Sennheiser Ambeo Plus review: eigenzinnige en uitstekende soundbar

Normaal gezien zouden we de Ambeo Plus omschrijven als het vlaggenschip onder de Sennheiser-soundbars. Dolby Atmos (en andere formaten), uitgebreide connectiviteit, vele streamingopties en de audioprestaties evenaren wat je bij de topmodellen van JBL, Samsung en Sony  krijgt. De winkelprijs van 1499 euro positioneert de Sennheiser Ambeo Plus dan ook echt in het hoogste segment.

Toch past de naam ‘vlaggenschip’ niet helemaal, omdat de Ambeo Plus niet de duurste soundbar bij Sennheiser is. Dat is namelijk de originele Ambeo Soundbar, nu herdoopt tot de Ambeo Max en in het assortiment voor 2499 euro. Bovendien heeft het Duitse bedrijf geen andere, goedkopere soundbars. In die zin is spreken van een topmodel dus een beetje vreemd.

Sennheiser Ambeo Plus: de kleine broer

Hoewel de Ambeo Max en Ambeo Plus veel delen, zijn er ook verschillen. De streamingopties en (nog belangrijker) de met het Fraunhofer Instituut ontwikkelde Ambeo-technologie zijn identiek bij beide modellen. 

De interne opbouw van de 7.1.4-kanaals Plus is wel anders dan bij de Max met zijn dertien speakers. Waar de Max enkel werkt met een bekabelde subwoofer, kan je de Plus-editie optioneel aanvullen met draadloze subwoofers. 

Ja er staat echt een ‘s’ achteraan dat woord. Je kunt de Ambeo Plus uitbreiden met tot wel vier van die laagweergevers. Dat is behoorlijk uniek; we kennen verder enkel een soundbar van Nakamichi die hetzelfde biedt. Die is alleen in de Verenigde Staten verkrijgbaar. Het kost natuurlijk wel wat, je woonkamer volstouwen met subs. Een enkele Ambeo SUB kost namelijk 799 euro.

Een slanke soundbar

De Ambeo Max is een grote en ja, dikke soundbar. Daardoor is hij niet eenvoudig te plaatsen bij een televisie op een voet. Dat is bij deze Plus-editie wel anders. Vergeleken met andere topmodellen is de Ambeo Plus eerder bescheiden qua grootte. Je kunt hem ook ophangen, iets dat bij de Max uitdagender is.

De fel afgeronde uiteindes en wat andere designingrepen verzachten zijn uiterlijk verder. Zo is er een subtiel afgeschuind randje, dat rond de binnenkant van de bovenkant loopt. Ook heeft Sennheiser een fraaier stofje gebruik om een groot deel van de soundbar te bedekken. Enkel in het midden bovenaan is er een paneel met aanraakknoppen dat het organische ontwerp doorbreekt. Nadeel van de bekleding is wel, dat deze stof aantrekt.

Omdat fysieke toetsen op een soundbar zelden worden gebruikt, had Sennheiser als je het ons vraagt deze beter kunnen weglaten om een echt strak design te krijgen. Niettemin is het eindresultaat een toestel dat subtiel in je interieur staat. Mocht hij al opvallen, dan is het met een luxueuze uitstraling, al blijft het wel een zwarte verschijning. Sennheiser biedt geen andere kleuropties.

Mooie remote en uitgebreide aansluitmogelijkheden

Afstandsbedieningen van soundbars zijn lang niet altijd fraai. Voor een keer krijg je er in het geval van de Sennheiser Ambeo Plus echt een geslaagde remote bij. Door de keuze voor zwaarder kunststof en de strakke vormgeving ziet het er op gepaste wijze ‘premium’ uit. Hij ligt ook aangenaam in de hand.

Al te veel knoppen zitten er niet op de Ambeo-remote niet, maar je kunt er wel direct mee naar een bepaalde geluidsmodus schakelen. Er is echter een goedwerkende Adaptive-modus, die zelf schakelt naar een gepaste modus. Vergeet niet op de Ambeo-knop te drukken om echt het verschil te horen tussen gewoon surround en het algoritme van Sennheiser.

Met de afstandsbediening schakel je ook snel tussen de vele ingangen. Een pluspunt van deze soundbar is namelijk de uitgebreide connectiviteit. Met drie hdmi-ingangen, waaronder één hdmi uitgang met eARC, is hij goed toegerust. Daarnaast zitten er een optische input en een ongebruikelijke analoge cinch-aansluiting op. Daarop kun je een cd-speler of draaitafel (met versterkte uitgang) aansluiten.

Snelle meting met bevredigend resultaat

Voor het instellen van de Ambeo Plus is dus een kalibratie nodig na het aansluiten. De eigenlijke meting gebeurt via de in de soundbar ingebouwde microfoons. Bij sommige andere high-end toestellen of AV-receivers gebruik je een aparte microfoon (bijvoorbeeld bij Bose), bij weer andere doet de microfoon van je smartphone dienst. Dat laatste is bijvoorbeeld bij Sonos het geval. Bij hen doe je bovendien een tweede meting, waarbij je door de kamer wappert. 

In theorie zou een meting vanaf de zitplaats het beste zijn. Dan meet je immers specifieke akoestische problemen die je niet per se waarneemt op de plaats waar de soundbar staat. Het resultaat bij de Sennheiser-soundbar is echter meer dan bevredigend. Bovendien gaat het niet enkel om het corrigeren van akoestische problemen, maar ook om het ruimtelijke aspect. Ambeo probeert ook de indruk te geven dat er speakers rond je staan, zoals het geval is bij een echte surroundopstelling.

Smart Control-app met de Sennheiser Ambeo Plus

Nog even over de Smart Control-app. Deze app van Sennheiser gebruik je om diverse toestellen van de Duitsers in te stellen, van hun draadloze oortjes tot deze soundbar. Bij de Ambeo Plus is het wel een echt controlecentrum. Er zijn heel veel zaken die je kunt instellen, waaronder een aantal echt nuttige functies. Het is bijvoorbeeld heel handig dat je het centerkanaal fijnmazig kunt afregelen. We deden dat ook, omdat we standaard dialogen te weinig uit de mix hoorden treden. Daarnaast is er een Voice Enhancement-functie die redelijk goed werkt, en kun je in de app snel naar andere geluidsmodi springen.

In tegenstelling tot de meeste Atmos-soundbars kun je echter niet het volume van de individuele kanalen instellen. Dat is natuurlijk een functie voor liefhebbers, maar kan soms ook echt handig zijn. Dat gezegd zijnde, doet de Ambeo-technologie op dit vlak wel z’n best om het automatisch te regelen.

Verrassend – want verstopt in de instellingen – zijn ook de geavanceerde opties die je krijgt per codec. Tijdens het afspelen van Dolby Atmos-content kun je zo Dynamic Range Control inschakelen. Handig als je liever niet graag verrast wordt door grote volumeverschillen. Voor ons moet dat niet, maar Loudness Management zetten we liever dan wél weer uit.

De grootste kritiek die we op de Sound Control app hebben is dat deze telkens weer contact moet zoeken met de Ambeo Plus. Dat duurde bij ons altijd een paar seconden. Het wordt irritant als je snel iets wil aanpassen. De fysieke remote is vaak de betere optie. Ook het promient geplaatste scherm met marketing van Sennheiser-producten hoeft voor ons niet zo. De Smart Control-app blijft wél heel trouw aan zijn naam. Het draait om bediening en het instellen. Er zijn geen mediafuncties te bespeuren.

Streaming met de Sennheiser Ambeo Plus: via derden

De Sound Control app mag dan niets te bieden hebben als het gaat over media, toch is deze soundbar op dat vlak goed voorzien. Zo is hij om te beginnen Chromecast-compatibel. Apple-gebruikers kunnen opteren voor AirPlay 2, terwijl Spotify-abonnees gewoon via Spotify Connect kunnen werken. Zit je bij Tidal? De Ambeo Plus speelt ook hi-resbestanden af via Tidal Connect. 

De Ambeo Plus is bovendien in staat om UPnP/DLNA-streams af te spelen. Met een app zoals BubbleUPnP of Mconnect kun je zo eigen bestanden vanaf een NAS afspelen. Dergelijke apps maken het daarnaast ook vaak mogelijk om muziek vanaf Qobuz en Tidal in hoge kwaliteit af te spelen.

Ten slotte biedt de Sennheiser Bluetooth. Dat doen de meeste soundbars wel; de Ambeo Plus ondersteunt daarbij AAC. AptX was bij een toestel van een 'hifi-merk' wel mooi geweest, maar zit er dus niet op.

Mooie 3D-prestaties

Voor de eerste kennismaking met Ambeo zorgt Sennheiser zelf. In de Smart Control-app zitten een paar demo’s ingebouwd. Met name Santeria in Dolby Atmos is een fraaie showcase die ontworpen is om je een wow-gevoel te geven. En dat zonder explosies of grootschalige special effects. Inderdaad: indrukwekkend. Demo’s zijn natuurlijk getweakt om optimaal te klinken.

Eerst proberen we de Ambeo Plus zonder draadloze subwoofer. Uiteindelijk kost het toestel alleenstaand al 1499 euro. Voor die prijs mag je toch al wat verwachten. En we denken dat er zeker een publiek dat voor een surroundervaring gaat vanuit één apparaat. Niet iedereen wil een draadloze subwoofer in z’n woonkamer plaatsen.

Oscars genoeg voor ‘Everything Everywhere at Once’ met Michelle Yeoh, maar qua surround is het een minder baanbrekend werk. Toch gebeurt er wel veel in deze film – understatement van het jaar – en de speciale effects spelen wel hun rol. Onder meer bij de vele onwaarschijnlijke gevechten, maar ook bij de transities van wereld naar wereld. Soms wordt er heel snel gesprongen van kleinere ruimtes (zoals in de flat of de wasserette) naar veel grootschaligere omgevingen. Dat brengt de Ambeo Plus goed over. Die ruimtelijkheid, de ervaring dat je niet naar tv-speakers zit te luisteren maar naar iets groters, doet de Sennheiser goed. Hij doet dat bovendien met goede dynamische prestaties.

De lange inleiding van ‘Roma’ op Netflix gebruiken we graag om de fijne positionering van geluidseffecten te beoordelen. Dit is een heel subtiele en toch complexe Dolby Atmos-mix, met kwetterende vogels en radio’s die door de kamer heen bewegen naarmate de camera de meid door het huis volgt. Je kunt echt je ogen dichtdoen en haar bewegingen volgen. Ook de stappen die ze neemt op de trap klinken heel authentiek. Dit alles doet de Sennheiser uitmuntend. Het geluidsbeeld vooraan aan de televisie is een groot canvas waar veel beweging te bespeuren is. Ook het ruimtelijke is heel goed. De kreten van de straatventer klinken ver, niet gewoon stil, en dat is knap. Bij de transitie naar de straatscène ‘hoor’ je onmiddellijk de grootsheid van de stad toenemen.

Ook bij een aflevering uit het tweede seizoen van ‘Carnival Row’ (Dolby Atmos, Amazon) ervaren we hetzelfde. De dialogen komen uit het scherm en de sfeerscheppende geluidseffecten zitten ruim om het beeld. De Ambeo Plus doet dit dus bijzonder goed. Dit is een van de beste resultaten die we ooit hoorden vanuit één apparaat. Met name met materiaal dat verfijnd is. Veel soundbars pakken uit met spectaculaire prestaties bij epische actiescènes, maar zakken in bij subtielere mixes, waar er geen grote dynamische contrasten zijn om je mee te overweldigen.

Kan het nog beter? Dat wel. Sommige soundbars met bijkomende rear-speakers creëren nog net meer een bubbel, de sensatie van in de actie te zitten. Door de diepte en hoogte van de soundstage die de Sennheiser opbouwt, zal je dat wellicht niet echt missen. Terugblikkend op onze ervaringen met de grote Ambeo, vonden we trouwens dat de Max iets meer effecten boven ons bracht.

Sennheiser Ambeo Plus mét subwoofer

Vervolgens beluisteren we de Ambeo Plus met draadloze subwoofer erbij. Daarvoor doorlopen we uiteraard de kalibratie nog een keertje. We merken meteen dat de essentie onveranderd blijft, wat een compliment is voor de alleenstaande soundbar. De Ambeo Sub onderbouwt het geheel, maar net als een subwoofer in een 2.1- of surroundopstelling is z’n rol het fundament verstevigen – niet zelf opvallen.

Sterk is dus de integratie van soundbar en sub in combinatie met de kalibratie. Bij de finale aanval bij ‘Top Gun Maverick’ is er een fijn evenwicht tussen details – het hijgen, de spraak – en de heftige geluidseffecten (zoals de afterburner). Er is ook net genoeg laag, zodat de explosies op het vliegveld echt knallen, maar niet rommelig klinken of de andere effecten overstemmen. En dat met de Sub in de hoek van de kamer, wat doorgaans heel wollige, ongedefinieerde bassen oplevert. De Sennheiser-soundbar in combinatie met de subwoofer brengt de dogfight die volgt spannend over.

Ambeo zou ook goed moeten zijn in het omzetten van stereomuziek naar iets omhullenders en meeslependers. Hier raken we echter minder van overtuigd. Bij tracks van ‘My Soft Machine’ van Arlo Parks (via Chromecast en Qobuz) bleven we wisselen tussen Ambeo aan en uit, gewoonweg omdat de Ambeo-functie soms iets kunstmatig toevoegde. Daardoor vonden we uiteindelijke de gewone modus net iets aangenamer om langer naar te luisteren. Bij de snelle gitaarkunsten van Rodrigo y Gabriela op ‘In Between…’ was Ambeo dan wel weer een echte meerwaarde qua omhulling en live-gevoel, al bleef dat kunstmatige nog een tikje aanwezig. Ambeo inschakelen lijkt ook het volume subtiel te verhogen, iets dat vaak waargenomen wordt als ‘beter’ qua klank. Los daarvan zijn de muzikale prestaties wel prima. Onder meer de kwaliteit van de subwoofer laat zich hier ook blijken.  

Conclusie

De Ambeo Plus is de Ambeo-soundbar waar de massa op zat te wachten. Het blijft natuurlijk een topmodel met bijhorend topprijskaartje, maar de vorm en ook de prijs zijn heel wat toegankelijker geworden. Dat maakt de Ambeo Plus een sterke uitdager voor de andere vlaggenschepen in het soundbarsegment. Wél is het echt een soundbar met een eigen insteek. Standaard zit er geen (draadloze) subwoofer bij, evenmin zijn er draadloze rear-speakers. Dat maakt deze Sennheiser een interessante optie voor wie met één enkele aankoop het geluid van de tv naar een veel hoger niveau wil tillen. De Ambeo-technologie en het goede design zorgen voor uitmuntende resultaten. Heb je echter de plaats, dan kan een soundbar met aparte rear-speakers nog meer omhulling bieden.

De interessantste vraag is misschien wel of de optionele en niet goedkope Ambeo Sub echt nodig is. Het antwoord daarop is ambivalent. Bij het luisteren met de Ambeo Plus zonder extra sub vonden we de ervaring al heel sterk. De ingebouwde woofers leveren een degelijke portie laag. Zeker in een kleinere woonkamer zal dat ruim voldoende zijn. De Ambeo Sub voegt meer power en wat meer laagextensie toe. Dat maakte zeker een actiefilm als Top Gun Maverick impactvoller. De manier waarop is wel veel correcter én subtieler dan bij doorsnee soundbarsubwoofers. Al zijn ook de concurrenten van Sennheiser stilaan doordrongen van het belang van een goede subwooferdesign, met name Samsung.

Sennheiser Ambeo Plus