Philips Evnia 34M2C8600 review: QD-OLED gaming volgens Philips

Over Evnia hebben we inmiddels al het nodige geschreven. Na de grootscheepse aankondiging van het nieuwe Philips gamingmerk viel het eerste product wat tegen. De Philips Evnia 34M2C8600 is de tegenhanger van dat model. Geen MiniLED, maar QD-OLED. Met een beduidend lagere, zij het nog altijd stevige prijs. Ook deze ultrawide heeft Ambiglow. Leuk, maar bovenal is de vraag: hoe bevalt dit gamingscherm in de praktijk - en hoe komt het uit de test?

Philips Evnia 34M2C8600 (en het verschil met de 34M2C7600MV)

De Philips Evnia 34M2C8600 lijkt in veel opzichten op de eerder gereviewde 34M2C7600MV. Als je foto's van de twee na elkaar bekijkt, zie je misschien het verschil niet eens. Toch is dat er wel. Zo is het scherm dat onderwerp is van dit artikel een stuk lichter. Ook is het paneel iets minder sterk gebogen, en glimt het iets meer. Ook heeft het andere aansluitingen, waarover verderop meer.

Bovenal is het verschil de paneeltechniek. De 34M2C7600MV werkt met een lcd-paneel op basis van va-techniek, voorzien van een zeer krachtige local dimming backlight. De Philips Evnia 34M2C8600 heeft daarentegen een zelf-oplichtend qd-oled paneel, afkomstig van Samsung. Dat zorgt voor volstrekt andere beeldeigenschappen.

Waar de twee elkaar vinden, naast het design, is in de aanwezigheid van Ambiglow. Deze rgb-verlichting aan de achterzijde en in de onderrand is aanmerkelijk krachtiger dan wat je meestal aantreft op gaming monitoren. Het gekleurde licht kan meebewegen met het getoonde beeld en zo op een muur achter het scherm afstralen. Dat voegt daadwerkelijk wat toe, al zullen de meningen over wat precies net zo verdeeld zijn als bij tegenhanger Ambilight van de Philips televisies. Ambiglow werkt beter in een wat donkere ruimte dan in een fel verlichte, zoals op onderstaande foto's te zien is. Ook is het effect sterker bij weergave van één kleur, dan bij de verschillende dynamische modi, zoals volgens van de kleuren van het beeld. Het is hoe dan ook effectiever dan vrijwel elke andere rgb-verlichting op monitoren.

In gebruik nemen van de Evnia 34M2C8600

De unboxing van de Philips Evnia 34M2C8600 is dan ook zeer vergelijkbaar met het eerder besproken model. Philips levert het in een omvangrijke doos, met veel piepschuim. Jammer, want het merk heeft laten zien ook milieuvriendelijker verpakkingswijzen te benutten. Wellicht dat het oled-paneel kwetsbaarder is en de doorslag gaf om toch piepschuim te gebruiken.

De voet van het scherm is wederom een zeer brede, diepe V, waarop je een verticale bevestigt met een enkele duimschroef. Het paneel heeft dezelfde, wat afwijkende bevestiging als bij de 34M2C7600MV. Je klikt het vast in de voet. Eenmaal bevestigd hangt het prima en stevig op zijn plek. De 34M2C8600 wiebelt wat minder op zijn voet dan het eerder besproken model. Wellicht helpt het, dat het oled-paneel een stuk minder weegt dan het lcd-scherm met het geavanceerde miniled backlight.

De achterzijde van het scherm heeft hetzelfde kenmerkende design, met hoekige vlakken waarin de Ambiglow leds goed zichtbaar zijn. De voorzijde heeft dezelfde zilverkleurige strook onder het scherm, met links het Evnia- en rechts het Philips-logo. De power-led brandt standaard vrij fel wit, maar kan je dimmen of uitzetten in het menu.

In een doodstille ruimte valt het na een tijdje op: de Evnia 34M2C8600 produceert een hele lichte ruis. De oorzaak vinden we terug in het menu. Er zit een ventilator in het scherm, bedoeld om het oled-paneel van voldoende koeling te voorzien. Een opmerkelijke keuze, die we eerder zagen bij miniled-monitoren. Wat ons betreft geen verstandige keuze. Afgezien van het geluid (minimaal als het is), kunnen ventilatoren in de loop der tijd stuk gaan of luidruchtiger worden. Bewegende onderdelen zien we het liefst zo min mogelijk, zeker in beeldschermen.

Aansluitingen

Op het vlak van aansluitmogelijkheden wijkt de Philips Evnia 34M2C8600 wat af van zijn lcd-collega. Voor videosignalen kan het scherm overweg met DisplayPort 1.4, HDMI 2.0 en usb-c (met DP Alt modus). Geen HDMI 2.1 dus, wat wel tot de opties behoort op de 34M2C7600MV. Dat is voornamelijk voor gebruikers van bepaalde gaming laptops een gemis, die wél hdmi 2.1 hebben, maar geen displayport. Wie een PlayStation 5 of Xbox Series X|S wil aansluiten, kan volstaan met hdmi 2.0 - zeker omdat die consoles niet het volledige ultrawide beeld zullen aanleveren. Voor 'gewoon' qhd met 120 beelden per seconde volstaat hdmi 2.0. Toch zouden we op een scherm in deze prijsklasse gewoon de modernste aansluitingen verwachten.

Naast de video-ingangen beschikt de 34M2C8600 over een usb hub, die desgewenst door twee verschillende pc's te gebruiken is. Naast usb-c zit er daarom ook nog een usb-b upstream aansluiting op. Dankzij de kvm-functie kan je schakelen tussen twee aangesloten systemen, bijvoorbeeld een laptop via usb- c en een desktop via displayport en usb-b. Handig is dat twee usb-poorten links voor in de onderrand zitten. Dat prikt toch net even eenvoudiger een usb stick of externe ssd in.

Minder handig is dat het scherm de usb-poorten standaard uit wil zetten om stroom te besparen. Dat zien we steeds vaker: om het begeerde lagere EU energielabel te krijgen, leveren fabrikanten schermen standaard met beperkingen. Op het gebied van aansluitingen, maar ook bijvoorbeeld voor de piekhelderheid.

Weer positief is dan de voeding: die is gewoon ingebouwd. In tegenstelling tot de 34M2C7600MV zit er dus geen enorme witte baksteen bij, die je ergens op de grond stof mag laten vangen. Het is in het bijzonder vermeldenswaard omdat de 34M2C8600 wél ook 90 watt stroom kan leveren aan een aangesloten laptop, via usb-c power delivery. De meeste schermen die dat doen, hebben een externe voeding.

Waar kijken we naar: de techniek van de Philips Evnia 34M2C8600

Voordat we ingaan op gebruik in de praktijk en de testresultaten, nog even stilstaan bij waar we naar kijken. Dat is namelijk best bijzonder. Ook al verscheen de Alienware AW3432DW alweer ruim een jaar geleden, de Evnia 34M2C8600 is nog altijd een van de eerste monitoren met qd-oled die we in handen krijgen. Veel rechtstreekse concurrentie is er nog niet. Samsung heeft de Odyssey OLED G8 (een review zal op TechFi verschijnen, we zijn 'm al aan het testen), MSI heeft de MEG-342C. Alienware kwam nog met een uitgeklede versie van zijn model van januari vorig jaar, die we net zo min als de voorganger mochten ontvangen. Het merk doet nu eenmaal weinig hier te lande. 

Op qd-oled vlak houdt het daarmee wel zo'n beetje op. De rest van de concurrentie gebruikt 'gewone' oled, oftewel schermen op basis van LG Display w-oled. Naast de grote 48 en 42 inch modellen komen daar sinds kort mondjesmaat kleinere varianten van op de markt. Die bestaan uit 27-inch qhd-schermen (zoals de recent geteste ASUS PG27AQDM) en 45-inch uwqhd-monitoren. Een vroeg en exotisch voorbeeld daarvan is de Corsair Xeneon 45WQHI. Die lijken wel fors duurder te worden dan de 34-inch qd-oled tegenhangers. 

Qd-oled verschilt op een paar belangrijke punten van w-oled. In de eerste plaats heeft het een andere subpixelstructuur. Dat valt bij gamen en video's kijken niet op, maar bij harde contrasten (zoals zwarte tekst of lijnen op een witte achtergrond) is soms een kleurrandje zichtbaar. Meer daarover later in deze review. Daarnaast neemt het contrast van qd-oled af bij sterk, direct invallend licht. Zwart wordt dan een beetje grijzig. Daar staat tegenover, dat qd-oled een fraaiere kleurweergave belooft, met name bij hogere helderheden. Het heeft namelijk geen witte pixels en subpixels, zoals w-oled. Ook claimt qd-oled doorgaans hogere piekhelderheden, al hangt dat ook sterk van de implementatie (en koeling) af.

Samsung maakt qd-oled schermen voor monitoren nog maar in één smaak: met 3440x1440 pixels, oftewel ultrawide quad hd. Dat zijn dan ook de basiseigenschappen van de Evnia 34M2C8600. Het is een formaat met voor- en nadelen, waar je voor aanschaf zeker bij stil moet staan.

Philips Evnia 34M2C8600 in de praktijk bij werken...

We hebben al eens uitgebreid stilgestaan bij de afweging 'oled televisie of oled gaming monitor'. Dat gaan we hier niet overdoen, maar de conclusie is: een oled gaming monitor is alleen te rechtvaardigen, als je die voor méér dan alleen gaming kan gebruiken. Dat hebben we dan ook met de Evnia 34M2C8600 gedaan: naast veel gegamed, is er ook veel op gewerkt.

Daarvoor is een ultrawide als dit scherm in de basis heel geschikt. De extra werkruimte is ideaal om twee programma's naast elkaar te tonen. Dat scheelt alt-tab (of windows-tab) om tussen apps te schakelen. Het oled-paneel is in de praktijk ook in ons helder verlichte kantoor ruim voldoende helder. Daarbij stond het wel altijd op maximale helderheid. 

Om direct een zorg weg te nemen: van de kleurrandjes van qd-oled zie je in de praktijk eigenlijk niets. Met je neus recht op het scherm, als je weet waar je moet kijken, kan je ze soms zien. Met een camera kunnen we ze vastleggen. Maar daar houdt het ook mee op. We zouden het niet als reden aanvoeren deze monitor voor productiviteitsdoeleinden links te laten liggen.

Ook de weerspiegeling van het paneel valt in de praktijk mee. Alleen bij een volledig zwart scherm zie je jezelf weerkaatst. Bij gewoon gebruik is daar geen sprake van.

Wat ten slotte vermelding verdient, en niet ten positieve, is het menu. We waren er al niet enthousiast over bij de 34M2C7600MV, maar ook bij dit scherm verdient het on-screen display menu geen schoonheidsprijs. Dat geldt voor de vormgeving, maar vooral voor de werking. Tip: verplaats het menu naar rechtsonder, zodat het in de buurt van de joystick-bediening zit. Helaas kan dat niet met de snelmenu's voor beeldmodus of invoerselectie, maar het scheelt toch - een beetje.

Pixel refresh perikelen (om burn-in te voorkomen)

De 34M2C8600 toont elke vier uur een herinnering om een 'Pixel refresh'  te doen. Die wordt zo kort getoond, dat je amper tijd hebt om via de joystick achterop het scherm te reageren - maar hij staat wel pontificaal midden in je scherm.

Pixel refresh is een proces dat de nodige minuten duurt, waarbij de oled-pixels worden 'ververst' om inbranden tegen te gaan. Die waarschuwing kan je een paar keer negeren, maar daarna gaat het scherm onherroepelijk aan de schoonmaak. Je kan de frequentie van de waarschuwing niet aanpassen - je kan hem alleen uitzetten. Omdat hij midden op je scherm staat, is de kans groot dat je dat na verloop van tijd zal doen. Dan is het wel zaak handmatig de pixel refresh regelmatig uit te voeren, want inbranden blijft een risico bij oled-monitoren. 

Doe je dat, dan is het bijzonder storend dat het scherm zichzelf na afloop uitschakelt. Zeker als je werkt via usb-c is het irritant, want er bleek nogal eens een reboot nodig, voordat onze laptop de monitor weer herkende. 

Naast Pixel Refresh heeft de 34M2C8600 ook een ingebouwde screensaver, die de helderheid automatisch dimt wanneer je een tijdje niet actief bent. Ook heeft het de 'pixel orbiting' functie om de scherminhoud geregeld een paar pixels te verplaatsen. Dat is zo subtiel dat het ons tijdens het gebruik nooit opviel. Als je ernaar gaat kijken, zie je dat er een strook niet actieve pixels is boven, onder of naast het actieve deel van het scherm. Die gebruikt de monitor om de complete beeldinhoud af en toe te verplaatsen. Zo voorkomt het scherm dat pixels te lang dezelfde kleur of helderheid moeten tonen.

...gamen op de PC...

Games zien er erg goed uit op de Evnia 34M2C8600. Het zeer hoge contrast zorgt voor diepe, verzadigde kleuren, waardoor games ongeacht het genre van het scherm afspatten. In de titels die het ondersteunen - en dat zijn er steeds meer, zeker moderne games - is de breedte van het scherm een meerwaarde. Zeker voor open world games en race games voegt het bredere blikveld veel toe.

Ook in hdr-weergave is de ervaring goed - maar het kan beter. De HDR Game modus is de standaard en doorgaans beste optie, maar subtiel is deze instelling niet te noemen. De verzadiging is over de hele linie aan de hoge kant, en de modus lijkt afgesteld om zoveel mogelijk impact te hebben - ten koste van subtiliteit. Hooglichten knallen van het scherm en er is genoeg detail in de schaduwen, maar midtonen komen minder uit de verf. Daarnaast lijken huidtinten wat geliger dan wenselijk. De Persoonlijke hdr-stand, waarin je de helderheid kan aanpassen, is soms beter te pruimen. De HDR True Black modus oogt flets en grauw. Hier missen we de kenmerkende helderheid en lijken de mogelijkheden van het paneel niet goed benut te worden.

Dankzij de hoge responstijd ogen snelle beeldwisselingen vlekkeloos, zonder ghosting of artefacten. Als je videokaart het aankan, is de hoge beeldsnelheid heerlijk soepel. Maar zeker voor moderne games zal je dan iets in de richting van een RTX 4080 tot je beschikking moeten hebben - of je toevlucht nemen tot DLSS of FSR.

Gaming features en geluid

Vermeldenswaard zijn een paar gaming features. De meeste kennen we onder een andere naam ook van andere gaming monitoren. Zo is de mogelijkheid een vizier op het scherm te projecteren niet nieuw. Het is handig voor games zonder die functie, al zijn dat er niet veel. De 'Smart Crosshair' past zijn kleur aan, afhankelijk van de achtergrond. Zo moet je hem beter zien, maar in de praktijk is het net zo vaak storend als handig. De DarkBoost modus maakt donkere delen van de game helderder, waardoor je daar sneller bijvoorbeeld tegenstanders kunt ontwaren. SharpShooter ten slotte is echt een soort cheat: dit vergroot het midden van je scherm uit, tot een factor 2. Het maakt het eenvoudiger om een headshot te maken, al zal je moeten wennen aan de semi-doorzichtige overlay.

De Evnia 34M2C8600 heeft bovengemiddeld krachtige luidsprekers (2x 5 watt). Met behulp van wat signaalverwerking klinken ze beter dan standaard, al moet je die wel eerst aanzetten. Heel geweldig is het niet, maar er valt mee te gamen als je geen headset of betere luidsprekers bij de hand hebt.

...en de PlayStation 5

De ervaring met een PlayStation 5 is wisselvallig. De Evnia 34M2C8600 herkent deze direct (en maakt zelfs melding van 'Playstation modus'). Het duurt even voor we uitvogelen hoe het beeld niet in de breedte op te rekken. In het on-screen menu dien je onder 'System' de optie 'Smart Size' te selecteren, waarbij je dan niet de beeldverhouding moet aanpassen, maar een virtueel schermformaat moet kiezen. Neem dan de optie 27" en het PS5-beeld komt netjes gecentreerd op het scherm - met links en rechts dikke zwarte balken. Helaas moet je dit steeds opnieuw doen, wanneer je van input verandert.

In de beeldinstellingen van de PS5 wordt duidelijk dat de 34M2C8600 geen 1440p invoersignaal accepteert. In plaats daarvan converteert het scherm de 2160p-uitvoer van de console. Dat zorgt ervoor dat 120 beelden per seconde niet gaat werken. Nog minder gelukkig zijn we met de afwezige ondersteuning voor variabele refresh rate. De Evnia heeft adaptive sync aan boord en er lijkt geen duidelijke reden te zijn dat die niet werkt in combinatie met de hdmi-variant ervan. Ook de hdmi allm (low input lag) modus zit niet in de hdmi-implementatie van de monitor. Sterker, schakelen we de low input lag instelling van de Evnia in, dan springt de schermverhouding terug naar 21:9. Die twee sluiten elkaar dus uit. 

Daarmee staat het scherm op de nodige punten achterstand op bijvoorbeeld de Asus PG27AQDM - maar ook op de Sony Inzone M3, een verder niet heel geweldige keuze als PlayStation-monitor.

Wat dan weer wel goed gaat, is de beeldweergave. Games in hdr zien er goed uit, met het typerende contrast en de kleurverzadiging die we verwachten. Wederom zijn de HDR Game of de HDR Personal met een tandje of twee extra helderheid de beste opties.

Testresultaten Philips Evnia 34M2C8600

De 34M2C8600 is een gaming monitor, dus laten we met de daarvoor belangrijke testresultaten beginnen. Over de responstijden kunnen we kort zijn: die zijn perfect. Alle transities vinden ruim binnen de maximale tijd (1000/175 ~ 5,71 ms) plaats. Er is geen ghosting. Hoewel we enige heel lichte overshoot meten, is daarvan in de praktijk niets te zien. De pixels behalen altijd razendsnel hun gewenste rgb-waarde.

De kleurafstelling van het scherm is goed, maar kan beter. Standaard is het min of meer op de P3-kleurruimte gekalibreerd, met als voornaamste kritiekpunt dat het witpunt wat uit het lood ligt. De sRGB-modus doet dat beter, maar vertoont een behoorlijke afwijking voor roodtinten. In een lagere prijsklasse zouden we deze resultaten zonder meer acceptabel vinden, in dit segment mogen fabrikanten toch wat harder lopen. De uniformiteit is wel uitstekend, met maar zeer kleine variaties in helderheid tussen de 25 meetpunten. Met het blote oog niet zichtbaar.

Kijken we naar de hdr helderheid, dan is het beeld wisselvallig. Het sluit aan bij wat we in de praktijk ook zien. In de HDR Game modus is de tonemapping erg agressief, met ook bij een relatief weinig helder signaal al een (veel te) heldere weergave. Daardoor blijft er weinig over om hogere stappen in helderheid te tonen - het verschil tussen een 1000 en een 4000 nits signaal is heel klein. In de standaard HDR-modus bereikt het scherm bij een 1% venster wel bijna de beloofde 1000 nits. 

Dat is niet het geval in de HDR True Black modus. Die is door VESA gecertificeerd, maar op True Black 400. Om onduidelijke reden laat het scherm hier veel helderheid liggen. Dat vertaalt zich in het genoemde wat fletse beeld. In deze stand krijgen we niet meer dan pakweg 450 nits uit de 34M2C8600 geperst.

Conclusie

De Philips Evnia 34M2C8600 laat ons een stuk enthousiaster achter dan zijn tweelingbroertje met MiniLED, de 34M2C7600MV. Het gebruikte qd-oled paneel maakt daarbij het verschil. De hoge responstijd, afwezigheid van ghosting, het diepe contrast en de rijke kleuren zorgen voor een heel aangename game-ervaring.

Ook in dagelijks werk kwijt het scherm zich prima van zijn taken, al heeft Philips werk te doen op het vlak van gebruiksvriendelijkheid. Daarbij denken we primair aan de Pixel Refresh waarschuwingen, maar ook het menu zelf is net zo min een feestje als bij de 34M2C7600V. 

Op het vlak van aansluitingen missen we hdmi 2.1. Bij gebruik van de volledige resolutie ben je met hdmi 2.0 tot 100 Hz beperkt. In deze prijsklasse verwachten we een complete set moderne aansluitingen. De usb-poorten links voor zijn wel weer handig, en dat geldt ook voor usb-c.

Wat ons van een vijf-sterren oordeel weerhoudt, is de beeldweergave in hdr. De HDR Game modus is te agressief qua tonemapping, de HDR True Black modus juist te terughoudend. Dit moet met een firmware update op te lossen zijn. In de testperiode konden we het scherm al bijwerken van firmware 1.02 naar 1.06 - het is te hopen dat Philips nog even een tandje bijzet voor een echt goede hdr-implementatie.

Daarnaast moeten we opmerken dat hoewel het scherm een PS5-modus heeft, die erg beperkt is. Je mist hoge beeldsnelheid, lage input lag en variabele verversing. PlayStation 5-games zien er lang niet slecht uit, maar het is niet de ervaring van een goede oled televisie.

Onder de streep is de Philips Evnia 34M2C8600 ook met zijn kanttekeningen een van de beste gaming monitoren van dit moment, dankzij het uitstekende qd-oled-paneel. De prijs ligt wel wat hoger dan de concurrentie, maar Ambiglow is voor sommige kopers vermoedelijk een meerprijs waard. Helaas is het scherm vooralsnog maar zeer beperkt beschikbaar in Nederland. Hopelijk perfectioneert Philips de HDR-weergave en zorgt het dat deze Evnia dan ook gekocht kan worden.

Philips Evnia 34M2C8600