Samsung Galaxy Z Flip 7 review: stijlvolle en complete flipphone met een middelmatige processor

De concurrentie in de flipphonemarkt toont opvallende trends. Zowel de Samsung Galaxy Z Flip 6 als de duurdere Motorola Razr 60 Ultra worstelen met hun high-end processors. Die moeten in de praktijk flink terugschakelen om oververhitting te voorkomen, waardoor de beloofde prestatiewinst vaak minimaal is. Samsung kiest voor de Galaxy Z Flip 7 voor een Exynos chip van eigen makelei, die minder krachtig is - en alsnog terugschakelt.

In de vergelijking met de Flip 6 bood Samsung een superieur updatebeleid, maar Motorola onderscheidde zich met een betere accuduur, unieke materialen en een functioneler coverscherm. Beide toestellen stellen echter teleur met gimmicky AI-functies en camera's die voor deze prijsklasse tegenvielen. De vraag is nu: wat doet de Galaxy Z Flip 7 met al die kritiek?

Samsung Galaxy Z Flip 7: dunner ontwerp

Het eerste dat opvalt aan de Galaxy Z Flip 7 is ongetwijfeld het vernieuwde ontwerp, met name het coverscherm. Samsung heeft eindelijk het externe scherm vergroot van 3,4 naar maar liefst 4,1 inch. Hierdoor loopt het bedrijf niet meer achter op concurrenten als de Motorola Razr. Het scherm strekt zich nu van rand tot rand uit over de voorkant, met minimale schermranden, voor een stijlvolle en moderne indruk.

Naast het grotere scherm is de telefoon ook dunner dan zijn voorganger. Opengeklapt meet de Flip 7 slechts 6,4 mm; dichtgevouwen is hij met 13,7 mm minder log in je broekzak (en slokt het minder ruimte op in je handtas). Het toestel voelt met het nieuwe ontwerp slanker en dunner aan in de hand, zonder in te leveren op het solide en volwassen karakter. Het frame is plat en doet denken aan de premium afwerking van de S25 Ultra, al kan het zijn dat je natuurlijk de voorkeur geeft aan aan de meer afgeronde en comfortabelere randen van de concurrentie. Het scharnier voelt bovendien steviger aan en sluit met een meer solide plofgeluid.

De telefoon heeft een IP48-rating, waardoor het goed beschermd is tegen water, maar officieel niet tegen fijnstof (net zoals de Flip 6 en Razr 60 Ultra). Daardoor moet je er voorzichtig mee blijven doen, ook in gesloten toestand. Tot slot is de nieuwe blauwe kleur een prachtige toevoeging die het toestel een chique, luxueuze uitstraling geeft. Al met al doet de vouwphone qua ontwerp denken aan de Galaxy S25 Edge en dat is zeker geen belediging.

Coverscherm: technisch beter én nuttiger

Het 4,1-inch (10 cm) coverscherm is meer dan alleen groter; het is ook echt beter. Dit oled-paneel heeft een verversingssnelheid van 120 Hz, wat zorgt voor soepele animaties en scrolbewegingen. Het is een grote verbetering ten opzichte van de 60 Hz op vorige modellen. Met een piekhelderheid van 2600 nits is het scherm in direct zonlicht goed afleesbaar.

Dankzij de extra ruimte is het coverscherm nu handiger dan ooit. Je kunt eenvoudig notificaties checken en beantwoorden, door widgets scrollen en zelfs Google Gemini (inclusief Gemini Live) gebruiken zonder de telefoon open te klappen. Typen is bovendien merkbaar prettiger en accurater. Toch zal je er in de praktijk echt minder mee kunnen doen dan bij Motorola. Tenminste, zonder omweg en extra app blijft de functionaliteit van het display beperkt.

Ingebouwde beperkingen

Samsung bouwt die beperking nog altijd bewust in, maar gelukkig is er de Good Lock-app. Die download je uit de Galaxy Store, waarna je de potentie van het coverdisplay ontgrendelt. Door Good Lock als widget toe te voegen, kun je vrijwel elke app op het schermpje voorop draaien. Je moet hiervoor wel door een aantal hoepels springen. Je hebt een Samsung-account nodig, de meest recente versie van de Galaxy Store en de app zelf. Daarnaast moet je er ook voor zorgen dat de Good Lock-widget draait, maar niet voordat je binnen de app een verzameling apps selecteerde die je graag aan de voorkant wil raadplegen.

Hoe anders werkt dit op een Motorola Razr. Daar kun je gewoon doen wat je wil; zonder omweg, zonder extra apps, zonder gedoe. Onder de streep benut je uiteindelijk op beide vouwphones het display voorop optimaal, al zal niet elke applicatie rekening houden met het compacte schermoppervlak. Daarnaast heeft de Samsung Galaxy Z Flip 7 nu last van hetzelfde euvel als de Razr 60 Ultra: de camera’s kunnen namelijk in de weg zitten van de content of menu’s.

Het hoofdscherm: ruimer en beter voor media

Eenmaal opengevouwen word je begroet door een indrukwekkend 6,9-inch (17,5 cm) amoled-scherm. Dit is niet alleen groter dan het 6,7-inch scherm van zijn voorganger, maar het heeft ook een bredere beeldverhouding. Hierdoor voelt de telefoon meer als een traditionele smartphone en ziet video-content er beter uit, met minder zwarte randen zodra je inzoomt. De beeldkwaliteit is, zoals we van Samsung gewend zijn, uitstekend. Kleuren zijn levendig, alles is haarscherp en de helderheid van 2600 nits zorgt ook hier voor een mooie kijkervaring onder allerlei lichtomstandigheden.

En de vouw? Ja, die is er nog steeds. Je voelt hem als je met je vinger over het midden van het scherm glijdt en je ziet hem als het licht er op een bepaalde manier op valt. De vouw is dus nog altijd niet uit het zich verdwenen, maar valt wel elk jaar minder op. Als je het scherm recht voor je houdt en je iets leest of bekijkt, dan zie je hem haast niet zitten. Zeker niet als je er eenmaal volledig aan gewend bent – dan vormt die lijn zich tot een blinde vlek.

Samsung Galaxy Z Flip 7 – draken achtervolgen

De Galaxy Z Flip 7 breekt dit jaar helaas met een belangrijke traditie: voor het eerst rust Samsung de klaptelefoon niet uit met een Snapdragon-processor, maar met Samsungs eigen Exynos 2500-chip. De cpu wordt bijgestaan door een ruime 12 GB aan werkgeheugen en een 256 GB snelle opslag als standaard. Voor deze prijs mag dat ook wel.

De keuze voor de Exynos is begrijpelijk omdat Samsung deze chips zelf ontwerpt en maakt, maar blijft opmerkelijk in wat toch een peperduur toestel van de meest luxe serie is. Vergeleken met de snelste modellen van Qualcomm en tegenwoordig ook Mediatek is de chip namelijk geen hoogvlieger, zo blijkt uit verschillende benchmarks. De scores liggen merkbaar lager dan die van de Snapdragon 8 Elite in de concurrerende Motorola Razr (die inmiddels zijn opvolging vindt in de in september aangekondigde Snapdragon 8 Elite Gen 5). Op papier klinkt dat niet best, maar de vraag is of je daar in de praktijk veel van merkt.

Het korte antwoord: nee. In de dagelijkse praktijk voelt de Flip 7 lekker snel aan. Scrollen door social media, video's kijken en multitasken verlopen zonder haperingen of vertragingen. Je merkt nauwelijks dat er geen Snapdragon in zit. Het verhaal wordt echter anders bij zwaardere taken. De telefoon heeft de neiging om merkbaar warm te worden, vooral het bovenste deel. Niet alleen tijdens het gamen, maar ook bij het gebruik van de camera of een doodgewone app Google Maps. Voor serieuze gamers is dit toestel dan ook geen aanrader. De prestaties in games liggen ver achter op die van de concurrentie, vooral tijdens langere sessies wanneer de chip zichzelf terugklokt om de hitte te beheersen. Dat is iets wat we gewend zijn van Exynos-processors.

De tegenvallende prestaties in meer uitdagende toepassingen zijn vooral problematisch door de positionering van de Galaxy Z Flip 7. We merken vaak genoeg op dat de topmodellen Snapdragon-processors voor veel gebruikers eigenlijk overkill zijn. Zeker als je niet wilt gamen, is betalen voor al die rekenkracht zonde. Aangezien de dagelijkse taken amper lijden onder de minder krachtige chip van de Flip 7, tillen we daar op zich niet eens zo zwaar aan. Maar Samsung prijst de smartphone op vergelijkbaar niveau met die van Motorola, die wél die rekenkracht biedt (zij het met enige proviso's qua terugschakelen).

Samsung had ervoor kunnen kiezen om de Flip 7 duidelijker te differentiëren en in een klasse apart van Motorola te plaatsen, simpelweg met een wat toegankelijker prijs. Weliswaar is de adviesprijs van het toestel iets lager, maar het verschil is niet groot genoeg om het prestatieonderscheid te rechtvaardigen. Samsung positioneert de Galaxy Z Flip 7 als een premium vlaggenschip met ditto prestaties. En die claim kan het niet echt waarmaken.

De accu van de Galaxy Z Flip 7 is wél een verbetering

Gelukkig is er uitstekend nieuws over de accu. Samsung heeft de capaciteit voor het tweede jaar op rij vergroot, ditmaal naar 4300 mAh. In combinatie met de redelijk efficiëntere processor zorgt dit voor een flinke sprong voorwaarts in het uithoudingsvermogen. Je haalt met gemak het einde van een drukke dag en vaak zelfs de middag van de dag erop. Zelfs bij intensief gebruik houdt de batterij het opvallend goed vol. Het enige minpunt is het opladen. Samsung houdt vast aan een laadsnelheid van 25 W, wat in 2025 echt ondermaats is voor een premium toestel.

Software: slim en vertrouwd

De Galaxy Z Flip 7 draait direct uit de doos op One UI 8, de nieuwste softwareschil van Samsung, gebaseerd op Android 16. De interface voelt vertrouwd aan, met een modern en strak uiterlijk en diepgaande personalisatiemogelijkheden. Daarnaast mag ook dit toestel rekenen op zeven jaar aan Android- en beveiligingsupdates, waardoor je tot en met medio 2032 goed zit. Op het gebied van softwaresupport staat Samsung al jaren op gelijke hoogte met Google.

Net als de S25-serie is de software van de Flip 7 doordrenkt met AI. Dit omvat zowel Samsungs eigen Galaxy AI-tools voor het bewerken van foto's en tekst, als Googles diensten zoals Gemini en Circle to Search. De Now Bar, Samsungs antwoord op de dynamic eiland van Apple, is eveneens present. Deze balk toont live informatie zoals de status van je taxi, muziekbediening of sportuitslagen, zonder dat je de volledige notificatie hoeft te openen. Veel van de slimme functies, waaronder gesprekken voeren met Gemini, werken ook direct op het coverscherm.

Natuurlijk keert de handige Flex Mode terug, waarbij de interface zich aanpast wanneer je de telefoon in een L-vorm vouwt. Onderop kunnen dan bijvoorbeeld bedieningselementen staan van een video die je op het bovenste deel bekijkt. De échte verrassing is echter de toevoeging van Samsung Dex, die voor het eerst aanwezig is. Hiermee kun je de Flip 7 aansluiten op een monitor en een desktopervaring realiseren. Dit krachtige onderdeel was voorheen voorbehouden aan de S- en Fold-modellen en maakt de Flip 7 een stuk veelzijdiger.

Zelfde camerasysteem, maar toch anders

Op papier is het camerasysteem van de Galaxy Z Flip 7 onveranderd gebleven ten opzichte van zijn voorganger. De opstelling bestaat uit een vijftig megapixelhoofdcamera met optische beeldstabilisatie en een twaalf megapixelultragroothoekcamera aan de buitenkant. Aan de binnenkant zit een 10 megapixelselfiecamera. Een belangrijk gemis is een aparte telelens, waardoor de telefoon geen optische zoom heeft, zoals de Razr 50 Ultra wel heeft. Hoewel de hardware hetzelfde is, heeft Samsung de software en beeldverwerking toch verbeterd. Dit resulteert in foto's die over het algemeen net wat beter zijn dan die van de Flip 6.

Bij goed daglicht maakt de  vijftig megapixelhoofdcamera fijne foto's met levendige kleuren, veel detail en een breed dynamisch bereik – in elk geval perfect voor social media. Binnenshuis of bij minder licht wordt de kwaliteit wisselvallig; foto's kunnen wat donkerder en korreliger worden. De nachtmodus helpt hierbij, maar kan soms wat overdreven en kunstmatig ogen. De software is wel slimmer geworden: de overmatige verscherping van vorig jaar is teruggedraaid, wat zorgt voor een rustiger en natuurlijker beeld.

Andere lenzen

De ultragroothoekcamera is prima voor landschappen overdag, maar is 's nachts minder bruikbaar. Omdat die camera geen autofocus heeft, kun je er geen macrofoto's mee maken. De selfiecamera is daarnaast prima voor videobellen, maar voor foto's kun je hem beter negeren. Zoals ieder jaar eigenlijk geldt kun je beter een foto van je eigen gezicht maken met de camera’s aan de buitenkant, door het coverscherm als zoeker te gebruiken.

Al met al zijn de camera's van de Flip 7 goed voor alledaags gebruik, maar niet op het niveau van traditionele topmodellen (van dezelfde prijs), zoals de S25 Ultra of de Z Fold 7. De veelzijdigheid komt vooral voort uit de unieke vormfactor, niet uit de pure hardware – een conclusie die we eigenlijk jaar op jaar trekken. Dat gezegd hebbende presteert dit camerasysteem over het algemeen beter, vooral in de avond, dan dat van de Motorola Razr 60 Ultra.

Conclusie

De Samsung Galaxy Z Flip 7 is een smartphone met veel positieve kanten en één flink minpunt. Positief is hoeveel beter het toestel weer is geworden, vergeleken met de al lang niet slechte Flip 6. Het ontwerp is dunner en voelt (nog) meer premium aan. Zowel het cover- als het hoofdscherm zijn groter, helderder en vloeiender. De steeds minder voelbare vouw en het steeds steviger scharnier dragen bij aan de goede indruk.

De grootste verbetering naar mijn mening is echter de accuduur, die eindelijk volwassen te noemen is met ruim een dag werktijd. Voeg daar de uitmuntende software-ervaring aan toe – inclusief de toevoeging van DeX en een uitstekende updatebelofte van zeven jaar – en je hebt een zeer capabel en toekomstbestendig toestel. Hoewel de camera-hardware onveranderd is, presteert deze dankzij slimmere software beter dan bij de voorganger en de concurrentie.

De grote maar in dit verhaal is de keuze voor de eigen Exynos 2500-processor. Voor dagelijkse taken prima, maar voor de adviesprijs van 1199 euro wil je geen second-best, om het vriendelijk te benoemen. De chipset bezwijkt onder grote druk, waardoor gamers er goed aan doen deze links te laten liggen. Het prestatieverschil met de Motorola Razr 60 Ultra is lastig te rechtvaardigen. Daarnaast blijft Samsung naar onze mening onnodig moeilijk doen over de software van het coverscherm. Wil je die optimaal gebruiken, dan heb je een aparte app van een derde partij nodig. Ook de trage laadsnelheid is geen sterk punt.

Desalniettemin is de Samsung Galaxy Z Flip 7 een aanzienlijke upgrade ten opzichte van de Z Flip 6. Overwoog je dat toestel en maal je niet om gamen, dan is het een uitstekende keuze. Ben je echter een power user of gamer die de beste prestaties voor zijn geld wil, dan is de Exynos-processor een moeilijk te slikken compromis en voelt de prijs aan de hoge kant. De Razr 60 Ultra is dan het logische alternatief.