ROG Swift OLED PG27UCDM review: ASUS' 4K OLED voor gamers blijkt ook groots op kleiner formaat

Vorig jaar bracht een stortvloed aan 32-inch (ca. 80 cm) oled gaming monitoren met 4K-resolutie. Voor wie dat te groot vindt, is er dit jaar goed nieuws. Dankzij een nieuw panel van Samsung Displays komen diverse fabrikanten met een maatje kleiner. De Asus ROG Swift OLED PG27UCDM, kortweg Asus PG27UCDM, is daar een voorbeeld van. Het scherm biedt alles wat de PG32UCDM heeft, met een paar kleine, maar toch noemenswaardige verbeteringen. We voelden het scherm uitgebreid aan de tand en zijn onder de indruk, al blijft de vraag: waarom zou je kleiner willen?

ROG Swift OLED PG27UCDM: nieuw paneel, nieuwe aansluitingen

Zoals elke ROG Swift OLED staat ook de PG27UCDM op een uitbundig vormgegeven voet, waaronder in rood een logo wordt geprojecteerd. Je moet ervan houden, maar het is wel iets bijzonders op je bureau. Je ziet direct dat het een Republic of Gamers topmodel monitor is, en dat is velen ook wat waard.

De ROG Swift OLED PG27UCDM is een 27-inch (68,6 cm) oled-monitor met 4K ultra hd-resolutie: 3840x2160 pixels. Het gebruikte paneel is een vierde generatie qd-oled exemplaar, dat een wat andere opbouw heeft dan eerdere versies. Het heeft wel dezelfde driehoekige pixelstructuur als eerdere versies (zoals gebruikt in de PG32UCDM, bijvoorbeeld). De combinatie van hetzelfde aantal pixels op een kleiner oppervlak moet er wel voor zorgen dat tekstweergave nog beter is. 

Onderdeel van het nieuwe paneel is ook een nieuwe 'OLED anti-flicker' techniek. Oled-panelen laten continu de helderheid even inzakken en voeren die dan weer op, iets wat de meeste mensen niet zullen zien. Een klein percentage gebruikers is er wel gevoelig voor. De anti-flicker technologie moet die groep aanspreken. Zelf heb ik geen last van flikkeren en zie ik geen verschil tussen de diverse standen, dus daar kan ik helaas weinig over zeggen.

Een andere vernieuwing in vergelijking met de PG32UCDM en andere 'oudere' qd-oled monitoren is een nieuwe aansluiting. De PG27UCDM heeft een DisplayPort 2.1 aansluiting die 80 gigabit per seconde aan bandbreedte biedt. Dat moet in theorie voor fraaiere beelden zorgen, omdat er geen compressie nodig is. Met DisplayPort 1.4 is display stream compression (dsc) vereist om 240 hdr-beelden in 4K-kwaliteit te transporteren.

Helaas beschikte ik op het moment van de test nog niet over een videokaart met dezelfde aansluiting. Een AMD Radeon RX 7900 XTX heeft wel DP 2.1, maar komt niet verder dan 56 Gbit/s. Het analyseren van de beeldkwaliteitswinst is ook een vorm van pixel peeping die ik graag aan andere, meer gespecialiseerde publicaties overlaat. Hoe dan ook is de PG27UCDM klaar voor de Nvidia RTX 50-serie videokaarten, die voldoet aan de benodige standaard.

Een nadeel van DP 2.1 is de kabellengte: die is erg kort. Asus levert zoals altijd een etui met een assortiment kabels mee, waaronder een DisplayPort 2.1 kabel. Van 1 meter. Er zijn weinig opstellingen waarin dat genoeg is, zeker als je een desktop pc onder een bureau hebt staan, red je dat niet. Het is Asus niet aan te rekenen, maar kabellengte is (net als bij de gerelateerde Thunderbolt 4 standaard) een onderbelicht probleem.

ROG Swift OLED PG27UCDM: met vernieuwde nabijheidssensor

Afgezien van het vierde generatie qd-oled paneel met een wat kleinere diagonaal en de hierboven genoemde zaken, brengt de ROG Swift OLED PG27UCDM ook een nieuwtje in de vorm van de nabijheidssensor. Op monitoren voor de zakelijke markt is zoiets niet ongebruikelijk, voor gaming schermen zie je het weinig. Juist voor oled is het welkom, want het zorgt ervoor dat de monitor automatisch op zwart gaat als je wegloopt. Dat vermindert de kans op inbranden van statisch beeld weer verder. Al zitten oled-monitoren, waaronder zeker ook die van Asus, al bomvol voorzieningen om dat te voorkomen.

Zo is er een ingebouwde screensaver die de helderheid automatisch laat afnemen als je een tijdje niets doet. Ook zijn er zaken als pixel shift (waarbij het hele beeld om de zoveel tijd een paar pixels verspringt, wat je bij het gebruik niet merkt), automatisch dimmen van statische elementen als logo's en taakbalken, en natuurlijk pixel refresh en panel refresh om de pixels als het ware te resetten. Asus geeft niet voor niets drie jaar burn-in garantie: het vertrouwt erop dat je hier bij normaal gebruik gewoon geen last van zal hebben. De nabijheidssensor is wat dat betreft eerder een kers op de taart.

De PG27UCDM is niet de eerste oled van het merk die we zien met zo'n nabijheidssensor, maar deze is wel net even anders. Asus noemt het de Neo Proximity Sensor. Hij werkt iets anders dan de nabijheidssensor die bijvoorbeeld in de PG34WCDM zit. Waar die het scherm wel op zwart zet, maar niet automatisch activeert (daarvoor moet je even muis of toetsenbord beroeren), doet de Neo Proximity Sensor dat wel. Dat is net even handiger. Voor de rest werkt het hetzelfde: je stelt een detectieafstand in en na drie minuten waarin geen persoon is gedetecteerd, schakelt het scherm naar zwart.

Uniform brightness: nog altijd aanwezig, minder noodzakelijk

In het kader van oled-foefjes: Asus biedt ook nog altijd uniform brightness, oftewel gelijkmatige helderheid, als optie in het menu. Het voorkomt bij weergave in sdr-modus dat kleine witte vensters veel helderder ogen dan grote - of dimmen naarmate je ze oprekt. Feitelijk kapt deze functie de maximale helderheid gewoon af. Het werkt nog altijd goed, maar is eigenlijk amper nodig. Bij de eerste, hele grote oled gaming monitoren op tv-formaat was de fullscreen helderheid maar iets meer dan 100 nits. Het verschil met een kleiner venster van 200 nits zag je direct. Op dit formaat is beeldvullend wit nog altijd bijna 250 nits, en het verschil met 300 of zelfs 400 nits is visueel veel kleiner. Mocht je er toch last van hebben, dan is 'UB' in elk geval beschikbaar.

In gebruik nemen van de PG27UCDM

Asus levert zijn luxe gaming monitoren tegenwoordig in verpakkingen die grotendeels uit karton bestaan. Dat is duurzamer dan piepschuim, dat veel concurrenten gebruiken. Er valt nog wel winst te behalen bij de wikkels om onderdelen en de zakjes, daar gebruikt Asus nog kwistig plastic. Zeker omdat de kabels in een etui zitten, is het zonde dat ze allemaal individueel verpakt zijn. Ook voor de bescherming van de voetstukonderdelen valt iets beters te verzinnen. Maar goed, vergeleken met de bom piepschuim die sommige concurrenten meesturen, is de verpakking van de ROG Swift OLED PG27UCDM een verademing. Het kan grotendeels zo bij het oud papier.

Installatie van het scherm is eenvoudig; in elk geval is een schroevendraaier niet vereist. Je zet de staander op de driepoot en bevestigt ze aan elkaar met een enkele, vrij kleine duimschroef. Dat kan maar op één manier, je moet het alleen even goed uitlijnen. Vervolgens klik je de voet in het paneel, en je tilt het zo uit de doos. 

Aansluiten is eveneens niet moeilijk. In tegenstelling tot bij de PG32UCDM of de PG34WCDM is de voeding bij deze ROG monitor ingebouwd. Je kan de voedingskabel er dus rechtstreeks inprikken, zonder dat je ergens een fikse adapter hoeft te stallen. Zo zien we het graag. Voor gebruik met een pc zal je doorgaans gewoon de displayport 2.1-aansluiting benutten (die werkt uiteraard ook met DP 1.4 signalen), maar je kan ook hdmi 2.1 (2x) of usb-c gebruiken. De usb-c poort kan een laptop opladen met tot 90 watt. 

Speakers zijn niet ingebouwd, zoals eigenlijk nooit op ROG Swift modellen. Wel is er een 3,5 mm hoofdtelefoonuitgang. Een optisch digitale uitgang zoals we aantroffen op de PG34WCDM zit er dan weer niet op. Wel zijn er drie 5 gigabit usb-a poorten, en een usb-b ingang. Zo kan je tegelijk twee pc's aansturen met één muis en toetsenbord (kvm-functie).

Kabels kan je wegleiden door een opening in de poot van de monitor. Zo hou je ze in elk geval bij elkaar, al is het aan te bevelen wat extra binders te gebruiken om de kluwen te beperken. Zeker als je een pc, laptop en console aansluit, dan wordt het een aardige tros.

Bediening en menu van de ROG Swift OLED PG27UCDM

Veel gebruikers raken het instellingenmenu van hun monitor niet aan. Zonde, want daar kan je veel handige features - en beeldverbeterende zaken - in vinden. Het is ook wel begrijpelijk, want qua bediening en indeling zijn dat soort menu's in veel gevallen buitengewoon ontmoedigend. Zo niet bij Republic of Gamers, dat al jaren een van de beste implementaties die je kan wensen levert. Waar zit dat in?

In de eerste plaats in de bediening, die centraal achter de onderrand zit. Precies onder handbereik, ook als je - oh rijkaard - meerdere Swift OLEDs op je bureau neerzet. Het is een handig pookje, geflankeerd door twee knoppen. Daar kan je functies naar wens aan toewijzen, en het scherm bijvoorbeeld mee uitzetten. Een enkele druk op het centrale pookje roept het menu op.

Dat is overzichtelijk ingedeeld, met links de hoofdfuncties, waar je in kolommen rechts ernaast opties uit kiest en aanpast. Het maakt het gebruik intuïtief, links en rechts is bladeren, naar boven en naar beneden is selecteren of aanpassen. Bovenin beeld zijn dan nog wat instellingen van belangrijke waardes te zien, handig als je even snel wilt weten of de beeldfrequentie klopt of dat hdr actief is. 

Een alternatief voor het on-screen menu heeft Asus ook, in de vorm van DisplayWidget Center. Een weinig tot de verbeelding sprekende naam, maar qua gebruik een van de betere Windows toepassingen om je scherm te bedienen. Het is een relatief klein programma (bij bepaalde concurrenten ben je nog wel eens een halve gigabyte kwijt) en het werkt en reageert vlot. Sinds kort heeft Asus het uitgebreid met een hoop AI-labels - want dat moet kennelijk anno 2025. De AI Visual is een optioneel te downloaden set functies waarmee het scherm kan analyseren wat je aan het doen bent, en de instellingen erop kan aanpassen. Je kan het ook links laten liggen.

De ROG Swift OLED PG27UCDM op je bureau

Omdat we een PG32UCDM op kantoor hebben staan, konden we de PG27UCDM ernaast zetten. De 26,5 inch van het nieuwere scherm is toch wel beduidend kleiner dan de 31,5 inch van het model van vorig jaar. Ik kan me voorstellen dat je ervoor kiest als je kleiner behuisd bent. Of het type games speelt waarin je in één oogopslag het hele scherm wilt overzien. Al zijn dat doorgaans snelle shooters, en dan is een sneller qhd-model misschien een meer voor de hand liggende keuze. Aan de andere kant schaalt de PG27UCDM prima, ook met qhd-resolutie ziet alles er gestoken scherp uit. Zolang 240 beelden per seconde voor je volstaat, kan je er zo alle kanten mee op.

Hoewel de voet van de PG27UCDM precies hetzelfde oogt als die van de PG32UCDM, is deze wel kleiner. De spanwijdte is pakweg 55 cm, waar die van het grotere model de 60 cm passeert. Een compact toetsenbord past er nog wel tussen, een groot formaat wordt lastiger. Het is wel mooi dat Asus niet gewoon dezelfde voet hergebruikt, al gebiedt de eerlijkheid wel te zeggen dat ook de compactere voet van de PG27UCDM nog behoorlijk groot oogt in combinatie met het paneel. De diepte is met net geen 22 cm wel lekker beperkt, dus veel ruimte neemt het zo niet in op je bureau.

Op de voet kan het paneel kantelen, zwenken en roteren naar portretmodus. Dat laatste is vooral handig om kabels aan te sluiten of te vervangen. De hoogteverstelbaarheid is met 11 cm niet enorm groot. Door het ontwerp van de voet staat het sowieso vrij hoog op de poten, dus voor de meeste mensen zal het wel volstaan. Eventueel kan je met een meegeleverde adapter een vesa-beugel gebruiken.

Een aardige feature, inmiddels standaard op ROG Swift schermen, is de schroefdraad bovenop de staander achter het paneel. Daarop kan je een statiefje bevestigen voor een professionele camera, waarmee Asus streamers tegemoet komt die wat luxers gebruiken dan een doorsnee webcam. Bovendien voorkom je zo dat je iets aan het ranke paneel moet hangen.

De achterzijde van het scherm is voorzien van kleurige verlichting met een gaatjespatroon in de vorm van het ROG-logo. Asus noemde het ooit AniMe matrix, maar kreeg daar royalty problemen mee met Warner Brothers.  Hoe dan ook ziet het er fraai uit. Je kan het via een aantal vooringestelde patronen doen oplichten, of laten synchroniseren met Aura Sync, Asus' eigen rgb-verlichtingstandaard. Als je voor het scherm ziet, krijg je er niets van mee, dus het draagt verder niet bij aan je game-ervaring.

In gebruik merk je wel dat het scherm echt nog een stuk scherper is dan de PG32UCDM en andere 4K uhd 32-inch oled-monitoren. De pixeldichtheid is dan ook een stuk hoger, 165 ppi vs 140 ppi. Bekeken met een microscoop valt niet echt een verschil op qua pixelstructuur tussen de twee schermen. Wel ogen de kleuren van de subpixels in de PG27UCDM verzadigder: rood is roder, groen is groener. Dat kan ook met de afwerkingslaag van het paneel te maken hebben, dus conclusies ga ik er niet aan verbinden. Het valt gewoon op.

Beeldkwaliteit van de ROG Swift OLED PG27UCDM in SDR...

Wat ook opvalt: naast elkaar oogt het beeld in de standaardmodus op de PG27UCDM exact zoals op de PG32UCDM. Met allebei op 50% helderheid, in de Racing modus met Wide Gamut kleurruimte sluiten de twee naadloos op elkaar aan qua kleurweergave. Dat is indrukwekkend, en voorspelt veel goeds. De kalibratie van de PG32UCDM is namelijk van zeldzaam hoog niveau.

Dat blijkt ook zo te zijn bij de PG27UCDM, wanneer ik die nameet met Portrait Displays Calman Ultimate en een colorimeter. Er is één verschil, waar lastig de vinger op te leggen valt, maar dat ik toch benoem. Voor volledig witte beelden, met name met hogere helderheid, meet ik een wat grotere afwijking. Er is in de metingen ook duidelijk relatief veel rood in de rgb-balans te zien, en ook met het blote oog zie je een (hele lichte) rode zweem bij schermvullend wit beeld. Het vreemde is dat dit zich niet altijd voordoet, maar het is lastig te duiden wanneer wel (of niet). Zaken als schermopwarmtijd of -temperatuur lijken niet van invloed.

Asus zelf adviseert ons het scherm te testen met alle oled beschermingsvoorzieningen uitgeschakeld. Dat zou ik doorgaans niet doen en sowieso niemand aanraden. Die voorzieningen zitten er niet voor niets op. Ik heb het in dit geval geprobeerd om te zien of het effect had op de metingen, maar dat was niet zo. Denkelijk is de door ons gebruikte apparatuur niet voldoende gevoelig. Hoe dan ook voel ik me genoodzaakt een kleine slag om de arm te houden bij het bespreken van de resultaten. Vermoedelijk presteert het paneel nog iets beter dan ik heb gemeten - en dat is al heel erg goed. Om die reden focust deze review op de gemiddelde testresultaten, niet op de extremen (maximaal gemeten waardes). Die beïnvloeden de gemiddeldes natuurlijk wel enigszins. Zoals altijd vind je de belangrijkste meetresultaten in de tabel.

Hoe dan ook, de prestaties zijn heel goed. Uit de doos staat het scherm zoals gezegd in een 'Wide Gamut' modus die het kleurbereik benadrukt. Dat valt opvallend genoeg marginaal lager uit dan dat van de PG32UCDM en andere derde generatie qd-oled schermen - maar alleen vergeleken met de BT.2020 kleurruimte. Die is vooralsnog vooral een theoretische aangelegenheid. De DCI-P3 dekking is vergelijkbaar, afgerond 100 procent. 

Deze modus is iets minder kleurnauwkeurig dan mogelijk, maar wie daar behoefte aan heeft kan schakelen naar de gekalibreerde DCI-P3 stand. Die levert iets in op kleurbereik, in ruil voor (nog) nauwkeuriger kalibratie. Voor sRGB is er een vergelijkbare stand, naast een 'sRGB Cal Mode' instelling onder de presets. Het verschil tussen die twee is alleen voor specialisten spannend. Wil je natuurgetrouwe kleuren in webtoepassingen, dan kan je elk van de twee gebruiken. Of je kijkt gewoon naar wat oververzadigde kleuren in de Wide Gamut stand, dat zullen de meeste gebruikers helemaal niet erg vinden.

...en in HDR

De weergave in hdr is zo mogelijk nog beter dan in sdr. Asus heeft het kalibratieproces zeer goed in de vingers, blijkt. Standaard staat het scherm in de Gaming HDR stand. In het verleden heb ik nog wel eens gezien dat die erg overdreven was qua verzadiging, met naar wit uitbijtende hooglichten of te heldere schaduwpartijen. Zo niet hier, je kan prima deze stand gebruiken en zowel genieten van piekhelderheden boven de 1000 nits, als zeer hoge kleurprecisie. De DisplayHDR 400 True Black stand is marginaal beter, maar boet wel stevig in qua piekhelderheid. Er is weinig reden die te gebruiken, naar mijn mening. Voor wie wil zijn er nog Console HDR en Cinema HDR standen, die de balans net iets anders leggen, maar ook erg goed zijn. Je kan je persoonlijke voorkeur de vrije loop laten, want in elke stand is de weergave gewoon uitstekend.

Het betekent dat je in zowel hdr films en series als in games op een uitmuntende beeldkwaliteit kan rekenen. Zwart is - uiteraard - diepzwart, maar schaduwpartijen komen zeer gedetailleerd tot hun recht, terwijl ook in lichte delen van het beeld de details goed behouden blijven. Het maakt gamen of video's kijken op de PG27UCDM tot een feestje. 

Gaming prestaties: zoals verwacht uitstekend

Schrijven over gaming prestaties is bij oled-monitoren een beetje een oefening in herhaling. De responstijden zijn dermate laag, dat ook 240 beelden per seconde moeiteloos getoond worden. Dat geldt onverkort ook voor de PG27UCDM. Asus heeft daarbij het gedrag van de pixels goed onder controle. Soms lichten die bij de eerste transitie dermate fel op, dat onze OSRTT testapparatuur het registreert als overshoot. Daar merkte ik niets van bij het testen van dit scherm. Dat scheelt, want dan hoef ik geen gekke cijfers in de heatmap met resultaten toe te lichten.

Ook qua input lag is er niets te klagen. Gemiddeld staan de beelden binnen 5 milliseconden na ontvangst van een signaal op het scherm. Het paneel zelf heeft een gemiddelde vertraging - als je het zo kan noemen - van 3 milliseconden. Zelfs de meest rabiate twitch gamer zal daar niet over klagen. 

De overzichtelijke testresultaten bieden ruimte om te benoemen dat het scherm met een hoop features komt om je als gamer in de watten te leggen. Veel daarvan zijn bekend, zoals een te projecteren vizier voor games waarbij dat niet is ingebakken, een zoommodus voor gemakkelijkere headshots of een framerate teller. Het vizier kan automatisch van kleur veranderen, afhankelijk van omringende pixels. Zo moet het beter zichtbaar blijven, al zal niet iedereen die wisselende kleuren waarderen. Dat Asus er het predicaat 'AI Crosshair' op plakt is een beetje een gotspe, veel kunstmatige intelligentie komt er niet bij kijken. Ook de 'AI Shadow Boost' - ophelderen van donkere beelddelen - is geen revolutionaire truc. Wel handig. 

Dan is er nog het genoemde AI Visual, een feature die werkt via DisplayWidget Center, de Windows app om het scherm te bedienen als alternatief voor het on-screen menu. Deze kan automatisch detecteren wat je aan het doen bent, en daarop de beeldinstellingen aanpassen. Niet alleen tussen kantoortoepassingen en games, maar ook - zo is de claim - binnen verschillende game genres. Het is een aanvulling op de mogelijkheid instellingen per gametitel te koppelen in de genoemde app. Zelf ben ik niet heel gecharmeerd van het concept, omdat ik de voorkeur geef aan een vaste instelling met natuurgetrouwe kleuren; maar je kan het eens proberen.

Conclusie

De ROG Swift OLED PG27UCDM doet precies wat je vermoedelijk hoopt: de bekende kwaliteit van het merk leveren op een wat kleiner formaat, met hetzelfde aantal pixels als de grote broer van vorig jaar. Die was al uitstekend, en dit scherm doet er niet voor onder. De hogere pixeldichtheid zorgt voor nog wat scherpere tekst, wat je vooral bij gewone toepassingen kan zien. Zelf vond ik het al prima werken op de PG32UCDM, maar voor wie er belang aan hecht doet dit scherm het dus nog wat beter. 

Verder is het in elk opzicht een superlatief beeldscherm, wat gezien de vraagprijs wel zo prettig is. Heel veel goedkoper dan de 32-inch versie lijkt hij in eerste instantie niet te worden. Voor een meeslepende game-ervaring is groter in de regel beter, maar speel je bijvoorbeeld zowel graag wat minder snelle open world games die baat hebben bij veel detail, maar ook snelle shooters waarbij je snel overzicht wilt, dan is de PG27UCDM een uitstekende keuze. 

Vergeleken met de PG32UCDM is de aanwezigheidssensor een leuke extra. Hierdoor weet je zeker dat het scherm niet onnodig actief is - met inbrandrisico, voorzover daarvan sprake is gezien de berg met 'oled care' features - wanneer je even wegloopt. Bovenal koop je de PG27UCDM omdat je beeldkwaliteit van topniveau wilt. Asus haalt alles uit het oled-paneel wat erin zit, met een kalibratie die de meeste concurrenten niet kunnen evenaren. Gekoppeld met een riant uitrustingsniveau, van veel aansluitmogelijkheden, kvm schakelaar en usb-c met power delivery tot verlichtingsfoefjes en een kekke voet is de vraagprijs te rechtvaardigen. Bij de andere oled-formaten zie je wel dat Asus doorgaans tot de duurdere opties behoort. Dit type scherm is hoe dan ook prijzig, en de meerprijs voor ROG-kwaliteit het in dit geval gewoon waard.

ROG Swift OLED PG27UCDM