Aan de slag met de Light Phone II

De eerste indrukken van de Light Phone II

Daar verschijnt dan het beginscherm, of is het een lock screen? De klok klopt al. En ik zie dat de batterij 64% vol is, inclusief een batterij-icoontje rechtsboven. Links drie streepjes bereik, geen idee of dat veel of weinig is: wat is de schaal? Op het cirkeltje midden onderin drukken leidt naar een nieuw scherm: ‘recent activity will be displayed here’. Daar komen de gemiste en uitgevoerde oproepen te staan en de sms-threads. Onderin staan een icoontje voor numerieke toetsen (3x3 stipjes), een vergrootglas en een potloodje met een +-teken. Na een minuut zonder activiteit gaat het scherm uit en moet ik weer op het beginscherm beginnen. De Menu-knop aan de zijkant laat me de ‘Tools’ zien: Phone – Alarm – Settings. Dat is alles wat deze Light Phone II op dit moment te bieden heeft. Eerst die tril uitzetten.

Na klikken op Settings denk ik even dat ik het nog een keer moet doen, dan kom ik in de instellingen – het is wennen aan de vertraging en onzekerheid bij elke aanraking van het e-inkscherm. Geduld hebben, merk ik nu al, hoort duidelijk bij deze telefoon. De ‘haptic feedback’ schakel ik uit. De datumvermelding op het beginscherm schakel ik in. Nu lees ik dat de cirkel op het beginscherm in feite een snelkoppeling naar de telefoon/sms-functie is; ik kan die uitzetten, maar waarom zou ik? Dat zal immers de meest gebruikte functie worden.

Pret met anders zo gehaat geluid

Dan het leukste van een nieuwe telefoon die geen iPhone is: verse beltonen! Niet dat ik ze ooit gebruikte, maar toch ben ik nieuwsgierig. Ze schijnen namelijk allemaal gecomponeeerd te zijn op basis van de Light Phone II filosofie. Inderdaad, stuk voor stuk klinken de tonen dromerig, vriendelijk, elektronisch en – op Manhattan na – rustig. Telegraph en Trills imiteren ouderwetse telefoons, Slow Step is een heel realistisch klinkende piano. Jammin’ en Strummin’ zetten aan tot dansen op funky ritmes die zich ontwikkelen naarmate je de telefoon langer laat overgaan. Zo wil je niet eens meer opnemen. Voor het eerst in misschien 25 jaar mobieletelefoongebruik overweeg ik deze telefoon níet op ‘alleen trillen’ te zetten. Dat kan overigens wel. De lijst nog eens van onder naar boven doorlopend (in één keer terug naar boven kan niet) valt op dat de ringtones niet precies alfabetisch staan. Typisch, maar wat maakt het uit?

Koppelen aan mijn wifi-netwerk gaat soepel. Zowel het 2,4- als 5Ghz-netwerk wordt keurig herkend – ergens ben ik verrast dat 5Ghz een optie is op deze simpele telefoon. Ook hier weer een lijstraadsel: mijn netwerken staan niet bovenaan in de lijst, waar ik ze wel zou verwachten, want ik zit op een meter van de router. Maar geen punt. Het werkt vlot en goed. Ook aan Cellular Roaming is gedacht. Niet alle netwerken in alle landen ondersteunen de Light Phone II echter. Zal deze, de internationale versie, het ook op vakantie doen? Tot slot stel ik een telefoonpincode in, ook zal zegt iets in me: ‘Waarom zou ik?’ Is het nodig dat ik mijn telefoonboek beveilig? Meer komt er immers niet op te staan.

Schermervaring

In principe werkt het e-inkscherm prima, alleen de pijl links bovenin, voor ‘scherm terug’ reageert maar de helft van de tijd. Ik druk erop, ernaast, eronder, maar het maakt geen verschil. Later zal ik iets dergelijks ook bij de verzendknop van sms’jes ontdekken, en bij meer iconen die in de hoeken van het scherm staan. Daar lijkt het scherm minder – te weinig – drukgevoelig te zijn. Dit is vermoedelijk een hardwareprobleem en voor het gebruiksgemak een niet geringe bron van frustratie.

Het bekende ghosting-effect van het e-inkscherm treedt van tijd tot tijd op maar stoort in het geheel niet. Het is een beetje als de charme van de kraak op een oude langspeelplaat: het hoort erbij en als het er niet was, zou er iets onbreken.

De proef op de som

Ik stuur een proef-sms vanaf mijn werktelefoon. En test meteen de Bluetooth-functie: ik heb mijn Airpods Pro probleemloos kunnen verbinden, en in mijn oren klinkt een zachte toon dat er een nieuw bericht is. Op het beginscherm is nu als het goed is naast de klok een asterisk verschenen, heb ik gelezen. Maar ik zit nog in het Tools Menu, en dan is er van het bericht niets te zien. Zonder toon of tril zou ik dus niet weten dat er een bericht is. Ik moet daarvoor eerst terug naar het beginscherm: dubbelklikken op de menuknop. Inderdaad, daar is de asterisk. Op het cirkeltje drukken en daar staat mijn werknummer, met opnieuw een asteriskje links ernaast.

Sms voorbij T9 – in het Engels

Nog eens drukken en daar verschijnt het bericht, weergegeven in nogal dunne letters. Ik antwoord via Voice to Text – in het Engels dus – en ben verrast over de snelheid en accuratesse waarmee mijn ‘Hey, how are you doing?’ op het scherm wordt getoond. De komma en het vraagteken worden zelfs geheel intuïtief/intelligent automatisch aangevuld, te gek! Als Nederlands later wordt toegevoegd is sms’en goed te doen, veel beter dan met T9 van vroeger. Tot dan zal ik het met het toetsenbord moeten doen. En met typefouten, want het zijn toch wel echt erg kleine lettertjes voor mijn grotemensenvingers. Daar komt bij dat effectief typen merkbaar moeilijker wordt met een screen protector.

Er is schijnbaar geen optie om sms’jes te wissen – of toch: via de Support-pagina op de Light Phone-website ontdek ik dat ik op het nummer boven aan de ‘thread’ moet klikken en dan verschijnen opties om de correspondentie te wissen en het nummer te blokkeren. Handig! Maar opnieuw reageert het scherm ofwel heel traag of helemaal niet op mijn aanraking. ‘CLEAR’ staat linksboven en daar treedt kennelijk het e-inkhoekenprobleem weer op. Het frustreert steeds meer. Dan maar alle sms-conversaties laten staan.

Contacten, muziek en podcasts op de Light Phone II zetten

Mijn iCloud-contacten kan ik laten inlezen door via mijn Apple ID een app-specifiek wachtwoord aan te maken en dit in te lezen op het Dashboard van de Light Phone-website. Even later staan ze keurig op volgorde op het toestel, zij het alleen de namen en telefoonnummers.

Muziek uploaden kan tot 1GB en moet handmatig, en dit wordt een gedoe: hoe kom je als Spotify- of Apple Music-abonnee aan mp3-bestanden? Copyrightbescherming maakt converteren lastig, dat wordt speciale software aanschaffen of iets met YouTube-downloads gaan proberen. Erg veel werk, het trekt me niet. Ik vind een album dat ik ooit van een cd heb geript en upload de nummers via het Dashboard. Podcasts toevoegen gaat ook via het Dashboard en deze komen allemaal ongeorganiseerd in één lange lijst te staan. Niet fraai of handig, maar ze staan er en ze werken.

Ik ben het getuur naar het kleine zwart-witschermpje inmiddels wel beu en doe waarvoor de Light Phone II gemaakt is: ik leg hem weg.