Huawei FreeClip: oordoppen of sieraden?

Wel meer draadloze oordoppen komen met een instructievideo om uit te leggen hoe je de toestellen precies in je oren plaatst. Meestal negeren we dat, want zo moeilijk is het nu ook weer niet om zoiets te pluizen. ‘Meestal’, dus. Als je de case van de Huawei FreeClip opent, is je eerste reactie wellicht: “Hoe draag je dit?”. Hadden wij ook, dus voor een keer keken we aandachtig naar de uitleg die Huawei je biedt. We durven te wedden dat de meeste mensen die ze kopen dat ook zullen doen.

Op het vlak van accuduur pronkt de FreeClip met 8 uur, wat prima is. Deze 199-euro kostende oortjes komen natuurlijk zonder ruisonderdrukking, waardoor de accu sowieso minder belast wordt. De afwezigheid van noise-cancelling past bij het concept, dat toch afwijkt van klassieke draadloze oordoppen die mikken op mensen die forenzen of het storend lawaai op kantoor willen inperken.

Huawei FreeClip design: een brug rond je oorlel

Niet dat deze oortjes echt zo complex zijn om in te steken, maar het is totaal anders dan wat je normaal tegenkomt. Elk toestel bestaat namelijk uit een kleine bol, die via een flexibele halve cirkel verbonden is met een tweede toestel met de vorm en grootte van koffieboon. Huawei noemt het C-bridge Design, de C verwijst naar die halve cirkel. 

Het design zorgt ervoor dat de bol in je oorschelp ligt, terwijl de boon zich verstopt achter je oorlel. De halve cirkel – de clip, dus – loopt rond de rand van je oor, idealiter net boven je oorlel. Dat is even wennen, al is het zeker niet oncomfortabel. Integendeel, de clip knijpt helemaal niet hard en het geheel weegt heel weinig (5,6 gram). Je vergeet snel dat je ze draagt. 

Dat komt ook door het akoestische design. De bol met het speakertje ligt immers lichtjes tegen de opening van je gehoorgang. Het sluit het echter niet af; er is ook geen dop die je in je gehoorgang moet persen. De FreeClip voelt daardoor heel vrij aan, terwijl je ook qua geluid in contact blijft met je omgeving. 

Op dat vlak hoort de Huawei FreeClip thuis in het rijtje waar de Sony LinkBuds of de JBL Soundgear Sense eveneens in zitten. Het design daarvan mag dan helemaal anders zijn, ze proberen net zoals de FreeClip audio af te spelen zonder je af te zonderen van je collega’s of medebewoners. 

De Huawei FreeClip oortjes zoeken het zelf uit

De eerste keren dat we de oortjes instaken, was het wel wat sukkelen. Net zoals bij oordoppen met oorhaken of andere onconventionele ontwerpen wen je er wel aan. Een voordeel bij de FreeClips: er is geen links of rechts. De twee oortjes zijn identiek. Beide kan je aan elke kant insteken. Zolang de ‘Auto-switch’-optie in de app ingeschakeld is, zullen deze draadloze oordopjes zelf wel detecteren aan welke kant ze zitten. 

Slim gedaan, en ook een teken dat het ongewone design meer dan een gimmick is. Er is over nagedacht. Op andere vlakken maakt Huawei conservatievere keuzes. De Bluetooth codec-ondersteuning is bijvoorbeeld beperkt tot SBC en AAC. We hadden hier eigenlijk ook L2HC verwacht, gegeven dat Huawei deze codec zelf mede in de wereld zette. 

Voor thuis, maar ook sport

Gezien het open ontwerp zal duidelijk zijn dat dit oortjes zijn voor thuis of op het werk. Planes, trains and automobiles? Het open design én de afwezigheid van noise-cancelling maken onderweg luisteren vrijwel onmogelijk. Huawei zet ze niet in de markt als sportoortjes, maar we vonden ze op dit vlak wel het overwegen waard. Zo is er de IP54-rating, die een zekere zweetbestendigheid inhoudt. Maar ook de lichte pasvorm en dat je gewaar bent wat er rond je gebeurt zijn plussen in de sportschool of bij het joggen. 

In alle situaties blijven de FreeClip-toestellen heel goed op hun plaats zitten. In elk geval bij ons. Huawei van zijn kant zegt dat ze voor hun C-bridge Design heel veel oren hebben bestudeerd. Dat ze goed zitten zou dus niet enkel aan onze oorlellen liggen. 

Bij ons lag de bol met de driver aan elke kant wel wat verder van de ingang van de gehooringang. Misschien zijn die oorlellen toch wat groter dan de norm? Hoe dan ook, hierdoor hoorden we veel van de omgeving en was de basextensie echt wel beperkt. Lage tonen zijn immers de eerste om uit te doven als ze door lucht reizen. In de AI Life-app pakte de optie ‘Verheffen’ in de equalizer dat wel iets aan, maar echt diep laag kwam er nog altijd niet uit.

"Wat draag je?"

Een ding is zeker: hun design en pasvorm maken de FreeClips aandachttrekkers. Dat ze bovendien een nogal glossy afwerking hebben, versterkt de blitse uitstraling enkel nog meer. Net zoals de Denon PerL Pro’s zijn het toestellen die iemand anders misschien zal aanzien als een sieraad of body enhancement. Een gespreksonderwerp zijn ze zeker, hebben we tijdens het testen gemerkt. 

De C-vormige clips rond je oren dubbelt ook als aanraakbediening. Door er (meermaals) op te tikken, kun je muziek pauzeren en springen in een playlist. Dat tikken kan niet overal op de clip. Enkel waar de boog verbindt met de bol in je oor heeft het nut. Dat moet je echt door hebben, anders zit je heel de tijd te tikken zonder resultaat. 

Het helpt niet dat de touchcontrols soms sloom reageren. Meermaals moesten we een paar keer tikken voordat de muziek gepauzeerd werd, bijvoorbeeld. Hoewel je de controls deels kunt instellen via de app, is er geen manier om het volume te veranderen. Dat moet via de hardwareknoppen op je smartphone. Wel een plus: het werkt met handschoenen.

De bijhorende case is in dezelfde kleur (paars of zwart) en is niet zo groot. Je kunt hem draadloos opladen, dat vinden we altijd wel handig bij draadloze oortjes.

Op zoek naar de app van de Huawei FreeClip

De FreeClips sukkelen met hetzelfde probleem als andere Huawei-producten: de app. Niet dat de app slecht is, je moet enkel aardig wat moeite doen om het te vinden. Huawei is nog altijd geen vriendjes met de Amerikaanse overheid, waardoor de AI Life-app niet aanwezig is in de app-winkels van Google. Bij een Android-toestel moet je de Android-app handmatig downloaden bij Huawei. Voor iOS vind je de app door te zoeken naar 'huawei ai life' in de App Store. Zonder app kan je geen instellingen aanpassen of de software updaten.

Uiteraard ga je bij die Android-telefoon of -tablet bij het downloaden en installeren van een APK-installatiebestand altijd een paar vensters zien verschijnen die deze handeling afraden. Handmatige app-installaties zijn immers een veelvoorkomende attack-vector voor malware. Je kunt natuurlijk wél de FreeClips gewoon gebruiken met zowel Apple- als Android-apparaten, en met andere Bluetooth-apparaten. 

Voor deze test hebben we de FreeClip vooral gebruikt met een Motorola Edge 40 Pro, onze vast-telefoon die uitblinkt in Bluetooth-codec-ondersteuning. Het toeval wil dat we in een lade nog een MatePad Pro-tablet van Huawei hebben liggen. Zonder Play Store, maar wel met ingebakken ondersteuning voor Huawei-oortjes. Best handig, hier zie je de instellingen voor de FreeClips gewoon verschijnen als overlay bij de systeeminstellingen. 

Helder en spraakzaam

Hoe zijn de FreeClip-oortjes nu in het gebruik? Even wennen dus qua dragen, maar als het over het over geluidskwaliteit gaat komen ze gedetailleerd en fris uit de hoek. De scherpere synth bij het begin van ‘Girl With No Face’ van Allie X heeft veel karakter, en als deze track na een paar seconden ruimtelijker wordt, krijgen we die shift heel goed mee. Omdat de bolletjes wat verder van de gehoorgang liggen, krijg je een gelijkaardig ruimtelijk effect als bij over-ears met schuin geplaatste drivers. De keerzijde van die verdere positie is dat bassen in de standaardmodus wat flauw zijn. De Verheffen-geluidmodus schenkt inderdaad meer body aan de tracks van Metronomy die langskomen bij het testen, maar een bonkende JBL-sound moet je hier niet verwachten. De vele nerveuze elektronische klanken bij pakweg ‘The End Of You Too’ komen dan wel heel aanstekelijk binnen. 

De Huawei FreeClip legt dus wel zijn sonische klemtonen. De oortjes presenteren bijvoorbeeld dialogen bij video en spraak als je belt heel helder (maar soms wat dun). Dat is heel overtuigend bij een intimistisch gesprek met Michelle Yeoh dat overgaat in Eric Satie’s Gnossienne op de piano bij de (helaas geannuleerde) Netflix-serie ‘The Brothers Sun’. Bij een actiescène even later krijg je echter een meer afstandelijk gevoel, wat weer met dat laag te maken heeft.

Bij het bellen presteren de FreeClip-oortjes goed. Van wind hebben ze matig last, omgevingslawaai filteren ze heel goed weg. Dat merkten we als we belden terwijl we een wandeling maakten in een drukke stadsomgeving voorbij een speelplein met joelende kinderen. Van al dat kabaal viel bij de gesprekspartner niets te merken. Als er rond je echt veel herrie is, zal je gesprekspartner je wellicht beter horen dan jij hem. Want dat open ontwerp blijft enkel in een stille omgeving echt bruikbaar.

Conclusie

De Huawei FreeClip is zonder twijfel een bijzondere draadloze hoofdtelefoon. Het in het oog springend design is een ding. Misschien té opvallend voor sommigen, maar op zich zitten ze wel heel comfortabel en stabiel. Ze zijn een aanrader als je er niet van houdt om dopjes in je oren te proppen. Of als je bij het muziek beluisteren of videomeeten toch nog iets van je omgeving wil horen. Kortom, je moet rekening houden met de beperkingen van het design. Kun je daarmee leven, dan ontdek je unieke oortjes die best wel goed klinken.

Huawei FreeClip