ROG Swift OLED PG27AQWP-W review: sneller, maar vooral: zwarter

Over beeldsnelheid - het aantal beelden per seconde dat een beeldscherm kan tonen - worden fikse discussies gevoerd onder liefhebbers. Hoe snel is snel genoeg? Voor een zeer kleine doelgroep geldt: sneller is altijd beter. Die groep wil Asus bedienen met de ROG Swift OLED PG27AQWP-W. Dit is een van de eerste oled gaming monitoren met een zogeheten tandem oled paneel. Het biedt niet alleen een zeer hoge beeldsnelheid, maar ook een groter kleurbereik dan eerdere w-oled monitoren. Naast een fraai design en alle bekende Asus oled features komt het met nog wat extra's: een Frame Boost naar 720 beelden per seconde. Wat houdt dat in?

ROG Swift OLED PG27AQWP-W: een opvallend design

De ROG Swift schermen van Asus zijn nooit saai geweest, maar de ROG Swift OLED PG27AQWP-W is ook binnen die lijn een opmerkelijke verschijning. Asus levert het in een compacte doos met relatief weinig plastic. Tussen twee grote schalen van eierdozenkarton zitten paneel en een gedemonteerde voet, plus het gebruikelijke grote etui met kabels. Dat is een kleinigheid, maar toch erg handig. Verder een vesa-adapter, en een setje inzets om het naar onderen geprojecteerde logo aan te passen. Het aanwezige plastic omwikkelt de voetonderdelen en beschermt het paneel. Minder plastic zou mooi zijn, maar het is nog altijd een stuk beter dan de massieve blokken piepschuim die we helaas nog te vaak zien.

Zoals de meeste monitoren is het monteren eenvoudig. Verticale stand op de voet, een enkele duimschroef, en het geheel in het paneel klikken. Dan til je het zo de doos uit. Eenmaal op het bureau is goed zichtbaar hoe Asus het bekende design een nieuwe draai heeft gegeven.

Zo zijn de poten van de aluminium voet niet massief, maar opengewerkt. Daardoor oogt het geheel lichtvoetiger, en weegt het direct ook wat minder. In plaats van rode lichtaccenten zijn ze hier blauw, zowel voor het ROG-logo onder de onderrand als naar onder geprojecteerde. Dat laatste kan je met de genoemde inzetjes aanpassen, zo je wilt. Het meest opvallend is echter de achterkant. Die is niet zwart, zoals elk ander ROG-scherm, maar wit. 

Bovenal opvallend is de achterzijde doordat deze voor een groot deel transparant is. Zo heb je een blik op de aansturende (en deels gelabelde!) elektronica van het paneel en zelfs het mechanisme waarmee het paneel vastklikt op de voet. Het witte deel van de achterkant bevat de tegenwoordig voor deze lijn kenmerkende matrix-verlichting, met tientallen oplichtende stippen. 

Het is al bij al een zeer fraai ontwerp, waarvan het eigenlijk jammer is dat je er weinig tot niets van zal meekrijgen bij het dagelijks gebruik. Je zou er bijna een grote spiegelwand voor achter het scherm plaatsen. Monitoren zijn wat dat betreft net smartphones: hoezeer de makers zich ook uitputten in onderscheidend design, je merkt er weinig van wanneer je naar het belangrijkste onderdeel kijkt.

Tandem OLED in diepzwart

Dat is bij de ROG Swift OLED PG27AQWP-W een w-oled paneel van LG Display. Het is een zogenaamde meta 3.0 exemplaar. Waar eerdere w-oled gaming monitoren gebruikmaakten van meta 2.0 met een micro-lens array (mla) laag om reflecties te verminderen, is  hier sprake van een andere techniek. Met vier in plaats van drie oled-lagen (twee blauwe, een rode en een groene) biedt het scherm aanmerkelijk meer helderheid en een groter kleurbereik. Met name blauw is aanmerkelijk verzadigder. Waar eerdere schermen net niet de 100% van de dci-p3 kleurruimte afdekten, doet deze dat wel. Dat zien we ook in onze metingen terug, waarover uiteraard verderop meer. Ook de BT.2020 dekking is wat hoger. 

Daarmee komt dit scherm dichter bij qd-oled schermen. We zagen bij de XG27AQDPG ook een toename in helderheid dankzij het nieuwste generatie qd-oled paneel, maar juist een kleine afname in kleurbereik vergeleken met oudere qd-oleds. Het verschil was altijd al meer een kwestie van meetresultaten dan van grote zichtbare verschillen, maar de twee concurrerende oled-paneeltechnieken liggen nu dichter dan ooit bij elkaar. Het is niet echt iets om een keuze op te baseren.

Asus voorziet het scherm van een 'True Black Glossy' laag. Die moet zorgen voor een minimum aan weerspiegeling, zonder afname van de zwartwaarde en daarmee het contrast. Het bedrijf had al 'glossy w-oled' schermen, maar die spiegelen ook sterk. De afwerking van de ROG Swift OLED PG27AQWP-W reduceert reflecties - ze zijn wel zichtbaar, maar minder hinderlijk. Met name verstrooiing van licht wordt tegengegaan. Tegelijkertijd ziet het scherm er zichtbaar zwarter uit dan de wat grijzige waas van 'semi-glossy' modellen.

Afgezien hiervan biedt het scherm de bekende Asus oled features, zoals de Neo Proximity  nabijheidssensor en een anti-flicker optie, alsmede een keur aan voorzieningen om inbranden tegen te gaan. Interessant is dat het bedrijf vrij open is over een ander voordeel van tandem oled: het moet een inherent langere levensduur hebben. Volgens een slide van het bedrijf neemt de helderheid langzamer af, waardoor de levensduur 60% langer moet zijn.

Aansluitingen van de ROG Swift OLED PG27AQWP-W: geen USB-C

Qua aansluitingen biedt Asus de essentie en een klein beetje meer: een keer displayport 2.1, twee hdmi 2.1-ingangen en een usb hub met drie downstream poorten. Usb-c is niet beschikbaar, ook speakers zijn niet ingebouwd - zoals eigenlijk nooit bij de topmodellen van ROG. Je moet het doen met een hoofdtelefoonuitgang. Gezien de doelgroep is dat begrijpelijk, consolegamers kunnen met minder extreme oled-monitoren ook toe. 

De afwezigheid van usb-c is wel jammer. Hoewel dit een gaming monitor pur sang is, is hij ook heel geschikt voor andere doeleinden. De mogelijkheid een laptop aan te sluiten met een enkele kabel was prettig geweest, zeker in het licht van het toch stevige prijskaartje. 

Eén paneel, drie gebruikstanden

Hierboven zijn we al ingegaan op wat voor paneel je voor je hebt. De ervaring in de praktijk is eigenlijk conform de belofte. Diepzwart en met een zeer hoge verversingsfrequentie. De oled features werken als vanouds. Met name de nabijheidssensor is iets wat elk oled-scherm van ons mag hebben. Je kan 'm tegenwoordig ook instellen op een afstand naar wens, naast de presets. Overigens staat het scherm direct uit de doos in een soort energiebesparende modus, waarin de meeste instellingen niet toegankelijk zijn. Bij eerdere monitoren kreeg je daarover een waarschuwing te zien, maar net als bij de XG27AQDPG is dat hier niet het geval. Schakel dus voor je iets anders doet over naar de prestatiemodus (via System Setup > Power Setting).

Je kan dit uitstekende paneel op drie manieren gebruiken. De eerste is standaard 540 Hz, de tweede is op 270 Hz met ELMB, de derde is 720 Hz op een veel lagere resolutie. Welke daarvan je het meeste licht, zal vooral afhangen van je gamevoorkeur en persoonlijke gevoeligheden. Heb je bijvoorbeeld een hekel aan screen tearing en is G-sync een must, dan is de ELMB-modus voor jou vermoedelijk minder interessant. Dat geldt ook voor wie gevoelig is voor knippereffecten. Hou je echter juist niet van het sample-and-hold beeld van lcd-monitoren, waarbij elk frame naadloos overgaat in het volgende, dan is ELMB het overwegen waard. 

ELMB, oftewel extreme low motion blur, wisselt de helft van de verversingssnelheid in voor meer temporele scherpte. Het scherm knippert hierbij op hoge frequentie naar zwart, tussen elk frame in. Daardoor heb je mogelijk minder last van bewegingsonscherpte, veroorzaakt door het naadloos overgaan van het ene frame in het andere. Mogelijk, omdat niet iedereen hier evenveel last van heeft. Dat geldt ook voor het knippereffect van deze instelling. Zelf ben ik niet bijzonder overgevoelig voor beide fenomenen, maar ik vond gamen in Counterstrike met ELMB op 270 Hz eigenlijk prettiger dan zonder op 540 Hz. Het scherm is voldoende helder dat ik de afname in helderheid door het knipperen niet als nadeel ervoer. 

Mooie bijkomstigheid is dat ELMB op 270 Hz werkt op de ROG Swift OLED PG27AQWP. Bij de 500 Hz XG27AQDPG was dat 240 Hz. Nu is die 30 beelden per seconde geen wereld van verschil, maar het voelde toch wat gek dat de 500 Hz XG27AQDPG geen 250 Hz bood voor ELMB (maar alleen 240 Hz).

Frame Rate boost: 720 Hz - bij 720p

Optie drie is Frame Rate boost, en dat is de modus waar Asus behoorlijk prat op gaat. Je kan 720 beelden per seconde tonen in deze modus, wat ongekend snel is. De meeste e-sports monitoren van dit moment houden het bij 610 Hz, en dat is op een tn-paneel. Er zit wel een flinke keerzijde aan: het werkt alleen op een kwart van de resolutie van de PG27AQWP, oftewel 1280x720 pixels. Op een schermformaat van 27-inch is dat heel grofkorrelig: 55 pixels per inch, een kwart van de native 111 ppi. Menu's van games zien er eigenlijk niet uit, en de Windows desktop is ook geen pretje. 

Daar komt bij dat het wat gek gedrag in games kan opleveren. Zo had ik aanvankelijk problemen met Counterstrike 2, dat standaard detecteert of je G-sync gebruikt en zo niet, daar melding van maakt. Normaal gesproken kan je vanaf dat meldingsvenster doorklikken naar de instellingen, maar met Frame rate boost schakelde de game over naar de Windows desktop. Ook nadat ik G-sync had geforceerd in de driver bleef dit een probleem, want vervolgens stelde de game voor dat ik Nvidia Reflex en Vsync ook aanzette in de game-instellingen - maar die bleken onbereikbaar. De oplossing was dit alles in 540Hz-modus doen, en vervolgens weer terugschakelen naar de 720 Hz Frame rate boost. De interface van Counterstrike 2 lijkt gewoon geen rekening te houden met 720p-schermen, wat anno 2025 ook niet zo gek is.

Daarnaast zit je met de uitdaging dat ook bij deze lage resolutie 720 beelden per seconde gewoon heel veel is. Met een Asus TUF Gaming GeForce RTX 5080, toch bepaald niet de minste kaart, moest ik alle instellingen op 'low' zetten om vrij consistent 720 beelden per seconde aangeleverd te krijgen. En nu ben ik geen e-sporter - verre van - maar ik vond de spelwereld in CS2 toch beter beheersbaar met een hogere resolutie en wat minder beelden per seconde, dan op 720p. Het oogde ook scherper, in mijn optiek. Dat is puur een subjectief oordeel, natuurlijk. Ja, 720 beelden per seconde voelt heel soepel, maar dat doen 540 bps óók. 

Snelle shooters zijn de enige reden die ik kan verzinnen om de 720Hz-modus te activeren. Wellicht dat competitieve gamers hier warm voor lopen, maar ik kan er weinig enthousiasme voor opbrengen. Fraai staaltje van techniek, dat wel.

Game prestaties: responstijden en input lag

Bij het bekijken van de testresultaten met OSRTT zijn de responstijden in 540Hz-modus ongekend goed. Oled-monitoren doen het altijd goed, maar ook in dat selecte segment is de PG27AQWP-W een topper. Veel oled monitoren vertonen door hun inherente eigenschappen soms wat vreemde resultaten, maar daar is hier eigenlijk geen sprake van. Transities zijn alle binnen de 'window' van 1,9 milliseconden, met een laagste tijd van 0,4 ms en een hoogste van 1,5 ms. Ik heb zowel getest met de anti-flicker feature aan als uit, met deze functie uitgeschakeld lijken de resultaten nog iets beter. Alles onder de 1 ms, wat getuigt van grote klasse.

Het beeld op 720 Hz is minder fraai. Daar zie je in de metingen fors hogere helderheden aan het begin van transities, voordat ze stabiliseren. In de praktijk zie je dat niet terug als overshoot artefacten, maar in mijn beleving oogde het 720Hz-beeld wel minder rustig. Het laat zich lastig kwalificeren. Bij lagere helderheid ogen de testresultaten beter, wat erop lijkt te duiden dat de pixels minder moeite hebben met het vereiste helderheidsniveau snel genoeg aanpassen. Op 25% helderheid is het beeld het resultaat het beste - bij een lagere helderheid wordt het weer beduidend minder.

De input lag is op beide snelheden zeer laag, gemiddeld 1,5 ms on-display lag, gemiddeld rond de 3 ms. In 720Hz-modus is wel veel meer variatie zichtbaar tussen de individuele meetpunten (ik heb de test steeds 300 keer laten uitvoeren). Je kan dat zien in onderstaande grafieken.

Los daarvan is de PG27AQWP-W puur qua testresultaten daarmee een uitstekende gaming monitor, waar competitieve gamers en e-sporters veel plezier aan zullen beleven.  

Beeldkwaliteit van de ROG Swift OLED PG27AQDW-W: helderheid en contrast

De ROG Swift OLED PG27AQWP-W is, net als de op qd-oled, DisplayHDR True Black 500 gecertificeerd. In sdr-modus biedt hij ruim 540 nits tot venstergroottes van 10%, en 325,6 nits op een 100% wit venster. Dat zijn waardes waar veel lcd-monitoren niet eens aan komen.

Asus biedt als altijd een uniform brightness optie, waarmee de helderheid constant blijft op iets boven de 300 nits. Bij de eerste generaties oled-monitoren was dat een nuttige toevoeging, maar helderheidsverschillen tussen de 300 en 500 nits zijn veel minder snel zichtbaar in de meeste gewone gebruiksscenario's. Ook zonder 'uniform brightness' zal je weinig merken van helderheidsfluctuaties. Mocht je dat wel doen, dan heb je de optie. De meeste oled-monitoren hebben sowieso een constante helderheid bij sdr-beelden, je kan dit zien als een extraatje van Asus.

Het contrast is, zoals altijd bij oled, de facto oneindig. Zwart is immers echt zwart. Dat is op dit tandem oled-paneel met diepzwarte anti-reflectie coating nog veel meer het geval dan bij andere modellen. Qd-oled monitoren ogen wat grijzig bij direct invallend licht, en de verstrooiing van licht door gewone anti-reflectie coatings heeft eenzelfde effect bij w-oled.

Weglaten van zo'n filter is een optie, maar dat veroorzaakt hinderlijke spiegelingen bij direct invallend licht. Daarvan is bij de PG27AQWP-W amper sprake, ook niet met de plafondverlichting in mijn kantoor. Die is vaak hinderlijk zichtbaar in beeldschermen, maar zo niet hier. Het klinkt als een kleinigheid, maar in het dagelijkse gebruik is het gewoon heel fijn. Wat mij betreft waardevoller dan de 720Hz-modus, om maar wat te noemen.

Kleurweergave in SDR

Zoals altijd is het scherm getest met behulp van Calman Ultimate van Portrait Displays, gevoed door een VideoForge Pro 8K signaalgenerator en gemeten met een Calman C6 HDR 5000 colorimeter. Asus biedt de bekende trits aan voorkeursinstellingen. Standaard staat het scherm op Racing Mode, waarin ik de meeste metingen heb gedaan (Wide Gamut, DCI-P3 en sRGB). Daarnaast heb ik getest in de sRGB Cal Mode stand en de User preset met Wide Gamut. Dat leverde nog wel een interessante uitkomst op.

In Racing Wide Gamut is de dekking van de DCI-P3 kleurruimte 99,9%, met een zeer bescheiden gemiddelde kleurafwijking (2,3 dE2000, 5,6 dEITP). Daarvan lijkt de grijsafwijking de grootste component te zijn, die komt uit op 3,1 op basis van dE2000 en 3,5 met dEITP. De kleurtemperatuur is een redelijk warme 6250K, bij een keurig 2,2 gamma. De RGB-balans neigt wat veel naar groen, wat ook zichtbaar is in een licht groenzweem in de grijstinten.

Met de DCI-P3 kleurruimte in dezelfde Racing preset komt de dekking uit op 95,2%. Iets lager wat vaak het geval is bij een betere kalibratie voor de kleurruimte. De kleurafwijking komt hier inderdaad iets lager uit (dE2000: 1,93, dEITP 5,04), al is het geen wereldschokkend verschil. Ook de grijsafwijking is wat lager, zij het wederom niet enorm veel (dE2000: 2,6, dEITP 3,4). Met een kleurtemperatuur van 6213K en een gamma van 2,19 kan je je afvragen of deze stand zoveel beter is.

De sRGB modi (Racing sRGB en sRGB Cal Mode) stellen beide wat teleur. Met een dekking van 94,6% en 96% respectievelijk laten ze wat liggen aan kleurbereik. De gemiddelde kleurafwijking is beter in de Racing sRGB modus (dE2000: 1,96, dEITP: 5,04) dan in sRGB Cal Mode (dE2000: 2,4, dEITP: 5,7); in de laatstgenoemde stand is de kleurtemperatuur wel nagenoeg perfect met 6508K, en de gammacurve volgt de sRGB-lijn heel behoorlijk. Maar ook hier een zeker groenzweem, in beide standen. Voor 99,99% van de gebruikers zal dit zonder meer een bevredigend resultaat zijn, maar Asus legde de lat in het verleden hoger dan dit.

Tot slot de User Wide Gamut modus. Ook hier 99,9% dekking van DCI-P3, maar een nog lagere kleurafwijking (dE2000: 1,6, dEITP 4,1), een lagere grijsafwijking (dE2000: 1,6, dEITP: 2,9) en een neutralere kleurtemperatuur van 6451K. Weliswaar is groen nog steeds wat te dominant, maar wel zichtbaar minder. Dit is dan ook de stand die ik zou adviseren voor normaal gebruik, los van eventuele aanpassingen die je zelf doet.

HDR op de ROG Swift OLED PG27AQWP-W

Zoals altijd biedt Asus meerdere hdr modi op de PG27AQWP-W, waarvan ik er twee heb doorgemeten. De standaardmodus is Gaming HDR, maar er is ook een gekalibreerde DisplayHDR True Black 500. Die kalibratie blijkt uitstekend, met als voornaamste kritiekpunt dat ook hier groen wat aanweziger is in de RGB-balans. De grijswaarde afwijking is echter zeer gering, ook met luminantiefout meegenomen. De piekhelderheden zijn indrukwekkend hoog, net onder de 600 nits tot een 10% venster. 

De kleurweergave is zeer goed, met 79,6% dekking van de BT.2020 kleurruimte en 99,82% dekking van P3. Dat zijn waardes die vergelijkbaar zijn met qd-oled monitoren, die hier doorgaans betere cijfers tonen dan w-oled panelen. Met tandem oled haalt LG Display die achterstand duidelijk in. Ook de kleurnauwkeurigheid is van hoog niveau, met gemiddeld 5,9 afwijking op basis van dEITP in de uitgebreide ColorChecker test. Ook het ColorMatch HDR resultaat van gemiddeld 9,53 (dEITP) is erg goed.

In Gaming HDR modus zien we een vergelijkbaar piekhelderheidsverloop, met net wat hogere pieken, zij het wederom net onder de 600 nits. Eerdere geteste Asus oled monitoren piekten hier hoger. De reden is dat Asus de piekhelderheid heeft beperkt op 70 procent. Dat kan je ongedaan maken door de optie 'adjustable brightness' aan te vinken.

Met de hdr helderheid op 100% meten we maar liefst 1547 nits op een 1% venster en 1016 nits op een 5% venster. Het scherm waarschuwt wel dat deze helderheid effect heeft op de beeldkwaliteit, lees: de kleurechtheid. Zoiets zagen we ook bij andere Asus oled monitoren, maar die waren in de regel begrenst op 90% en piekten ook met begrenzing rond de 1000 nits. Ik heb de Gaming HDR modus op 100% helderheid doorgemeten, en dat levert inderdaad hogere kleurafwijkingen op, al valt het nog mee. Ook loopt de kleurdekking iets teerug - het mag eigenlijk geen naam hebben. Voor meer impact van hdr in games kan je rustig de helderheid opschroeven. De full-screen wit helderheid komt dan op 350 nits uit, wat ronduit indrukwekkend is voor een oled-monitor.

Cinema HDR biedt een iets neutralere grijsweergave en daardoor over de hele linie iets kleinere kleurafwijkingen. Het is een nuanceverschil, maar voor films en series kijken kan je er je voordeel mee doen. Ook hier geldt dat je desgewenst de aanpasbare helderheid kan activeren voor meer impact, wat zeker voor bijvoorbeeld actiefilms het proberen waard is.

Conclusie

Hoewel de 720Hz-modus het meest eruit springt van de eigenschappen van de ROG Swift OLED PG27AQWP-W, is het wat mij betreft niet de reden om voor dit scherm naar de winkel te rennen. Het compromis qua resolutieverlies is te groot, en in elk geval in mijn subjectieve indruk is de meerwaarde niet overtuigend. Dat gezegd hebbend, zijn er veel andere redenen om de PG27AQWP-W wél aan te schaffen. 

Het tandem oled paneel met zijn True Black Glossy afwerking is extreem indrukwekkend. Zelfs nu er genoeg oled-schermen de revue passeren om er enigszins blasé over te worden, zet de PG27AQWP-W een nieuwe standaard. Voor zwartweergave, maar ook voor kleurbereik, snelheid en simpel gebruiksplezier. De afwezigheid van storende reflecties in combinatie met het diepzwarte paneel is iets waar je continu plezier van hebt. Tandem oled haalt de achterstand op qd-oled in qua verzadiging (al was dat eerder een theoretische aangelegenheid). Dit scherm doet nog een schepje bovenop de 500Hz-alternatieven (zoals de XG27AQDPG) en komt met een fraaie 270Hz-ELMB modus als extra.

Tel daarbij op nagenoeg vlekkeloze kalibratie in sdr en hdr, de zeer handige nabijheidssensor en ja, toch ook een zeer bijzonder design, en er is alle reden om de ROG Swift OLED PG27AQWP-W aan te raden als uitstekende keus. In een ideale wereld had Asus er een usb-c poort in gestopt, maar de prijs is (voor ROG-begrippen dan toch) ook weer niet extreem. Al kijk ik wel uit naar de aanzienlijk goedkopere XG27AQWMG, die tandem oled met 280Hz in een wat saaiere Strix-verpakking biedt. Veeleisender gamers moeten zonder meer de PG27AQWP-W hebben.

ROG Swift OLED PG27AQWP-W