ASUS ROG Swift OLED PG42UQ review: beter dan een OLED TV?
In de wereld van televisies is oled inmiddels synoniem met 'beste kwaliteit'. In het spiegeluniversum van (gaming) monitoren staat deze techniek nog aan het begin van een vermoedelijke zegetocht. Dat heeft alles te maken met beschikbare formaten. Tot voor kort waren alleen grote oled-schermen beschikbaar. De Asus ROG Swift OLED PG42UQ is een van de weinige 42-inch modellen die de winkels bereikte. Net op tijd om een stortvloed aan nog kleinere modellen die dit jaar gaan verschijnen, voor te zijn. Is dat genoeg om hem aan te bevelen?
ROG Swift OLED PG42UQ
De Asus PG42UQ is bovenal opmerkelijk door zijn formaat. De schermdiagonaal van 42 inch mag dan nog steeds echt groot zijn, het valt wel net binnen het bereik van wat al beschikbaar was als monitor. Daarmee onderscheidt het scherm zich van zijn grotere broertje, de PG48UQ, waarmee het samen werd aangekondigd op Gamescom vorig jaar.
De diagonaal van 48 inch oftewel 122 cm deelt dat model met heel wat concurrenten. Tal van makers van gaming monitoren kondigden het afgelopen jaar oled-monitoren aan op basis van hetzelfde paneel van LG Display. Slechts een paar bereikten daadwerkelijk de markt. Dat had vermoedelijk in elk geval deels te maken met het feit dat deze schermen én duurder waren dan oled-tv's met hetzelfde formaat én dat 48 inch gewoon heel groot is om op een bureau op pakweg 50 cm van je neus neer te zetten.
Asus loopt vaak voorop bij het inzetten van nieuwe panelen en technieken, en doet dat ook met deze 'kleine' PG42UQ. Toch heeft ook dit scherm het lastig om zichzelf te verkopen. Het kost 1699 euro, waarmee de prijsvergelijking met oled-tv's uitdagend blijft. Meer daarover verderop. Bovendien gaan er dit jaar tal van oled gaming schermen verschijnen met afmetingen die meer mensen associëren met een monitor, bijvoorbeeld 27 inch. Ook van Asus, overigens.
Daarmee is de ROG Swift OLED PG42UQ, zoals het beestje voluit heet, al voor we beginnen met onze bespreking een scherm dat alleen gekocht zal worden door mensen die én niet kunnen wachten én een groot scherm willen én eisen hebben waaraan een willekeurige oled-tv van hetzelfde formaat niet kan voldoen. Zoals men in het Engels zegt: a tall order.
Toch moet je de PG42UQ zeker niet bij voorbaat afschrijven. Daarvoor is het een veel te goed scherm, met bovendien een paar eigenschappen die het echt onderscheidend maken. Kortom, genoeg reden voor ons om het aan de tand te voelen.
De eerste indruk
Asus levert de PG42UQ in het type doos dat we kennen van platte televisies: groot en plat. Daarin is het goed verpakt, met extra bescherming voor het kwetsbare paneel. Voor je het scherm kan gebruiken, moet je ofwel de voet bevestigen, ofwel de twee vesa-adapters waarmee je het aan een (300 mm) beugel of aan de muur kunt hangen. Dat is met vier schroeven zo gedaan.
Eenmaal op de voet kan je het scherm een heel klein beetje verstellen: 5 graden naar voren of naar achteren kantelen. Daarmee houdt het op. Dat je het niet kan zwenken kunnen we inkomen, maar Asus ziet kennelijk ook geen toegevoegde waarde in een hoogteverstelling. Op zich staat de schermrand natuurlijk al hoog, maar toch: enige aanpassingsmogelijkheden hadden we gewaardeerd. Dat kan dus niet, tenzij je je heil zoekt in een vesa-steun. Dit is een gemiste kans om het scherm verder van televisies te onderscheiden.
Afgezien hiervan ziet de ROG Swift OLED PG42UQ er wel heel fraai uit. Natuurlijk, uiterlijk is het een vlakke glasplaat, maar wel met een zeer ranke omlijsting en een mooi dun profiel. Van opzij bezien is het overigens ook weer niet de dunste. Afgezien van aan de hoeken, waar de dikte niet verder gaat dan het oled-paneel zelf, is de PG42UQ een kleine 4 cm dik. De poten van de voet aan de voorzijde lopen heel breed uit, waardoor je er gemakkelijk een groot formaat toetsenbord tussen kunt plempen, als je een van die gamers bent die graag in het scherm kruipt.
Onderaan het paneel hangt een glimmende uitstulping met een oplichtend ROG-logo erop. Apart, zeker omdat het paneel zelf mat is afgewerkt. Dat is een belangrijk en positief verschil met oled-televisies, die doorgaans behoorlijk spiegelen. Goed voor het contrast, maar minder prettig als je er vlak voor zit. Zeker met een lamp boven of achter je.
ASUS ROG Swift PG42UQ aansluitingen
De kans is groot dat je op een scherm van dit formaat méér wilt aansluiten dan alleen een enkele pc. Gelukkig is Asus dan ook niet terughoudend geweest met het aanbrengen van aansluitingen. De video-ingangen zijn op een vergelijkbare manier geplaatst als op veel televisies: rond een hoek van 90 graden, waardoor een paar naar onderen, en een paar opzij steken. Dat laatste kan handig zijn als je regelmatig van invoer wilt wisselen.
Beslist niet handig is de locatie en positie van de voedingsaansluiting: die zit links en steekt recht opzij. Middenuit de schermrand. Asus levert zelfs geen voedingskabel met een 90 graden gebogen stekker mee, waardoor de kabel als een soort vreemde staart opzij steekt. Je kan hem wel naar de achterzijde wegbuigen, maar er zijn geen echte voorzieningen om dat netjes te doen. Daardoor loop je het risico dat er te veel druk op de stekker komt te staan. Dit verdient echt geen schoonheidsprijs. Zeker niet als je bedenkt wat de PG42UQ kost.
Gelukkig zijn er verder in elk geval genoeg aansluitingen. Twee keer hdmi 2.1 met hoge snelheid, twee keer hdmi 2.0, en een displayport 1.4 inclusief display stream compression oftewel dsc. Dat maakt het mogelijk over deze verbinding beelden met hoge snelheid én kleurdiepte te versturen, essentieel voor optimale hdr-weergave.
Daarnaast treffen we nog een 3,5 mm hoofdtelefoonaansluiting en een usb hub. Een van de usb-aansluitingen zit in snel toegankelijk in de onderrand, naast de audio-aansluiting. Een andere zit, afgedopt, bovenop - naast een schroefdraadbevestiging voor een webcam. De PG42UQ is streamer ready, zeg maar. Opvallend is de digitale audio-aansluiting, dat is geen voorziening die je niet vaak aantreft op monitoren - maar wel op televisies.
Aardig detail is het tasje dat Asus meelevert met daarin een displayport-, hdmi-, usb- en voedingskabel.
Ruime audiovoorzieningen
De digitale uitgang is niet de enige audiovoorziening waarmee de Asus PG42UQ zich onderscheidt. Ook de ingebouwde speakers zijn voorzien van bovengemiddelde versterking. Doorgaans besteden we daar bij een monitor geen aandacht aan, maar Asus monteert een 2x 10 watt versterker voor de luidspreker én een aparte 15 watt woofer.
Dat klinkt indrukwekkend, alleen... echt indrukwekkend klinkt het dan weer niet. Bij beluistering van een trits nummers die doorgaans de revue passeren bij speakertests vallen de speakers van de PG42UQ vrij snel door de mand. Het bereikte volume is heel aardig, zeker omdat daarbij weinig vervorming optreedt. In het hoog ontbreekt echter veel detail, terwijl het laag simpelweg niet overtuigt - ondanks de aparte woofer wil de bas maar niet de diepte in. Het resultaat is een vrij vlakke weergave, die bij tijd en wijle naar schel neigt. Eerlijk is eerlijk, de weergave in games overtuigt meer - vergeleken met standaard monitorspeakers is het een heel stuk beter. Voor muziek kunnen we deze luidsprekers niet aanraden.
Het on-screen menu voorziet in drie weergaves via de 'Audiowizard', voor muziek, films en gaming. Bij films wordt het midden - met de stemmen - nog meer benadrukt, bij gaming klinkt alles vooral scheller. Dan geven we toch de voorkeur aan de standaardoptie, muziek. Al bij al zijn de speakers van de PG42UQ véél beter dan doorsnee luidsprekers in beeldschermen, maar beslist geen vervanging van een doorsnee headset of willekeurig pc speakersetje. Ook het geluid van de meeste televisies is beter - en dat is geen heel hoge lat.
Kortom, laten we snel verdergaan met de aspecten waarop deze monitor meer uitblinkt!
Bediening van de ASUS PG42UQ
Zoals het on-screen menu en de bediening, want beide zijn bij de Asus PG42UQ van zeldzaam hoog niveau qua snelheid en gebruiksvriendelijkheid. Voor de bediening van het scherm levert Asus een draadloze afstandsbediening mee. Dit in aanvulling op het centraal in de onderrand geplaatste joystickje. Met beide reageert het menu razendsnel - dat is vermeldenswaard, want heel wat on-screen menu's van monitoren blinken niet uit met een rappe reactietijd.
Het menu zelf is relatief spartaans. Daardoor is het wel zo overzichtelijk. Ook is de structuur duidelijk, waardoor je altijd weet waar je je bevindt. Van de meeste opties is ook zonder handleiding wel duidelijk wat ze doen. Dit zijn zaken waar veel andere fabrikanten nog wat van kunnen leren.
De draadloze afstandsbediening is een handige extra als je de PG42UQ gebruikt om op wat meer afstand te gamen, met een PlayStation 5, Xbox Series X of een andere console - of een Steam Link, als je die nog hebt.
Wat heel slim is: wanneer je het menu bedient met de afstandsbediening, wordt dit automatisch twee keer zo groot getoond als wanneer je het via de knop op de monitor bedient. Ook als je op enige afstand zit is het zo prima leesbaar. Mocht je graag instellingen van dichtbij met de afstandsbediening willen aanpassen, dan kan je die functie ook nog eens uitzetten. Mooi oog voor detail hier van Asus.
Technische kenmerken van de PG42UQ
Voor we ingaan op de prestaties in tests en de praktijk, staan we nog even stil bij de technische kenmerken van de Asus PG42UQ. Het 4k uhd (3840x2160 pixels) w-oled-paneel is formeel een 120Hz-exemplaar, zoals ook gangbaar bij televisies. Al biedt Samsung bijvoorbeeld 144Hz op zijn qd-oled toestellen. Asus heeft een 'overklok' functie ingebouwd, waarmee het scherm 138 Hz kan halen. Dat gaat wel gepaard met een waarschuwing dat hierbij beeldstoringen kunnen optreden, al hebben we die niet waargenomen bij het testen. Het verschil tussen 120 en 138 beelden per seconde is naar onze mening te klein om in de praktijk te merken. De meerwaarde hiervan is dus beperkt.
Dat geldt niet voor de matte afwerking van het paneel. Die is zeer effectief en maakt het een stuk prettiger om in een goed verlichte ruimte voor het scherm plaats te nemen. Heb je heel felle lichtbronnen achter of boven je staan, dan zie je die wel. Maar dat zou ook gelden voor een lcd-scherm.
Voor de aansturing koos een scaler chip die G-sync compatible is. Dat zorgt voor perfecte afstemming van de beeldsnelheid in combinatie met zowel AMD Radeon als Nvidia GeForce videokaarten.
Uniforme helderheid
De doelgroep wordt ook verleidt met een functie die Asus uniforme helderheid noemt. Normaal gesproken varieert de piekhelderheid van een oled-scherm, afhankelijk van het getoonde beeld. Een wit venster kan hierdoor aanmerkelijk feller ogen dan een beeldvullend wit beeld. Maak je een venster van bijvoorbeeld de Windows Verkenner groter, dan zie je de helderheid afnemen (tenzij je de donkere modus gebruikt).
Bij eerdere modellen verlaagde Asus met de uniforme helderheid instelling over de hele linie de helderheid, met als voordeel dat die bij beeldvullend wit of ander lichtgekleurd beeld niet zichtbaar afneemt. De keerzijde is uiteraard dat de piekhelderheid lager ligt. Bij ons testmodel werkte dit in de praktijk anders dan verwacht, waarover later meer.
ASUS PG42UQ vs OLED TV: het verschil
De Asus PG42UQ heeft een adviesprijs van 1699 euro. Een snelle blik op een prijsvergelijker leert dat er op moment van schrijven negen oled-tv's met hetzelfde formaat zijn als deze gaming monitor. Op één na zijn die alle goedkoper dan de PG42UQ, waarbij de LG C2 zelfs voor minder dan 1000 euro te koop is.
Dat is een fors prijsverschil, dus de vraag ligt voor de hand: waarom een oled-monitor met hetzelfde formaat? Het antwoord zit in een aantal zaken, waarvan je zelf moet bepalen of het de meerprijs waard is.
In de eerste plaats de in de hoofdtekst genoemde matte afwerking: dat is ontegenzeggelijk een voordeel ten opzichte van een tv. Daarnaast heeft de monitor een displayport-ingang, waarmee je elke desktop-pc kan aansluiten. Lang niet elke videokaart heeft de voor 120 Hz vereiste hdmi 2.1-uitgang, zeker oudere modellen niet. Ook een usb hub om via je scherm muis en toetsenbord aan te sluiten, zal je niet op een tv aantreffen. Een laatste fysiek verschil is de voet: de hoek waarin de PG42UQ staat kan je licht aanpassen. Dat is bij tv's niet mogelijk.
Verder zitten de verschillen onder de motorkap. De speciale monitorscaler voegt (veel) minder vertraging toe dan een tv-scaler. Deze zogeheten lage input lag zullen zeker fervente gamers waarderen. Alle beeldverbetering die een tv biedt, is voor pc-gebruik onwenselijk en daarmee afwezig op de PG42UQ. Daarnaast is G-sync variabele beeldsnelheid aanwezig op dit scherm, en zeldzaam op televisies - al is de LG C2 wel G-sync compatible.
Op het vlak van de werking van het oled-paneel zelf heeft Asus twee troeven. De eerste is een eigen 'custom' koellichaam, dat de temperatuur van het paneel omlaag moet brengen en de levensduur daarmee moet verlengen. Het is een voorziening die lastig op waarde te schatten is: elke oled tv heeft in meer of mindere mate een methode om warmte weg te leiden, recentere toestellen benadrukken grotere koellichamen. De effectiviteit zal op de lange termijn moeten blijken. Daarnaast heeft Asus een uniforme helderheidsinstelling ingebouwd. Die zorgt ervoor dat de helderheid weliswaar over de hele linie lager is, maar wel constant. Meer hierover in de hoofdtekst.
Aan de andere kant bieden tv's ook zaken die een monitor niet heeft. Dankzij de geïntegreerde (smart) tv functies kunnen ze zelfstandig werken, inclusief game streaming op moderne toestellen. Ook ondersteunen ze meer hdr-standaarden, zoals Dolby Vision - waar een Xbox Series X bijvoorbeeld ook profijt van heeft.
Meer over deze afweging lees je indit artikel over OLED monitor vs OLED TV.
De ASUS ROG Swift OLED PG42UQ in de prakijk
Natuurlijk hebben we de nodige uurtjes zitten gamen op de Asus PG42UQ. Daarvoor gebruikten we een desktop met een GTX 1070 Ti videokaart, een laptop met een RTX 3060 en een PlayStation 5. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat je voor het optimaal benutten van een 4K gaming monitor met hoge beeldsnelheid beter een snellere videokaart kunt gebruiken. Minimaal een RTX 2080, zouden we zeggen, maar voor moderne games is een RTX 3080 (of een RTX 4000-serie kaart) nog een stuk beter. Daarvoor zijn wel diepe zakken vereist, maar goed, dat geldt natuurlijk ook voor dit scherm zelf.
Het goede nieuws is dat ook met een lagere framerate in moderne games de game-ervaring op de PG42UQ uitstekend is. We zouden bijna zeggen: onovertroffen, ware het niet dat het verschil met andere oled-monitoren en televisies nu ook weer niet zó groot is. De kleurverzadiging en het contrast zijn nu eenmaal inherent uitstekend bij deze techniek. Dat neemt niet weg dat je een sublieme game-ervaring hebt op de PG42UQ. Zeker titels die hdr ondersteunen, zien er fantastisch uit. Of we nu Shadow of the Tomb Raider starten of Cyberpunk 2077, de gamewereld komt tot leven op een manier die onvergelijkbaar veel beter is dan op een doorsnee of zelfs een high-end lcd-scherm. En ook een visueel eenvoudiger, maar contrastrijke game als Hollow Knight ziet er schitterend uit door het oneindige contrast van deze monitor.
Daarnaast heeft de ROG Swift OLED PG42UQ een paar zaken waarmee het zich onderscheidt van de tv-concurrentie. Het matte paneel is een groot voordeel, zelfs al gaat dat iets ten koste van het ervaren contrast. De uniforme helderheid is vooral prettig als je naar de Windows desktop verhuist en daar in de weer gaat met meerdere vensters van verschillende omvang. De PG42UQ is feitelijk equivalent aan vier 21-inch full hd-monitoren, dus je kan heel wat toepassingen kwijt. Dat die niet continu van helderheid wisselen, afhankelijk van hun kleur en de mate waarin ze het schermoppervlak in beslag nemen, is prettig.
ASUS PG42UQ testresultaten
We hebben weinig oled-monitoren gezien met een matige schermafstelling. Asus meldt zelf al dat het scherm gekalibreerd is (een kalibratierapport zit in de doos). Het nameten van de prestaties is derhalve een formaliteit, maar wel een die we uiteraard hebben uitgevoerd.
In sdr-weergave is de helderheid die we meten maximaal 174 nits, met een minimum van 15,5 nits. Het is voldoende voor gebruik in een normaal verlichte omgeving, maar blijft natuurlijk flink achter bij willekeurige lcd-monitoren. Het is dan ook het karakteristieke nadeel van oled. De lage minimumhelderheid van wit is prettig, je kan ook in een verduisterde omgeving naar de PG42UQ kijken zonder verblind te worden. Het gemeten contrast komt neer op oneindig, aangezien de pixels volledig kunnen verduisteren.
Uniforme helderheid - anders dan verwacht, maar wel goed
Zoals geschreven in de hoofdtekst, bevat de Asus PG42UQ een functie om de helderheid constant te houden. Op andere Asus oled-monitoren zit die ook. De werking is simpel: door de maximale helderheid te beperken, houdt het scherm de helderheid gelijk, ongeacht hoeveel welk deel van het scherm helder (wit) is. Zet je de functie uit, dan zal het scherm zichtbaar dimmen, naarmate meer pixels wit moeten oplichten.
Bij de PG42UQ die we testten met firmware V031 lijkt dit net omgekeerd te werken. Met uniforme helderheid aan was de helderheid niet alleen constant, maar ook hoger dan wanneer deze functie uit staat. Concreet: circa 180 nits bij maximale helderheid, ongeacht de venstergrootte, met uniforme helderheid actief, en circa 160 nits wanneer de functie uit stond. Bovendien dimde helderheid bij een volledig wit scherm naar circa 110 nits in deze stand.
Navraag bij Asus levert op dat dit gedrag is zoals bedoeld, iets wat we met extra metingen bevestigd zien. De keerzijde van uniforme helderheid is namelijk dat de piekhelderheid bij een klein venster (3%) minder hoog is dan zonder uniforme helderheid, maar in de praktijk valt dat erg mee. Dat verschil is namelijk vooral heel groot als de rest van het scherm donker is. Bij een overwegend helder beeld is het verschil gering.
Concreet betekent dit dat je voor optimaal contrast in gaming uniforme helderheid beter kunt uitzetten, zeker als het een contrastrijke game is met felle lichtpunten in donkere scènes. Zoals de start van Shadow of the Tomb Raider. Voor gewoon desktopgebruik is uniforme helderheid de aangewezen instelling, want hiermee is de helderheid constant ongeacht wat je aan het doen bent, en dat is wel zo rustig bij het werken of browsen.
HDR-weergave
Voor hdr-weergave biedt de Asus PG42UQ drie standen: voor games, films en console gaming. Op basis van onze tests geeft de gaming stand de hoogste piekhelderheid. Die komt dan uit op rond de 650 nits bij een 9% venster.
Asus kiest ervoor om de helderheid van het scherm te vertalen (te 'mappen'), om zo bij verschillende aangeboden helderheidniveaus een zichtbaar onderscheid te bieden. Wanneer het signaal vraagt om 100 nits, toont het 50 nits, en wanneer dat 2000 nits moet zij, komt het rond de 500 nits uit. Behalve bij een heel groot venster, dan is de hdr-helderheid fors lager. Deze keuze is wat ons betreft de enige juiste: op deze manier ervaar je in hdr-content de verschillen in helderheid. Zou Asus strak de signaalwaardes aanhouden, dan zou er geen verschil zijn tussen signalen met 1000, 2000 of 4000 nits: het scherm kan immers niet hoger dan ca. 650 nits weergeven.
In de cinema hdr-stand ligt de piekhelderheid iets lager dan in gaming, vermoedelijk omwille van de kleurechtheid. Heel groot is het verschil echter niet.
Kleurweergave
De kleurweergave is uitstekend. Het scherm kan het volledige sRGB-kleurbereik tonen, en een zeer respectabele 95% van de grotere P3-kleurruimte. Dat is van belang voor hdr-beelden. Voor fotobewerking leent het palet zich minder, de AdobeRGB -dekking bedraagt een relatief bescheiden 85%.
Standaard staat het scherm in 'Racing mode'. De afstelling daarvan komt overeen met het P3-bereik, waardoor sRGB-beelden wat oververzadigd worden getoond. Toch valt de afwijking nog best mee. Vergeleken met de P3-norm is de kalibratie ronduit uitstekend. Bekijken we even de ook beschikbare sRGB-modus, dan blijkt die niet bijzonder veel beter afgesteld dan de Racing stand. Ook hier is rood oververzadigd, wat de gemiddelde score omlaag trekt. Desondanks blijft het een prima resultaat. Foto's bewerken kan je dus ook doen met dit scherm, als je jezelf kan overtuigen te stoppen met gamen.
Opvallend is dat het witpunt zeer goed is afgesteld, ongetwijfeld dankzij de kalibratie door Asus. Hierdoor ogen kleuren natuurlijk en niet overdreven warm of koel. Nadere bestudering van de grijsbalans laat wel een wat hogere dan wenselijke afwijking zien, maar alleen bij zeer donkere beelden. Het is niets om verder bij stil te staan.
Responstijden en input lag
Kijken we ten slotte naar de responstijden van de monitor, dan zijn die zoals verwacht uitstekend. De door Asus beloofde 0,1 milliseconde meten we niet op elke pixeltransitie, maar de pixels zijn altijd meer dan snel genoeg om 120 beelden per seconde zonder ghosting te tonen. Opmerkelijk genoeg zien we amper verschil tussen de 120 en 138 Hz snelheden. We meten wel een kleine overshoot, maar niet voldoende om storend te zijn. In de praktijk zien we ook geen overshoot artefacten.
Wat bij nader bestuderen van de responstijdmetingen zichtbaar wordt, is dat het paneel de helderheid continu moduleert. Dit ongetwijfeld om de levensduur van de oled-pixels te verlengen. Eenzelfde karakteristiek zien we bij elke andere oled-monitor en televisie, of het nu w-oled (zoals dit scherm), qd-oled of rgb oled is. Het zorgt ervoor dat een klein deel van de bevolking wellicht een knipper- of flikkereffect kan ervaren. Zelf zien we dit niet en veruit de meeste mensen hebben hier ook geen last van (anders was oled nooit zo populair geworden), maar we kennen in elk geval één persoon die oled om deze reden links laat liggen. Nogmaals, dit is niet iets dat we het scherm aanrekenen.
Ook de input lag oftewel ingangsvertraging is mooi laag. Hierbij meten we de tijd tussen het ingeven van een signaal en de reactie op het scherm. Gemiddeld komt die onder de 6 milliseconden uit, een waarde die de meeste televisies niet zullen kunnen evenaren.
Conclusie
De Asus ROG Swift OLED PG42UQ is een fenomenale gaming monitor. Heb je een videokaart uit de hogere klasse en is gamen in 4K op 120 of 138 beelden per seconde haalbaar, dan zijn er op dit moment weinig beeldschermen die een betere ervaring zullen bieden. De enige alternatieven op dit moment in de markt voor gaming monitoren zijn ultrawide qd-oled modellen als de Alienware AW3232DW of de Samsung Odyssey OLED Neo G8, of een van de diverse 48-inch opties op basis van een w-oled paneel van LG Display. Waaronder natuurlijk Asus' eigen PG48UQ.
Verbreed je de blik naar televisies, dan kan je lastig heen om de LG OLED42C24LA, kortweg de LG OLED C2, die feitelijk hetzelfde paneel biedt en ook hdmi 2.1-ingangen heeft. Dat scherm heeft ook een lage input lag en ondersteunt G-sync, zij het uiteraard niet met een scaler van Nvidia. Het heeft geen matte afwerking en is niet verstelbaar, terwijl het ook een displayport ingang en usb hub moet missen. Ook een vaste uniforme helderheid optie zit er niet op. De C2 schakelt niet met de pc uit en dimt regelmatig, ook terwijl je bezig bent achter het scherm. Voor regulier pc-gebruik is het daardoor echt een minder prettige optie dan de PG42UQ.
Aan de andere kant, voor het prijsverschil kan je een (of twee) uitstekende monitor(en) kopen, naast de C2 die je dan puur voor gaming zou gebruiken. Het is bewerkelijker en vereist een groot bureau of een slimme opstelling met wandmontage - maar het kan. Waar je de voorkeur aan geeft, zal je zelf moeten bepalen. De PG42UQ is een investering in de klasse 'luxe sportauto': misschien niet helemaal rationeel, maar wel een machtig gevoel.
ASUS ROG Swift OLED PG42UQ
| ASUS ROG Swift OLED PG42UQ in een oogopslag | |
| Afmetingen | 93,2 x 61,1 x 25,5 cm (met voet) 93,2 x 55,2 x 37,4 cm (zonder voet) |
| Gewicht | 14,8 kg (met voet) 13,6 kg (zonder voet) |
| Beeldscherm | 41,5 inch (106 cm) W-OLED 4K UHD (3840x2160 pixels) |
| Snelheid | 138 Hz (overklok) 0,1 ms responstijd G-Sync compatible |
| Helderheid | 135 nits (SDR) 450 nits (piek HDR) |
| Contrast | 135.000:1 (SDR) 1500.000:1 (HDR) |
| KLeurweergave | 98% DCI-P3 133% sRGB 10-bits (1,07 mld. kleuren) |
| Speakers | 2x 10W + 1x 15W woofer |
| Aansluitingen | 2x HDMI 2.1 (achterkant) 2x HDMI 2.0 (zijkant) 1x DisplayPort 1.4 1x USB-B 5 Gbit/s 4x USB-A 5 Gbit/s 1x 3,5 mm uit (hoofdtelefoon) 1x SPDIF |
| Bijzonderheden | Schroefdraad voor camera VESA 300x300 Draadloze afstandsbediening |
| Ergonomie | -5-5° kantelbaar |
| Testresultaten |
Helderheid en contrast SDR: Responstijden (138 Hz): |
| Adviesprijs | € 1699 |
| Koop | |