Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8 review: focus op geluidskwaliteit werpt vruchten af

Met de Pi5 en Pi7 (van beide verscheen later een S2-versie) had Bowers & Wilkins qua draadloze doppen een geslaagde luxe-aanbod. Een uitgekiende selectie features, goede NC en een focus op geluidskwaliteit kenmerkenden deze goed scorende TWS’en, net als een hoger prijskaartje. Eind vorig jaar introduceerde het Britse hifi-merk opvolging in de vorm van de Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8. Als een van de grootste luidsprekerbouwers ter wereld mag het niet verbazen dat de geluidskwaliteit nog altijd het voornaamste aandachtspunt blijft bij deze nieuwe lichting.

In deze review leggen we de twee modellen naast elkaar. Niet gek om te doen, want wel meer merken (onder meer Apple en Samung) brengen twee TWS-modellen uit, waarbij de ‘betere’ van de twee al gauw een Pro-label opgespeld krijgt. Ogenschijnlijk lijkt Bowers & Wilkins hetzelfde recept te volgen, maar dat klopt niet helemaal. Met 249 euro is de Pi6 geen instapper zoals pakweg de Samsung Galaxy Buds3, terwijl de Pi8 met 399 euro heel wat hoger zit dan de Apple AirPods Pro of de Galaxy Buds3 Pro.

Vooraleer je afhaakt als je die prijzen ziet, baat het wel om rond te shoppen. De kloof tussen adviesprijs en het reële prijskaartje is bij draadloze oortjes soms heel groot. Dat is hier ook het geval, al stunt Bowers & Wilkins minder met prijzen stunt dan bijvoorbeeld Samsung. Het zijn ook geen toestellen waarvan je kunt verwachten dat ze elk jaar door een nieuw model vervangen worden. Met David Beckham als officieel gezicht van de Pi8 wil Bowers & Wilkins die investering vast wat meer tijd geven om zich terug te verdienen.

Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8: waar zitten de verschillen?

Tenzij je een kenner bent die precies weet welke modieuze kleuren passen bij welk model, zal je de Pi6 niet in één oogopslag van de Pi8 kunnen onderscheiden. De laaddoos is bij alle twee zo goed als identiek, terwijl de toestellen zelf quasi dezelfde vorm hebben. Wat kleine designelementen verschillen, maar het onderscheid tussen de twee Bowers & Wilkins in-ears zit vooral op vlak van functionaliteit. Zo staat multipoint en aptX Adaptive bij zowel de Pi6 en Pi8 op het menu, maar aptX Lossless en draadloos laden enkel bij de Pi8.

Bij die laatste krijg je bovendien meer audiofuncties en kun je de case gebruiken als Bluetooth-zender. Dat is dan nuttig bij gebruik van apparaten die geen ondersteuning hebben voor betere Bluetooth codecs. Je sluit dan de case met usb aan op bijvoorbeeld je laptop, om audio via het doosje naar de Pi8 te sturen. Er zit ook een usb-c- naar jack-kabel in de doos. Hiermee kun je hetzelfde kunt doen met een mediasysteem op een vliegtuig, of bijvoorbeeld een tv met alleen een hoofdtelefoonuitgang.

Carbon vs bio-cellulose

We mogen bij het lijstje van de verschillen vooral niet vergeten onder de motorkap te loeren. Te beginnen bij de gebruikte drivers. Beide sets oortjes van B&W komen met grote 12-mm speakertjes, maar bij de Pi8 is er gekozen voor koolstofvezel voor de conus; de Pi6 gebruikt dan weer bio-cellulose.

De nadruk leggen op materialen in speakers is natuurlijk helemaal trouw aan de hifi-wereld, waar Bowers & Wilkins een heel grote naam is. De meeste consumenten zullen dit een detail vinden, wat begrijpelijk is. Voor audio-ingenieurs is de selectie van het juiste materiaal voor de oppervlakte die lucht doet bewegen dé sleutel tot een betere geluidskwaliteit.

Meer rekenkracht betekent minder accuduur

Zowel de Pi6 als de Pi8 komen met actieve noise-cancelling en bevatten drie microfoons per oortje. Opnieuw heel heel gelijkaardig, maar intern is de motor anders. De Pi6 gebruikt een enkele 24-bit DSP-chip om audio te verwerken, bij de Pi8 is er een DSP-chip die 32-bit audio verwerkt én een aparte versterkingschip. Dit om zowel betere ruisonderdrukking als betere geluidskwaliteit te bieden.

Deze keuze komt met een mindere kant. Door die uitgebreidere techniek in de Pi8 is de accuduur met ruisonderdrukking 6,5 uur, terwijl de Pi6 8 uur met NC haalt. Dat is een opmerkelijk verschil, dat er eveneens voor zorgt dat je de Pi6 meer speeluren kunt leveren door de toestellen in de case te stoppen (16 ipv 13,5 uren additioneel). Beide oortjes laad je volledig op in 2 uur en kun je met 15 minuten snelladen weer 2 uur speeltijd schenken. Een pluspunt bij de Pi8: de laaddoos kun je draadloos laden, wat ik zelf een echt voordeel vind.

Veel kleuren om uit te kiezen

Als het gaat over afwerking en stijl, kun je de Bowers & Wilkins Pi6 of Pi8 niet betrappen op tekortkomingen. Zoals gezegd lijken de case en de toestellen sterk op elkaar qua vorm. Er zijn van de twee modellen telkens vier mattere kleuren beschikbaar: Cloud Grey, Storm Grey, Forest Green en Glacier Blue voor de Pi6, Midnight Blue, Anthracite Black, Dove White en Jade Green voor de Pi8.

Bij de Pi6 is de volledige behuizing van het oortje in dezelfde kleur, terwijl bij de Pi8 er bovenaan een cirkel rond de toestellen loopt in een complementaire tint. Het doet de duurdere modellen meer opvallen en luxer overkomen. Bij de Jade Green-versie is het een goudkleur, terwijl de antracietversie uitpakt met accenten in een metallic donkergrijs. Die ring lijkt hierdoor uit metaal, maar het is kunststof. Niet erg, al viel bij het inzoomen op de foto’s bij deze review dat de ringen al wat deukjes vertoonden. De Pi6 en Pi8 zijn dan ook heel intensief getest over een periode van een maand of twee.

De Pi8 pronkt bovendien met een opvallender Bowers & Wilkins-opschrift op de uiteindes van de oordopjes én op de case. Bij de Pi6 valt het veel minder op, dus als je niet houdt van logo’s zal de voordeliger variant je beter bevallen.

Even los van de vergelijking tussen de twee Bowers & Wilkins-modellen, mag opgemerkt worden dat de Pi6 en nog meer de Pi8 er in slagen om een zekere elegantie en premiumgehalte uit te stralen. Als je dan de AirPods Pro of Buds 3 Pro met hun glossy kunststof ernaast legt, zien die Apple en Samsung er stukken goedkoper uit.

Pasvorm van de Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8: blijven goed zitten

De Pi6 en Pi8 passen met een siliconen dopje in het oorkanaal. Om de juiste pasvorm te vinden, vind je in de doos vier paar opzetstukjes (XS, S, M en L). Dat is een meer dan normaal, wat wel nuttig is. Dat dopje moet immers goed in je ooringang passen, anders blijven ze niet op hun plaats (én verlies je bassen en ruisonderdrukking).  

Heel groot zijn de toestellen niet, al steken ze door hun dikte wel een beetje uit het oor. Dat is niet storend, je kunt er gerust een muts over dragen zonder dat ze bewegen. Aan de binnenzijde is er een vaste ‘vleugel’ die voor extra ondersteuning zorgt binnenin de oorschelp. Dat werkte bij mij prima om de toestellen op hun plaats te houden. Zowel bij het wandelen als het roeien bleven de Pi6 en de Pi8 op hun plaats.

Over sporten gesproken: de Bowers & Wilkins-oortjes dragen een IP54-label. Dat is niet voldoende om ze echt geschikt voor de gym te noemen, maar ze zouden wel wat lichte regen en zweet moeten overleven. Gegeven hun kostprijs, is het misschien slimmer om voor in de sportschool een paar goedkopere reserve-oortjes bij de hand te houden.

Geschikt voor alle platforms

Een voordeel dat de Pi6 en Pi8 hebben ten opzichte van topmodellen van Apple en Samsung: alle functies werken bij zowel iOS- als Android-apparaten. Het instellen en afregelen van deze oortjes doe je via de Bowers & Wilkins Music-app. Dat instelproces, waarbij je desgewenst veel uitleg krijgt, loopt dankzij heldere graphics vlot via de app. Eens je klaar bent met het instellen, ontdek je een app die niet enkel toegang geeft tot een beperkt aantal opties.

De ‘Music’ in de naam staat er niet voor niets. Je kunt deze app gebruiken om podcasts, radio en muziek te beluisteren. Dat doe je door een van de ondersteunde diensten te koppelen met de app. Qobuz, Soundcloud en TuneIn zijn daarbij interessante opties, maar ook Deezer, Tidal en NTS Radio staan op het menu. Het is een leuke feature, maar uiteraard kun je ook gewoon de app van je favoriete streamingdienst blijven gebruiken – en vermoedelijk zal iedereen precies dat doen.

Minder is meer: functies van de Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8

Het is duidelijk dat Bowers & Wilkins wil inzetten op een beperkte selectie van functies die het merk nuttig vindt. Je vindt hier dus heel wat zaken niet, die bij andere topmodellen wel opduiken. Met name ruimtelijke audio schittert door afwezigheid. Daar doen de Pi6 en Pi8 niet aan mee, wat misschien wel met de hifi-wortels van het bedrijf te maken heeft.

Bij de Pi6 is het aanbod het soberst. Naast drie knoppen om snel te schakelen tussen geen NC, Doorlating (Transparantie) en Uit, kun je enkel het geluid tunen met een treble- en bas-schuifregelaar. Je kunt beperkt de touchcontrols aanpassen en de draagsensor uitschakelen, dat is het wel.

Bij de duurdere Bowers & Wilkins Pi8 krijg je niet heel veel meer functies. Het enige wat er bijkomt bij de luxere oortjes is een equalizer met vijf (in plaats van twee) regelaars, en een True Sound-optie. Tik hierop en je hoort de tuning die de ontwerpers het best vinden. Eigenlijk is het gewoon een preset voor de equalizer. Genrepresets of meerdere persoonlijke EQ-presets? Daar doen de Britten niet aan mee. Ook bij dit absolute topmodel kun je dus niet de ruisonderdrukking in stappen instellen of aangeven in hoeverre de transparantiemodus de omgeving doorlaat.

Op zich is die sobere aanpak helemaal niet erg, want het past bij het streven om volledig op muziek gericht te zijn. Mensen die vooral geen gedoe met eindeloze keuzes fijn vinden zullen het waarderen. Toch hadden we graag op deze twee producten een functie gezien die de muziek dempt of pauzeert als je begint te spreken. Niet alleen is dat gewoon handig, het is ook aanwezig op heel wat andere high-end draadloze in-ears.

Weergave van de Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8: geluid staat op de eerste plaats

Als het gaat om geluidskwaliteit, behoren de Pi8’s tot de beste draadloze oordoppen die we getest hebben. Tijdens het beluisteren van muziek via Qobuz via een S24 Ultra (en dus ‘enkel’ aptX) komen ze al heel sterk uit de hoek. De extra stappen die Bowers & Wilkins nam om de audioweergave te verbeteren, hebben echt wel vruchten opgeleverd. De darkfolk-nummers op Wardruna’s nieuwe ‘Birna’-album weerklinken bijvooorbeeld met enorm veel body en diepte, wat bijzonder omhullend overkomt. Hier is geen spatial audio-algoritme nodig om de muziek groots neer te zetten, onder meer omdat hogere treble detail gepresenteerd wordt (zij het niet op hetzelfde niveau als bij sommige speakers van het merk).

Bij een nummer als ‘Ljos til Jord’ als er én diepe percussie én een hoge fluit én Noorse gezang weerklinkt, blijft alles discreet en goed gedefineerd. Het is een heel mooi resultaat ver afstaat van het samengedrukte geluid van minder competente draadloze oordoppen. De uptempo finale van ‘Can I Call You’ van The WAEVE komt er ook geslaagd uit. Strakkere percussie zorgt voor goed ritmegevoel, terwijl de vocalen perfect contrasteren met de vettige saxofoons.

Dat het laaddoosje als zender dubbelt? Niet iedereen heeft dat nodig, maar als je het gebruikt, dan krijg je wel een prima kwaliteit. En bonus, als je het aansluit op je laptop (of een iMac, zoals in mijn geval): je ontvangt niet continue meldingen, terwijl muziek selecteren net wat fijner werkt op een groot scherm. Volgens Bowers & Wilkins is de verbinding tussen case en oortjes met de aptX Adaptive-codec, maar dat valt op geen enkel manier te controleren.

Nummers van ‘Lives Outgrown’ van Portishead-zangeres Beth Gibbons kwamen via deze weg in elk geval uitmuntend binnen, met natuurlijke vocals en veel detail (zoals de gitaar bij ‘Floating on A Moment’). En als we toch over codecs bezig zijn: het blijft toch heel uitdagend om aptX Lossless in een werkend scenario te testen. Ook de Pixel 9 Fold Pro die op papier deze codec ondersteunt, wilde de Pi8’s enkel via de reguliere aptX-codec connecteren.

Luisteren naar podcasts terwijl je met de hond gaat wandelen is ook geen straf met deze oortjes. Zang, maar ook gewone spraak, wordt helder gepresenteerd. Dat maakt het eenvoudig om je aandacht erbij te houden. Het gebrek aan ruimtelijke audio vind ik zelf niet zo erg, zeker niet met muziek. Bij films en games kan je het mogeljk missen, al hangt dat er wel vanaf. De ruimtelijkheid en definitie geboden door de Pi8 zorgen er wel voor dat je dialogen en effecten overtuigend aangeleverd krijgt, wat ook een prima onderdompeling oplevert.

Luisteren met één oortje nog in de case is trouwens bij beide TWS’en mogelijk, al hebben we een sterk vermoeden dat het ongebruikte toestel in de case toch actief blijft.

Zeer effectieve noise-cancelling van de Bowers & Wilkins Pi6 en Pi8

De B&W Pi6 en Pi8 mochten meereizen op een recente persreis voor zustersite HiFi.nl richting Denemarken. Twee keer een korte vlucht, maar voldoende om te merken dat beide toestellen het geraas van een vliegtuig efficiënt elimineren. In die realistische omgeving viel eigenlijk geen echt onderscheid te merken tussen de twee modellen.

Ook bij de gebruikelijke synthetische videotests scoren zowel de Pi6 als Pi8 zeer goed. Hier dook wel een heel licht verschil op, waarbij de Pi6 net iets meer hogere tonen van het rolgeluid doorliet. Hetzelfde bij een real-life test in de keuken, waar een afzuigkap op volle snelheid een tikje meer naar de achtergrond verdween bij de duurdere Pi8. Bij een scenario waarop er met de oordoppen in naar een film werd gekeken terwijl iemand anders naar tv keek, waren beide Bowers & Wilkins-oortjes effectief in het wegdrukken van tv-geluid. Tot op bepaalde hoogte:  de Sony WF-1000XM5 doet dat nog beter. Daar staat tegenover dat de ruisonderdrukking van die Sony bij sommige mensen echt 'aanwezig' is,  terwijl die van de Pi6 en Pi8 nauwelijks opviel. 

Bij afwezigheid van muziek leek de goedkopere Bowers & Wilkins wel iets meer ruis te laten horen. Hoe dan ook was het een eerder minimaal verschil. Als het je enkel om de ruisonderdrukking te doen is, zal je goed moeten nadenken of de meerprijs van de Pi8 het je waard is. 

De transparantiemodus van de Pi6 en Pi8 is heel goed. Je hoort stemmen - en weinig meer - helder en ook vol aangeleverd. Met de noise-cancelling ingeschakeld laat de Pi6 sowieso meer spraak van je omgeving door dan de Pi8. Wie rust zoekt in een luidruchtige open tuinkantoor, neemt beter de duurdere versie. 

Conclusie

Als het puur om prestaties gaat, dan zijn de Pi6 en Pi8 beiden draadloze oordoppen uit de hoogste klasse. Als het gaat om geluidskwaliteit en muziek, is de Pi8 een van de beste opties die je kunt kopen. De Pi6 is veel goedkoper, en biedt veel van hetzelfde karakter en kwaliteit. Je merkt bij beide oordoppen dat een hifi-bedrijf met veel kennis de tuning heeft verzorgd. Hierdoor zijn ze sterk in alle genres, ook 'moeilijke', die bij goedkopere draadloze oortjes snel als lawaai klinken. Ook de noise-cancelling is heel sterk, met een kleiner verschil tussen de Pi6 en Pi8. Die laatste kan de concurrentie aan met topmodellen van Bose en Sony.

Wel is het zo dat Bowers & Wilkins ook echt heeft ingezet op die audiokwaliteit en ook op design. Vooral dat eerste deed me in de voorbije maanden grijpen naar de Pi8, boven de vele andere concurrenten die in de werkruimte rondslingen. Die scherpe focus gaat wel ten koste van een uitgebreid functie-aanbod. Bij heel wat concurrenten krijg je meer qua functies. De vraag is of je dat belangrijk vindt. Het prijskaartje, of toch de adviesprijs, van de Pi8 is wel fors, terwijl de Pi6 qua prijspunt beter vergelijkbaar is met z'n voornaamste concurrenten. 

Hoe dan ook zijn beide absolute aanraders, waar je veel plezier aan zal beleven.