NAD M10 V3 review: een luxe alles-in-één versterker voor TV en streaming

Een soundbar klinkt niet geweldig als er muziek speelt en in een AV-receiver met 6 tot 11 speakers heeft lang niet iedereen zin. Gelukkig bestaat er een interessante tussenoplossing: compacte versterkers met een hdmi-ingang. Vaak komen die ook met streamingopties. Je moet dan wel nog twee losse luidsprekers toevoegen, wat meer kost en meer apparatuur betekent. Het eindresultaat zal qua muziekweergave doorgaans niet teleurstellen. Bovendien kunnen twee losse luidsprekers, die je symmetrisch naast het scherm plaatst, een serie of film echt groots neerzetten. Geen surroundervaring misschien, maar wel meeslepend. De NAD M10 V3 is zo'n versterker.

Je kunt dit apparaat zien als de grotere, krachtigere broer van de de NAD C 700 V2 die we eerder reviewden. Hij is dan ook duurder: de NAD M10 V3 kost ongeveer 1000 euro meer. Het prijskaartje van 2599 euro maakt deze streaming versterker op schoendoosformaat een luxeproduct vergeleken met andere versterkers. Modellen als de Sonos Amp, de Denon Home Amp of de Bluesound PowerNode kosten beduidend minder. Dus je mag wat bijzonders verwachten. Wat heeft de M10 V3 te bieden?

NAD M10 V3: gebouwd rond een bekend platform

Het begint bij de onderliggende software. De M10 V3 draait op het BluOS-platform. Dat is een uitdager voor Sonos, met gelijkaardige multiroom-mogelijkheden, afkomstig uit de hoek van de hifi-industrie. Op het vlak van streaming is er de eigen functierijke BluOS-app, maar ook Bluetooth (aptX HD), Spotify Connect en AirPlay 2. Nog een verschil is dat BluOS door meerdere rasechte audiomerken wordt gebruikt. Naast NAD en zustermerken Bluesound en PSB gaat het onder meer om DALI, Monitor Audio/Roksan en Cyrus. 

Het ecosysteem is bij BluOS dus groter en diverser, met soundbars en  draadloze speakers maar ook veel klassieke audioproducten zoals stereoversterkers en AV-receivers. Je hebt ook actieve speakersets die sterker zijn in stereoweergave dan een enkele draadloze speaker, zoals de PSB Alpha iQ. Dat is vooral goed om weten als je naast de M10 V3 nog elders in huis audiotoestellen wil, die je via dezelfde app bedient. 

BluOS maakt het bovendien mogelijk om de M10 V3 uit te breiden met twee draadloze speakers achteraan naast de sofa, zodat je eindigt met een 4.x-systeem. Waarbij die 'x' 0,1 of twee kan zijn, aangezien je tot twee subwoofers kunt aansluiten. 

De meerwaarde van BluOS

De BluOS-app (en dus de M10 V3) combineert een aantal sterke punten. Het ondersteunt veel streamingdiensten ondersteunt (al mis je wel bepaalde grote namen, zoals Apple Music en YouTube Music), speelt probleemloos hi-resbestanden en streams af, laat een goed beheer toe van een eigen muziekcollectie, en biedt een prima internetradiofunctie (inclusief lossless streaming via Radio Paradise).

Daar komt bij dat in de app de fysieke ingangen van de NAD M10 V3 kunt bedienen. Zo kan je bijvoorbeeld audio van een plaat die afspeelt doorsturen naar een paar speakers in een andere kamer(s). Tijdens het reviewen van dit toestel (en bij eerdere tests) toonde de app zich heel stabiel en reageerde het doorgaans soepel. Zoals wel vaker bij dit type apps is de ervaring op een tablet veel beter dan op een smartphone.

Design en constructie van de NAD M10 V3

Qua design is de M10 V3 is echt geen klassieke hifi-versterker. Het is een relatief klein apparaat (denk kinderschoendoos), voorzien van een groot 7-inch (17,8 cm) touchscreen aan de voorzijde. Het chassis is van aluminium, met een glazen bovenkant en fraaie afgeronde hoeken. Qua uitstraling geeft dat dit toestel een stuk meer cachet dan goedkopere rivalen uit kunststof. Niet iedereen vindt uiterlijk belangrijk, maar het is het vermelden waard.

Soms lijkt een scherm bijna een achteraf-gedachte bij een versterker, bij de M10 vormt het een organisch deel van het totaaldesign. De voorkant is, op de randen na, het scherm. Dat komt visueel sterk over. Op de display zie je tijdens het afspelen van muziek via streaming albumhoezen, of VU-meters die soms een tikje random lijken te bewegen. 

Het scherm geeft daarnaast toegang tot instellingen. Je kunt het ook gebruiken om een van de vele ingangen te selecteren. Dat kan zoals geschreven ook via de BluOS-app, of met de fraaie remote die bij deze V3 wordt gebundeld. Je kunt dus kiezen hoe je het wil aanpakken. 

Stel je bronnen in

Het scherm is heel mooi, maar persoonlijk was ik niet vaak geneigd om de M10 V3 ermee te bedienen. Het is veel comfortabeler om dat gewoon vanaf de sofa te doen. Toch was er minstens één reden om naar de NAD toe te stappen. Je kunt in de app wel elke ingang en bron instellen, maar enkel op de M10 V3 zelf kun je aangeven wat er getoond wordt als die specifieke bron speelt. Zo kies je pakweg voor albumhoes en metadata als er muziek via BluOS binnenkomt, en VU-meters bij de draaitafel en cd-speler.

Als je naar de tv kijkt kan je het scherm allicht beter uitzetten: dansende VU-meters bleken volgens het gezin heel afleidend tijdens een filmavond. Je kunt trouwens ook instellen dat het scherm naar zwart gaat als even niets met de bediening wordt gedaan. Ook handig: ingangen die je niet gebruikt, kun je verstoppen. Dat laat de app voor niet-techneuten minder complex overkomen.

Wat misschien gek overkomt, is dat je op het toestel zelf geen streaming muziek kunt kiezen, of toch niet door te zoeken. Dat doe je dus via de BluOS-app. Wel kun je via de app presets instellen (zoals een voor een geliefd radiostation). Zo’n preset kun je wel activeren via het scherm, of via de remote.

NAD M10 V3: wat is het verschil met de V1 en V2?

Zoals de V3-toevoeging aan de modelnaam al suggereert, gaat het hier om een nieuwe iteratie van een bestaand model. Aan het design valt dat amper te zien. De eerste versie heb ik getest voor zustersite hifi.nl, en het zou heel moeilijk zijn om meteen het verschil te zien tussen de nieuwe en de twee oudere versies. De veranderingen zitten bij de V3 voornamelijk onder de motorkap, maar zijn daarom nog niet triviaal. 

De opvallendste vernieuwing is de toevoeging van een toegewijde ingang voor een platenspeler, eerder een zeldzaamheid bij dit type versterkers. Daarnaast kreeg de DAC een upgrade naar een nieuwere ES9039-chip, en zijn de mogelijkheden op het vlak van kamercorrectie uitgebreid. Dat laatste is een ingewikkelder verhaal, waar we verderop op terugkomen. Er is ook een sterke nadruk op smarthome-integratie, interessant voor wie een woning heeft met pakweg Crestron- of Control4-domotica. 

Op basis van Hypex NCore

Dan is er het belangrijkste: de geluidskwaliteit. NAD stelt dat de V3 op dat vlak beter presteert. De stap naar een betere DAC-chip zou daar een voorname rol in spelen, onder meer op het gebied van detail. De gebruikte NCore-versterking (NAD spreekt van HybridDigital, dat een eigen merknaam is) staat ook hoog aangeschreven in de audiowereld. Achter deze keuze zit trouwens een deel van de verklaring achter de hogere prijs van dit toestel. De Hypex-componenten kosten wat meer dan de typische TI-chipversterker die je bij goedkopere producten terugvindt.

Iets om rekening mee te houden: uit de doos zal de M10 V3 niet uit de slaapstand komen als je de tv aanzet. Je moet via de BluOS-app autosense voor die ingang activeren, waarna de versterker pas wakker wordt als er geluid afspeelt. Geen HDMI-CEC-implementatie dus, wat betekent dat je bij het begin van een tv-avond even een paar seconden geduld moet hebben. Wél interessant is dat je dit ook kunt doen voor pakweg de platenspeler-input. De NAD schakelt dan zelf in als je de naald op een plaat neerbrengt, wat fijn is. 

Aardig wat ingangen

Ondanks het kleine formaat van M10 V3 vind je achteraan heel wat ingangen om andere toestellen aan te sluiten. De HDMI-eARC gaat wellicht het meest gebruikt worden; via de optische, coaxiale en lijningangen kun je iets als een cd-speler aansluiten. Er is, zoals gezegd, ook een aparte phono-ingang die geschikt is voor platenspelers met een MM-element (lees: de meeste cartridges die je op platenspelers van 1000 euro en minder tegenkomt). Heel uitgebreid heb ik dit niet getest, maar enkele platen gespeeld via een The Classic-draaitafel van Pro-Ject klonken prima, zowel qua volheid als detailniveau.

De twee sub-uitgangen en de pre-out zijn dan weer interessant omdat je hiermee meer flexibiliteit krijgt naar de toekomst toe. Je zou bijvoorbeeld dankzij die pre-out later de M10 V3 kunnen aanvullen met een eindversterker die je in een kast verstopt, mocht je meer vermogen nodig hebben. De 2x 100 watt die de M10 V3 continu kan leveren via de nCore-modules van het Nederlandse Hypex klinkt echter ruim voldoende voor de meeste situaties. 

Potentieel zouden er dus veel kabels naar de M10 V3 kunnen lopen, in de praktijk zal het wellicht meevallen. De meeste mensen zullen wellicht enkel de tv aansluiten en vooral de streamingopties gebruiken. Het design is ook zo dat die stekkers grotendeels onzichtbaar blijven, met name als de versterker op een meubel staat en je de kabels kunt wegleiden. 

Maak geluid helder in je kamer

De M10 V3 heeft een functie aan boord die heel technisch en geeky kan overkomen: kamerkalibratie. Dit is een functie die de weergave die uit de speakers komt aanpast, zodat het in jouw woonkamer optimaal klinkt. Zaken als kamergrootte en -hoogte, de meubels die er in staan en zelfs het vloermateriaal kunnen immers dat nummer dat je zo goed kent helemaal anders doen klinken.

Extreem voorbeeld: denk aan hoe het kan klinken als je onder de douche zingt in een kleine badkamer vol tegels. Een typisch probleem in een woonkamer is dan weer dat een bastoon veel luider klinkt, waardoor je constant met de volumeregelaar moet spelen. Kortom, kamerkalibratie kan echt een groot verschil betekenen en rust brengen.

Kamerkalibratie is zo nuttig, dat steeds meer merken het aanbieden. Bij Sonos heb je op dit vlak bijvoorbeeld Trueplay, terwijl ook WiiM en vele soundbarbouwers in eenvoudige meetsystemen voorzien. De M10 V3 gebruikt de Dirac-software, die heel wat geavanceerder is. Het pakt niet enkel akoestische problemen veroorzaakt door de kamer aan, maar corrigeert ook (timing)fouten in de speakers zelf. 

Dirac Live is eigenlijk een aparte softwareoplossing, waar je een licentie voor moet bezitten. Bij de M10 V3 is er al een licentie inbegrepen, waarmee je akoestische problemen met bassen en het lagere midden (tot 500 Hz) kan oplossen. Wil je dat Dirac alles aanpakt – dus tot 20 kHz – dan moet je een aanvullende licentie van 99 dollar aanschaffen.

Bij deze V3 wordt de standaard Dirac Live-functie bovendien aangevuld met Dirac Live Bass, een uitbreidingsmodule die specifiek subwoofers corrigeert. Dat doet Dirac Live ook ten dele, Live Bass gaat nog een stuk verder. Nadeel: je moet voor Live Bass een bijkomende licentie aanschaffen. Voor Live Bass moet je sowieso nog wachten op een firmware-update voor de M10 V3. 

Dirac in gebruik op de NAD M10 V3

Dirac Live gebruiken is eigenlijk een verhaal op zich, wat al aangeeft dat dit een oplossing is op een ander niveau dan de snelle kalibratiefuncties die je dikwijls bij soundbars vindt. Het is daardoor uitdagender om te gebruiken. Dirac wordt door audioprofessionals via een laptop en met een gekalibreerde meetmicrofoon gebruikt. Dat is haalbaar voor een thuisgebruiker met tijd en kennis, maar is voor sommigen misschien wat te complex.

Een iets makkelijkere tussenoplossing is de DiracLive-app op je smartphone of tablet installeren, en de meegeleverde puckmicrofoon bovenhalen. In de app krijg je een iets eenvoudigere meetprocedure te zien, maar ook die is niet heel simplistisch. Er mist onder andere uitleg voor absolute beginners, maar dat is een tekortkoming van Dirac, niet van NAD. Ook de voorgestelde doelcurve (de klank waarop wordt gemikt) pas je moeilijker aan via de mobiele app. Bij een eenvoudigere meting onder 500 Hz wil je dat misschien sowieso niet, maar als je over het volledige frequentiebereik Dirac laat werken is wat handmatig tweaken vaak fijn.

Heel luchtig na de meting

Voor deze test liet ik m’n meetmicrofoon en statief in de kast, en gebruikte ik de meegeleverde puck. Na een enkele meting, die inhoudt dat je met de microfoon op tot acht plaatsen een testtoon meet, nam ik gewoon de voorgestelde correctie met een lichte aanpassing. Wat dat concreet opleverde was een strakkere baslaag, wat op zijn beurt meer ademruimte creëerde voor spraak en hoogdetail. De moeite waard, vond ik – maar ik ben door vele eerdere testervaringen met apparaten met Dirac overtuigd geraakt van de effectiviteit van de software.

Je kunt in elk geval via de BluOS-app de Dirac-filter in- en uitschakelen. Zo hoor je heel goed wat het oplevert. De M10 V3 ondersteunt trouwens vijf filters, die je naast elkaar kunt vergelijken. Dat is vooral interessant als je Dirac via de laptop gebruikt en wil experimenteren met verschillende doelcurves.

Zo klinkt de NAD M10 V3: krachtig en doodeerlijk

De M10 V3 stelde ik op met een paar Clarity 4.2-speakers van het Deense merk Radiant Acoustics. Dat heeft een band met de HiFi Klubben-winkelketen, maar de speakers worden ook online verkocht. Het interessante aan deze luidsprekers is dat ze heel vooruitstrevende drivertechnologie toepassen, afkomstig van de startup Purifi. Bij het grote publiek onbekend, maar in de audiowereld een echt begrip.

De Clarity 4.2’s gebruiken drie woofers van Purifi: een vooraan en twee aan de zijkanten. Hierdoor kunnen deze speakers – elk is ongeveer even groot als een M10 V3 – waanzinnig veel laag produceren. De keerzijde? Het zijn geen goedkope dingen én ze vereisen veel vermogen. Het is meteen een goede test of die duurdere nCore-versterking in de M10 V3 echt kan leveren. Die test doorstaat de kleine versterker met glans. Zowel bij het afspelen van de beatrijke ‘Santé’ van Stromae en ‘War Anthem’ van Max Richter als bij de knallende actiescenes die de finale van ‘Avatar: The Way of The Water’ helaas niet zo spannend maken als gehoopt. 

Radiohead heeft onlangs nog een sterk live-album uitgebracht uit de Hail to the Thief-era, maar we tikken toch op ‘ANIMA’ van Thom Yorke in Qobuz via BluOS. De nCore-versterking is vrij neutraal van aard, wat tracks als ‘Traffic’ en ‘Twist’ een helderheid geeft die de nummers los laat komen van de speakers. Zeker als ik de Dirac-filter inschakel, is er een heel geslaagde plaatsing van elektronische geluiden in de ruimte en verschijnt alles helemaal los van elkaar. Van dofheid of overheersend laag geen sprake, wat een sterke prestatie is gegeven hoeveel woofers er in de kamer staan te spelen (het antwoord: 6).

Bring on the power

Ook bij ruiger werk laat de NAD zich niet onbetuigd. Zelfs die stevige metal einde van 'Caramel' van Sleep Token is én groots én met veel definitie gepresenteerd. Bij veel goedkopere versterkers krijg je op zo'n punt vooral een dichte geluidsmuur, hier krijg je toch meer detail opgediend. Dit alles maakt voor een heel universele versterker die je echt zal doen opkijken omdat je nieuwe dingen hoort in opnames. Sommige liedjes klonken door de neutralere afstelling van zowel de NAD als de Clarity's soms iets afstandelijker, zoals oudere cd-opnames. Een warmere speaker (zoals DALI's Rubikore 2) kan dan een aanrader zijn. 

Bij films ervaarde ik wel een heel stuk omhulling, onder meer tijdens 'Godzilla v Kong: The New Empire'. Ik werd absoluut in de film geplaatst, waarbij de Dirac-meeting wel een stukje bombastische actiegeluid wegnam, maar in ruil wel een geluidsbeeld kreeg waarin geluidseffecten beter een plaats kregen. Het volumeniveau verhogen maakte nog een verschil duidelijk met sommige goedkopere rivalen; de weergave werd luider, maar niet opeens samengedrukt of harder. 

Actiefilms zijn natuurlijk een stuk beleving en als het knalt zijn sommigen al gelukkig. Om die reden zijn er genoeg mensen die tevreden zijn met een goedkope soundbar met een wollige, maar luide sub. Wat heel wat moeilijker is, is een soundtrack met veel complexiteit en nuances correct neerzetten. Dat doet de combinatie van M10 V3 met de Radiant-speakers op een heel ontspannen en aangename manier bij het herbekijken van 'Little Miss Sunshine', nog altijd een van de leukste roadmovies en met veel speelse muziek van DaVotchKa. 

Conclusie

In veel opzichten is de NAD M10 V3 een geslaagde kruising tussen klassieke hifi-waarden en mainstream-toestellen die vooral inzetten op veel functionaliteit. Het is kleiner dan klassieke audiospullen, maar toch voorzien van een high-end DAC- en versterkingsgedeelte. Dankzij BluOS kun je rekenen op veel streamingopties en de phono-ingang schiet niet tekort. Voor tv-geluid is de M10 V3 een van de beste oplossingen, al hadden we wel graag een betere HDMI-CEC-implementatie gezien.

Er is natuurlijk het prijskaartje. Bijna 2600 euro is heel wat duurder dan de meeste vergelijkbare apparaten, inclusief NAD's eigen C 700 V2. De keuze tussen die twee komt neer op specifieke zaken; beide bezitten in de basis dezelfde BluOS-pluspunten. De M10 V3 komt met de optie voor draadloze achterspeakers, een nog mooier afgewerkte behuizing en een groter touchscreen. Bovenal zit het onderscheid echter in de superieure versterking, die ook lastiger speakers aankan. Rijke details en het vermogen om dynamische pieken uit actiescenes te verwerken zoals het hoort zijn zaken die kritische luisteraars zullen bekoren. Op dit niveau moet je wel uitkijken naar degelijke speakers om met deze versterker te combineren, anders haal je niet alles boven wat de M10 V3 te bieden heeft.

Daarmee is de NAD M10 V3 vooral een uitstekende keuze voor liefhebbers van hoge geluidskwaliteit, die om welke reden dan ook een apparaat zoeken dat veel minder ruimte vereist dan de doorsnee hifi-opstelling al gauw in beslag neemt (maar toch de optie wil openhouden voor een wijdser surround-geluid met optionele achterspeakers).  

NAD M10 V3