Bowers & Wilkins Px7 S2e review: goedgekeurd voor alle genres, met NC aan én uit

In het topsegment van noise-cancelling over-ears hoofdtelefoons gaan modellen doorgaans enkele jaren mee. De lifecycle is toch wat langer dan bij zeg, smartphones. Toch brengt Bowers & Wilkins iets meer dan een jaar na de introductie van de Px7 S2 al een update uit: de Bowers & Wilkins Px7 S2e.

Het woord ‘update’ gebruiken we hier niet lukraak. De S2e lijkt op veel vlakken identiek aan de vorige versie. Zowel het industriële design als het akoestische ontwerp met de grote custom drivers lijken onveranderd. Het blijft noise-cancelling leveren op basis van zes microfoons, drie per oor. Je kunt zoals bij de voorganger rekenen op uitstekende codec-ondersteuning (incluis aptX Adaptive en aptX HD) en een usb-kabelmodus waarmee je zonder compressie audio kunt beluisteren. Ook onveranderd: het puike batterijleven van 30 uur met NC ingeschakeld.

Het zit ‘m in de DSP van de Bowers & Wilkins Px7 S2e

Wat is er dan wel aangepakt? In een woord, de DSP oftewel digital signal processor-chip. Die dient in een hoofdtelefoon als deze om het gestreamde audiosignaal te optimaliseren voor de gebruikte driver en behuizing. Dat gaat zowel om smaakaspecten als het aanpakken van technische zaken. Zo kun je met een DSP-aanpassing bijvoorbeeld een resonantieprobleem in de behuizing compenseren of ongewenst gedrag van de driver omzeilen.

Bowers & Wilkins vertelt eigenlijk niet waarom ze in dit geval de DSP upgraden. Wel geven de ontwerpers mee dat de hoofdtelefoon nu ruimtelijker zou moeten klinken. Ook de dynamische prestaties – het kunnen weergeven van zachte en luidere klanken – en het detailgehalte zouden aangescherpt zijn.

Samengevat: de Px7 S2e zou beter moeten klinken. Dat ‘beter’ moet je natuurlijk altijd zien in de context van het huisgeluid. Bowers & Wilkins is nu eenmaal een merk dat, zoals vele echte hifi-namen, groot belang hecht aan de eigen sound. Dat verklaart misschien waar de ‘e’ niet staat voor ‘enhanced’, wel voor ‘evolved’. Eerder verfijnde prestaties verwachten we dan.

Bowers & Wilkins Px7 S2e design: nu ook als groene hipster

Bowers & Wilkins grijpt de introductie van de S2e aan om gelijk een nieuwe kleuruitvoering uit te brengen. Naast de vertrouwde opties antracietzwart, Cloud Grey en Ocean Blue komt er ook een fraaie Forest Green. 

Kleur mag als iets oppervlakkigs klinken, in dit geval zegt het toch ook wel iets over wat Bowers & Wilkins wil bereiken qua uitstraling. De Px7 S2e is, net als zijn voorgangers, bedoeld als een premiumproduct, dat er allesbehalve goedkoop mag uitzien. Er zijn natuurlijk andere hoofdtelefoons die hetzelfde proberen, zoals die van Bang & Olufsen of Sennheiser. Toch steekt dit toestel op het gebied van design en materialen boven het maaiveld uit. Hier geen glimmende kunststofwaarop vingerafdrukken blijven kleven. De Bowers & Wilkins Px7 S2e oogt en voelt op en top als een premiumproduct.

Elegant, maar ook functioneel design

Wat de fabrikant heel goed gelukt is, is het vinden van een evenwicht tussen design en functionaliteit. Het contrast met de lederen oorkussens en de fraai afgewerkte behuizing met een gehaakt hatch-patroon en de metalen afdekplaat zorgt voor een stijlvol resultaat. Dat geldt ook voor de elegante gebogen, scharnierende hoofdband die overgaat in een gewatteerd bovenstuk. De materialen zien er luxe uit, maar tegelijkertijd lijken ze ook duurzaam. Voor de oppervlakte met de haakse textuur had de fabrikant voor een stofje kunnen gaan, maar in plaats daarvan is er gekozen voor een textielachtige kunststof dat je beter kunt schoonmaken.

Zo zijn er nog wel wat detailpunten waar duidelijk goed is over nagedacht. Als Bowers & Wilkins kopers iets anders wilden bieden dan typische ‘techie’ hoofdtelefoons, zoals de AirPods Max of de Sony WH-1000XM5, dan zijn ze daar heel goed in geslaagd.

Bediening van de Bowers & Wilkins Px7 S2e: goed nieuws voor de winter

Waar veel concurrenten hun high-end hoofdtelefoons uitrusten met touchbediening, zweert Bowers & Wilkins bij fysieke knoppen aan de rand van de behuizing. Dat is goed nieuws voor handschoendragers, want ja, de winter komt er ook weer aan. Aan het rechteroor vind je zo een viertal toetsen, met drie (volume plus-pauzeren-volume min) gegroepeerd. Niet echt een enorm probleem, maar het is soms lastig om die middelste pauzeknop op de tast te vinden. Ondanks het reliëfje dat erop aangebracht is.

Aan het linkeroor vind je een enkele knop om te schakelen tussen noise-cancelling, een heel natuurlijk aanvoelende transparantiemodus en geheel geen ruisonderdrukking.

Wat zwaarder, maar niet drukkend

Met een gewicht van 307 gram is de Px7 S2e een tikje zwaarder dan sommige concurrenten. De Sony WH-1000XM5 en de nieuwe Bose QuietComfort Ultra Headphones wegen bijvoorbeeld circa 250 gram. Die laatste hebben we nog niet getest, maar de WH-1000XM5 zit toch wat lichter op je kruin en oren.

Tegelijkertijd is het niet zo dat de Bowers & Wilkins zwaar op je hoofd drukt. We konden hem probleemloos uren dragen. Wel heb je met de lederen oorkussens een zeker warmtegevoel aan je oren. Dat ligt echt aan het materiaal, want veel druk oefent het niet niet op je oorschelpen uit. Dat is altijd fijn, zeker omdat de Px7 S2e tegelijkertijd goed blijft zitten wanneer je rondloopt.  

Een app met meer

Wat je niet in de Bowers & Wilkins Music-app vindt? Veel instellingen. Het contrast met de duizend-en-één-functies van de Sony Headphones-app of de hippe kleurtjes van JBL’s app kon niet groter zijn. Bowers & Wilkins zet voornamelijk in op het aanbieden van muziek. De app komt meer over als een muziekspeler dan een plek waar je instellingen aanpast. Je vindt er gecureerde playlists, content afkomstig van een van de ondersteunde muziekdiensten en internetradio. The Art of Longevity-podcast die je in de app vindt is zeker de moeite waard, als je geïnteresseerd bent in diepte-interviews met artiesten die al wat langer meedraaien.

Vanuit marketingperspectief is de andere app-filosofie een wijze beslissing van het Britse merk. De Music-app komt hierdoor helemaal niet ingewikkeld over, maar nodigt uit om in het muziekaanbod te duiken. Hiervoor moet je wel beschikken over een abonnement op een van de ondersteunde diensten: Deezer, Qobuz of Tidal. Maar Soundcloud zit er ook bij. We merkten zelf op dat we veel vaker in de Music-app doken dan in de apps bij andere hoofdtelefoons en TWS’en.

Dat gezegd hebbende, kun je wel met een paar tikken bij de instellingen van de Bowers & Wilkinse Px7 S2e komen. Daar vind je onder meer een equalizer (iets dat vroeger ontbrak), kun je de multipoint-verbindingen regelen en de draagsensor instellen. Deze sensor pauzeert muziek automatisch als je de hoofdtelefoon afneemt. Het was ooit anders bij Bowers & Wilkins, maar nu werkt het perfect.

Noise-cancelling van de Bowers & Wilkins Px7 S2e: efficiënte lawaaibestrijder

De Px7 S2e behoudt z’n geluidssignatuur als je de ruisonderdrukking in- en uitschakelt. Dat is niet altijd het geval bij NC-koptelefoons, zeker bij goedkope modellen. Hier blijft de tonaliteit bewaard en hoor je niet opeens veel achtergrondruis opduiken. De pieptoon om aan te geven dat je van modus verandert mag wel een tikje stiller, Bowers & Wilkins.

Je kunt bij deze koptelefoon rekenen op een adaptieve vorm van noise-cancelling. Zelf kun je de intensiteit niet instellen, dat doet de koptelefoon voor je. Dat zullen sommigen juist gebruiksvriendelijk vinden. In onze synthetische test scoort de Px7 S2 heel goed. Er is nog een kleine kloof met de Sony, die soms onaards stil kan zijn. Maar zelfs als we op lager volume naar de rustige Symfonie No.4 van Tchaikovsky luisterden, kregen we alle fijne detail te horen. Bij de synthetische test merken we wel dat het draaien van het hoofd een merkbare impact heeft op de noise-cancelling. In reële omstandigheden is dat niet zo belangrijk, omdat het lage geraas van een vliegtuig of trein je omhult.

Toen we met de Px7 S2e door een parkje wandelen waarin met de kettingzaag bomen werd gesnoeid, bleek het in elk geval geen probleem. Het lawaai werd efficiënt weggedrukt. Ook noteerden we geen impact van wind op de NC-prestaties – dat gebeurt soms, als de microfoons niet goed afgedekt zijn.

Open en dynamische weergave

Met een diepere basextensie is de Px7 S2e heel geschikt om de meeste muziek meer body te geven. Wat ons betreft is dit echt de sleutel tot meer beleving. Je kunt bij die bassen rekenen op meer controle, wat tracks zoals ‘Alien Superstar’ van Beyonce of '(OO) (Looping)' van Rone strak en snel houdt. Dit is zeker een troef van deze koptelefoon. Dat stukje controle in het laag geeft namelijk de ruimte voor stemmen, middentonen en een stukje hoger detail, waardoor je een behoorlijk compleet beeld krijgt van de muziek die je beluistert. Echt ultrafijn hoogdetail moet je niet verwachten in een mobiele hoofdtelefoon, maar de Px7 S2e dient wel een bovengemiddelde portie op. En als er een fabrikant is van wie we dat dan toch verwachten, dan is het wel Bowers & Wilkins.

Veel NC-koptelefoons drukken het geluid samen. Dat maakt dat er een stukje dynamiek verdwijnt en ook de meer ruimtelijke weergave. De Bowers & Wilkins Px7 S2e heeft daar nu net een stuk minder last van. Dat maakt bij die klassieke Tchaikovsky-werken of de nummers van Rone op 'L(oo)ping' (waarbij de Franse technoartiests samenwerken met het nationaal orkest van Lyon) muziek veel echter, maar ook ontspannender om naar te luisteren. Op het einde van 'Room with a View' krijg je een diepe, lange paukslag te horen: deze is impactvol en zindert natuurlijk na. 

Dat audiofielere kantje van Px7 S2e is wat ons betreft absoluut een meerwaarde. Bij hoofdtelefoons die sterk die hifi-kant opgaan, kun je vaak niet lang luisteren naar bronmateriaal dat onvolmaakt is. De Px7 S2e moet uiteindelijk een bredere groep aanspreken en is op dat vlak meer een allesvriend. Daardoor is ook de samengedrukte productie van metalband Baroness' 'Purple' genietbaar, al merk je met deze koptelefoon wel degelijk sneller dat sommige muziek niet geslaagd is gemasterd. Je wordt er bijna automatisch kritischer door.

Bowers & Wilkins zet de Px7 S2e in de eerste plaats in de markt als een muziekhoofdtelefoon. Je kunt hem uiteraard ook gebruiken om een film op Netflix mee te pikken of te gamen. In tegenstelling tot de meeste high-end concurrenten moet je daarbij niet rekenen op spatial audio of een surroundgeluidfunctie. Is dat een gemis? Marketingtechnisch misschien, maar de verhoogde zin voor detail en ruimtelijkheid geeft ook soundtracks een zekere diepte en breedte. De regenstorm bij 'Resident Evil: Welcome to Raccoon City' bijvoorbeeld, kwam best driedimensioneel over. Het is geen spatial audio, maar het klonk wel natuurlijk. En dat is dan meteen waar de Px7 S2e in uitblinkt.

Conclusie

Er zijn inmiddels heel wat duurdere noise-cancelling hoofdtelefoons die een fraaie afwerking huwen aan topprestaties. Toch zijn ze niet allemaal gelijk. De Bowers & Wilkins Px7 S2e is daar het perfecte voorbeeld van. Het design is stijlvol en de afwerking stelt zeker niet teleur. Op technisch vlak pakt de Bowers & Wilkins uit met een zeer goede noise-cancelling en microfoons die geschikt zijn voor thuiswerkers die veel Zoomen, maar ook voor mobiel gebruik. 

Het onderscheidende is echter de geboden geluidskwaliteit en sound. De Px7 S2e klinkt groots en toch ook gecontroleerd, detailrijk maar ook meeslepend. Kortom, goedgekeurd voor alle genres: een uitstekende hoofdtelefoon.

Bowers & Wilkins Px7 S2e