Oppo

Oppo Enco Free2 review

Oppo trekt volop de kaart van technologie bij deze Enco Free2’s. Een chip met drie kernen zou noise-cancelling bieden die én 42 dB aan omgevingsgeluid wegdrukt én via een gepersonaliseerde algoritme nog beter werkt. Onze aandacht wordt ook getrokken door de samenwerking van Dynaudio. Een zeer gerespecteerde Deense luidsprekerbouwer, ook bekend als een hofleverancier aan Volkswagen en Bugatti.

Oppo Enco Free2 app: bekend voorkomen, maar wel uitgebreider

Wellicht weet je wel al dat Oppo en OnePlus zakelijke wortels delen? Mocht dat niet zo zijn, dan heb je het wel door als je de app bij de Enco Free2 installeert. Het is namelijk de Hey Melody-app, die we ook ontmoetten bij de tests van OnePlus-oortjes. De app past zich wel aan, naar gelang welke TWS’en verbonden zijn. Bij deze Oppo zien we bijvoorbeeld ‘Persoonlijke ruisonderdrukking’. Dat is noise-cancelling, aangepast aan de eigenschappen van jouw gehoor en de pasvorm van de oortjes. Wanneer je het voor het eerst inschakelt, volgt er een korte test met geluidseffecten die je bijna niet kunt horen. Niet de enige test in de app trouwens. Er is ook een langere gehoortest om te ontdekken welke frequenties je minder goed hoort. Op basis van de resultaten wordt een aangepaste equalizer gecreëerd. Het proberen waard.

Touchcontrols zijn niet onze favoriete manier om volume te regelen, maar hier werken ze prima. Je streelt – sorry: veegt – langs een van de stokjes en je kunt heel fijnmazig het volumeniveau instellen. Ok, misschien raken we nog overtuigd.

Goede ruisonderdrukking

De noise-cancelling op de Oppo’s is goed, al drukt deze niet álle lawaai van onze testvideo weg. Er is ook een merkwaardig onbalans tussen het linker- en rechteroor. De Persoonlijke Ruisonderdrukking uitschakelen werkt dat weg – en de ruisonderdrukking blijft even efficiënt. De microfoons doen goed hun werk bij het bellen en ook met wind die om de oren heen blaast is de verstaanbaarheid redelijk goed.

Ruimtelijk en met veel detail: draadloze oordopjes voor de audiofiel

Ze klinken wel heel goed, deze Oppo’s, met een zin voor detail dat vaak ontbreekt bij andere goedkopere TWS’en. Niet enkel het pianospel en de cello op de prelude bij ‘The Art of Losing’ van The Anchoress komen natuurlijk en intimistisch over. Als je goed luistert hoor je ook de bijgeluiden van de piano en zacht gepluk op een viool. Het is ook heel ruimtelijk. Er is wel een lichte nadruk op wat hogere frequenties. ‘Papaoutai’ van Stromae komt sterk binnen, een tikje feller dan we graag hebben – maar wel heel opzwepend. Misschien is dit de invloed van Dynaudio – hoewel het merk zijn eigen speakers eerder neutraal afregelt. ‘The Imperial March’, opgevoerd door de Wiener Philharmoniker, komt wel geweldig binnen. TWS’en die de innerlijke audiofiel aanspreken, zo durven we het stellen.