JBL Tour Pro 3 review: topklasse met nuttige smartcase

De JBL Tour Pro 3 is het huidige topmodel van de fabrikant als het gaat om draadloze oordoppen. Zoals de naam aangeeft is dit de derde generatie van het product (versie 2 bespraken we al). Het basisrecept is onveranderd, maar de nieuwe iteratie voegt wel interessante zaken toe. Ook aan de Smart Charging Case met touchscreen, hét kenmerk van de Tour Pro-lijn. Al is deze eigenschap niet langer zo uniek meer: de nieuwe generatie Live-toestellen heeft ook zo'n slimme case met scherm. Die kosten inmiddels net iets meer dan de helft van de Tour Pro 3, die officieel voor 299 euro in de winkel ligt. Het gaat hier dus om premium draadloze dopjes, die het opnemen tegen de Bose QuietComfort Ultra Earbuds, de Bowers & Wilkins Pi6/Pi8 en Sony’s WF-1000XM5. En niet te vergeten: de AirPods Pro.

Wat is er nieuw aan de JBL Tour Pro 3?

De Tour Pro 2 introduceerde al enkele leuke extra’s. Zoals dat je het laaddoosje ook als Bluetooth-zender kon gebruiken. Handig als je vliegt en geluid wil van het in-flight entertainmentsysteem, of als je pc geen betere Bluetooth-codecs ondersteunt. Die functionaliteit, die eerst door Bowers & Wilkins geïntroduceerd werd, kan nuttig zijn – of net in jouw situatie totaal overbodig.

Ergens is het fijn om te zien dat de voornaamste verbetering bij de Tour Pro 3 in de audio zit. De nieuwe toestellen bevatten elk nu twee aparte drivers of speakers. Zonder helemaal in de techniek af te dalen: zo’n multidriverdesign komt bij bekabelde in-ears vaker voor, bij draadloze oordoppen minder, omdat het een complexere versterking vereist. Die verbruikt potentieel meer. Het vereist ook meer technische kennis om te zorgen dat de twee drivers goed met elkaar geïntegreerd zijn. Op NC-vlak is er een versie 2 van de True Adaptive Noise-cancelling. Ruimtelijke audio ontbreekt ook niet, nu met realisme-verhogende headtracking.

De update draait dus niet uitsluitend rond een feature of twee die iemand bedacht om het verschil te maken. Al is er zeker geen gebrek aan nieuwe functies bij deze JBL – volgens de marketingtekst zijn er 17 nieuwe! Daaronder nogal triviale zaken, maar Auracast is bijvoorbeeld present, net als snellere laadopties (10 min laden voor 3 uur extra). De case kun je bovendien draadloos opladen. De batterij van de Pro Tour 3 gaat acht uur mee, mét noise-cancelling ingeschakeld. Dat is heel goed.

Ook opmerkelijk: naast siliconen dopjes in drie maten levert JBL bij deze oortjes ook schuimrubberen tips. Die druk je samen om de Tour Pro 3 dieper in je oorkanaal te bevestigen. Dat heeft een impact op de klank én de noise-cancelling, zoveel zelfs, dat je in de app moet aangeven welke dopjes je gebruikt. De toestellen zelf zijn zoals voorheen dopjes met een lange staaf die uit je oorschelp bengelt. De touchcontrols die hierop zitten werken foutloos – dat is lang niet altijd zo. Stabiliteit was bij het testen goed, het IP55-etiket maakt ze ook geschikt om bij het sporten te gebruiken.

De slimme case van de JBL Tour Pro 3: echt een meerwaarde

Bij het testen van de Tour Pro 2, de Live Beam 3 en nu ook de Tour Pro 3 viel op dat de oordopjes uit de oplaadcase halen sneller en makkelijker blijkt dan het ontgrendelen van de telefoon en het openen van de bijbehorende app. Het hangt er allemaal vanaf of je het doosje in de buurt houdt. Maar als je dat wel doet, bijvoorbeeld in de luie zetel of aan je computer, dan is die case bedienen gewoonweg veel sneller. De display mag groter zijn dan voorheen, het blijft soms lastig om net het juiste icoontje aan te tikken.

Los daarvan biedt de Smart Charging Case wel echt een meerwaarde. Ook om bijvoorbeeld snel naar een andere track te springen, het volume aan te passen of een geluidspreset uit te proberen. Ook handig: via de case kun je verloren oordoppen opsporen. Het lawaai dat zo’n oortje dan maakt is niet heel luid, maar in een stil huis hoor je het wel. Kan ook allemaal via de JBL-app, maar met de case gaat het sneller. Dan is er nog die usb-modus, waarbij het doosje functioneert als Bluetooth-zender.

Meer extra’s is beter

JBL houdt van veel functies bieden. Hier zelfs in de overtreffende trap. Dat zorgt wel voor een app met een overvol hoofdscherm. Onder meer vanwege de smartcase, die ook eigen instellingen heeft. Je blijft scrollen. En dan ontdek je dat je boven op ‘Audio’ kunt klikken om weer een lang scherm vol opties te ontdekken.

Het is allemaal veel om in een keer te verwerken. Toch is het het uitpluizen is wel waard, want er zitten nuttige dingen bij. JBL pakt zelf graag uit met Personi-Fi 2.0, de nieuwste versie van een functie die je onderwerpt aan een gehoortest en daarna de weergave optimaliseert. Heel enthousiast ben ik niet van het resultaat, dat toch net wat minder nauwkeurig lijkt dan sommige andere systemen.

De derde optie, ‘Diversen’, is gelukkig wat compacter. Je vindt hier trouwens een ontspannende relax-modus, waarbij je voor een vastgestelde tijd het geluid van pakweg een kampvuur door je oren gepompt krijgt. Je kunt zelfs soundscapes combineren, zoals de geluiden van een bos en een vuurtje – al is dat in de echte wereld niet per se een ontspannende combinatie.

Standaard ondersteunt de JBL Tour Pro 3 de SBC- en AAC-codecs. Maar wacht eens even, staat er niet een LDAC-logo op de doos? Jawel, maar LDAC – sowieso enkel relevant voor Android-bezitters – vereist het inschakelen van een aparte modus. Als je hiervoor kiest, stijgt het batterijverbruik en verlies je functionaliteit. Personi-Fi, Spatial Sound en het handige compenseren voor minder hoorbare tonen bij een laag volume bijvoorbeeld: die werken allemaal niet meer. Tegelijk bieden de oortjes geen ondersteuning voor de aptX-codecs. Toch jammer.

Sound van de JBL Tour Pro 3: Intens, maar toch vol detail

Op het gebied van geluidskwaliteit zijn de duurdere JBL’s altijd gesofisticeerder geweest dan de instapmodellen. Minder wollige, overheersende bassen, en wat meer balans volgens de Harman Curve-filosofie. Dat wil zeggen: een geluidssignatuur gebaseerd op uitgebreide wetenschappelijke bevragingen rond het ideale geluid. Een soort gemene deler, die JBL wel qua bassen met enkele decibels aandikt. De oortjes kun je wel vlot anders laten klinken via de presets.

Er kan veel naar eigen smaak getuned worden, maar uit de doos opteren de JBL’s voor een intenser, compacte geluidsbeeld. Het is niet zo ruimtelijk of ‘open’ als de Bowers & Wilkins Pi6/Pi8, maar details en vocalen worden wel goed onderscheiden gepresenteerd. Bij een rocknummer als ‘Mediterranean X Film’ van The Jesus and Mary Chain krijg je een strakke basgitaar en drum, wat je echt wel aanzet om mee te bewegen. Indiepop doen ze goed, ook bij een vette wall of noise, zoals bij ‘catalogue’ van het Californische trio Julie. Of die dubbele driver nu ‘LUNCH’ van Billie Eilish zoveel rijker doen klinken, dat durven we niet beweren. De controle van het laag en plaatsing van geluidseffecten bij dit nummer zijn in elk geval geslaagd.

Ruimtelijke audio: iets voor films en games

Je moet meestal bij de duurdere draadloze in-ears zijn voor ruimtelijke audio. De referentie op dit gebied zijn de AirPods Pro, die in combinatie met een Apple TV of iPad heel overtuigend surround aanleveren. Dat komt ook wel omdat die toestellen algoritmisch steun bieden, iets waar de JBL Pro Tour 2 niet op kan rekenen. Dankzij de headtracking is het wel heel overtuigend als je gamet of een film meepikt op een laptop of een tablet. Qua tonaliteit zit het nooit helemaal juist, maar dat stoort bij die content minder. Bij muziek klopt het vaak echt niet. ‘Fortnight’ van Taylor Swift of ‘Beautiful Things’ van Benson Boone wordt bijvoorbeeld heel hol en afstandelijk, alsof er in een grote badkamer wordt gekeeld. Dan toch liever de veel betere geluidskwaliteit die je krijgt zonder deze DSP-functie.

Geslaagd met ruisonderdrukking

De meeste draadloze dopjes bieden een transparantiemodus waarbij de microfoons net omgevingslawaai doorlaten. Zo blijf je in contact met je omgeving. JBL opteert hier voor twee aparte modi: Ambient Aware (vergelijkbaar met de meeste transparantiefuncties en best ruizig) en TalkThru. Bij dat laatste heb je ook veel ruis, maar komen enkel stemmen helder door. Het is spijtig van dat streepje ruis, want verder werkten deze twee standen heel goed. De noise-cancelling van de Tour Pro 3 is in de hoogste stand zeer efficiënt. Klasseleidend, mag je gerust stellen, zeker met de betere afsluiting van de schuimrubberen dopjes. De Tour Pro 3 kan zich moeiteloos meten met de Sony WF-1000XM5 en zelfs de duurdere Bowers & Wilkins Pi8. De Apple AirPods Pro? Die zijn nog net iets effectiever, maar komen wel met hun eigen beperkingen.

Een pluspunt bij deze oortjes is de SilentNow-optie. Als je dit kiest, blijven de oortjes en noise-cancelling werken als er geen media afspeelt. Veel oortjes schakelen zich dan na een tijd uit, wat een dutje tijdens een vlucht hardhandig kan beëindigen. Met SilentNow blijf je rustig verder snurken. Ook nuttig als je in relatieve stilte wilt werken terwijl een klusjesman in de kamer ernaast zit te timmeren. Als je dan toch moet bellen, heb je met de Privé-modus iets handigs: je brengt dan een oortje naar voor je mond en gebruikt dat als microfoon.

Conclusie

Het zal uitdagend zijn om draadloze oortjes te vinden met nog meer functionaliteit dan de Tour Pro 3. Er zijn hier en daar dingen die overbodig aanvoelen, maar negeer die en focus op de vele dingen die deze JBL-oortjes wel uitblinkers in de hoogste klas maken. De basis is oerdegelijk, met dank aan een zeer goede noise-cancelling, een weergave die mainstreammuziek goed doet klinken en die je vlot kunt aanpassen als je dat wenst. De ruimtelijke audio is bij films en games een meerwaarde, bij muziek minder.

JBL Tour Pro 3