Bluesound Node Nano review: betaalbare streamer geeft oude audiospullen nieuw leven

Apparaten die overweg kunnen met streaming bronnen zijn er tegenwoordig in overvloed. Producten om oudere apparatuur te voorzien van streaming-mogelijkheden, zijn zeldzamer. Bovendien zijn ze veelal aan de prijs, zoals bijvoorbeeld de Sonos Port netwerkstreamer. Die kost met 449 euro beduidend meer dan een instapspeaker van dat merk. Alleen al om die reden is de nieuwe, scherp geprijsde Bluesound Node Nano aantrekkelijk: je voegt er streaming-functies mee toe aan oudere, maar nog hoogwaardige soundbars, versterkers en andere audio-apparaten. Daar komt bij dat het BluOS ecosysteem een zeer interessant alternatief is voor het bekendere Sonos. Of de Node Nano de concurrentie aan kan met de Port en bijvoorbeeld WiiM, onderzoeken we in deze review.

Bluesound Node Nano: Chromecast Audio alternatief

Sinds het heengaan van de Chromecast Audio zijn er niet zoveel goedkope streamers opgedoken die muziekstreaming kunnen toevoegen aan een soundbar, een oude versterker of andere audiotoestellen. Er zijn wel wat producten die niet al te veel kosten, zoals de Belkin SoundForm Connect of de Argon Solo. De keerzijde is dan weer dat deze producten qua aantal streamingopties en functionaliteit tamelijk beperkt zijn. Een overkoepelende app en multiroomopties zijn er meestal niet bij.

De nieuwe Node Nano Bluesound is dan een stuk uitgebreider. Naast de vele streamingdiensten en opties via de BluOS-app, biedt deze streamer van 349 euro AirPlay 2, Bluetooth, Roon Ready-status, Spotify Connect en Tidal Connect. Ook zonder het afwezige Chromecast maakt dat de Node Nano een heel flexibel kastje, waarmee je makkelijk streaming kunt toevoegen aan een varia van audio-apparaten. Een oude versterker die je op Marktplaats oppikte bijvoorbeeld. Of een soundbar die geen eigen streaming bezit, maar wel een ingang.

Zijn prijs en de uitgebreide functielijst maken de Node Nano een uitdager voor de genoemde Sonos Port of de (vergelijkbaar geprijsde) HEOS Link. Dit prijspunt is nieuw terrein voor Bluesound. Tot voor kort bood het merk enkel een hoger gepositioneerde Node-streamer aan van 599 euro. De Nano is eigenlijk een goedkopere versie van die Node (die overigens eveneens een forse update krijgt met nieuwe hardware). Naast concurreren met Sonos wil Bluesound met de Nano wellicht een antwoord bieden aan de WiiM-streamers, met name de WiiM Plus Pro. Die maken een forse opmars.

Nano? Groter dan je denkt

Van een toestel dat ‘nano’ in de naam draagt, verwacht je misschien iets dat in je handpalm past. Dat is niet het geval. De Node Nano is een stukje groter dan de Chromecast Audio of een WiiM Mini. Denk eerder aan iets met het formaat van een klein stapeltje met dozen van muziekcd’s, drie of vier hoog. Dat is nog altijd klein genoeg om bijvoorbeeld in een kast of achter een oude versterker te plaatsen. Dat het via usb-c wordt gevoed maakt zo'n verstopscenario heel makkelijk. Sommige soundbars of receivers bevatten namelijk een usb-poort die voldoende voeding kan leveren. En anders gebruik je de meegeleverde (of een standaard) usb-lader.

Vergeleken met de Bluesound Node komt de Node Nano met een afgeslankt aanbod aan uitgangen. Ingangen, zoals HDMI-ARC of een aux-ingang, zijn er niet. Dat is anders dan de Bluesound Hub (die dient om platenspelers en cd-spelers naar elders te streamen) of de grote Node. Die bevatten in- én uitgangen. De Node Nano is dus echter een pure streamingbron.

Een versterker, soundbar of ander audiotoestel sluit je aan via een cinch-kabel of digitaal via een coaxiale of optische kabel. Een optische aansluiting is bijvoorbeeld bij de meeste soundbars een makkelijke optie. Overigens komt de Node Nano met een trigger-uitgang. Hiermee kun je versterkers met een trigger-ingang wakker schudden als je begint te streamen.

Onder de ethernetpoort – WiFi is er ook – zit een usb-poort, waarop je opslag aansluit om eigen bestanden af te spelen. Wie wat meer het audiofiele pad wil bewandelen, kan op dezelfde usb-poort een externe DAC (of een versterker met een klasse B usb-ingang) aansluiten. De Node is dan puur een digitale streamer en gebruikt dan z’n ingebouwde digitaal-naar-analoog-convertor niet.

Bediening van de Bluesound Node Nano: app, touch of remote?

Hoewel je de Node Nano wellicht meestal via de BluOS-app zal bedienen, heb je ook andere opties. Via het toestel zelf bijvoorbeeld. Daar zitten op een afgeschuind stuk glas aan de voorzijde enige touchknoppen. Hiermee kun je het volume regelen, terwijl een centrale toets fungeert als play/pauze-knop én als visuele indicator over de status. Het blinkt bijvoorbeeld blauw als de audio gemuted is, of kleurt blauw als het klaar voor gebruik is.

Ernaast vind je nog twee touchknoppen, gewoon aangeduid met stipjes. Hierop drukken laat een radiostation (of andere audio) spelen dat je aan de twee eerste presets toewees. Dat doe je via de BluOS-app, waar je nog meer slots voor presets terugvindt. Wel handig, want zo kun je met een druk op de knop tijdens het koken een gepast radiostation opzetten.

In de doos vind je geen afstandsbediening. Toch kan de Bluesound Node Nano met een afstandsbediening overweg. Daarbij heb je de keuze uit de Bluesound RC1 Remote (69 euro), of de commando’s van een oude afstandsbediening aanleren. Dat laatste is wel handig. Als je hem bijvoorbeeld aan een soundbar hangt, dan kun je misschien een paar ongebruikte knoppen op die remote inzetten om pakweg presets te activeren. Dat je de Node Nano verstopt in een kast maakt niet uit, want achteraan zit een input voor een infraroodsensor die aan een kabeltje hangt.

Wat is BluOS?

Een belangrijk onderscheid tussen de Node Nano en andere goedkope streamers is BluOS. Dit platform werd een dikke tien jaar geleden ontworpen om een antwoord te bieden op Sonos. Het biedt grotendeels hetzelfde: een app waarin je veel streamingopties vindt en waarmee je een toestel bedient. Of meerdere apparaten, want net zoals Sonos is BluOS van de meet af ontworpen om een heel huis gevuld met audio-apparaten aan te sturen. Je kunt speakers en audiotoestellen met BluOS ad hoc koppelen, of gewoon apart bedienen.

BluOS werd eerst aangeboden door het Canadese merk Bluesound, met een aanbod dat grotendeels bestaat uit producten die een alternatief zijn voor de meeste Sonos-toestellen, waaronder soundbars en draadloze speakers. Snel vond BluOS ook zijn weg naar traditionelere audioapparaten zoals versterkers en AV-receivers van zusterbedrijf NAD. Later volgden meer bedrijven. Deense luidsprekerfabrikant DALI en Bluesound-zuster PSB bouwden het bijvoorbeeld in bij een reeks draadloze luidsprekers die je in een stereo-opstelling gebruikt (in tegenstelling tot alleenstaande draadloze speakers: die vind je bij Bluesound zelf). Bijvoorbeeld de PSB Alpha IQ, die we eerder dit jaar reviewden.

In dit opzicht verschilt BluOS aanzienlijk van Sonos en ook van WiiM. Waar je de Sonos-software enkel vindt bij Sonos-toestellen en een paar IKEA SYMFONISK-apparaten, zijn er veel meer en diversere BluOS-compatibele apparaten om uit te kiezen. Misschien zal dat de koper Node Nano, die gewoon streaming erbij wil, in eerste instantie worst wezen. Maar als die nu of later de ambitie krijgt om een multiroom muzieksysteem op te bouwen met speakers, een soundbar en/of andere audio-apparaten, dan heeft BluOS - en daarmee de Node Nano - een streepje voor op alle concurrenten.

In gebruik nemen van de Bluesound Node Nano: heel eenvoudig

Het instellen van de Node Nano gebeurt op precies dezelfde wijze als bij andere BluOS-toestellen. Of dat nu high-end apparaten zijn zoals de NAD M10v3 compacte versterker of de genoemde PSB Alpha IQ actieve speakers. Het is heel eenvoudig: je opent de app en vrijwel zeker wordt de Nano automatisch ontdekt. Je kunt dan het toestel snel koppelen aan je WiFi-netwerk (tenzij je al een ethernetkabel instak) en een unieke naam geven.

Een andere methode is een iPad of iPhone erbij nemen en de Node Nano zoeken bij de WiFi-instellingen. Het zal daar verschijnen als een in te stellen AirPlay-speaker. Vanuit BluOS worden relatief vaak firmware-updates uitgestuurd. De kans is dus groot dat het toestel hierna een tiental minuten buiten strijd blijft terwijl nieuwe software installeert.

Beperkt aantal instellingen

Bij de complexere Node of andere BluOS-apparaten valt er meer in te stellen dan bij deze Nano. Je kunt bijvoorbeeld een bepaalde ingang automatisch selecteren als er een signaal binnenkomt. Hier is de enige ‘ingang’ Bluetooth, dus dergelijke opties zijn afwezig.

Wel heb je wat audioinstellingen. ‘Uitgaand audiosignaal vastzetten’ is een van de belangrijkste. Als je dit activeert, dan werkt de volumeregeling van de Node niet langer. Muziek wordt aan maximale volume doorgestuurd. Dat lijkt misschien heel onwenselijk, maar je doet dit als je de Nano als bron aansluit op een versterker of een soundbar met een eigen volumeregeling. Toch de Nano-volumeregeling behouden is dan weer beter als je graag alle controle via de BluOS-app hebt. Of als je meerdere BluOS-audiotoestellen in huis hebt en ze soms groepeert.

Verder blijft het beperkt qua instellingen. Bij Sonos vind je ongeveer dezelfde zaken, bij WiiM is het lijstje heel wat langer. Toch hebben we bij BluOS niet het gevoel dat er echt iets ontbreekt. Uiteindelijk wil je aan een streamer niet zoveel instellen. Je kunt bij de Nano wel een toonregeling inschakelen, maar doet dit enkel als het écht moet.

Presets zijn echt nuttig

Moet je met de BluOS-app aan de slag als je muziek wil beluisteren met de Node Nano? Niet per se, want het kastje heeft veel andere streamingopties aan boord. Zelfs het koppelen met andere compatibele audiotoestellen kan op meerdere manieren. Via Airplay bijvoorbeeld, of – als je een audiofiel bent – Roon. Spotify-fans gebruiken gewoon de app van de dienst.

Bovenstaande is geen codetaal om aan te geven dat de BluOS-app minder goed is. Het is – zeker sinds de recente 4.0-update – zelfs een heel volwassen platform. Vroeger zouden we stellen dat Sonos op vlak van stabiliteit en gebruiksgemak nog een voetje voor heeft. Maar sinds het Sonos app-debacle van dit voorjaar gaat die vlieger niet meer op.

Je vindt snel je weg in de BluOS-app. De vijf hoofdkeuzes (Thuis, Favorieten, Muziek, Spelers en Zoeken) staan bij een smartphone onderaan, bij een tablet links in een balk. De verschillende hoofdschermen kun je meestal wel personaliseren, bijvoorbeeld om op bij Thuis de (handige) presets naar boven te halen. Of om een bepaalde streamingdienst bij Muziek hoger te plaatsen. De zoekfunctie werkt prima, al ben je beperkt tot zoeken per dienst. Een overkoepelende zoekfunctie die over verschillende diensten heen speurt is er niet. Maar uiteindelijk is dat vooral relevant voor wie meerdere diensten gebruikt, wat zeker niet iedereen is.

BluOS: veel diensten en meer

Qua ondersteuning van diensten doet BluOS het niet slecht. Een paar grote namen ontbreken, zoals Apple Music en YouTube Music, maar voor het overige is het lijstje heel compleet. Omdat Bluesound en BluOS aanvankelijk het audiofiele alternatief voor Sonos wilden zijn, zijn er verschillende nichediensten aanwezig die niet bepaald mainstream zijn. Het is wellicht de enige streamer waarmee je recht in het archief van Neil Young kunt duiken, bijvoorbeeld. Via Idagio is er extra aandacht voor klassieke muziek. Een persoonlijke favoriet zijn de uitstekende Radio Paradise-streams, die BluOS aanbiedt in echte cd-kwaliteit. 

Als het gaat om eigen muziekbestanden, kun je rekenen op een goede formatenondersteuning. Incluis hi-resbestanden, iets wat BluOS als uithangbord gebruikt. Het is wel nog wachten op DSD-ondersteuning; dat komt, zegt Bluesound, maar sowieso is DSD-materiaal heel obscuur. Het afspelen vanaf usb gaat vlot, net als vanaf een gedeelde netwerkopslag.

Een blijvend minpunt van BluOS is dat het koppelen met zo'n netwerk-share handmatig moet. Haal de \’s maar boven, want DLNA-shares worden niet automatisch ontdekt. Maar goed, dat koppelen is meestal een eenmalige actie. Het indexeren van mijn muziekcollectie met 27.000 tracks op een Synology-NAS duurde wel behoorlijk lang. Op dit vlak ging het bij de Nano veel trager dan bij andere BluOS-apparaten die ik eerder getest heb.

Heldere upgrade

De Bluesound Node Nano lijkt een goede manier om streaming toe te voegen aan actieve speakers, of een oudere versterker zonder streaming-functie. Nu is de Primare I15 niet echt oud-oud, maar het is wel een toestel met enkel analoge ingangen. Zo’n Bluesound-kastje is dan een nuttige upgrade. Aansluiten gebeurt via een standaard analoge cinch-kabel, terwijl een paar SVS Ultra Evolution Bookshelfs-speakers het systeem compleet maakten. Dit ‘beter’ systeem laat in elk geval goed toe om de DAC in de Nano naar waarde te schatten. Wat je zelf ervaart qua geluidskwaliteit zal natuurlijk sterk afhangen van andere elementen in het systeem, met name de speakers.

Het eerste dat opvalt bij het casual luisteren naar de Main Mix van Radio Paradise is dat de Nano qua detailgevoel prima presteert. Het zachte gitaargeplingel in de achtergrond van ‘Dandelion’ van de Ierse Jealous of Birds wordt bijvoorbeeld met voldoende definitie gepresenteerd dat je er iets aan hebt. Het is niet vaagweg deel van de muzikale ondersteuning, maar is een instrument dat echt z’n deel doet. Ook het opzwepende 'Life' van Einaudi of de beats van islandman vloeiend heel oorvriendelijk (en met deze SVS'en: een tikje wollig in het laag) uit de luidsprekers.

Waar we specifiek naar luisteren bij een DAC in een streamer is eventuele hardheid (wat door vervorming kan komen) en hoe natuurlijk iets klinkt. De link met de prijs is daarbij niet altijd helder, onder meer omdat de gebruikte chip maar een deel van het verhaal is. De Nano, die vertrouwt op een ESS-chip, doet het op dit vlak wel echt goed. Elders in huis staat de vernieuwde Node opgesteld, en eerlijk gezegd had ik op dit vlak een groter verschil verwacht met het duurdere toestel. De Node Nano heeft vooral een heel aangename klank, die niet overkritisch is. Daardoor klinkt een jaren tachtig-hit zoals ‘Word Up!’ strak en zelfs vol. Dat kan wel eens anders zijn met opnames uit dat decennium.

Dat meer mogelijk is, viel te merken toen er een iFi Audio GO Bar Kensei via usb aan de Bluesound-streamer werd gehangen (en dan via een analoge kabel naar de Primare). Dat leverde een stukje meer definitie en ruimtelijkheid op, wat zeker bij klassieke werken te merken viel. Dat je zo de Nano verder kunt upgraden is fijn, maar in de praktijk wellicht iets dat niet vaak zal gebeuren. Tenzij je toevallig nog een DACje hebt liggen, is het logischer om dan meteen voor de volledigere Node te kiezen.

Conclusie

Er zijn zeker opties voor wie een Chromecast alternatief zoekt, om streaming toe te voegen aan andere audiotoestellen. Het concept van de Node Nano is dus niet baanbrekend, maar de uitwerking, die mag er zeker zijn. De geluidskwaliteit en gebruiksvriendelijke app zijn beide excellent voor de vraagprijs. Daarmee is de Bluesound-streamer een handige én goede manier om zonder gedoe oudere hifi-apparatuur of soundbars een tweede leven te geven.

Dat je daarbij een eerste stap zet richting een op BluOS-multiroomsysteem of een bestaand systeem met een kleine investering uitbreidt? Dat is mooi meegenomen. Het is die link met BluOS die de Node Nano onderscheidt van WiiM Pro Plus, terwijl de geluidskwaliteit en de inbedding in een rijker ecosysteem met diverse andere toestellen het verschil maakt ten opzichte van de Sonos Port. Alleen Chromecast ontbreekt, wat sommigen vast een minpunt vinden. De Nano biedt echter voldoende andere streamingopties om het afspelen van muziek in de meeste situaties eenvoudig te maken.

Daarmee is het een aanrader voor wie op eenvoudige wijze een apparaat wil voorzien van streaming - of toevoegen aan een bestaand BluOS ecosysteem. Wie via de Node Nano voor het eerst kennismaakt met BluOS, zal allicht op termijn willen uitbreiden: het is een erg prettige oplossing voor multiroom en streaming.

Bluesound Node Nano