk gebogen. Als je het 'plat' neerlegt, komt het dus tientallen centimeters omhoog. Overigens kan je dat uiteraard beter niet doen. Voor de ophanging bevat de doos een grote voet, die je wel nog even zelf in elkaar moet zetten.

Verder treffen we in de doos een voedingskabel, een displayport-kabel en een hdmi-kabel, plus een usb-kabel. Daarnaast een heleboel plastic en piepschuim: goed voor het veilige vervoer, minder goed voor het milieu. Zeker bij zo'n prijzig product hadden er nog wel een paar tientjes extra afgekund voor een verpakking met een minimum aan plastic, wat ons betreft.

Het monteren van het scherm is eenvoudig. Eerst schroef je de verticale drager vast op de V-vormige poot. Vervolgens hang je het scherm aan de verticale drager. Dat gaat eenvoudiger als je het met z'n tweeën doet, maar het kan ook alleen. Dan kan je de kabels erin prikken, in elk geval stroom, video en de usb-kabel. Daarna resteert de afwerking: de kabel kan je door de poot wegleiden (de witte kap kan er tijdelijk af om dat netjes te doen). De aansluitingen kan je verbergen achter een plastic klep die je achterop vastklikt. Een ronde plastic light guide in twee delen plaats je rond de ophanging achterop.

Neo G9 review: eerste indrukken

Eenmaal in elkaar en aangesloten ziet de Samsung Odyssey Neo G9 er imposant uit. Niet alleen door de grote spanwijdte (115 cm breed), maar ook door de zeer sterke kromming. 1000R houdt in dat het scherm dezelfde curve heeft als een deel van een cirkel met een straal van 1 meter. Ander gezegd, op een afstand van 1 meter zit je precies in het midden van een denkbeeldige cirkel van Neo G9's. De meeste andere gebogen schermen komen overeen met een afstand van 1,5 meter of 1,8 meter. Dit is écht een heel sterk gebogen beeldscherm. Overigens is die kromming niet overal even sterk. Naar de zijkanten toe buigt het scherm minder dan in het midden.

Door het alomtegenwoordige witte plastic achterop ziet de Neo G9 er nog futurischer uit. Hij zou zo op de set van een willekeurige science fiction film passen. Dankzij het kabelmanagement en de afdichting van het compartiment met aansluitingen oogt hij ook echt strak. (Op de foto's is dat kabelmanagement nog niet optimaal benut, je kan de kabels ook verstoppen in de verticale drager.) Achterop de verticale drager zit een uitklapbare haak om een headset aan op te hangen.

Ondanks het hoge plasticgehalte komt de Neo G9 degelijk over. Hij staat heel stevig op zijn voet, en je moet je best doen er beweging in te krijgen. Het scherm kan 12 cm verticaal bewegen tussen de laagste en de hoogste stand.

Samsung Neo G9 aansluitingen

De aansluitmogelijkheden zijn voldoende uitgebreid. Een 3,5 mm headset-aansluiting, twee hdmi 2.1-poorten (!), een displayport 1.4-ingang en twee 5 gigabit usb-a-aansluitingen. De buitenste (dus het verst van het scherm af) dient ook om firmware updates uit te voeren, overigens. Maar je kan er natuurlijk ook een toetsenbord en muis aan hangen. Met een aparte usb-b-naar-a kabel sluit je het scherm op de pc aan.

RGB-verlichting achterop

Aan de achterzijde bevindt zich rgb-verlichting, rond het ophangpunt van het paneel. Samsung noemt dit CoreSync Lighting. De light guide licht daarmee mooi homogeen op. Heel krachtig is deze verlichting niet, dus verwacht niet een muur ermee te doen oplichten. Dat is eerder regel dan uitzondering bij de verlichting achterop gaming monitoren. Ook qua mogelijkheden om de verlichting aan te passen, is CoreSync minder uitgebreid dan bij sommige concurrenten. Dat gezegd hebbende, het ziet er best cool uit.

Niet voor PlayStation 5 of Xbox Series X

Voor we overgaan naar onze gebruiksindrukken en praktijkervaring, een woord over gebruik met consoles. In theorie is de Odyssey Neo G9 namelijk een interessant alternatief voor een tv-scherm. Samsung claimt immers een hdr-helderheid van 2000 nits, meer dan de meeste televisies kunnen produceren. Met zo'n helderheid moet een overweldigende gameweergave mogelijk zijn. En laat de nieuwste generatie consoles nu eens in staat zijn om prachtige hdr-gamebeelden aan te leveren. 

Een match made in heaven dus? Helaas niet. De eigenzinnige beeldverhouding van de Neo G9 gooit hier roet in het eten - en het feit dat consoles alleen om kunnen gaan met 16:9-beelden. De 4K uhd-beelden van een PlayStation 5 worden opvallend genoeg wel beeldvullend weergegeven, maar dan uiteraard flink uit hun verhouding getrokken. Een Xbox Series X hadden we niet voorhanden, maar daar zal denkelijk hetzelfde voor gelden. In het beste geval kan je daarmee exact de helft van de Neo G9 benutten: de Xbox kan immers wel beeld in 2560x1440 pixels aanleveren.

Jammer, want wát we zagen van de PlayStation 5 mocht qua verhouding dan niet kloppen, qua contrast en dynamiek werden we er best vrolijk van.