LG UltraGear 39GS95QE review: tussenmaat ultrawide OLED gaming monitor imponeert op vele fronten

Tegenwoordig mogen ultrawide monitoren bij elk merk te koop zijn, het was LG dat er het eerst in geloofde. Opmerkelijk genoeg zette het bij zijn eerste oled gaming monitoren juist niet in op het extrabrede formaat, maar op traditioneel 16:9. Toen het ultrawide naar oled bracht, deed het dat wel geheel in stijl, met een extreem gebogen model waarover ik vorig jaar behoorlijk te spreken was. Sindsdien is er veel veranderd, maar één ding is gelijk gebleven: ultrawide en oled gaan bij LG nog altijd goed samen. Dat blijkt uit de LG UltraGear 39GS95QE, die LG toestuurde voor een review.

LG UltraGear 39GS95QE: een tussenmaat ultrawide

Vorig jaar kwam LG met een 44,5 inch (113 cm) ultrawide oled gaming monitor, met een curve van 800R. Dat is een zeer sterke kromming, waardoor je, zittend voor dit model, echt het idee hebt je midden in de game te bevinden. Later volgde een compacter, 34-inch model met eenzelfde sterke kromming. Dit jaar vernieuwde LG beide enigszins, en voegde het een tussenmaat toe: de UltraGear 39GS95QE. Deze moet enerzijds eenzelfde meeslepende beleving bieden als de grotere broer, maar anderzijds met een wat hogere pixeldichtheid beter te gebruiken zijn voor niet-gaming doeleinden. Alle drie hebben dezelfde resolutie: 3440x1440 pixels. En dezelfde beeldsnelheid, trouwens: 240 beelden per seconde.

Deze tussenmaat is wat minder aan de prijs dan het grootste model, de 45GS95QE. Dat kost zo'n 1400 tot 1600 euro. De 39GS95QE varieert momenteel van pakweg 1200 euro tot net geen 1600 euro, wat alsnog een stevig bedrag is. Daarmee is de 39GS95QE niet héél veel minder duur. Om nog een andere vergelijking te maken: de huidige lichting 4K qd-oled 240Hz monitoren zit in hetzelfde prijsgebied.

Bij de kleinere maten zien we dat het prijsverschil tussen de 27 wide en 34 inch ultrawide oled monitoren rap afneemt. Dat heeft er mede mee te maken dat er, anders dan bij lcd-monitoren, relatief veel ultrawide modellen zijn op dat formaat. Wat weer te maken heeft met de oorspronkelijke beschikbaarheid van dat formaat paneel. Bij grotere maten lijkt ultrawide daardoor relatief duur, want waar je bij 34 inch méér pixels krijgt dan op 27 inch, krijg je bij 39 en 45 inch er juist minder dan op 32 inch ultra hd. Je betaalt wat extra's voor de buitenissige vorm en afmeting, daar moet je rekening mee houden.

Een imposante verschijning

Want laat duidelijk zijn: de LG UltraGear 39GS95QE is een imposante verschijning. Alleen naast een 45GS95QE oogt hij misschien bescheiden. Maar zo zal je 'm de praktijk zelden zien. Op zichzelf is hij gewoon serieus groot. Elke andere monitor (uitgezonderd die met de inmiddels weer zeldzame tv-afmetingen) oogt kleintjes naast dit model. De 49 inch superwides zijn weliswaar breder, maar met hun 32:9-verhouding minder hoog. Net als bij de 45-inch versie is de sterke curve zeer duidelijk zichtbaar, zeker de zijkanten komen flink naar voren.

LG levert de monitor in een grote doos met heel veel piepschuim. Dat is jammer, want niet heel milieuvriendelijk. Het is een bekende uitdaging voor de fabrikanten, dat monitoren van dit formaat, zeker met een kromming, ingewikkeld veilig te verpakken zijn. Dat lukt maar in een beperkt aantal gevallen - maar het kan wel. Zoals gangbaar moet je het scherm nog even in elkaar zetten. Een brede verticale drager zet je met twee duimschroeven vast aan een vrij zware, compacte metalen bodemplaat. Dan klik je de voet in de achterkant van het paneel en til je het geheel zo uit de doos. 

Aan de achterzijde heeft LG enige rgb-verlichting aangebracht, die het Hexagon noemt. In een verduisterde ruimte zie je het een beetje weerkaatsen op een witte muur. De instelmogelijkheden zijn vrij beperkt, vergeleken wat met bijvoorbeeld Samsung of met name Philips Evnia bieden. Ik vind het verder weinig belangrijk; tenzij je monitor pontificaal midden in een kamer staat, zullen er weinigen naar de achterkant van je scherm kijken. Wat er aan de andere kant gebeurt, dat is waar het om draait.

Aansluitingen en functionaliteit van de LG UltraGear 39GS95QE

LG houdt het relatief simpel qua aansluitingen bij de 39GS95QE, en dat is denk ik de juiste beslissing. Dit is voor alles een gaming monitor, en zaken als usb-c met power delivery drijven de kosten alleen maar verder op. Het bedrijf levert een variant van de 45GS95QE met die aansluiting, maar bij mijn weten niet in de Benelux. Het is niet de meest logische keuze voor een 'overdag werken, 's avonds spelen' beeldscherm. 

Wat zit er dan wel op? Twee keer hdmi 2.1 met volledige bandbreedte, displayport 1.4 met dsc, een wel erg basale usb hub met twee usb-a poorten, en een 3,5 mm audio-aansluiting. Speakers zijn niet ingebouwd, maar mocht je een headset (of speakerset) aansluiten op het scherm, dan biedt het wel enige DTS signaalverwerking.

Als ultrawide met uwqhd-resolutie is de 39GS95QE niet de eerste keuze voor console gamers. Wie echter naast een dikke game pc ook een Xbox Series X of PlayStation 5 heeft staan, zal die allicht ook graag op het scherm aansluiten. Het is toch een aardige investering, dus dan wil je het bij voorkeur voor meer doeleinden kunnen inzetten. Dat is dan ook mogelijk en verderop komen we daar nog even op terug.

Fijn is dat LG een afdekplaatje meelevert om kabels aan het zicht te onttrekken. De opening in de verticale drager om kabels door te leiden is niet heel groot, maar je kan zo wel een redelijke opgeruimde verschijning creëren.

Menu en bediening van de LG UltraGear 39GS95QE

De UltraGear 39GS95QE heeft een aardig overzichtelijke interface, wat prettig is. Je bedient het geheel primair met een pookje in de onderrand, aangenaam gecentreerd dus recht voor je neus. Indrukken opent een aantal opties, waarvan je er twee kan aanpassen. Omhoog en omlaag bewegen bedient de helderheid, rechts en links is om het volume van een aangesloten headset aan te passen. In tegenstelling tot bij de modellen van vorig jaar, levert LG dit keer geen draadloze afstandsbediening mee.

Het menu zelf is mede zo overzichtelijk, omdat er weinig opties zijn om de weergave aan te passen. Waar andere fabrikanten vaak nog wel een sRGB-profiel, en misschien een andere kleurruimte als DCI-P3 of AdobeRGB aanbieden, lijkt LG zich daar verre van te houden. Je kan kiezen uit vier gamma presets. Daarnaast kan je de kleurtemperatuur aanpassen en zo je wilt de individuele kleuren. Kant-en-klare opties voor wie bijvoorbeeld aan de slag wil met beeldbewerking, zijn er niet.

Voor gamers zijn er vier game modi, de mogelijkheid adaptive sync aan of uit te schakelen, een 'black stabilizer' voor meer schaduwdetail, wat verschillende vizieren die je kan projecteren voor fps games waar die niet ingebakken is, en een fps counter. Graaf je verder in de game modi, dan vind je daar - tamelijk verwarrend - nog wat opties die weinig met gaming te maken hebben: 'Reader', 'HDR Effect', 'Vivid' en, jawel, 'sRGB'. Omdat het menu geen scrollbalkje toontje, kan je de monitor zo gebruiken zonder deze opties ooit te zien. Het is dat ik de Windows toepassing van LG, OnScreen Control, weer even installeerde. Daarin zijn deze presets duidelijker te vinden. Je vindt er ook twee 'Calibration' standen. Mits je over de juiste apparatuur beschikt, kan je hiermee de monitor kalibreren met een kleurprofiel naar keuze.

Verder bevat het menu de nodige opties om het oled-paneel te beschermen tegen inbranden. Bij normaal gebruik zou dat niet moeten voorkomen, en LG dekt het dan ook onder de standaard garantie van twee jaar. 

Beeldkwaliteit van de LG UltraGear 39GS95QE: helder en bijzonder kleurecht in SDR

Zoals geschreven heeft LG geen aparte kleurprofielen ingebouwd, afgezien van het enigszins verborgen sRGB. Het scherm is dan ook in de standaardmodus getest, Gamer 1 geheten. Wel heb ik uit nieuwsgierigheid alle vier de gamma modi doorgemeten, wat zeker wat interessants opleverde. Standaard staat het scherm in gamma 'Mode 2', maar dat blijkt niet de beste instelling. Wel vermoedelijk de zuinigste, want wil je deze aanpassen, dan confronteert de monitor je met een waarschuwing over het verbruik. De optie 'Mode 1' is nog aanmerkelijk kleurnauwkeuriger. Het verschil kan je - als je houdt van cijfertjes - in de tabel zien.

Op basis van de tests is het scherm in staat het grootste deel van de DCI-P3 kleurruimte weer te geven, met net geen 97%. Dat komt min of meer overeen met wat LG belooft. In de standaardmodus betekent het, dat kleuren wat oververzadigd tonen. Rood oogt roder, enzovoorts. Vind je dat storend, dan kan je de genoemde sRGB-modus inzetten voor zaken als webbrowsen en beoordelen van foto's. Die is redelijk gekalibreerd, maar lang niet zo goed als de standaardmodus. Met name de grijsafwijking is relatief hoog, en het gemiddelde gamma is dat ook. Dat is een beetje jammer, want LG kán duidelijk wel uitstekende resultaten leveren. Het alternatief is zelf kalibreren, maar dat zullen weinigen doen.

Voor gamen en video's kijken met standaard dynamiek is de Gamer 1 weergave met Gamma Mode 1 uitstekend. De grijsschaal is extreem nauwkeurig afgesteld, de kleurtemperatuur fraai neutraal en de gemiddelde kleurfout én maximale kleurfouten zijn zeer laag. Ongeacht welke set digitale kleurstalen als maatstaf gebruikt worden. Ook de resultaten op basis van de deltaE ITP-norm zijn uitstekend te noemen.

HDR-weergave in twee smaken

Schakel je hdr in voor een groot dynamisch bereik in een game of video, dan zijn de resultaten wederom zeer goed. Althans, als we volgens de wat minder strikte deltaE 2000-norm meten. Zowel gemiddelde als maximale afwijkingen zijn bescheiden, zeker als we de lumininantie (helderheid) buiten beschouwing laten. Reken je die mee, dan vallen de resultaten bij de 'Low' Peak Brightness nog alleszins mee. Deze modus komt min of meer overeen met de DisplayHDR TrueBlack 400 standaard. In deze modus is de piekhelderheid overigens een nog altijd nette 591 nits bij een 1% venster. 

Wil je een intensere ervaring met hogere helderheid, dan kan dat. Hiervoor is er een 'High' Peak Brightness instelling. Die piekt op maar liefst 1191 nits op een 1% venster, en op 10% blijft er nog altijd een nette 740 nits over. De keerzijde is een wat hogere kleurafwijking, maar het verschil is niet eens heel groot. Alleen langs de ITP-lat zijn forse afwijkingen te zien, zeker in de maxima. Dat geldt echter ook voor de Low Peak Brightness modus.

Gaming prestaties

Met 240 beelden per seconde is een pixel responstijd van 4,17 milliseconden of minder vereist, om overgangen zonder ghosting te tonen. Zowel in sdr- als in hdr-modus haalt de LG 39GS95QE dat in alle 30 gemeten kleurovergangen.

In de heatmaps van die resultaten zijn soms waardes boven de 1 ms te zien. Als je daarom inzoomt in de gedetailleerde grafieken, gaat het zonder uitzondering om gevallen waarin de meting bemoeilijkt is door een eigenschap van oled-panelen. Die dimmen namelijk continu op de native verversingsfrequentie, dus 240 keer per seconde laat deze monitor heel even de helderheid zakken om weer op te lichten. De meeste mensen zullen dat niet zien, een heel kleine minderheid neemt het wel waar. Die groep is meestal geen fan van oled. Hoe dan ook, het komt voor dat de meting net plaatsvindt op het moment dat de helderheid even inzakt, wat de meetsoftware interpreteert als vertraging. Je kan het gevoeglijk negeren: de LG 39GS95QE is gewoon ontzettend snel.

Dat geldt ook voor de gemeten input lag, die gemiddeld uitkomt op 2,6 ms tussen ontvangst van het beeld en verschijnen op het paneel. Het is geen factor om je zorgen over te maken.

Gaming op PC en console

Natuurlijk heb ik de nodige tijd - nooit zo lang als ik wil, te weinig uren in een dag - gegamed op de LG UltraGear 39GS95QE. Zowel in sdr als hdr. Deze monitor leent zich uitstekend voor wat meer ontspannen actie adventures. In Assassin's Creed: Odyssey zit je middenin het oude Griekenland. Deze wat oudere game draait ook lekker vlot op de native resolutie met maximale instellingen (op een mobiele i9-12900HX en een dito RTX 3080 Ti). De kleurenrijkdom van deze game komt zeer fraai tot zijn recht op het LG scherm, waarbij de standaard instelling misschien aanvankelijk iets te neutraal overkomt. Dat is net zoiets als wanneer je van de showroom-modus naar de Filmmaker Mode schakelt op een moderne televisie. Via de ingebouwde presets kan je de kleuren desgewenst snel wat uitgesprokener maken.

Ook Jedi: Fallen Order draait lekker op onze test laptop in combinatie met dit scherm. Ook niet meer de jongste game natuurlijk, maar wel een met sfeervolle omgevingen. Veel donkere ook, met kleine lichtpuntjes. Ideaal in hdr-modus en dan komt hij ook schitterend tot zijn recht op de 39GS95QE. Met alle settings op max draait het heel soepel op deze resolutie. Toch wel een voordeel boven 4K ultra hd, dat veel hogere eisen aan de videokaart stelt.

Voor games als Cyberpunk 2077 is de 39GS95QE zo ongeveer gemaakt. De hdr graphics van deze game zijn nog altijd van topniveau, en de contrastrijke omgevingen van de gamewereld zien er schitterend uit op deze monitor. Daarbij gaan geen details verloren in hooglichten of schaduwen, terwijl de kleuren er zeer natuurgetrouw uitzien. Wederom, wie meer pep wil kan een van de andere presets nemen - voor nauwkeurigheid is 'Gamer 1' prima. 

Ook een relaxte racegame als Forza Horizon 4 komt uitstekend tot zijn recht op deze breedbeeld, met een gemiddelde snelheid van zo'n 120 fps bij maximale settings op genoemde testconfiguratie. Van tearing of andere beeldartefacten is geen sprake, terwijl de gamewereld in schitterend detail wordt neergezet. 

Wat console gaming betreft: via de menu optie 'Aspect Ratio' (onder 'Input') kies je 'Original' en dan kan je gewoon gamen in 16:9. Uiteraard met zwarte balken links en rechts, maar wel in HDR, met hoge snelheid en VRR. Alleen 'Low Latency Mode' is niet beschikbaar op onze Xbox Series X, maar dat heb ik nog nooit zien werken op een ultrawide met 16:9 beeld. Deze LG kwijt zich beter van de taak dan de meeste ultrawides, die consoles veelal maar moeilijk vinden.

Gebruik voor andere doeleinden

Een belangrijk voordeel van de 39-inch versie vergeleken met de 45-inch variant, is dat de pixeldichtheid hoger is. Vergelijkbaar met full hd op een 24-inch monitor. Dat zorgt ervoor dat tekst aangenamer leesbaar is en het scherm ook voor andere doeleinden dan gaming beter te gebruiken is. Dat was een belangrijke kanttekening bij de grotere versie vorig jaar, maar op dit formaat is het naar mijn mening eigenlijk geen issue. De pixelstructuur brengt enige kleurartefacten met zich mee op contrastrijke overgangen, maar die zijn met het blote oog amper waarneembaar. Ik vond het geen moment storend.

Conclusie

Voor ik met de LG UltraGear 39GS95QE aan de slag ging, was ik enigszins sceptisch. Na de indrukwekkende ervaring van de 45GR95QE vorig jaar, leek een maatje kleiner me niet per se heel spannend. Na heel wat uren met deze monitor te hebben gespendeerd, ben ik overtuigd. Ja, hij is iets kleiner, maar nog altijd zonder meer imposant qua formaat. Daarbij helpt het, dat LG een voortreffelijk afgewerkt product levert, dat qua beeldkwaliteit heel weinig te wensen overlaat. Alleen de grootste puristen zullen wijzen op de wat grotere kleurafwijkingen volgens de strikte deltaE ITP-normering. In de praktijk is de kleurweergave gewoon van topklasse.

Dat geldt ook voor de beeldsnelheid: voor de meeste gamers zijn die 240 beelden per seconde ruimschoots voldoende - als je videokaart ze al kan leveren. Dat is bij deze resolutie sneller het geval dan bij vergelijkbaar geprijsde 32-inch monitoren met dezelfde verversingsfrequentie en een 4K ultra hd-resolutie. Om het nog maar eens te herhalen: bij dit scherm betaal je niet zozeer voor het aantal pixels, maar voor de omvang, kromming en de meeslepende ervaring.

De kanttekeningen die ik heb, zijn overwegend in de marge. De beeldmodi in het menu zijn niet heel duidelijk van naam. De sRGB-modus is een beetje weggestopt. Via de OnScreen Control software zijn niet alle functies van het scherm te bedienen. Dat is allemaal klein bier. Mijn grootste grief, voor zover je het dat kan noemen, is de afwezigheid van een gekalibreerde en duidelijk zo genoemde Display P3 en DCI-P3 modus.

In de praktijk kan je met de standaard Gamer 1 setting en respectievelijk Gamma Mode 1 en Gamma Mode 3 een heel eind komen, maar bijvoorbeeld het witpunt van die Mode 3 is toch echt anders dan bij DCI-P3. Ook de sRGB-modus kan beter gekalibreerd dan LG aflevert. Al deze zaken zijn alleen van belang als je ook aan beeldbewerking wilt doen, maar in deze prijsklasse mag je als fabrikant best meerdere gebruiksdoelen met één scherm faciliteren. Dat doen veel concurrenten ook.

LG biedt wel mogelijkheden, want als een van de weinige gaming monitoren is deze UltraGear hardwarematig te kalibreren. Zo kan je als beeldbewerker toch nog aan je trekken komen. Alleen vereist dat wel extra apparatuur en kennis. Onder de streep beveel ik deze monitor van harte aan iedereen aan die op zoek is naar een ultrawide beeldscherm voor meeslepende game-avonturen. Dat hij daarnaast ook prima je browser, Word-documenten en vakantiefoto's kan weergeven, is mooi meegenomen.

LG UltraGear 39GS95QE