Yamaha TW-E3C: betaalbaar goed geluid met gehoorbescherming

De Yamaha TW-E3C volgt de B-versie op, die we eerder al reviewden. Ogenschijnlijk is er niet zoveel veranderd. Het blijft een heel betaalbare TWS van Yamaha, beschikbaar in een reeks hippe kleuren. Zes om exact te zijn, waaronder een donkerrood en donkerblauw. Wat extra originele keuzes, dat is altijd mooi meegenomen.

Ook weer van de partij is Listening Care, een Yamaha-functie die bedoeld is om je gehoor te beschermen. Dat doet het door frequenties die extreem luid zijn af te zwakken. Listening Care is daarmee anders dan de harde volume limiting-beperking die je bij veel andere oortjes vindt. Vaak betreft dat een inschakelbare optie die het maximale volume sterk beperkt (wat bij heel lang luisteren wel een goede zaak is). Hier wordt er subtieler ingegrepen, waardoor je er niet zoveel van merkt.

Geen ruisonderdrukking, wel betaalbaar

De speelduur van de TW-E3C is goed: 9 uur. Dat lijkt zelfs vergelijkbaar met draadloze in-ears uit de topklasse. Deze kleine, lichte oordoppen zijn wel een stuk eenvoudiger. Ze beschikken niet over stroomslurpende noise-cancelling. De kracht van de Yamaha TW-E3C is de geluidskwaliteit voor een scherpe prijs. Officieel kosten ze 99 euro, maar met wat rondshoppen zijn ze voordeliger te vinden.

Opvallend bij deze nieuwe C-generatie is de verbreding van de doelgroep. Yamaha mikt traditioneel op muziekliefhebbers, maar nu ook op gamers. Die bedient het met een Gaming Mode, met een lagere latentie. Zo’n modus zie je steeds vaker bij de luxere in-ears. Je moet er wel aan denken om dit te activeren voordat je gaat spelen. Wij vergaten het wel eens, maar misschien omdat de verbinding toch via aptX Adaptive ging, leek vertraging niet echt een probleem.

Verrassende features van de Yamaha TW-E3C

De afwezigheid van ruisonderdrukking vinden we op dit prijspunt niet zo gek. Bijzonder is dat Yamaha wel een aantal andere geavanceerde functies levert, die eerder bij duurdere toestellen horen. We denken hierbij aan ondersteuning voor de betere aptX Adaptive Bluetooth-codec en multipoint. Hiermee kun je de TW-E3C tegelijkertijd verbinden met je telefoon en je laptop, bijvoorbeeld. Ze hebben ook een snellaadmodus, die met tien minuten laden een uur luisteren toevoegt.

Hoewel Yamaha deze oortjes niet in de markt zet voor sporters, dragen ze wel een IPX5-label. Een regenbui of even gaan joggen, dat moeten ze wel overleven. Al moeten we opmerken dat hun klein formaat en vorm niet gemaakt zijn voor heftige sessies in de sportschool. De Yamaha’s zitten wel heel comfortabel en stabiel bij gewoon gebruik. Als je gaat hardlopen of roeien, komen ze wellicht wel snel los.

Zoals altijd bij in-ears met doppen is het belangrijk dat je per oor de juiste maat van dop neemt. Positief is dat Yamaha vier paar meelevert, eentje meer dan de norm. Naast de gebruikelijke S-M-L-doppen, zitten er ook XS-modellen in de doos. Dat maakt ze voor meer mensen en voor oudere kinderen bruikbaarder. Bij die laatste groep heeft Listening Care trouwens ook echt een meerwaarde.

Design van de Yamaha TW-E3C: functioneel, maar wel hip

De TW-E3C’s zijn kleine toestellen, die voornamelijk met de dop in je oor hangen. Een lichte welving op de behuizing raakt de binnenkant van je oorschelp aan. Deze ergonomische ingreep is trouwens nieuw, en laat de E3C’s beter zitten dan de E3B’s. Met een gewicht van 6 gram per stuk zijn het nog altijd vrij lichte toestellen. In combinatie met de beperkte contactoppervlakte zorgt dat ervoor dat je snel vergeet dat je oortjes in hebt.

Zowel de oortjes als de bijhorende case zijn in dezelfde kleur en materiaal uitgevoerd. Het is een hard plastic, echt een premium gevoel heb je er niet bij. Niets mee mis, functioneel design noemen ze dat. Het lijkt wel duurzaam. Ook de case in dezelfde kunststof lijkt goed bestand tegen krassen en vuil.

Touchbediening is aanwezig en werkt effectief. Muziek bedienen of een oproep accepteren, het allemaal gaat vrij vlot. Je kunt ook drukken om een spraakassistent in te schakelen. Het volume veranderen doe je door een vinger te rusten op een van de toestellen. Dat is ongebruikelijk, maar werkt wel.

App met weinig franje

In de bijhorende Headphones Control-app ontdek je niet al te veel instelmogelijkheden. De app-ervaring is vergelijkbaar met die van de TW-E3B: gericht op de essentie. Er is wel een equalizer met een vijftal vooraf bepaalde presets, en twee die je zelf kunt instellen door vijf schuifregelaars te bewegen. Verder kun je Ambient Sound, Listening Care en Gaming Mode in- of uitschakelen. Daarna houdt het op.

Bij het gebruik van de TW-E3C’s kwamen we nooit gekke dingen tegen. Het voordeel van basale oordoppen is dat er ook weinig mis kan gaan. Het enige dat te melden valt, is dat macOS bij het verbinden met een Macbook Air aangaf dat de oortjes helemaal opgeladen waren – maar dat ze even later toch leeg waren. Daar liep iets fout in de communicatie. Voor het overige toonden de Yamaha’s zich heel betrouwbaar.

Geluidskwaliteit van de Yamaha TW-E3C: nadruk op detail en evenwicht

Als je eerst oortjes van pakweg JBL insteekt en dan die van Yamaha, dan zal je het verschil meteen merken. De TW-E3C heeft een veel evenwichtigere balans, met meer detail. Je hoeft niet in de equalizer te duiken om de akoestische gitaar bij ‘Right Behind You’ van J Mascis bijvoorbeeld heel authentiek mee te maken. De Yamaha’s bieden een rustigere, neutralere weergave met een aangename portie detail. Mooi ook hoe de fluitende volgens in de achtergrond bij ‘All This Time’ van Norah Jones echt loskomen van de muziek en een ruimtelijke toets toevoegen.

Zaken als ruimtelijke audio vind je echter niet op deze goedkope oortjes. Hun evenwichtige klank blijkt wél goed te passen bij de Dolby Atmos-functie op de Motorola Edge 40 Pro die we voor audiotests inzetten. Het is niet echt spatial audio zoals je bij de AirPods Pro krijgt, maar je muziek wordt wel iets ruimer en groter weergegeven – en met de Yamaha’s blijft het natuurlijk klinken.

Deze kwaliteiten maken de TW-E3C ook goed voor podcasts en films waar dialogen primeren. Bij games zoals Real Racing 3 vonden we het wel de moeite waard om de Energy-geluidsmodus in te schakelen, dat maakte de ervaring wel wat voller en spannender.

Bellen met de Yamaha’s lukt aardig goed. Onze stem klinkt wat afstandelijk en omgevingslawaai pikken de oortjes wel wat op. Dus eerder voor videomeetings en telefoontjes bij het thuiswerken, dan voor gesprekken buiten op straat, lijkt ons.

Conclusie

Het is duidelijk dat Yamaha met de TW-E3C’s mikt op een bepaald publiek. Meer bepaald muziekliefhebbers die gewoon betaalbare oordoppen willen met weinig features, maar wel een uitstekende klank. Op een trans-Atlantische vlucht zal je ruisonderdrukking missen, maar thuis op de bank of tussen de lessen door leveren de Yamaha-oortjes je playlists in goede audiofiele kwaliteit. Listening Care biedt bovendien extra bescherming voor je oren, zonder meteen het volume te beperken op een heel laag niveau.