Philips The Xtra (2024) review: de grote broer van The One

Philips heeft alweer de nodige jaren 'The One' in het assortiment als model dat voor een nette prijs 'alles' biedt wat je nodig hebt. Hoe relatief 'alles' is, blijkt wel uit het feit dat het sinds wat kortere tijd ook een 'The Xtra' model voert. Dat biedt net even wat meer, laten we zeggen, wat extra's in vergelijking met The One. In de praktijk: de The Xtra moet beter contrast, meer helderheid en een ruimer kleurbereik leveren. We testten de Philips The Xtra 2024 in de vorm van de Philips 65PML9009. Dit is een miniled full array local dimming lcd-tv met 144Hz-paneel, quantum dots, het gloednieuwe Titan OS smart tv-systeem en een driezijdige Ambilight.

Design van de Philips The Xtra (2024): eenvoud als ontwerpkeuze

Anthracietgrijs zien we wel meer opduiken als kleur bij tv’s. Het is een neutrale kleur die perfect past bij het eenvoudige ontwerp van de 65PML9009. De kunststof rand rond het scherm is nauwelijks zichtbaar, de rug is mooi egaal afgewerkt met een fijne korrelstructuur en een lichte welving.

In profiel is hij wat lijviger dan we gewend zijn, maar het stoort niet. Je kan deze tv perfect aan de muur monteren. De achterzijde bevat, zoals je bij Philips mag verwachten, de Ambilight-leds aan drie zijdes van het toestel. Ambilight creëert een lichtgloed op de muur achter de tv die mee de kleuren van het beeld volgt. Je kan Ambilight ook inzetten als loungelicht, en er zijn tal van instellingen om de kleurgloed aan te passen naar je eigen smaak.

Aansluitingen van de Philips The Xtra (2024)

In tegenstelling tot de oled-modellen van Philips, die het nog steeds met twee HDMI 2.1-poorten (en tweemaal HDMI 2.0) moeten stellen, is dit model uitgerust met vier HDMI 2.1-poorten die allemaal tot 48Gbps bandbreedte aankunnen. Keuze genoeg dus voor high end-gamers die meerdere apparaten hebben die 4K met 120 beelden per seconden kunnen aanleveren, zoals een PlayStation 5 en een Xbox Series X.

De tv ondersteunt zelfs tot 144 beelden per seconde, al kan alleen een pc dat aanleveren; gameconsoles redden dat nog niet. Er is ondersteuning voor ARC/eARC, ALLM en VRR (AMD FreeSync en Nvidia G-Sync compatible; dat laatste staat niet in de specificaties, maar bleek in onze test wel te werken). De gemeten input-lag bedraagt 7,4 ms in 2K120 en 16 ms in 4K60, dat zijn erg mooie resultaten. Net als op de oled-modellen heeft Philips ervoor gezorgd dat je motion interpolation kunt activeren zonder enorme input-lag te veroorzaken (op eerdere modellen was dat met 120-200ms wel zo). In 4K60 ging de input-lag met motion interpolation naar 46 ms, dat is zeker nog speelbaar. Gamers activeren in de instellingen in de HDMI ULTRA HD-instelling ‘Optimal (Auto Game 144Hz Pro)’.

Verder vinden we twee usb-poorten, een digitaal optische audio-uitgang, een hoofdtelefoonuitgang, een ethernetaansluiting en WiFi 5.

TITAN OS op de Philips The Xtra (2024)

Geen Google TV op The Xtra, maar een nieuw smart tv os: Titan OS. Het besturingssysteem wordt ontwikkeld door een extern bedrijf, en moet Philips in staat stellen om meer controle te krijgen over de interface én om een graantje mee te pikken van de reclameopbrengsten. Wie daar wat meer achtergrond bij wil, kan terecht in ons artikel over de Titan OS launch. Tijdens de installatie waren er geen verrassingen. De procedure is eenvoudig en duidelijk, je krijgt duidelijke informatie over privacy én de optie om alle cookies te weigeren.

Een bekende omgeving

Titan OS kiest in elk geval voor een beproefde layout op het Home scherm. Helemaal bovenaan links staan de zoekfunctie, Home, Kanalen en Apps, bovenaan rechts vind je pictogrammen voor de tv-gids, ingangen en instellingen. De bovenste helft van het scherm wordt ingenomen door gesponsorde content. Dat waren tijdens onze test content-aanbevelingen of een advertentie voor Netflix. Op advertenties zijn we niet tuk, maar zolang het content-gerelateerd is (zoals in dit geval) lijkt het ons geen probleem.

Onderaan vind je een rij met pictogrammen voor apps. Die kan je van volgorde wijzigen, en je kan ook alles verwijderen wat je niet nuttig vindt. Daaronder beginnen de aanbevelingen. Die rijen zijn gesorteerd per streamingdienst. Erg handig is dat ze in de volgorde verschijnen waarin je de apps sorteert. Dus als Prime Video eerst staat in de rij apps, dan is dat de eerste rij aanbevelingen. Die rij verdwijnt ook als je de app uit je favorieten verwijdert (dus uit de rij op het Home scherm). Niet elke app biedt een rij aanbevelingen, dat hangt af van de streamingdienst. Je vindt wel altijd een rij aanbevelingen met de meest bekeken FAST-kanalen, en helemaal onderaan nog twee rijen met jouw meest bekeken kanalen en je favoriete kanalen.

FAST-kanalen, wat heb je eraan?

Die FAST-kanalen (Free Ad supported Streaming TV) lijken op live tv-kanalen, behalve dat ze via het internet gestreamed worden, en elk kanaal een zeer selectief onderwerp heeft. Zo is er een kanaal voor Yu-Gi-Oh, een voor koninklijk nieuws, een voor moordzaken enzovoort. De beeldkwaliteit van de streams is redelijk, maar kan zeker beter. De inhoud… tja. De tv-gids voor deze kanalen is vaak leeg, het Yu-Gi-Oh kanaal was enkel in het Frans (en zonder ondertitels). Of het een echte meerwaarde is durven we betwijfelen. Om dit echt uit te bouwen tot iets nuttig is het wachten op kwalitatief betere content.

Hoe goed is de zoekfunctie?

Een van de zaken die Titan OS ons beloofde was een uitgebreide en handige zoekfunctie. Om je weg te vinden in het uitgebreide content-aanbod is dat immers een belangrijke hulp. De zoekfunctie zelf belooft in elk geval te zoeken in het streaming-aanbod, kanalen en apps. Om je op weg te helpen zijn er op het Zoeken-scherm alvast een hele reeks categorieën te vinden. Van Western tot Actie, het zijn er 22 in totaal. Titan OS maakt maar een klein deel van de belofte waar. Zo vonden we enkel films uit Rakuten TV, niet uit andere streamingdiensten. Wie de Disney-categorie aanklikt, vindt inderdaad ook de Disney+-app, maar opnieuw enkel aanbevelingen uit Rakuten TV.

Er waren ook andere verrassingen. In de categorie Actie vonden we ook Tom en Jerry’s Giant Adventure terug, moeilijk een actiefilm te noemen. In Spaanse Films vonden we Blade Runner, The Big Lebowski, The Godfather… waarom, dat is een raadsel. Kortom, er is nog genoeg werk aan de winkel om de zoekfunctie naar het beloofde niveau te brengen.

App-aanbod

Het allerbelangrijkste voor een smart tv-systeem is het app-aanbod. Daar lijkt Titan OS goed op weg. We vinden Netflix, YouTube, Prime Video, Disney+, maar geen Apple TV, HBO Max, Sky Showtime of Viaplay. Bij de lokale apps voor België vonden we VRT Max, VTM Go, Streamz en TV Vlaanderen/Canal Digitaal, maar geen Go Play. Voor Nederland was er Pathe Thuis, Videoland en NL Ziet. Daar ontbreken nog NOS Live en NPO.

Een deel van die ontbrekende diensten komen er volgens Philips aan tegen eind dit jaar. Sky Showtime, NPO en Go Play zouden er in de eerst helft van volgend jaar komen. Dat lijkt beloftevol, maar het is altijd afwachten of de fabrikant dat kan waarmaken. Voor sommige apps kan je momenteel terugvallen op casting. De tv ondersteunt geen Airplay, en voor Google Cast is er de Airserver-app. Die werkte wel voor YouTube en VRT Max bijvoorbeeld, maar niet voor Google Photos. Die twee functies vinden we steeds belangrijker omdat, ze het gemakkelijk maken content van je smartphone op je tv te bekijken. Hopelijk kan Titan OS daar dus ook nog aan sleutelen.

Afstandsbediening van de Philips The Xtra 2024

De afstandsbediening van de PML9009 herkennen we onmiddellijk, het is een variant op het model dat we Philips bij de OLED809 levert. Waar zitten de verschillen? Ze gebruikt gewone batterijen in plaats van een oplaadbare accu, de Google Assistant-toets is vervangen door een Alexa-toets, en onderaan zijn er twee extra sneltoetsen, een voor Disney+ en een voor de Titan OS Channels. Die aanpassingen zijn niet zo belangrijk. De kwaliteit van deze remote lijkt wel iets minder te zijn dan de versie van de OLED809. De toetsaanslag is wat minder duidelijk, en vereist net iets meer kracht. Het verschil is klein, maar we merkten het wel.

Toch vinden we de remote onder de streep erg goed. De layout is goed, de kanteltoetsen voor volume en kanaal vergen wat gewenning, maar werken prima. De numerieke toetsen heeft Philips met een handige truc beschikbaar gemaakt. Druk op de 123-toets en de d-pad licht op met cijfertoetsen, plaats besparend en handig. De remote is ook verlicht zodra je een toets indrukt.

Beeldkwaliteit van de Philips The Xtra 2024: degelijke piekhelderheid en contrast

The Xtra is uitgerust met een VA-paneel met uitstekend eigen contrast en een miniled-achtergrondverlichting met local dimming om dat nog te verbeteren. Philips opteerde wel voor een bescheiden hoeveelheid zones,  slechts 96 stuks (16x6). Toch kan het hiermee het contrast nog redelijk verbeteren. De dimming maakt geen fouten, maar halo’s rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond zijn wel onvermijdelijk, zeker in hdr-beelden. Het contrast kan je nog een klein zetje geven door “Contrast/Dynamisch verbeteringsniveau” te activeren in de minimum-stand. In donkere beelden verdwijnt een klein beetje zwartdetail, zowel in sdr als hdr en de beelden zijn dan ietwat wazig. De sdr-kalibratie van de Films beeldmodus is erg goed, met mooie natuurlijke kleuren en correcte huidstinten.

In de Films hdr mode meten we een degelijke piekhelderheid, 486 nits op het volledig witte scherm en 878 nits op het 10% venster. Op het 25% venster liep dat nog op tot 974 nits. Dat zijn geen uitzonderlijke prestaties in deze categorie, maar volstaat wel voor goede hdr-presentatie. De quantum dots leveren een 93% P3-kleurbereik, dat is wel uitstekend.

The Xtra moet het in HDR10 zonder dynamische tonemapping stellen, maar we zien dat de tv zich met de statische tonemapping uitstekend van zijn taak kwijt. In heldere tinten blijven veel nuance en kleur zichtbaar, en de tonemapping respecteert de intentie van het beeld erg goed. Enkel wanneer we bijzonder helder gemasterde content aanleveren, gaat witnuance verloren. Content met dat soort helderheid is uiterst zeldzaam, dus we kunnen gerust stellen dat de hdr-weergave erg goed is. De Philips The Xtra 2024 ondersteunt overigens ook Dolby Vision en HDR10+, zodat je altijd de beste content-variant streamt.

P5 Perfect Picture Engine beeldverwerking

De PML9009, zoals de Philips The Xtra 2024 officieel heet, gebruikt een andere chipset dan de oled-modellen van Philips. Het is dus goed mogelijk dat de beeldverwerking daar lichtjes van verschilt. Bovendien lopen deze lager geklasseerde modellen ook steeds een generatie van de P5-processor achter ten opzichte van de oled-modellen. Laat je daardoor niet afschrikken, de resultaten in onze test zijn zeer goed.

Deinterlacing van 1080i-content (zoals live tv) is prima, de upscaling is goed en de processor herkent alle film- en videoframerates, zodat verwerking correct verloopt. Wie bij het upscalen het beeld wat lichte detailverbetering wil geven, krikt de scherpte op naar 2 tot 4 en activeert ‘Textuurverbetering’ in de instellingen. Deze instelling zorgt op de oled-modellen bij SD-beelden voor een wat te sterk bewerkt effect, dat zagen we hier niet.

Voor willekeurige ruis is de ruisonderdrukking goed, maar blokvorming (digitale MPEG-ruis) kan deze televisie maar matig compenseren. Kleurstroken werkt hij ook maar heel beperkt weg. Opvallend was dat ‘Artefactreductie’, de instelling om dit soort effecten weg te werken, niet beschikbaar was voor 4K-beeldmateriaal. Dat is erg jammer als je speler video aflevert in 4K, of je streamt in 4K. De processor levert goede motion interpolation, hij grijpt snel in en laat vloeiende beelden zien, maar liet iets meer fouten zien dan wat we van Philips gewend zijn.

Geluidskwaliteit van de Philips The Xtra 2024

Philips geeft de PML9009 een 2.0-audiosysteem met 40W versterkervermogen en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Het zorgt voor adequate klank, zonder opvallende gebreken. Natuurlijk is de basweergave wat beperkt, net als het surroundgevoel, maar voor onze testfragmenten leverde de tv voldoende volume zonder overmatige vervorming. Je kan de tv eenvoudig kalibreren voor de kamerakoestiek. Een soundbar doet het zonder twijfel beter, maar in deze klasse zijn dit soort prestaties goed.

Conclusie

Ja, The Xtra is inderdaad een grote broer van The One. De 65PML9009 levert flink wat extra piekhelderheid en, ondanks een erg beperkt aantal zones, toch een prima contrast dankzij het gebruikte paneel en de full array local dimming. Vergeleken met de concurrentie oogt hij heel wat minder sterk. Door het kleine aantal dimmingzones zijn halo's veel meer zichtbaar, dan bij modellen met een groter aantal van die zones. De piekhelderheid is goed, maar niet van het niveau dat we zie bij vergelijkbaar geprijsde concurrenten van Hisense en TCL. Daar komt bij dat de smart tv-omgeving nog te veel te kort schiet, om als meerwaarde te beschouwen. Titan OS lijkt goed op weg, er ontbreken nog veel aps en de zoekfunctie biedt veel ruimte voor verbetering.

Waar de Philips The Xtra 2024 zich positief van de concurrentie onderscheidt is met zijn beeldverwerking en uitstekende kalibratie uit de doos. Ambilight is een mooi en nog altijd uniek extraatje voor dit merk. Met ondersteuning voor alle hdr-formaten en prima tonemapping zet hij knappe hdr-beelden op het scherm. Ook een flinke pre voor gamerse zijn vier snelle HDMI 2.1-poorten, een unicum voor Philips en in deze prijsklasse. Alsnog lijkt de richtprijs ons te hoog, maar het toestel is al aanzienlijk goedkoper te vinden. Daardoor is hij toch zeker het overwegen waard als verfijnde beeldkwaliteit belangrijker voor je is dan de hoogste helderheid en de meeste dimming zones.