Philips Fidelio L4 review: ontspannen luisteren met veel verborgen mogelijkheden

Noise-cancelling hoofdtelefoons blijven heel populair. De zoektocht naar meer rust bij het (thuis)werken en het forensen heeft daar zeker mee te maken. Concentreren als iedereen rond je druk zit te bellen of te stofzuigen, makkelijk is het niet. Daar komt bij dat je nu veel vaker een online meeting moet bijwonen of een instructievideo moet bekijken. Meteen nog een reden om een NC-hoofdtelefoon zoals de vorig jaar geïntroduceerde Philips Fidelio L4 op te zetten.

Met een adviesprijs van 349 euro is de Fidelio L4 geen goedkope koptelefoon. Het positioneert zich in het topsegment, waar onder meer de Sony WH-1000XM5, Bose QuietComfort Ultra Headphones, de Bowers & Wilkins Px7 S2e en zelfs de Apple AirPods Max de plak zwaaien. Dat zijn te duchten rivalen, die stuk voor stuk topprestaties neerzetten.

Philips Fidelio L4: een koptelefoon met eigen troeven

Wat Philips daar tegenover plaatst zijn een tijdloos design, zeer goede accuprestaties (40 uur met ANC), ondersteuning voor betere codecs, een multipoint-verbinding en veel comfort. De Fidelio L4 biedt adaptieve noise-cancelling, maar je kunt de ruisonderdrukking ook handmatig instellen. Over codecs gesproken: aptX zit niet in het lijstje. Philips kiest voor ldac als 'betere' optie. Dat betekent onder meer dat je op Samsung-telefoons terugvalt naar de aac codec. Dat is zeker niet slecht, maar met name aptX Adaptive heeft wel voordelen.

Wat echt opvalt is dat Philips echt de kaart van geluidskwaliteit trekt. Elke hoofdtelefoonfabrikant claimt natuurlijk dat hun product goed klinkt, maar Philips pakt heel prominent met z’n ‘Fidelio-geluid’ uit. Opvallend, maar ook niet vreemd. Hoewel de Philips van nu niet de Philips van je grootvaders tijd is, is de audio-afdeling wel altijd sterk bezig geweest met technologie en soundtuning. Dat is zeker zo met de ‘betere’ Fidelio-producten, die historisch meer een ‘hifi-tuning’ kregen dan de meeste mainstream-alternatieven.

Design van de Philips Fidelio L4: bijna logovrij

Met 330 gram is de Fidelio L4 een stukje zwaarder dan referenties als de Sony WH-1000XM5 of de Bose QuietComfort Ultra Headphones. Het maakt hem nog niet ‘zwaar’ op je hoofd. Erg typisch op designvlak is de rondere hoofdband. Samen met de vlakke en logovrije driverbehuizingen en het grote cirkelvormige scharniermechanisme levert het een mooie verschijning op. Ook de bijna maar niet helemaal cirkelvormige earcups zijn markant. Bij de concurrentie krijg je meestal wel wat keuzes qua kleuren, Philips geeft je er maar een: zwart. Het is een matte afwerking die toch vingerafdrukken en vuil niet al te snel toont. Dat is niet hetzelfde als 'nooit'. Als je hem heel de dag draagt en regelmatig aanraakt, zie je wel wat vingerafdrukken en stofdelen opduiken.

Belangrijker is dat deze hoofdtelefoon heel knus op ons hoofd zit, we konden de Fidelio L4 makkelijk uren dragen. Daarbij helpen de zachte oorkussens en dunnere (maar goed gewatteerde) hoofdband. De kussens zijn niet eens zo dik, maar volstaan zeker. Goed nieuws voor dierenvrienden: er is een namaakleder toegepast. Dat is geen tekortkoming, want mede dankzij de beweging richting 'vegan leder' in de auto-industrie zijn er tegenwoordig heel realistische substituten. 

Qua duurzaamheid en bouwkwaliteit maakt de Philips een goede indruk. De belangrijkste onderdelen zijn uit metaal. Met name die dunnere hoofdband lijkt zo heel stevig. Ook de ringen waarin de behuizingen kantelen en die bovenaan een draaischarnier bezitten, komen oerdegelijk over. Heftig trekken en wringen doet geen afbreuk aan de indruk dat de Fidelio L4 goed bestand is tegen een stootje. De oorkussens lijken echter niet vervangbaar. Dat is spijtig, want na enkele jaren gebruik zal namaakleder wellicht slijtage tonen.  

De druk die de Fidelio L4 op de oren uitoeftent is voor een NC-koptelefoon beperkt. Helemaal los kan natuurlijk niet, want dan krijg je te veel omgevingsgeluid binnen en blijft de hoofdtelefoon niet goed zitten. Passief (dus met ruisonderdrukking uitgeschakeld) houdt de Fidelio L4 niet zo veel omgevingsgeluid tegen.

De Fidelio-hoofdtelefoon bedien je door te tikken en vegen op het rechteroor, en met enkele fysieke knopjes aan de rand. Het vegen op de touchpad om het volume te veranderen of naar een andere track te springen werkt prima, het tikken om te pauzeren vonden we minder trefzeker. De touchbediening uitschakelen kan, en zouden we persoonlijk wellicht doen. Al was het om die vingerafdrukken te voorkomen.

Verschillen en overeenkomsten tussen de Fidelio L4 en de Fidelio L3

Op eerste gezicht lijkt de Fidelio L4 heel sterk op de nog altijd verkrijgbare Fidelio L3. Ze zijn duidelijk verwant. Toch is de nieuwe versie op verschillende punten dunner en slanker gemaakt. De hoofdband is ronder, de cirkels en behuizingen wat verfijnder. Het maakt de Fidelio L4 toch de elegantere verschijning. Daarmee sluit Philips zich wel wat bij de nieuwste designtrends aan, want zowel Sony, Bose als Sennheiser met de Momentum Wireless 4 stuurden hun koptelefoons op dieet.

Een detailverbetering – maar toch belangrijk – is de case. De Fidelio L3 kwam met een etui dat er echt snel vuil uitzag. De stevigere case uit jeansstof van de Fidelo L4 presenteert fraaier en beschermt de koptelefoon veel beter. Echt een detail: de Fidelio's hebben een zeer zichtbare IR-draagsensor in de binnenkant van het rechteroor. Bij de Fidelio L4 is die nog explicieter aanwezig gemaakt. 

Zoeken in de app

Apart aan de Philips Fidelio L4 is dat deze over veel functies beschikt, maar dat meeste standaard niet zijn ingeschakeld. Dat geldt ook voor basisfuncties die je eigenlijk wel wil, zoals ondersteuning voor de betere ldac-codec en het automatisch uitschakelen als je de L4 niet gebruikt. Je moet dus echt in de Headphones-app duiken om de koptelefoon in te stellen zoals je het wil.

Als je die app opent, krijg je op eerste zicht alles helder gepresenteerd. In een oogopslag zie je veel, maar als je bepaalde instellingen zoekt wordt het gauw een zoektocht. De opties die horen bij noise-cancelling tevoorschijn toveren vereist tikken op een heel klein icoontje bijvoorbeeld. De optie om te luisteren met een betere codec doet dan weer de app sluiten en de verbinding verbreken, terwijl andere nutige opties verstopt zitten bij de instellingen.

Op zich allemaal niet erg, maar het kon logischer. Het zou ons niet verbazen dat sommige Fidelio L4-eigenaars pas na een tijd ontdekken dat er een bepaalde functie op hun hoofdtelefoon zit. De standaard uitgeschakeld windruisonderdrukking bij de transparantiemodus bijvoorbeeld. Of Sidetone, dat ervoor zorgt dat je bij het bellen je eigen stem beter hoort - iets dat sommigen als aangenamer vinden.

Geluidskwaliteit van de Philips Fidelio L4: warme en gezellige klank

De audioproducten van Philips huisden de afgelopen jaren bij verschillende bedrijven, om nu bij Philips tv-licentiehouder TP Vision te eindigen. Het bijzondere is dat tijdens die reis door het zakelijke landschap het merk vrij consistent is gebleven in waar Fidelio voor staat. Dit submerk van Philips heeft namelijk een concreet idee van hoe producten moeten klinken en eruit moeten zien. Er is dus zoiets als een ontspannen Fidelio-sound, dat traditioneel wat warmer is en zacht afrolt in het hoog. Gemaakt voor easy listening, zeg maar. Die beschrijving klopt nog altijd, blijkt tijdens het beluisteren van ‘The Land is Inhospitable and So Are We’ van Mitski via Apple Music op een Motorola Edge 40 Pro.

De beats bij ‘Need to Know’ van Doja Cat duiken niet zo diep als pakweg bij de JBL Live 770NC, maar zijn wel een pak strakker omlijnd. Het is ook weer iets anders dan wat Sony aanbiedt, daar is dit nummer ook net wat wolliger in het laag. Er valt zeker iets zeggen voor deze keuze, aangezien er wel iets hoger een boost is. Hierdoor komt het (lage) midden, waar vocalen zitten, wat naar voren en heb je een goede connectie met de zanger(es). Het maakt voor heel ontspannen luistersessies. Naast mainstream-genres luister je ook met plezier naar jazz, zowel traditionelere klassiekers als crossovers richting hiphop als ‘Black Radio’ van Rober Glasper. Dat je soms niet echt alle fijne details meekrijgt, wat onder meer de weergave iets minder ruimtelijk maakt? Eigenlijk deert dat niet.

Bescheiden, maar effectieve ruimtelijk audio

In de marketing noch in de app wordt er mee uitgepakt, maar de Fidelio L4 komt wel met een ruimtelijke audio-functie. Je moet hem gewoon opsporen onderaan het lijstje opties bij de instellingen in de Headphones-app. Vaak levert ruimtelijke audio wisselvallige resultaten op, waarbij vooral stemmen dunner en metaalachtiger klinken. Bij films kan dat acceptabel zijn, omdat je een stukje beleving wint, bij muziek is dat niet het geval.

Verrassing: de Fidelio L4 heeft een ruimtelijke audio-functie die slechts bescheiden ingrijpt. Het effect blijft wel kunstmatig, maar bijvoorbeeld bij het bekijken van 'Renfield' via Netflix vonden we het een aanrader. De meer gesloten ervaring die de Fidelio L4 biedt is bij films wat minder meeslepend. Met ruimtelijke audio ingeschakeld wordt de actie op een grotere schaal gebracht. En dialogen werd ook iets beter uit de mix gelicht. Nóg een functie waarvoor het dus de moeite waard is de app te openen.

Niet het laatste woord qua ruisonderdrukking

Dat noise-cancelling in werking wat ruis produceert, vinden we niet ongewoon of erg. Uiteindelijk gaat het meestal om wat witte ruis die bij het afspelen van muziek of andere audio amper te horen is. Als het toch wat luider is en je luistert naar muziek met fijne details en stiltes, dan kan het wel storend zijn. Dat is bij de Philips Fidelio L4 helaas wel het geval, zeker als je de noise-cancelling op de hoogste stand gebruikt.

Bij een rustig akoestisch nummer als ‘Bug Like an Angel’ van Mitski konden we zo nog in de achtergrond ruis bespeuren. Goed, dat was in een heel stille omgeving en zodra het koor bijtreedt in deze track vergeet je het snel. Het is dus geen groot probleem. Maar toch, als je kiest voor de adaptieve NC-functie, dan kun je soms gewaar worden dat er naar een hogere stand wordt geschakeld, simpelweg doordat er meer ruis in de achtergrond hoorbaar is. Storend is dat niet, maar het plukt soms aan je aandacht.

De noise-cancelling zelf is op dat hoogste niveau redelijk effectief. Bij het thuiswerken werd het zacht hoorbare verkeer op straat helemaal weggedrukt. Dat gold grotendeels ook voor muziek die relatief stil in de kamer afspeelde. Met de vaste testvideo op het hoogste volume was het merendeel van het lage, wollige geluid weg. Er blijft echter nog wat windgeraas over en de rolgeluiden van de trein zijn er ook nog. De ruisonderdrukking van de Fidelio L4 is goed genoeg voor op de trein of bus, maar op een vliegtuig zal je denkelijk meer afsluiting wensen.

Gesprekskwaliteit

Bij het bellen thuis of op kantoor kun je rekenen op een goede kwaliteit. De microfoons doen goed hun werk om je stem vol en warm door te geven. Ook buiten is de Fidelio L4 bruikbaar bij het telefoneren. Wind heeft wel een zekere impact. De verstaanbaarheid blijft vrij goed, maar af en toe viel onze stem heel kort weg. Misschien wel omdat een algoritme dat anders windgeluid wegfiltert zich even mispakt en de stemfrequentie onderdrukt. Aangezien geen enkele hoofdtelefoon probleemloos werkt als er veel wind is, vinden we het een acceptabel resultaat.

Conclusie

Er zijn heel wat zaken die de Phililips Fidelio L4 het overwegen waard maken. Nast een onderscheidend en elegant design, biedt deze hoofdtelefoon een draagcomfort en een geluidskwaliteit die je heel lang ontspannen laten luisteren. Wel is het echt een hoofdtelefoon die ontworpen is voor muziek. Natuurlijk kan je hem voor een Netflix sessie gebruiken, maar voor een meeslsepende ervaring in films en games zou het niet onze eerste keuze zijn.

Daarnaast is de noise-cancelling weliswaar niet slecht, voor een hoofdtelefoon in dit prijssegment verwachten we betere prestaties (en minder bijkomende ruis). Mocht je voor deze hoofdtelefoon gaan, dan is gebruik van de app echt een must. Zonder de vele, standaard niet geactiveerde, functies die deze biedt haal je bij lange na niet uit de Fidelio L4 wat erin zit. Daar zouden de makers toch nog eens beter naar moeten kijken.