Sony WH-1000X M6 review: de noise-cancelling van Sony blijft de beste

De Sony WH-1000XM6 is het nieuwste topmodel van het merk, althans, in de categorie draadloze over-ears hoofdtelefoons met noise-cancelling. Het volgt de in 2022 geïntroduceerde, nog altijd toonaangevende en populaire WH-1000XM5 op. Daar zullen we in deze review dan ook zeker mee vergelijken.

Als je puur kijkt naar premium - lees: duurdere - nc-hooftelefoons, dan is er inmiddels echt wel meer te kiezen. Denk aan een Apple AirPods Max, de recente Bowers & Wilkins Px7 S3 of de Bose QuietComfort Ultra Headphones. Alle zijn volwaardige uitdagers voor wat Sony te bieden heeft. Toch heeft Sony als geen ander - of in elk geval sinds 2016 met de eerste WH-1000X - een voortrekkersrol gespeeld. De WH-1000XM5 was een van de beste draadloze koptelefoons op vlak van noise-cancelling, en dus echt wel een referentie. Als er dan een vervolg komt op zo’n ijkpunt, dan is vergelijken onvermijdelijk.

Het is ook nuttig, want de oudere Sony zal in de markt beschikbaar blijven, net als de WH-1000XM4 deed toen de M5 uitkwam. De M4 zal wel in de loop van dit jaar worden uitgefaseerd, maar de M5 zal voor een gereduceerde prijs beschikbaar blijven. Het maakt de vraag alleen maar interessanter wat de Sony WH-1000XM6 voor 450 euro méér biedt.

Sony WH-1000XM6: topmodel met topspecificaties

De Sony WH-1000XM6 is een topmodel. Dat merk je ook aan de specificaties. Daarbij blijft noise-cancelling het uithangbord, waar dan ook de meest zichtbare vernieuwing is qua specificaties. Voor zover wij weten is de WH-1000XM6 de eerste noise-cancelling hoofdtelefoon met twaalf (ja, 12) microfoons. Daarmee moet het toestel verder verbeterde (adaptieve) noise-cancelling én een adaptieve transparantiefunctie bieden met de naam Adaptive Ambient Sound Mode. Dit alles aangestuurd door een nieuwe processor met de naam QN3, die zeven keer sneller moet zijn dan de QN1 van de voorganger.

Op audiogebied brengt de WH-1000XM6 een vernieuwde driver, met tuning die is vastgesteld in samenwerking met een indrukwekkend rijtje master engineers. Wie een eigen sound wil, wordt bediend met een 10-band equalizer. Daarin zitten ook een aantal presets, waaronder een nieuwe game instelling. Voor de weergave kan je verder rekenen op high-res audio, via een 3,5 mm kabel en via Bluetooth met de ldac codec. Ook Bluetooth LE en Auracast staan op de lijst. Daarnaast biedt de hoofdtelefoon sbc en aac, maar geen aptX, laat staan aptX Lossless. Wellicht omdat die codecs vasthangen aan Qualcomms Snapdragon-chipoplossingen en Sony natuurlijk z’n eigen chips verkiest. Meer zelfs, in de markt zijn Sony en Qualcomm concurrenten, want ook Sony verkoopt z’n NC-chips.

De batterijduur van 30 uur met NC ingeschakeld is zeer goed, maar niet baanbrekend. Wel heel indrukwekkend is de snellaadfunctie. Drie minuten laden en weer drie uur kunnen luisteren? Dat is echt nuttig. Bovendien zorgt de wat kleinere accu voor een zeer laag gewicht van 254 gram; de JBL Tour One M3 weegt bijvoorbeeld ruim 20 gram meer. De balans met draagcomfort is wat mij betreft een prima keuze.

Multipoint is tegenwoordig zelfs op goedkope koptelefoons present, dus die functie is minder opzienbarend. Het blijft handig, als je bijvoorbeeld graag een hoofdtelefoon met je smartphone en met je laptop verbindt. Het werkte ook heel vlot toen ik wisselde tussen een iMac en een S24 Ultra-telefoon. Verrassend en spijtig is dat je de WH-1000XM6 niet kan aansluiten via een usb-c-kabel om muziek zo bekabeld te luisteren. De usb-c poort dient uitsluitend om te laden. Dat is iets wat je op veel rivalen wel tegenkomt, waaronder de Px7 S3 en de JBL Tour One M3. De Sony WH-1000XM6 kan je wel bekabeld aansluiten via een meegeleverde 3,5 mm kabel, maar die zit op steeds minder smartphones. Misschien niet toevallig juist wel op die van Sony...

Hij kan weer vouwen

Een groot verschil met het voorgaande 1000X-model én heel wat rivalen: de WH-1000MX6 is opvouwbaar. Blijkbaar was dat een feature die veel mensen vroegen, zo meldt Sony. Als je bedenkt dat oudere X-modellen, tot en met de WH-1000XM4, al vouwbaar waren, dan is dat toch een toegeving dat beslissing om scharnieren weg te laten bij de WH-1000XM5 niet de juiste keuze was.

Dichtvouwen kan dankzij een ingenieus scharniersysteem uit metaal aan elk kant. Dat systeem maakt de oorkussens ook bewegelijker, waardoor de hoofdtelefoon past op veel verschillende hoofdvormen. Het ziet er allemaal degelijk uit en die extra flexibiliteit is wel welkom. Er zit wel een onverwacht scherp kantje aan de scharnieren. Niet dat je echt je vinger gaat openhalen, maar het is niet ondenkbaar dat je er een vinger of huidplooi in klemt. Dit detail oogt – voor mij toch – minder elegant.

Is die opvouwbaarheid echt belangrijk? Voornamelijk voor vervoer onderweg, en dan vooral in bagage met beperkte ruimte. Lees: de carry-on in het vliegtuig. Een hoofdtelefoon van deze waarde vervoer je bij voorkeur in een hoes. Toch is die van de WH-1000XM6 niet heel veel kleiner dan die van het vorige model. Zoals je kan zien in de foto is het verschil niet enorm. De ruimtewinst in de rugzak is dus niet zo groot als Sony laat uitschijnen. Dat gezegd zijnde, is de case van de WH-1000XM6 afgeronder en steviger. Je kunt hem gerust in een volle tas proppen zonder de koptelefoon te beschadigen. Dat was bij de zachtere doos van de WH-1000XM5 minder het geval.

Sony blijft net zoals veel andere merken vasthouden aan een chique ogend textiel voor de case. Kijkend naar exemplaren die hier al langer rondslingeren, ziet deze afwerking er na een paar maanden minder fraai uit.

Design van de Sony WH-1000XM6: bijna kaal

Net als z’n voorganger is de WH-1000XM6 heel strak vormgegeven. Er zijn weinig visuele elementen die de aandacht trekken: zelfs naar het logo moet je goed zoeken. Ook de aanduidingen voor de linker- en rechter unit zijn wel erg onopvallend. Er staat geen L of R in het textiel dat de drivers afdekt. Volgens Sony is het ontwerp zo gemaakt dat je op de tast voor- en achterkant kan onderscheiden. In de praktijk vergt het toch wat gewenning. Als je eenmaal doorhebt hoe je 'm met een beweging uit de doos en op je hoofd kan zetten, gaat het niet meer mis.

Door de afgeronde vorm en het kale design lijkt de WH-1000XM6 bijna vormloos, vrij van scherp gedefinieerde contouren. Er zijn drie kleuren beschikbaar: zwart, een mooie Midnight Blue en wat Sony ‘Silver’ noemt. Denk daarbij niet aan een zilverkleur, maar aan een grijswit. Het interessante is dat de kunststof minder vingerafdrukgevoelig is, waardoor de Sony-koptelefoon langer net blijft. Dat verschilt wel per kleur: de blauwe en zwarte versies tonen eerder vingerafdrukken, zagen we al tijdens de preview. 

Sony introduceerde deze kale designtaal bij de WH-1000XM5. Eerdere 1000X-modellen zagen er toch wat anders uit. Het zegt veel over de toonaangevende positie van de koptelefoon, dat er bij een aantal concurrenten designs opdoken die heel schatplichtig lijken. Onder meer bij de Sonos Ace en de Sennheiser Momentum 4 Wireless zie je zaken die heel ‘Sony’ overkomen. Tegelijk leken de ontwerpers van de WH-1000XM5 enigszins geïnspireerd door de Bose Noise-Cancelling Headphones 700.

De WH-1000XM6 bouwt voort op het design van de M5, maar heeft wel subtiele veranderingen. De hoofdband is bijvoorbeeld iets breder, met stiksel aan één kant in plaats van aan beide kanten. De hang naar symmetrie van de voorganger is wat losgelaten, ten faveure van comfort. Zo is er veel wattering voorzien, waardoor de M6 heel knus op de kruin lag. Ook zonder haar, best comfortabel. De oorkussens zijn sterk anders dan bij de XM5 én bij veel rivalen. De randen lijken nauwelijks opgevuld met een vulling. Hierdoor lijken ze heel dun, en na wat gebruik hebben de kussens zelfs een wat verrimpeld uiterlijk. Toch zitten ze heel goed. Het lossere materiaal lijkt net heel goed om af te sluiten, zonder dat er veel druk of warmte op je oor te merken is.

Bediening van de Sony WH-1000XM6: aanraken mag

Passen bij het strakke uiterlijk: een touchbediening, in combinatie met enkele fysieke knoppen. Touch is vaak een teleurstellende manier om een hoofdtelefoon te bedienen: als je rondloopt en je zonder nadenken pakweg op tast het volume wil verhogen, dan loopt het bij veel koptelefoons fout. Sony heeft dit al lang onder de knie, de touchbediening werkt behoorlijk foutloos bij de WH-1000XM6. Een kleine maar fijne toevoeging is dat je niet verticaal hoeft te blijven vegen om het volume te veranderen. Je kunt ook een keer vegen en je vinger op de hoofdtelefoon laten rusten, waarna het volume gestaag zal toe- of afnemen.

Touch werkt dus goed, maar gelukkig zijn er een aantal fysieke knoppen. Naast de aan/uit-knop (die ook fungeert om Bluetooth pairing te activeren) is er een NC-knop. Daarmee kan je schakelen tussen noise-cancelling en omgevingsmodus. Via de app kan je hier ook een 'noise-cancelling uit' optie aan toevoegen. Elke modus heeft een net ander audiosignaal om te laten weten dat je bent omgeschakeld. Je kan ook in de app instellen dat twee keer snel drukken op deze knop de microfoon dempt. Ook dat gaat gepaard met audio feedback. De knoppen zijn anders ontworpen dan bij de M5, waardoor je ze eenvoudiger op de tast kan herkennen. Een niet onbelangrijke verbetering.

Sony was een van de eerste met een spreek-om-te-chatten-functie. Daarmee demp je de muziek automatisch en schakel je ruisonderdrukking over naar omgevingsmodus, zodra je begint te praten. Het is heel handig als je met de handen vol forenst en even een koffie wil bestellen. De WH-1000XM6 reageert snel wanneer je begint te spreken, sneller dan de WH-1000XM5. Wel kan het toestel het niet tippen aan de bliksemsnelle reactie van de Tour One M3. Heb je een hand vrij, dan kun je ook je rechterhand even tegen je oor houden om te schakelen naar omgevingsmodus. Handig om even te interacteren met een conducteur, bijvoorbeeld. 

Verbeterde app, maar nog altijd bomvol functies

Recent vernieuwde en hernoemde Sony zijn app voor hoofdtelefoons. Headphones Connect werd Sound Connect, en de fabrikant deed een poging het aanbod aan instellingen enigszins te stroomlijnen. Die opruimactie pakte grotendeels goed uit, maar er blijft ruimte voor verbetering. Zeker tijdens het eerste gebruik word je overstelpt door verzoeken en functies. Daarbij is niet altijd duidelijk dat je de desbetreffende functie ook links mag laten liggen. Voor sommige moet je dan weer registreren of inloggen. Dat laatste vanwege de data die Sony hiervoor bijhoudt, zoals luistergedrag of locatie.

Ga je akkoord met een account, dan krijg je er dus veel mogelijkehden bij. En een heel circus met awards voor zaken als hoe vaak je hebt geluisterd en nog veel meer. Ook kan je zo je instellingen eenvoudig overzetten als je van smartphone wisselt, en meerdere Sony hoofdtelefoons beheren. Heb je naast een WH-1000XM6 pakweg een paar Sony WF-C710’s in huis, dan kun je in de app zien hoelang je met elk toestel luisterde.

Als je dat wil, kan de app ook monitoren hoe luid je luistert en hoe lang. Je krijgt dan advies over gehoorschade, wat geen slechte zaak is. Een voordeel van een goede NC-koptelefoon zoals de WH-1000XM6 is dat je het volume niet hoger hoeft te zetten om de omgeving te overstemmen. De verrassing is dan ook dat je qua volumeniveaus betrekkelijk laag kunt blijven, en toch een vol en luid aanvoelende ervaring krijgt.

Los van enkele verzuchtingen presenteert de Sound Connect-app de vele functies van de WH-1000XM6 helder. Zoals we al in de preview schreven: als het topmodel van Sony ergens door wordt gekenmerkt, dan zijn het wel de vele functies die je elders niet meteen vindt. Zoals die geluidsniveaumeting, maar ook Spreek-om-te-chatten (dat je muziek dempt als je begint te praten) of automatisch muziek beginnen te spelen als je de hoofdtelefoon opzet of begint te lopen. Dat laatste is wel een goed idee, maar werkt enkel met Spotify, Amazon Music of Endel (een dienst die ontspannende soundscapes streamt).

Sommige zaken zijn wel echt niche. Zo kun je een Auto Switch-functie inschakelen, die de muziek via de koptelefoon overdraagt naar een speaker als je ze uitdoet. Een leuk idee, maar het werkt alleen met de LinkBuds Speaker. Is het handig als je koptelefoon op het uur dat aankondigt? Als je daar ‘ja’ op antwoordt, dan is dit de hoofdtelefoon voor je, want je kan dat aanzetten. Binnenkomende berichten direct voorlezen? Ook dat is mogelijk (gelukkig kan je het per app instellen). Het heeft wel iets dat als je de koptelefoon op je knikker plaatst, er automatisch een Spotify-nummer begint te spelen (bij mij onvermijdelijk ‘Our House’ van Madness, omdat m’n ‘word wakker’-alarm is) en de Sony je begroet met een “Goeiemorgen, het is woensdag 14 mei 12u”. Het is optioneel, maar zoals gezegd: het heeft wel iets.

Op zoek naar je favoriete klank

De reeks geluidspresets en de mogelijkheid om handmatig via een 10-bands equalizer zelf je eigen sound te bepalen zijn heel vertrouwd. Morrelen met een equalizer is echter niet voor iedereen. In de reviews van de recente WF-C710N en andere headfi van Sony gaf ik daarom complimenten voor een functie die je helpt om de klank te vinden die je zelf het best vindt. Die vind je ook bij de WH-1000XM6. Met deze eenvoudige zelftest luister je niet naar een reeks pieptonen, zoals bij Personi-Fi van JBL, maar je speelt een zelfgekozen track af. Door te tikken op een van vijf bollen, krijg je dan een iets andere klank te horen. Nadat je jouw favoriete klank hebt gekozen, krijg je een nieuw aanbod van vijf iets andere tunings. Het werkt heel intuïtief en is effectief. Het eindresultaat sla je op als custom preset in de equalizer.

Nieuw en intrigerend is de Luistermodus. Standaard gedraagt de WH-1000XM6 zich als een reguliere hoofdtelefoon en kun je de audio gewoon aanpassen met presets of muziek laten ‘upscalen’ met Sony’s DSEE-algoritme. Kies je echter Achtergrondmuziek, dan wordt muziek (of audio) gedempt en gestript van heel wat laag en midden. Zelf vond ik het wel heel schraal klinken, maar voor wie zich wil concentreren op werk of studio is het misschien wel beter, want minder indringend. Het klinkt echt alsof het geluid zich op afstand van je bevindt.

Ook is er een bioscoopmodus, die dan weer wat doffer overkomt. Gek genoeg werkt headtracking niet in deze modus. Dat is niet de enige omstandigheid waarin het niet werk. Headtracking vereist ondersteuning in Android, maar ook van de fabrikant. De feature lijkt op heel weinig smartphones geïmplementeerd. Zowel met een Pixel als een Samsung toestel kregen we het niet aan de praat. Met een topmodel Xperia van Sony moet het naar verluidt naadloos werken, maar dat zijn geen toestellen met een grote schare gebruikers. Een tegenvaller, zeker als je bedenkt dat ruimtelijke audio en headtracking makkelijk te gebruiken is bij andere merken. Of ruimtelijke audio echt een must-have-functie is, dat is weer een andere vraag.

Zo klinkt de Sony WH-1000XM6: laidback, maar niet té

Een van de grote verbeteringen volgens Sony is de nieuwe driver van de WH-1000XM6. Net als bij de voorganger heeft die weer een diameter van 30 mm, maar de gebrukte onderdelen zijn aangepast. De doorsnede is niet zo groot, maar ook niet klein. Het is voornamelijk vanuit marketingstandpunt een opvallende keuze. Je hebt bij koptelefoons een zekere wapenwedloop, waarbij iedereen graag uitpakt met een nog grotere driver. Toch is meer niet per se beter bij drivers. Grotere modellen hebben het lastiger om lineair te bewegen (wat zich vertaalt in vervorming). Zoals wel vaker bij audio-introducties van mainstreammerken wordt er één element uitgelicht dat een impact zou hebben. In dit geval is het de ring rond de conus, die van zachter materiaal is, waardoor de noise-cancelling beter zou moeten functioneren.

De WH-1000XM6 klinkt uit de doos als een echte Sony, wat zeker geen klacht is. Een tikje ‘donker’, met pakkende, maar niet ultradiepe bassen, goede vocalen en ook een roll-off van hoge frequenties die relatief vroeg begint. Het is fijn en ontspannend luisteren; niet het energieke dat je pakweg bij JBL hebt of het meer ruimtelijke of het fijnere detail van bijvoorbeeld Bowers & Wilkins. Het is een huisgeluid dat toch anders is dan de Harman Curve die vaak wordt uitgedragen als de stem van de massa, maar net zo goed past bij mainstream-genres.

Olivio Rodrigo, The Weeknd en jawel, Post Malone – ambassadeur van dit toestel – krijg je prima en veel meer rond je hoofd dan tussen de oren aangeleverd. Ook bij het mooie ‘My and me’ van Everything is Recorded zorgt die Sony-sound ervoor dat je heel knus omgeven wordt door dit nummer. Dat intieme krijg je zo heel sterk binnen, zelfs als de fluit wat verder weg even een solootje afsteekt. De hele lage bastonen die het geheel onderbouwen komen ook relatief goed gedefineerd binnen. Van resonantie of een vibrerende behuizing is geen sprake; dat kan bij een goedkope koptelefoon wel eens gebeuren.

Wat het betere design van deze hoofdtelefoon nog onderstreept, is dat je bij een overweldigend nummer als ‘Blood on the Boulders’ van Squid, met een kollosale geluidsmuur bestaande uit vele lagen, geen geluidsbrij opgediend krijgt. Je kunt de verschillende lagen goed horen en komt niet opeens heel gecomprimeerd over, er is nog een goede zin voor dynamiek.

Natuurlijk, eens je in die equalizer duikt, laat de goede kwaliteit van de drivers en aansturing toe om de sound naar eigen smaak te tweaken. Je kunt bijvoorbeeld de weergave iets meer boosten rond 2 en 4 kHz om pakweg ‘Night Boat to Cairo’ van Madness of ‘Sherpa’ van Peter Murphy meer open te doen klinken. Bij die laatste track vond ik de Sony geslaagd de snelheid overbrengen, ondanks het meer laidback-karakter.

Hoe veel beter is de noise cancellation?

Als het over noise cancelling-techniek gaat, was de WH-1000XM5 echt baanbrekend. Sony integreerde de eigen QN1-chip, die gevoed werd door data afkomstig van acht microfoons. Dat is nog altijd best uitzonderlijk, de meeste passen zes stuks toe. De Sony WH-1000XM6 is gebouwd rond een nieuwe QN3-chip (volgens Sony 7x sneller dan de QN1) én heeft twaalf microfoons. Zes aan elke kant, waarvan vier aan de buitenkant en twee binnen de oorkussens. Die dramatische toename aan microfoons moet ruisonderdrukking beter doen werken door meer data te leveren. En dit zowel van omgevingslawaai als van de audio die je beluistert.

Een direct merkbaar verschil met de WH-1000XM5 is dat de noise-cancelling minder opdringerig is. Bij het vorige model was de ruisonderdrukking zonder twijfel uitmuntend. Het was bijna onaards stil; het is de enige NC-koptelefoon die ik ooit opzette waarbij ik een drukgevoel ervoer. De WH-1000XM6 is meteen heel wat natuurlijker, met enkel een heel licht flardje ruis dat net op de rand van het waarneembare zit. Aangezien elke NC-hoofdtelefoon wel wat lichte ruis produceert (meestal niet te merken als er content speelt), is dit een heel mooi resultaat.

Bij onze synthetische videotests presteert de WH-1000XM6 uitmuntend. Het lawaai van de trein en storm verdwijnt bijna helemaal, met slechts een licht residu van hoogfrequent lawaai. Zodra je levendige muziek of video afspeelt, zo goed als niet te horen. Ook in typische thuiswerk- of kantoorsituaties kun je rekenen op veel rust: stofzuigers, straatlawaai en telefoongesprekken worden heel goed weggedrukt. Ook in de praktijk, tijdens een lange treinrit op een ICE-trein richting München, deed de NC puik werk. Of het verschil met de WH-1000XM5 in zo’n real-life situatie enorm is? Qua wegwerken van herrie in pure decibels, moeilijk te zeggen. Maar het is wel een meer allround en natuurlijkere ervaring, wat die ruisonderdrukking minder opvallend aanwezig maakt.

Je moet er wel rekening mee houden dat in Sony ervoor opteert om in Adaptieve modus de ruisonderdrukking uit te schakelen als je wandelt. Op zich logisch als je buiten rondloopt, maar bijvoorbeeld in een luidere kantoortuin wil je misschien wél ruisonderdrukking. De oplossing zit in het aanpassen van de Adaptieve geluidsregeling. Je kunt daar per actie (zoals Wandelen) aangeven wat je wil. Je ontdekt dan dat de noise-cancelling niet zoals voorheen meerdere niveaus heeft. Het is aan of uit. Omgevingsgeluid is dan wel heel instelbaar (in 20 stappen), met eventueel een focus op stemmen. Als je de tijd neemt om dit te nar smaak in te stellen, kun je eindigen met een transparantiemodus die heel natuurlijk overkomt en je niet vermoeit.

Bij de videotests kwamen we nog een eigenaardigheid tegen: met de Spreek-om-te-chatten-functie ingeschakeld, reageerde de koptelefoon op het lawaai en schakelde het over op de Omgevingsmodus. Daarbij komt geluid van rondom je net extra binnen, niet echt handig dus. Het herkennen van de situatie verliep soms ook wat traag, met name tijdens de treinrit.

NC Optimizer

Adaptive Ambient Sound Mode is een soort tegenhanger voor adaptieve noise-cancelling. Als je kiest om toch wat omgevingsgeluid binnen te krijgen, zal deze Modus zich dynamisch aanpassen aan de geluidsniveaus rondom je. Ga je wandelen in een stil park, dan krijg je er relatief veel te horen. Verlaat je het park om een drukke baan over te steken, dan schroeft de Adaptive Ambient Mode zeer snel het lawaai terug. Precies dat scenario heb ik getest – drukke straten en parken zijn er in de buurt genoeg.

Zes microfoons worden gebruikt bij te bellen. Het zijn AI-gedreven, beamforming modellen die beloven zelfs bij veel herrie je stem helder op te pikken en ongewenst lawaai weg te filteren. Een cadeau voor wie veel online meetings met Zoom of Teams doet: door twee keer snel op de NC-knop te drukken, wordt de microfoon gedempt of weer vrijgegeven. Het is een functie die je moet inschakelen via de Sound Connect-app, maar wel praktisch. Een nadeel: dat de microfoon uitstaat, zie je niet in Zoom of Teams. Je moet er dus op vertrouwen dat je bazen niet merken dat je even tijdens de presentatie van de jaarcijfers aan de jongste zit uit te leggen dat huiswerk écht een verplichting is.

Conclusie

Vanwege de referentiestatus was het echt wel nodig om de WH-1000XM6 van kop tot teen te onderzoeken. Wat blijkt? Deze zesde generatie is globaal genomen een betere hoofdtelefoon dan z’n voorganger, met name als het gaat om de noise-cancelling en spraak. Hoewel de ruisonderdrukking niet per se zoveel beter is dan voorheen, is het wel aangenamer in het dagelijkse gebruik. Als het gaat om geluidskwaliteit is de WH-1000XM6 een echte Sony, met een signatuur dat vocalen sterk presenteert, veel beleving levert via rijkere bassen en zich verder wat terughoudend opstelt. Een nieuwe driver en audiogedeelte dat vlot aanpassen van de klank toelaat, opent de deur naar een meer open klank.

Naar goede Sony-gewoonte kun je rekenen op heel veel features. Sommige mensen zullen al die opties geweldig vinden, anderen zullen het als wat overweldigend ervaren bij het openen van de app. Dit alles betekent dat de WH-1000XM6 nog altijd een referentiestatus verdient, ook omdat het op nagenoeg alle vlakken goed presteert. Een echte allrounder dus. Enige smet is het verhaal rond ruimtelijke audio, daar is nog veel onduidelijk. Hoeveel mensen kunnen genieten van de beloofde headtracking, blijft ook een open vraag. Los daarvan, is dit een klasseleidende hoofdtelefoon. Zelfs in een klassement waar steeds meer hele sterke modellen opduiken, met name van JBL en Bowers & Wilkins, blijft de WH-1000X in deze zesde editie een ijzersterke kampioen.

Sony WH-1000XM6