Jabra Elite 10 review: smaakvolle en efficiënte oortjes

Jabra is een zeer bekende naam als het gaat om audioproducten die je in (of op) je oren steekt. Het bedrijf claimt zelfs de uitvinder van de Bluetooth-headset te zijn, wat voortvloeide uit z’n enorme aanbod zakelijke communicatietoestellen. Je weet wel, van die headsets voor call centers en kantoorwerkers. Met de Elite-lijn pakt Jabra uit al de nodige jaren uit met draadloze in-ears oftewel tws’en voor de consument. Nieuwste loot aan de stam is de Jabra Elite 10, die onder meer opvalt door zijn zeer compacte vormgeving. 

Ook heel eigen aan Jabra is het aanbieden van Active-varianten, die expliciet voor sporters bedoeld zijn. Daar komt deze generatie wel verandering in. De sportieve tegenhanger van de Elite 10 is namelijk niet de Elite 10 Active, maar de Elite 8 Active. Die heeft ook een duidelijk ander ontwerp. 

De Elite 10 in deze test wordt daarmee het nieuwe topmodel draadloze in-ears voor Jabra. Het is daarmee een uitdager voor high-end modellen zoals de Apple AirPods Pro, Sony’s WF-1000XM5 en de Bose QuietComfort Earbuds II. Als je ze daarmee vergelijkt, valt het relatief bescheiden prijskaartje op. Voor de Jabra Elite 10 betaal je 249 euro. Dat is minder dan de meeste high-end concurrenten vragen.

Jabra Elite 10: smaakvol en klein

De vorige Jabra’s die we testen waren al heel onopvallende apparaten; de Elite 10’s zijn nog kleiner. Het zijn echt heel compacte afgeronde bonen die in je oorschelp zitten. Ze zijn niet helemaal onzichtbaar in je oor, in elk geval niet de lichtere zandbruine cream-versie die wij ter test ontvingen. De plattere buitenkant bij deze editie kreeg een heel licht goudkleurtje mee. Dat oogt smaakvoller dan je nu misschien denkt. Het is subtiel gedaan en geeft de Elite 10’s extra klasse ten opzichte van goedkopere in-ears. De manier waarop het logo heel onopvallend is aangebracht, vinden wij in elk geval heel geslaagd.

In totaal zijn er vijf kleuruitvoeringen: naast de meer organische cream-editie die wij getest hebben, is er een donkerbruine cocoa, titanium black, glossy black en matte black. Afgaande op foto's lijken alvast de drie laatste versies nog een stukje strakker en zakelijker. Je hebt dus wel wat keuze, vooral in zwart.

Redelijke accuduur van de Jabra Elite 10

Het bijhorende oplaaddoosje is wat anoniemer dan de oortjes. Wel lijkt het redelijk krasbestendig (we hadden maar kort de tijd voor deze test) en bezit voldoende rondingen om een tik te overleven. Het kan draadloos laden; dat vinden we stilaan toch een must in het middensegment en hoger. Het is echt heel handig om er voor te zorgen dat die case ook voldoende lading blijft bevatten – iets dat je snel uit het oog kunt verliezen.

De accu van de Elite 10 zou met ruisonderdrukking ingeschakeld zes uur meegaan. Dat is een gemiddeld resultaat, sommige rivalen halen acht uur. Door te laden in de case haal je uiteindelijk 27 uur. 

Waar sommige concurrenten inzetten op de ondersteuning van betere codecs, stelt Jabra zich wat terughoudend op. Bij introductie verwerken de Elite 10's enkel SBC en AAC. Maar, er komt een firmware-update die LC3 zal toevoegen. Geen aptX lossless of een andere aptX-codec dus. Wel belooft LC3 een beter compressiealgoritme, dat net als LDAC ook hi-res audio (lossy) over Bluetooth kan sturen.

Halfopen ontwerp

De fabrikant noemt de Elite 10 een halfopen design. Bij over-ear koptelefoons verwijst die term naar een behuizing die achter de driver geopend is (met een rooster of een opening). Hier alludeert Jabra eerder op hoe de speciaal gevormde dopjes in je oorkanaal zitten. Dat is niet heel diep. Dat is goed nieuws voor wie niet houdt van het gevoel van doppen die diep je oorkanaal steken. Het zijn trouwens niet enkel de doppen die apart zijn. Het buisje waarop ze passen heeft ook een bijzondere, driehoekige vorm.

Die er-zit-een-prop-in-mijn-oor-ervaring heb je inderdaad minder bij de Elite 10’s. Ze zitten heel licht en comfortabel in de oren. Daarbij blijk de vorm van de meegeleverde doppen te helpen, met hun afgeschuinde kant aan oorzijde. Hierdoor zitten de doppen net wat minder diep. Als je nu denkt: "En de stabiliteit dan?", dan blijkt dat blijkt heel goed mee te vallen. Je kunt met Elite 10's rondlopen zonder dat ze uitvallen. Sporten? Daar dienen eigenlijk de Active-modellen voor, met hun zweetbestendige behuizingen. De nieuwe Elite 8 Active is bovendien IP68-gecertifieerd. De Elite 10's moeten het doen met een IP57-label, wat zeker niet slecht is.

In de verpakking vind je in totaal vier sets van twee doppen, telkens een andere afmeting. Zoals altijd geldt dat je beste per oor de juiste pasvorm zoekt.

Bediening van de Jabra Elite 10: een lichte aanraking volstaat

Qua bediening houdt Jabra vast aan fysieke knoppen. Om exact te zijn: je drukt de vlakke buitenkant aan elk toestel lichtjes in om iets te doen. Links om te schakelen tussen ruisonderdrukking, HearThrough (een transparantiemodus) en ‘uit’, rechts tik je om media te bedienen. Dit werkt prima. Touchknoppen zijn vaak te gevoelig, waardoor je makkelijk iets activeert tijdens het insteken, terwijl ze bij slechter weersomstandigheden minder goed functioneren. Fysieke knoppen kunnen dan weer lastig zijn omdat het drukken de toestellen van positie doet veranderen. Dat eerst heb je bij de gevoelige Elite 10-knopjes soms ook. Aan de ander kant kan je bij het bedienen van deze oortjes in de winter wel je handschoenen aanhouden.

Als je de bediening graag anders wil, dan kan dat. In de Sound+-app van Jabra vind je heel uitgebreide instellingen voor de knoppen op de oortjes. Echt heel uitgebreid, want je kunt ze apart instellen tijdens het luisteren naar media, als er een oproep zich aandient of tijdens gesprekken. Daarnaast kun je ook definiëren wat er gebeurt als je twee of drie keer drukt. Ten slotte zijn de Elite 10’s ook Spotify Tap-compatibel. Een druk volstaat dan om muziek af te spelen. Zonder dat je een app opent, wel een playlist die Spotify voor je kiest.

De Sound+-app kennen we van eerdere tests van Jabra-producten. Je vindt er gemakkelijk je weg in, bijvoorbeeld om de sound via een equalizer aan te passen of de functies van de knoppen aan te passen. Zoek je een soundscape om bij te mediteren of om in slaap te vallen? In de app word je op je wenken bediend met een reeks loops, gaande van een regenstorm tot het geluid van een mechanische ventilator. Een leuke toevoeging die zeker ASMR-liefhebbers zal aanspreken. Maar om een tukje te doen tijdens een vlucht lijkt het ons ook wel iets.

Updaten kost wat tijd

Firmware-updates en draadloze oortjes, ze gaan tegenwoordig hand in hand. Zo ook bij de Jabra Elite 10. Op zich is het goed dat er de nodige support is voor deze producten. Het updaten van de software duurt bij de Elite 10’s wel relatief lang. Doe dat dus niet net voor je op de trein stapt. Het is niet uniek en zeker geen reden deze oortjes niet te kiezen, maar wel goed om te weten.

Jabra Elite 10: met spatial audio en headtracking

Op de doos van Elite 10 staat een groot Dolby Atmos-logo. Ook tijdens de briefing voor de pers werd nadrukkelijk op de aanwezigheid van Dolby-technologie gehamerd. Dat is niet helemaal onterecht. Ondersteuning voor dit formaat is inderdaad een onderscheidend kenmerk ten opzichte van veel concurrenten van de Jabra Elite 10. Wel zijn er meer draadloze oordoppen die spatial audio ondersteunen, zoals de Apple AirPods Pro of de Galaxy Buds 2 Pro van Samsung). Unieker is dat de Elite 10's ook (optioneel) headtracking bieden. 

Niet alleen krijg je dus surroundgeluid aangeleverd; met headtracking ingeschakeld wordt dat geluid ook gefixeerd in de ruimte. Kijk je bijvoorbeeld naar een film op je tablet, dan zullen de dialogen van de acteurs naar je rechteroor verschuiven als je je hoofd naar links draait. Via de app kies je zelf of je enkel Atmos-geluid wenst, of Atmos in combinatie met headtracking.

Geweldig met stemmen

De Elite 10’s geven spraak bijzonder goed weer. Dat maakt deze draadloze dopjes al meteen een aanrader voor podcastliefhebbers. Gecombineerd met hun meer ruimtelijke weergave en fijner detail maakte dat het verorberen van enkele afleveringen van ‘The Story of Classical’ op Apple Music een plezier. Deze reeks neemt je bij de hand om je te introduceren tot de enorme variëteit aan muziek die op één klassieke hoop wordt gegooid.

Deze podcast wisselt daarbij continu tussen een soort ideale BBC-stem van Guy Jones naar muziekfragmenten, waarbij je aangemaand wordt om bepaalde zaken op te merken (zoals een instrument of een contrapunt in een melodie). Aandachtig luisteren dus, wat om in-ears vraagt die muziek ontspannen en gedetailleerd weergeven. De Elite 10’s beantwoorden wel aan die beschrijving, met als extra voordeel dat de fluiten, clavecimbels en andere instrumenten die aan bod komen natuurlijk klinken.

Atmos de moeite? Soms.

Bij deze Apple Music-serie Spatial Audio inschakelen legt wel de nadelen van dit soort functies bloot. Ingeschakeld neigt de stem van Jones naar kunstmatigheid. Dat geldt ook voor sommige instrumenten. De Dolby-versie die door Jabra wordt aangeboden doet het wel beter dan andere Spatial Audio-modi die we hoorden. Bovenal bevestigt het onze overtuiging dat ruimtelijke audio-functies eerder bij film en games horen, dan bij muziek. Overigens is de bijkomende headtracking-optie bij de muziekstukken die in deze reeks aan bod komen zeker geen aanrader. Er zit al heel veel ruimtelijkheid in concertzaalopnames. Een algoritme er op loslaten levert geen verbetering op. Vooral omdat de headtracking heel snel reageert op kleine bewegingen, wat niet overeenkomt met de ervaring van een grote concertzaal.

Maar een nuancering als het gaat om muziek is op zijn plaats. Met tracks in Dolby Atmos-formaat is het resultaat met Spatial Audio veel indrukwekkender. Zo vonden we ‘Quiet Town’ of ‘Cody’ op Pressure Machine van The Killers (via Apple Music beschikbaar in Dolby Atmos) bijzonder authentiek klinken via de Jabra Elite 10. Bij dit album worden de nummers onderbroken door geluidsfragmenten die de band opnam in een Midwestern-stadje in de V.S.. Sommige van die fragmenten klonken 3D-achtig genoeg dat we dachten dat iemand in de kamer stond. Zo overtuigend zijn ruimtelijke audio-modi bij draadloze in-ears meestal niet. De Elite 10's deden het ook goed met de spatial audio-soundtrack van 'Shadow and Bone' op Netflix. Kortom: gebruiken bij Atmos-content, maar liever niet bij stereo. 

Met muziek in stereo levert de Elite 10 een luchtigere, gedetailleerde klank met een zachtere basextensie. Dat laatste kun je aanpakken met een bass boost via de equalizer, dat klopt. Dat maakt 'Papoutai' van Stromae toch iets opzwepender. Toch kun je stellen dat Jabra wat andere klemtonen legt dan vele andere de dopjes van veel concurrenten. Dat maakt voor aangenaam luisteren, al blijven bassheads wellicht wat op hun honger zitten. Vocalen in het bijzonder komen mooi uit de mix, inclusief bij het popnummer van Stromae dat gebouwd is op een vette beat. De nummers op het nieuwe 'The Ballad of Darren'-album van Blur laten ook een open en heldere mix horen, waarbij naast de stem van Damon Albarn een hoofdrol voor de gitaarlijnen is weggelegd. 

Noise-cancelling van de Jabra Elite 10: effectief

Bij veel goedkopere draadloze in-ears hoor je de tonaliteit van muziek veranderen wanneer je schakelt van gewoon luisteren naar noise-cancelling of transparantiemodus. Vooral bij dat laatste is de toevoeging van selectief versterkt buitengeluid vaak heel storend. Dat is bij deze Jabra’s veel minder het geval. Je kunt vlot schakelen tussen de drie gebruiksmodi, zonder dat muziek opeens verkeerd klinkt. De ruisonderdrukking van de Jabra’s produceert bovendien nauwelijks ruis in stillere passages. Voor een draadloze oortjes is dat uitzonderlijk, al is het bij andere dopjes nu weer geen enorm probleem. Tijdens het afspelen van muziek verdwijnt het meestal naar de achtergrond. Maar toch, dat extra streepje stilte is bij deze Jabra’s mooi meegenomen.

Volgens Jabra is de noise-cancelling in de Elite 10's een sterk verbeterde versie van hun eigen technologie. Het is al opmerkelijk dat de ontwikkeling in-house plaatsvindt, want partijen als Bose en Sony bezitten veel patenten op dit vlak. De dopjes bevatten drie microfoons per oor, wat ook zorgt voor een uitstekende kwaliteit tijdens het bellen, aldus onze gesprekspartners.

Voor het thuiswerken is de ruisonderdrukking al heel geschikt. De gemeentewerkers die iets verder in de straat wat mechanisch snoeiwerk verrichten, verdwenen grotendeels naar de achtergrond. Op straat rondlopen liet ook weinig invloed van windgeluiden horen. Ook in onze synthetische test slaagt de Jabra Elite 10 met glans. Zo stil als een over-ears hoofdtelefoon worden in-ears nooit. Toch bleef van de loeihard afgespeelde video van een treinrit door een sneeuwstorm bij de Elite 10 naar draadloze in-ears-normen heel weinig lawaai over. Deze in-ears zullen in trein en vliegtuig dus zeker goede diensten bewijzen. 

Wel moet je meer dan bij andere in-ears aandacht besteden aan de juiste dopkeuze en pasvorm. Door hun lossere fit kunnen ze snel net niet goed zitten en omgevingslawaai binnen laten lekken. Maar al bij al, een zeer goed resultaat.

Conclusie

Als je zoekt naar een draadloze oordoppen met goede prestaties en eleganter design, dan zit je goed bij de Elite 10. De voorgaande Elite's blonken op deze vlakken ook al uit, maar deze nieuwe topmodellen van Jabra weten het toch nog beter te doen. Hun kleine formaat en lage gewicht, gekoppeld aan een subtiel design, maken dat je ze lang kunt dragen. 

Op geluidsvlak presteren ze ook heel goed. De eigen Jabra-ruisonderdrukking staat niet helemaal op de hoogte van Apple of Sony, maar mag gerust superieur worden genoemd. Ook vermeldingswaardig is de transparantiemodus die natuurlijk klinkt - en dat is uitzonderlijk. In een open kantoor is dit een pluspunt, lijkt ons. Je kunt de Elite 10 in deze modus blijven gebruiken om in contact te blijven met je omgeving en zonder vermoeiende bijgeluiden.

Jabra Elite 10