Bowers & Wilkins Px7 S3 review: zuiver hifi-geluid dankzij heel veel techniek

De S3 aan het einde van de modelnaam suggereert dat dit de derde generatie van de Px7-hoofdtelefoon is. Dat klopt niet: het is de vierde uitvoering, dankzij een S2 én een S2e. De positionering blijft wel hetzelfde. Dit is een bijna-topmodel met noise-cancelling (nu aangescherpt met vier microfoons per kant), een elegant premium design en autonomie van 30 uur mét ruisonderdrukking. Ondersteuning voor de betere Bluetooth-codecs was er altijd bij Bowers & Wilkins, nu komt daar aptX Lossless bij. Voor het Britse hifi-merk ligt de nadruk immers op geluidskwaliteit – en daar zitten ook de grote vernieuwingen en unieke aspecten van deze koptelefoon.

Positionering van de Bowers & Wilkins Px7 S3

De Px7 S3 verschijnt met een adviesprijs van 429 euro. Dat maakt het echt een premiumproduct in de NC-koptelefoonmarkt, maar niet per se extreem duur. Het topmodel van Bose werd geïntroduceerd voor 499 euro, de Sony WH-1000XM5 voor 419 euro. Het feit dat die laatste momenteel amper de helft kost, is vooral een sterke indicator dat de opvolger binnenkort opduikt. Apple steekt met z’n AirPods Max van 540 euro naar goede gewoonte boven het maaiveld uit. Een opvallende uitdager met een vriendelijker prijskaartje is de recent gereviewde JBL Tour One M3.

Toch is de Px7 S3 niet de allerbeste of duurste Bowers & Wilkins. Los van de hifi-speakers (die gaan van enkele honderden tot tienduizenden euro’s) is er nog de Px8-hoofdtelefoon. Geïntroduceerd voor 699 euro, kun je hem inmiddels voor danig minder kopen. Zoveel minder, dat er momenteel weinig prijsverschil is met de Px7 S3. Dankzij zijn features is dat nieuwere model eigenlijk het interessantere van de twee. Natuurlijk komt er later in het jaar een Px8 S2 aan, dat is al door de fabrikant bevestigd. Die vergroot vast weer de kloof.

Wachten op updates voor volledige functionaliteit

In elk geval één feature van de Px7 S2 is heel verrassend, omdat Bowers & Wilkins historisch wegbleef van uitgebreide DSP-ingrepen, zoals muziekpresets. De Px7 S3 krijgt namelijk ruimtelijke audio. De implementatie zou in-house ontwikkeld zijn door de ingenieurs van het Southwater Research Establishment. Je moet er alleen wel nog op wachten, want de benodigde firmware-update verschijnt pas later dit jaar. Hetzelfde geldt voor een update die Auracast en LE Audio toevoegt.

Het onderscheidende design van de Bowers & Wilkins Px7 S3

De Px7 S3 houdt vast aan een designtaal die heel eigen is voor Bowers & Wilkins. Dat is helemaal niet erg, want het maakt hun koptelefoons onderscheidend in een zee van ontwerpen die vooral op elkaar lijken. Bovendien voelt het niet aan als ‘anders om anders te zijn'. Het ontwerp is ergonomisch goed, ook voor brildragers, en weet een luxegevoel uit te stralen. Dat mag ook wel voor een koptelefoon uit de premiumklasse, natuurlijk.

Bowers & Wilkins weet ook altijd de juiste keuzes te maken op vlak van kleuren, ook deze keer. Naast een klassieke Anthraciet Black is er Canvas White, en Indigo Blue. Die laatste kleur neigt wat mij betreft sterk richting donkerpaars.

Ondanks de familiegelijkenis, onder meer met de PX7 S2e en Px8, is het design van de Px7 S3 wel aangepast. De oorkussens blijven grote ovalen, maar aan de buitenkant is het gedeelte met een fijnmazig rooster kleiner geworden. De cirkels zijn dan weer gegroeid en maken de Px7 S3 heel wat meer luxe door een metalen afwerking. Een verticaal Bowers & Wilkins-opschrift blijft natuurlijk van de partij. Dat geldt ook voor de bijzondere S-vorm aan de uiteinden van de hoofdbeugel, zij het iets aangescherpt.

Esthetisch een mooie touch, naast een slimme manier om de twee scharnieren aan elke kant te vermommen. Ze vallen niet op, maar leveren wel voldoende bewegingsvrijheid. Daardoor past de Px7 S3 op heel diverse hoofd- en oorvormen. Zoals wel vaker in dit segment, is de slanke koptelefoon niet inklapbaar. Onderweg zal hij dus relatief wat meer ruimte innemen in de bagage.

Wederom heel comfortabel om te dragen

Qua draagcomfort scoort Bowers & Wilkins opnieuw. Het is een knusse koptelefoon, deze Px7 S3. Neen, met 300 gram is het niet de lichtste NC-hoofdtelefoon op de markt, vergeleken met lichtgewichten van Sony en JBL. Het verschil merk je nauwelijks tijdens het dragen. Het blijft een licht aanvoelende koptelefoon, die zowel op de kruin van je hoofd als over de oren zelf aangenaam zit. De oorkussens uit wat de fabrikant traagschuim noemt zitten knus. Ze worden duidelijk minder snel warm aan de oren dan de kussens van sommige rivalen.

Net als bij voorgaande Bowers & Wilkins-hoofdtelefoons ademt de Px7 S3 uit dat de ontwerpers stressloos gebruik boven veel franjes hebben geplaatst. De bediening via de fysieke toetsen voelt heel intuïtief aan, met knoppen die je zo op tast terugvindt. Het volume kan je veranderen zonder te swipen over een touchoppervlak, waardoor je voorkomt dat je verkeerd veegt en een nummer verspringt. Dit is veel fijner.

Luisteren met de kabel? Dat kan

Af en toe wordt een duurdere hoofdtelefoon in de steek gelaten door een goedkope opbergoplossing, zoals een zakje uit een zacht stofje. De harde, degelijke case die Bowers & Wilkins meelevert zal de koptelefoon veilig houden. Een schouderklopje is ook op z’n plaats voor het magnetisch afsluitbare binnencompartiment voor kabels. Bij de concurrentie moet je de kabels vaak achter een netje proppen, hier hou je alles in goede staat.

Je krijgt zowel een usb-c-kabel als een usb-c-naar-3,5mm jack, die in een hoofdtelefoonuitgang past. Je kunt de Px7 S3 dus makkelijk aansluiten op een hifi-toestel of mediasysteem in een vliegtuig. Maar via usb rechtstreeks aan je laptop kan ook, waarbij de ingebouwde dac van de hoofdtelefoon tot 24-bit en 96 kHz levert. Op mijn iMac werkte dit probleemloos, onder meer met Apple Music en Qobuz.

App met veel muziek en weinig functies

Zoals altijd bij draadloze Bowers & Wilkins-hoofdtelefoons, verbind je de Px7 S3 met de Bowers & Wilkins Music-app om instellingen aan te passen. Daarbij kan ik meteen melden dat de Britten vasthouden aan een concept dat geluidskwaliteit centraal zet, niet features. Heel veel opties ontdek je dus niet in de app. Aan de andere kant kan je deze app wel gebruiken als muziekspeler, met dank aan koppelingen met streamingdiensten zoals Qobuz, Soundcloud en Tidal. Dat is vrij uniek, net als de eigen content (zoals playlists en podcasts), die je ook opgediend krijgt. Als je dat wenst, vind je in de app een minicursus om de Px7 S3 te leren gebruiken.

Wat kun je dan wel verwachten qua functies? De essentie: de keuze tussen ruisonderdrukking, transparantie en geen NC. Dat kan je gelukkig ook regelen via een toegewijde knop op de headset zelf. Verder is er een equalizer met vijf regelaars en een True Sound-setting, die je probeersels qua eigen tuning reset naar de authentieke Px7 S3-sound. Denkelijk verschijnt een regeling voor spatial sound na de betreffende firmware update ook in de app.

Nieuw aan de Bowers & Wilkins Px7 S3: een eigen versterker

Werken aan betere geluidskwaliteit? Dat belooft elke fabrikant. De meesten zullen dan verwijzen naar hoe groot de drivers zijn. Bowers & Wilkins, dat in de hifi-wereld bekendstaat door zijn R&D-afdeling, heeft heel wat meer te melden op dit vlak. In de Px7 S3 vinden we 40-mm biocellulose drivers, net als in de Px7 S2e. Dat conusmateriaal is het enige aan de drivers dat bewaard is gebleven van de voorganger; alle andere componenten zijn vernieuwd.

De belangrijkste vernieuwing is misschien niet eens die nieuw geconstrueerde driver, maar dat deze hoofdtelefoon een aparte chip als hoofdtelefoonversterker inzet. Dat is een duurdere manier van werken dan een alles-op-één-chip-oplossing, maar potentieel wel goed om interferentie te vermijden. Dezelfde aanpak kom je wel eens tegen bij nog veel duurdere hoofdtelefoons, zoals de T+A Solitaire T van 1399 euro. Vaak heeft de stap naar meer chips een negatieve impact op het batterijleven, maar de 30 uur die Bowers & Wilkins toezegt is zeer respectabel.

Heel sterke audioprestaties

Bij het beluisteren van ‘lechyd Da’ van ex-The Coral zanger Bill Ryder-Jones leverde de Px7 S3 in elk geval een stukje omhulling en volheid die vaak ontbreekt bij meer mainstream-producten. De ‘hifi’ die Bowers & Wilkins naar de tafel wil brengen, vertaalt zich naar een andere balans qua frequenties. Dat uit zich in iets meer hoogweergave, wat zaken als het zachte getik op een cymbaal bij de tweede track en de snaargeluiden van de akoestische gitaar bij ‘I know That It’s Like This (Baby)’ meer in de kijker zet. Het is heel aangenaam luisteren, ook naar zeer delicate opnames als de met fijn gespeelde koperinstrumenten doorspekte  ‘Mozart: Wind Concertos’ van het LSO.

Het is niet enkel audiofiel voer waarmee deze over-ears goed presteren. Ook met ruiger werk als ‘Someday’ van Fucked Up of de ‘Evenmens’ van Amenra houdt de Px7 S3 de teugels in de hand. Deze koptelefoon zet, zoals diverse concurrenten, gekantelde drivers en een bepaalde tuning in om geslaagd wat grootser te klinken. Dat doet metalnummers soms wat afstandelijk aanvoelen, maar omdat de drivers niet overweldigd raken door de vervorming krijg je gitaren wel met veel drive te horen én blijven de vocalen discreet en helder. Dat is wel fijn, juist ook bij genres waar je vaak niet echt kunt focussen op de vocals.

Bovenstaande is gewoon bij het streamen vanaf een Samsung S24 Ultra, met aptX. Niet de beste optie qua codecs, maar toch al heel goed. De Px7 S3 werkt ook probleemloos met aptX Lossless; de uitdaging zal vooral zijn om een smartphone vinden die deze codec ook écht ondersteunt. Voor mijn testwerk gebruikte ik de Creative BT-W6, een usb-adapter die je op een laptop of mobiel toestel kunt insteken en die duidelijk (via led en software) aangeeft welke codec hij gebruikt. Op AptX Lossless kon ik dus rekenen, wat alvast theoretisch een significante stap is. Hiermee wordt de audio immers voor het eerst zonder verlies over Bluetooth gestreamd. Of je dat echt altijd hoort, is een heel andere vraag, maar hoe dan ook een goede zaak vanuit het perspectief van iemand die graag het bronmateriaal zo lang mogelijk intact houdt.

Noise-cancelling van de Bowers & Wilkins Px7 S3: de stap naar 8 microfoons loont

Bowers & Wilkins’ Pi6 en Pi8 draadloze oordoppen presteerden in hun klasse goed als het op noise-cancelling aankwam. Ook de oudere over-ears van het merk deden het eigenlijk nooit slecht. Met de Px7 S3 steekt de fabrikant wel een aardig tandje bij. Dat merk ik wanneer ik deze nieuwe hoofdtelefoon naast een Px7 S2e leg. Het merk stelt dat het zelf z’n NC-platform heeft ontwikkeld, al is het niet duidelijk of dit betekent dat er geen onderliggende NC-chip van een partij als Qualcomm of Sony wordt gebruikt.

De aanwezigheid van aptX Lossless, een codec die deel uitmaakt van Snapdragon Sound, doet vermoeden dat een Qualcomm-oplossing toch de basis vormt. Hoofdtelefoonfabrikanten kunnen deze oplossingen nog zelf aanpassen. In dit geval maakt Bowers & Wilkins de stap naar vier microfoons aan elk oor, voor acht in totaal. Dat is twee meer dan de norm, al zien we onder meer bij JBL en Bose een gelijkaardige stap.

Zowel bij onze synthetische test als in praktijktesten scoort de Px7 S3 heel goed. Als we dit schrijven is het natuurlijk wachten op wat Sony gaat doen met de verwachte opvolger van de WH-1000XM5, maar de voorsprong van deze klasseleider wordt met de Px7 S3 (en enkele andere nieuwere producten) wel heel erg klein.

Ik heb ook het sterke vermoeden dat Bowers & Wilkins kiest voor een NC-niveau dat de weergavekwaliteit zo weinig mogelijk aantast. Dat is een keuze die ook bijvoorbeeld T+A maakte. Daarmee is het iets minder effectief dan Sony’s WH-1000XM5, die wel merkbaar ingrijpt, maar ruimschoots voldoende voor gebruik tijdens een vlucht. De transparantiemodus is ook heel erg bruikbaar, met weinig kunstmatigheid.

Het is een hoofdtelefoon met een sterke muzikale focus, maar de Px7 S3 is veelzijdig genoeg om te gebruiken bij videomeetings. Ook heel lange, want door de volle, warmere stemweergave raak je niet snel vermoeid. Al hangt het natuurlijk ook af van de microfoonkwaliteit van je gesprekspartner. De microfoons van de Px7 S3 leveren van de beste spraakkwaliteit die we al gehoord hebben binnenshuis. Buiten, met wind en omgevingslawaai, is het resultaat goed, maar niet zo indrukwekkend als bij het recente JBL-topmodel. Je kunt wel iemand blijven verstaan bij veel herrie rondom, het opbreken van de stem door de werking van een cancelling-algoritme is vrij beperkt.

Conclusie

Bowers & Wilkins weet met de Px7 S3 een originele insteek te vinden voor het concept van een over-ear noise-cancelling hoofdtelefoon, waarbij het trouw blijft aan zijn hifi-wortels. De ondersteuning voor aptX Lossless en de uitstekende geluidskwaliteit horen daar bij.  Maar ook de ruisonderdrukking is excellent, waardoor deze koptelefoon een echt en-en-verhaal is.

Dat komt met een stevige prijs, maar binnen de context van de markt kost deze luxe hoofdtelefoon eigenlijk niet veel meer dan een topmodel van een meer mainstream-merk. De Px7 S3 kan zich uitstekend meten met concurrenten als de Sony WM-1000XM5 of de Apple AirPods Max. De accenten liggen anders, maar de focus op premium design en afwerking gaan zeker niet ten koste van technisch vernuft of muziekweergave. Zeker op dat laatste punt is de Px7 S3 een verfrissend alternatief voor de 'bekendere' merken, en een dat je zeker moet overwegen als je op zoek gaat naar een nieuwe hoofdtelefoon met ruisonderdrukking.

Bowers & Wilkins Px7 S3